Om te vermijden dat de Nederlandse jeugdbescherming hun kinderen wegneemt en in een pleeggezin plaatst, vluchten steeds meer Nederlandse gezinnen de grens over naar België. Om hier samen met hun kinderen een nieuw leven te beginnen. Het voorbije jaar alleen al zo’n 15. Het aantal uithuisplaatsingen is in Nederland de voorbije jaren fors gestegen. Is het Nederlandse beleid te streng of is het Belgische beleid te laks? Koppen zoekt antwoorden.
Cécile Van De Ven woont al 16 maanden op een huurappartment in het centrum van Lommel. Volgens de Nederlandse Jeugdbescherming heeft ze psychische problemen en is ze niet in staat om voor haar haar twee kinderen Tom (16) en Shania (5) te zorgen. ‘Als ik niet naar België was gekomen, was ik mijn kinderen kwijt geweest. Nu proberen we er hier het beste van te maken’.
Ook Deon van Moorsel vluchtte, samen met zijn dochter Tessa, naar Limburg. Als de moeder van Tessa in een psychose raakt wil Jeugdzorg haar in een pleeggezin stoppen maar dat wil Deon niet laten gebeuren. ‘In Nederland nemen ze veel te snel je kind af. Ze hebben helemaal niet gekeken of Tessa binnen de familie kon opgevangen worden. En hier zit ik nu, in België’
Een reportage van Ilse Van Lysebeth en Pascal Seynhaeve
http://www.een.be/programmas/koppen/nederlanders-vluchten-voor-jeugdzorg
Nederlandse ‘probleemgezinnen’ vluchten naar België
BRUSSEL – Heel wat Nederlandse gezinnen zouden naar België vluchten om te vermijden dat hun kinderen worden geplaatst. Dat blijkt uit een reportage van het Nederlandse tv-programma Netwerk.
In de reportage werd een gezin opgevoerd waarover de Nederlandse Jeugdzorg een zwaar dossier had. Volgens de Nederlandse Jeugdzorg was de ontwikkeling van de kinderen zelfs bedreigd
De moeder wilde haar kinderen echter niet kwijt en verhuisde naar Vlaanderen. Het dossier verhuisde mee naar de Vlaamse Jeugdzorg, maar wordt hier niet meer opgevolgd.
De Jeugdzorg in Vlaanderen zou veel minder streng zijn. Nederlandse politici reageren verontwaardigd. De Nederlandse minister van Jeugd en Gezin André Rouvoet gaat contact opnemen met Vlaams minister van Welzijn Veerle Heeren (CD&V).
Hoeveel Nederlandse gezinnen jaarlijks naar Vlaanderen vluchten om aan Jeugdzorg te ontsnappen is niet duidelijk. svh
Nederlandse probleemouders vluchten naar Limburg
06:54 Om te voorkomen dat de Nederlandse Jeugdzorg hun kinderen uit huis plaatst, vestigen steeds meer Nederlandse probleemgezinnen zich met hun kroost in onze provincie.
Het Nederlandse tv-programma Netwerk stelde het probleem gisterenavond aan de kaak. “In Nederland willen ze mijn kinderen afpakken”, zegt moeder Ann de Kroon. De vrouw woont nu in Lommel met drie van haar vijf kinderen. Ook in Neerpelt, Overpelt, Dilsen-Stokkem en Hamont-Achel wonen Nederlandse families op de vlucht voor de kinderbescherming.
Minder ingrijpend
Lucienne Janssen van het Comité voor Bijzondere Jeugdzorg Maaseik heeft vijftien Nederlandse gezinnen onder haar hoede. “Wij nemen hier minder ingrijpende maatregelen”, zegt ze.
“Mijn cliënten worden bij jullie met rust gelaten”, zegt ook Jan van Ruth, een Eindhovense advocaat die het afgelopen jaar minstens vijf gezinnen naar ons land stuurde. De Nederlandse bevoegde minister wil een onderzoek naar de zaak.
Reactie:
Van alle geïnterviewde gezinnen (er staat nog een bijkomend verhaal op de website) was volgens mij in geen enkel geval een uithuisplaatsing te verantwoorden. Het scheiden van ouders en kinderen is het allerlaatste wat men mag doen. Het basisprincipe is dat de beste soort instelling voor jeugdzorg de echte (slechte) ouders slechts tot op enkelhoogte kan vervangen.
Blijkbaar krijgt de sector in Nederland teveel subsidies en moeten er opvangplaatsen volzet geraken. Bovendien kan er ook sprake zijn van machtsmisbruik door de bevoegde hulpverleners die een conflict met de ouders hebben.
Als het klopt wat in de reportage gezegd wordt dat er in Nederland jaarlijks 50000 gevallen zijn waar ouders onder dwang van hun kinderen gescheiden worden. Dan is dat een erg bedenkelijk cijfer. Eerder een soort misdaad tegen de menselijkheid. Zeker als dat ook nog eens ingaat tegen de wens van de kinderen zelf.
Uithuisplaatsing kan enkel als er sprake is van ernstige verwaarlozing of mishandeling van de kinderen of incest. Maar zelfs in die gevallen moet men blijven nagaan of er nog mogelijkheden bestaan tot herstel van de relatie van ouders met hun kinderen.
– Het feit dat de ouders bereid zijn om te verhuizen naar een ander land om niet gescheiden te worden van hun kinderen bewijst dat ze echt wel bekommerd zijn om hun kinderen.
– In alle drie de gevallen werd het dossier van jeugdzorg Nederland overgemaakt aan jeugdzorg België. Jeugdzorg Belgie kwam vervolgens (na studie van het dossier en contactname met betrokken gezin) tot de conclusie dat er geen voldoende redenen waren voor een uithuisplaatsing.
– In alle drie gevallen bleken de kinderen er net zo over te denken als hun ouders. Bovendien werden ze in alle drie gevallen in relatief gunstige materiële omstandigheden opgevangen.
Het meest schrijnende was nog de reacties van de politici die zelfs geen begin van kritiek leken te hebben op het NL systeem en er zelfs voor pleitten om de foute NL aanpak over de grens verder te zetten. Ziekelijk gewoon.
Gezinnen vluchten naar België voor Nederlandse jeugdzorg – De vlucht van Deon en Tessa naar België
De vlucht van Deon en Tessa naar België
Bron: EO Netwerk | 5 maart 2009
Zie het interview met vader Deon van Moorsel bij:http://www.youtube.com/watch?v=6cd8XMCcJ54
Ook Deon van Moorsel vluchtte, samen met zijn dochter Tessa, vorig jaar zomer naar België om een uithuisplaatsing van Tessa te voorkomen. Deon en zijn vrouw zijn niet meer bij elmerledenar en tot voor kort woonde Tessa nog gewoon bij haar moeder in Nederland. Maar als haar moeder in een psychose raakt en daarna depressief wordt, ontstaan er problemen. De Kinderbescherming maakt zich ernstige zorgen over Tessa’s welzijn en wil daarover in gesprek met haar vader. Maar dan blijkt dat ze Tessa een jaar uit huis willen plaatsen en het contact tussen vader en dochter moet geminimaliseerd worden. Dat wil Deon niet laten gebeuren en hij besluit samen met Tessa naar België te vluchten, maar dat is nog niet zo eenvoudig …
Gezinnen vluchten naar België voor jeugdzorg
Bron: EO Netwerk TV | Uitzending van 5 maart 2009
Nederlandse ouders van wie de kinderen uit huis geplaatst of onder toezicht gesteld dreigen te worden, vluchten met hun kinderen naar België. Dat meldt actualiteitenrubriek Netwerk vanavond op basis van eigen onderzoek in Nederland en België. Lucienne Janssen van het Comité Bijzondere jeugdzorg in Maaseik constateert in haar regio een toename van het aantal Nederlandse gezinnen dat vanwege dreigende uithuisplaatsing van de kinderen naar België vertrekt:’ Momenteel begeleiden wij zo’n tien tot vijftien Nederlandse gezinnen, dat is zo’n vijf tot acht procent van ons totale dossierbestand’, aldus Janssen vanavond in Netwerk.
In de studio is Rita van Breugel van Bureau Jeugdzorg Noord-Brabant te gast.
Reportages van 5 maart 2009:
Artikel:
Dossier:
Rouvoet reageert in een schriftelijke reactie
Bron: EO Netwerk | 5 maart 2009
Minister Rouvoet voor Jeugd en Gezin: ” Kinderen zijn er niet mee geholpen als ouders naar het buitenland verhuizen om de jeugdbescherming te ontlopen. Als het gebeurt, zijn er in de praktijk hele korte lijnen met de buitenlandse instanties die de zorg overnemen. In het belang van deze kinderen ga ik nader onderzoeken hoe vaak het voorkomt en of het in de praktijk mogelijk is om de overdracht van de zorg voor deze kinderen te verbeteren. Daarover zal ik ook contact opnemen met mijn Belgische ambtgenoot.”
Kamer reageert op de uitzending
Bron: EO Netwerk – 5 maart 2009
Zie voor de reacties van kamerleden:
http://www.youtube.com/watch?v=7rFOpkZdwfQ
In reactie op het onderzoek van Netwerk pleit een Kamermeerderheid voor een onderzoek door minister Rouvoet, minister voor Jeugd en Gezin. Netwerk zette de reacties van de PvdA, PVV, VVD en CDA op een rijtje.
Advocaat Jan van Ruth
Bron: JeugdzorgTv » Conferentie “Problematiek in de jeugdzorg, zorg en het falen van het recht” » Platform rechtsorde herstel & Dmitri, patiëntenorganisatie voor onbedoelde schade » Advocaat Jan van Ruth » 15.45-16.00 uur – Spreker uit de zaal » 20 september 2008
- Zie voor de presentatie door Mr. Van Ruth:http://www.jeugdzorgmedia.nl/index.php?a=topic&t=144
Zie voor Mr. van Ruth ook:
- Justitie trekt dagvaarding op basis van gefabriceerde aangifte van Bureau Jeugdzorg Eindhoven tegen kritische Eindhovense advocaat van Ruth in
Vaderkenniscentrum – VKC 67.::http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2008/03/67.html
Brandbrief aan scholen voor basis- en middelbaar onderwijs van Cécile van de Ven en Ron Mol namens Jeugdzorgverzet, Jeugdzorg-tv, Dwaze moeders, Belangengroep ouders
Bron: Pleincollege Eckart – Hyves.nl
http://www.jeugdzorgammehoela.nl/Brandbrief.pdf
AAN DE DIRECTIE EN DE OUDERRAAD VAN DEZE SCHOOL
De Jeugdhulpverlening, Bureau Jeugdzorg hierna te noemen BJZ, en de Raad voor de Kinderbescherming, hierna te noemen de Raad zijn erg actief en worden steeds actiever.
Steeds vaker worden er (helaas heel erg veel valse) anonieme meldingen gedaan bij het AMK (onderdeel van BJZ) over vermeende kindermishandeling of verwaarlozingen.
Deze speelt het vervolgens door aan BJZ en dan gaat de medewerker van BJZ informatie opvragen bij derden.
Dit zou uw school bijvoorbeeld kunnen zijn als het kind bij u op school geplaatst is. Deze medewerker verwacht van u alle medewerking en vraagt erop los, dat is hun werkwijze.
Dat deze werkwijzen niet conform de wet zijn en buiten alle redelijkheid plaatsvindt wordt door de instanties braaf en angstig verzwegen (u zou eens door gaan krijgen dat hetgeen zij doen illegaal is!! Dat mag natuurlijk niet gebeuren begrijpt u wel?)
Helaas ontbreekt het hier ondermeer aan waarheidsvinding.
Wij willen u waarschuwen voor de dwingende ondertoon bij deze BJZmedewerker omdat deze zonder schriftelijke toestemming van de gezaghebbende ouder(s) helemaal géén informatie mag opvragen!
Verder bent u ook helemaal niet verplicht deze informatie te verstrekken en in verreweg de meeste gevallen heeft ook uw school de schriftelijke toestemming nodig om persoonsgegevens te verstrekken.
Dit weet de medewerker overigens prima maar zal zeggen dat dit hun werkwijze is. Dat klopt ook, alleen is die illegaal.
Wij nemen aan dat u niet wenst mee te werken aan illegale en strafbare praktijken?!
Verstrekking van persoonsinformatie kan u immers duur komen te staan als dat niet zorgvuldig en met toestemming is gebeurd. (CBP)
Ook een Raadsmedewerker kan uw school komen bezoeken met hetzelfde verzoek. Ook hier geldt weer dat u uitsluitend met de schriftelijke toestemming persoonsgegevens mag verstrekken en/of opvragen.
Raadsmedewerkers hebben geen toestemming nodig om informatie op te vragen, maar de partij die de informatie heeft mag die dus alleen verstrekken met de toestemming van de gezaghebbende ouder(s).
Laat u niet in de luren leggen door het feit dat de Kinderbescherming onder het ministerie van Justitie valt en dus wel te vertrouwen is.
Ook de Raad doet niet aan waarheidsvinding ondanks dat deze dat bestuursrechtelijk verplicht zijn! (LJN BD1113, http://www.rechtspraak.nl)
Het is triest maar zowel de medewerkers van BJZ als van de Raad liegen werkelijk alles aan elkaar en verzinnen keer op keer nieuwe “feiten”.
Waarom sturen wij u dit? Het antwoord is relatief simpel en dat is dat het systeem compleet is doorgeslagen en zijn doel voorbij geraced heeft.
Ondanks de pogingen van alle BJZ en Raad om de burger wijs te maken dat ze in het belang van de kinderen werken wijst de praktijk helaas maar niet tot onze verbazing uit dat het een geheel ander belang is wat voorop staat en dat heeft niks met kinderen te maken.
Dat is namelijk GELD, keiharde EUROOS en niet zo weinig ook nog.
Maar dat even terzijde, wij willen u proberen duidelijk te maken wat de gevolgen voor het kind en diens gezin/familie in verreweg de meeste gevallen zijn als een melding wordt gedaan op basis van vermoedens en zonder feiten en bewijzen.
In de meeste gevallen mankeert er werkelijk niks bijzonders aan deze gezinnen maar op papier worden ze gediskwalificeerd als ouders en opvoeders.
BJZ gaat zich er onherroepelijk mee bemoeien.
Nou denkt u, prima toch dat ze onderzoek doen?
Je zou het inderdaad vermoeden maar niets is minder waar.
BJZ is een bedrijf en moet omzet en productie maken.
Ieder kind wat BJZ geïndiceerd krijgt (dat zijn praktisch alle aanmeldingen) is potentiëel Kinderbeschermingsslachtoffer. BJZ werkt in meer dan 80% van de gevallen doelgericht naar een OTS (onder toezichtstelling) toe.
Ze doen dan een Raadsmelding. De Raad neemt het vervolgens over en zoekt info bij elkaar die een OTS en vaak ook meteen een UHP (uithuisplaatsing) rechtvaardigen.
Deze speelt gezins- en familieleden, partners en expartners tegen elkaar uit en zetten al het negatieve in het verzoek aan de Kinderrechter.
Al het positieve wat aan info verkregen is wordt weggegooid als niet van belang zijnde.
Ook is het gebruikelijk dat medewerkers situaties en omstandigheden ter plekke verzinnen en verhalen verdraaien, halve waarheden verkondigen en nog meer.
Dát is hun werkwijze, en niet anders dan dit.
Zo prima is het dus allemaal niet.
De Raad danwel BJZ komt niét de situatie ter plekke bekijken maar oordelen van horen zeggen en vanachter een bureau.
Zodra de Raad voor de Kinderbescherming zich met de zaak gaat bemoeien, en dat is in de meeste gevallen, kan er vanuit gegaan worden dat er een raadsrapport komt waar een zeer schrijnende situatie wordt geschetst en een verzoek aan de Rechtbank zal worden gedaan om het kind onder OTS te stellen, evt gepaard gaande met een machtiging UHP (uithuisplaatsing).
De Kinderrechter dient ieder verzoek te toetsen, echter de kinderrechter gaat er vanuit dat BJZ en Raad weten waar ze het over hebben.onder het mom van dat zij de “deskundigen en professionals zijn”.
Hij/zij toetst dus niet!
Er kan zich dan de volgende situatie voordoen welke geen incident of toevalligheid is;
- Er wordt een (evt. anonieme) melding gedaan over herrie in huis.
- AMK maakt er huiselijk geweld van en meldt het bij politie en BJZ.
- Deze vragen een crisis UHP aan per telefoon en je deurbel gaat.
- Daar staan enkele politieagenten, een paar medewerkers van BJZ en evt. een arts.
- Ze komen je kind NU uit huis halen want er is een zeer gevaarlijke situatie voor het kind en het wordt elders ondergebracht.
- Of je het nieuwe verblijfsadres van je kind dan krijgt hangt af van je medewerking aan de instanties.
Ook dit is weer strafbaar als je geen contact met je kind mag hebben als je volledig gezag hebt. BJZ maakt zich wat dit betreft bijzonder vaak schuldig aan onttrekking aan het ouderlijk gezag en zelfs aan ONTVOERING met hulp van de sterke arm der Wet, de politie…
Dat is ernstig strafbaar maar weinig ouders (scholen, sportclubs, consultatiebureaus, peuterspeelzalen ed) weten dat en zodoende komt BJZ er mooi mee weg.
Dat moet maar eens afgelopen zijn.
Velen denken en zeggen dat “als je met de Kinderbescherming in aanraking komt dan moet er écht wel wat mis zijn”, er zal toch wel íets van het rapport waar zijn “ ..de overheid, (JUSTITIE notabene!!) doet toch onderzoek en liegt toch zeker niet!!!!!??? Je kind wordt toch echt niet zomaar uit huis gehaald!!!….
Dit is absoluut niet het geval. Daar waar het op illegale praktijken aankomt is Justitie veelal de grootste crimineel, dat u dat goed beseft!
Het kan werkelijk elk gezin overkomen, zodra BJZ een kind in haar kielzog heeft springen de Eurotekens in hunne ogen en laat zij het niet meer los.
In 80% van de verzoeken tot OTS is er wérkelijk niks wat een OTS danwel een UHP rechtvaardigt, bij de overige 20% is sprake van waarheid danwel een substantieel waarheidsgehalte wat OTS danwel UHP rechtvaardigt of waar mogelijk gedwongen opvoedondersteuning zou moeten volgen.
Dat dit schrijven geen flauwekul is maar een zeer serieuze noodkreet naar (in eerste aanleg) basisscholen en middelbaar onderwijs hopen wij u nu te hebben kunnen laten zien.
Wat de consequenties kunnen zijn voor onschuldige kinderen en hun ouders als u, uw medewerkers (of zelfs onbekende derden!!) informatie verstrekken die niet geverifieerd kan worden als zijnde de WAARHEID.
Wij verzoeken u deze brandbrief op te nemen in uw schoolblad, danwel te verspreiden via de website van uw school of aan de leerlingen mee te geven zodat hun ouders deze informatie ook bereikt.
Het geheel valt onder ONZE verantwoordelijkheid als waakzame burgers, dus ook onder UW verantwoordelijkheid.
Mochten er nog vragen zijn die u naar aanleiding van dit schrijven heeft, dan staat het u vrij om altijd contact met ons op te nemen.
Wij zullen u dan zo exact mogelijk verder helpen en indien u wenst zelfs adviserend kunnen optreden, “IN HET BELANG VAN DE KINDEREN!”
Iedereen in de kontgeneukt door buro jeugdzorg Nederland en de raad voor de kinderverkrachters. Elke dag weer nieuwe kontjes voor buro jeugdzorg om te neuken
LikeLike
Ik heb tot op de dag van vandaag spijt dat ik niet gevlucht ben voor Jeugdzorg en de RvdK. Ik raad iedereen die in hun klauwen terecht komt aan acuut te vertrekken met de noorderzon, en hun kind te beschermen.
Ik had het prima met mijn kind. Ik heb zwart-op-wit dat ik een liefdevolle en responsieve moeder was. En onze band goed. En zijn ontwikkeling ook. Ik had een sterk sociaal netwerk, qua baan/geld/huis/creche alles prima voor elkaar. Onze gezondheid was goed. Niets op aan te merken.
Maar mijn ex, die na de geboorte een paar keer langs is geweest, mishandelde en bedreigde ons. Hij heeft een diagnose autisme, en daarnaast werden paranoide en narcistische problemen vermoed door experts. Hij wilde geen hulp, zei ze allemaal te manipuleren als ik vertelde wat hij met ons deed. Ik verbrak op advies van de hele hulpverlening om ons heen het contact om mijn zoon, een baby nog, te beschermen.
Ik had zwart-op-wit dat aan autisme en een cluster B persoonlijkheidsprobleem (narcisme/sociopathie) werd gedacht in hem. En dat ik PTSS had, maar bij veiligheid wel kon herstellen en een prima moeder zijn. Een expert die hem gezien heeft zei – off the record – dat hij nooit met hem alleen mocht zijn, omdat hij ernstig gevaarlijk voor hem was. Ze trok dat op aandringen van Jeugdzorg in. Hij was o.a. buitenlands, dreigde met ontvoering, had daar concrete plannen bij, en dreigde ook met femicide, sprak over vuurwapens – allemaal bekend bij de Jeugdbescherming, maar uit de rapportages gehouden. Diende hun doel niet: mij afschilderen als dwarse moeder, zodat er omgang doorgeduwd kon worden.
Jeugdzorg heeft alles kapot gemaakt. Echt alles.
Rapportages werden verdraaid om een slecht beeld van mij en goed beeld van mijn ex neer te zetten. Experts die het tegengestelde beweerden onder druk gezet hun verklaringen in te trekken. Feiten weggelaten of verdraaid, of erbij verzonnen, om hun doel te bereiken. Mijn ex, waarvan de psycholoog na een gesprekje concludeerde dat hij een overduidelijk empathisch tekort had en gevaarlijk was, werd bijvoorbeeld als “zorgzame man” beschreven. Ik als dwarse moeder die geen oog had voor haar kind, ondanks dat alle experts het tegengestelde zeiden. Je moet toch iets doen om je doel erdoor te duwen, he? Toen ik op het ego van de gezinsvoogd had getrapt, was het helemaal drama.
Ik heb drie jaar lang tussen Jeugdzorg en mijn kind in moeten gaan liggen, om mijn kind te beschermen. De rechter wees uiteindelijk erkenning en omgang af. Maar toen was ik al kapot van jarenlange doodsangst om mijn kind.
Mijn zoon is 12. Ik heb nog steeds zulke extreme PTSS door Jeugdzorg, dat ik niet voor hem kan zorgen. Ons hele gezin is kapot gegaan door de druk en dreiging van Jeugdzorg. Het veilige en liefdevolle gezin dat we met een weduwnaar en zijn dochtertje hadden, ook. Ik raakte werk, huis, geld, vrienden kwijt.
En dat alles voor het recht van een bewust mishandelende vader op zijn kind, dat hij een paar keer had gezien als baby’tje.
Jeugdzorg. Prachtig resultaat. Volstrekt goede situatie helemaal de vernieling in geholpen. Willens en wetens, want ik had een hele serie experts die vertelden dat dit het effect zou zijn. Als ik er niet tussen was gaan liggen, was mijn kind nu net zo kapot geweest als ik. Wat in vredesnaam hebben jullie hiermee willen bereiken?
Ik zeg: vlucht, als je nog kan. De jeugdbescherming was gevaarlijker dan mijn ex.
LikeLike
Advies aan alle ouders
Ga niet in gesprek met de Raad voor de Kinderbescherming.
De raad voor de Kinderbescherming zijn leugenaars. Hun zijn niet in belang van u kind. Maar in belang van het geld elke kind levert hun meer geld op. Hoe meer kinderen hoe meer geld
LikeLike
Advies aan alle ouders
Ga niet in gesprek met de Raad voor de Kinderbescherming.
De raad voor de Kinderbescherming zijn leugenaars. Hun zijn niet in belang van u kind. Maar in belang van geld elke kind levert hun geld oo hoe meer kinderen hoenm jmmmmmmmke
LikeLike
Heb tot nu toe ook slechte ervaringen met de gezinsvoogden en jeugdzorg. M’n kinderen zijn ook ten onrechte bij.mij weggehaald voor ‘onderzoek’ gedurende 10 weken, wat nu al iets meer dan twee jaar duurt. Geen eens een afzonderlijk gesprek vooraf gehad. Er was bij mij thuis helemaal geen reden om de kinderen weg te halen. Feit dat de middelste volledig overstuur was toen ze naar ex-man moesten, zegt genoeg. 1x per 2 weken komen ze 1,5 uur op bezoek met een begeleidster. Geen app met de oudste twee dochters mogelijk, wordt allemaal tegengehouden. Jongste zoon kan soms een beetje met me appen. Ze worden alle opzettelijk en onterecht tegengehouden. Opzettelijke oudervervreemding in een extreme vorm, nog erger dan ikzelf na m’n 3e meegemaakt heb, dat ging richting m’n vader.
LikeLike
1.
Nederland is het land waar je kind niet veilig is. Het land waar je kind verkocht word door de zogenaamde hulpverlening wat zich zelf hulpverleners noemt in mijn ervaring hellverleners
2.
De kinderbescherming doet geen waarheidsvinding. De raad voor de kinderbescherming is niet in belang van het kind. Maar in belang van het geld.
3.
De kinderrechter doet geen waarheidsvinding. De kinderrechter weet dat jeugdzorg en de raad voor de kinderbescherming veel overdrijven en veel liegen.
4. De enige beste mogelijkheid is vluchten uit nederland met je kinderen en nooit terugkeren. Al ben jij een blanke nederlander in dit land is je kind niet veilig. De kans dat je kind misbruikt word in een pleegezin is groot. Pleegezinnen worden niet goed onderzocht. Het gaat vaak om criminelen die u kind via deze weg verhuren aan pedofielen
5.
Jeugdzorg instellingen verdienen veelgeld met kinderen. De jeugdzorg verdiend veel geld. Ongeveer 45.000 euro per kind per jaar. Wat verblijft in een pleegezin waarvan het pleegezin ongeveer 625 euro per maand krijgt per pleegkind
6.
De Nederlandse overheid wat tijdens de toeslagaffaire heeft meegedaan aan honderden uithuisplaatsingen waarvan de helft nog steeds niet terug is. Het ene schandaal naar het andere schandaal.
7.
Honderden gedupeerde kinderen en ouders die dag en nacht elkaar elkaar missen en huilen. Van het gemis van hun ouders Mensen die voor niks zijn geboren om afgepakt te worden van hun ouders.
8.
De raad voor de kinderbescherming is list en bedrog. Dit geldt ook voor de Jeugdzorg in Nederland. Het belang van het kind is niet meer aan de orde. Het gaat in het belang van geld en leedvermaak.
9.
Jeugdzorg nederland en de raad zijn geen kinderbeschermers. Het zijn letterlijk vervloekte mensen die behekst en beduivelt zijn. Het is een antichristelijke organisatie wat aangestuurd word door antichristen. Wat wil zeggen mensen die tegen god zijn.
10.
We leven in de eindtijd. Eind tijd wil zeggen de tijd dat god zal terugkeren. We naderen binnenkort het 1000 jarig rijk
LikeLike
Den Haag Faalt het kind Betaald
Duizenden ontrechte uithuisplaatsingen door politiek Den Haag. De kinderjeugdbescherming Nederland Faalt op alle fronten. Stop jeugdzorg leugens. Samen zijn wij sterk ! Steun ons en organiseer samen grote Jeugdzorg demonstraties met grote spandoeken en optochten door het land. De jeugdzorg leugens moeten stoppen. Iedere dag zijn er weer nieuwe jeugdzorg slachtoffers. De demonstratie moet gaan over dat waarheidsvinding voorop moet staan. In een onderzoek naar ouders. En dat het jeugdwet herschreven moet worden met nieuwe regels. En dat de rechtbank sneller moet zijn. Dat een rechtzaak niet langer mag duren dan 1 maand en dat ze bij een fout kinderen eerst kunnen terugplaatsen zonder te hoeven wachten op een rechtzaak. En dat en dat de kinderrechter waarheidsvinding hanteerd en alles controleert op echtheid en waarheid. Wat nu in rechtzaken bijna niet gebeurd. Wat de hulpverlening zegt word meestal altijd aangenomen als waarheid. Zonder onderbouwing of bewijs. In een rechtzaak met Jeugdzorg zit meestal links de raad en rechts de kinderbescherming. Je word in sommige gevallen helemaal afgeschilderd als een crimineel of zwakbegaafde die niet geschikt is om voor kinderen te zorgen. Ook heelveel mensen mogen hun kinderen houden. Zonder problemen met Jeugdzorg. Deze mensen zijn nog niet in het vizier geweest van de kinderjeugdbescherming. Ik noem het even zo. Voor een iedere die te maken krijgt met het WIJ team of Jeugdbescherming / Samen veilig door een melding moet uitkijken. Ze komen meestal niet meteen na de eerste melding je kinderafpakken. Maar het is wel mogelijk. Als een veiligthuis medewerker de melding doorzet naar het crisis Team JB noord. Er hoeft alleen nog naar de rechtbank gebelt te worden, voor een spoedmaatregel. Deze geeft de Rechtbank Noord Nederland 9’van de 10x af. Het gaat dan om een tijdelijke maatregel van 2 weken. Wat later word verlengd of bij goed geluk word gestopt. Het is een systeem waar je niet zomaar van wint. Het is vechten met de waarheid tegen de jeugdzorg leugens. Meestal liegen hun altijd. Ik heb zelf persoonlijk veel onderzoek gedaan naar ouders. Waardoor de rechter een kinderbeschermingsmaatregel was opgelegd. Meestal is alles aangedikt en verdraaid en kloppen datums niet. Deze dingen moeten stoppek deze dingen kunnen niet in een land zoals Nederland. Wat er nu gebeurd in de jeugdzorg is echt zware kinderhandel en mensenhandel. En geestelijkemishandeling, gezinsvernietiging . Het is strafbaar alleen word er nog niet ingegrepen door het Openbaar ministerie . Er heerst nog veel corruptie in de rijke Elite top van de hoofdfuctionarissen van Justitie en het rechtsysteem. De foto van de koning hangt achter de rechter in de rechtbank. Wie is er nou eind verandwoordelijk voor alle onterechte uithuisplaatsingen de president of de koning. Ik hoop dat onze president en koning gedupeerde ouders en kinderen weer samen brengt. Je zou zeggen je eigen vlees en bloed staat boven de wet. De zonen en dochters van nederland die hun ouders moeten missen door fouten van de overheid. Sommige kinderen zullen hun ouders niet levend terugzien omdat sommige ouders tijdens de toeslagaffaire na de uithuisplaatsing van hun kinderen zelfmoord hebben gepleegd. Ik kan mij er wel iets bij voorstellen, om zoiets te doen als ik vals beschuldigd zou worden. En daardoor mijn 2 zonen uithuis zouden worden geplaatst. Ligt aan de melding en bedachte leugen van de kinderjeugdbescherming. Ze komen altijd wel met iets ze hebben volgens mij een grote boek waarin allerlei zorgen leugens staan om te verzinnen tegen een rechter. In Nederland zijn onze kinderen niet veilig. Bij iedereen kunnen ze onterecht kinderen afpakken ook bij mij u. Waneer de speurhonden van jeugdzorg je hebben geroken ben je aan de beurt. Het is een volle emmer water waarvan je niet weet waneer het overstroomd. Ik denk dat er de afgelopen 5 jaar er zeker wel 50 tot 150.000 kinderuithuis zijn geplaatst door een kinderbeschermings maatregel . Waarvan er misschien 10 of 25 terecht zijn. In veel gevallen kan er altijd nog ambulante hulp worden ingezet. Maar vaak gebeurt dit niet. Het gaat echt om het geld. De mensen werken krijgen goed betaald. Ze ontvangen risco geld en hoge bonussen die kunnen oplopen een salaris van ruim circa 2200-4500 € per maand. En ze krijgen ook een nieuwe naam als werk naam.
LikeLike
Ik ben in 2018 gevlucht voor de Jeugdbescherming. De reden dat ik gevlucht ben is omdat de kinderrechter niet in het belang van mijn kinderhandelde maar steeds de leugens van de Jeugdbescherming Gelooft. Ik was 7 maanden zwanger van een tweeling en was alleenstaande ‘moeder. De buren maakte valse meldings dat drugs zou dealen en mensen zou slaan en iedere week een andere man in huis zou hebben wat helemaal niet waar is. Er zijn ook geen enkele bewijzen van maar alleen beschuldigingen. De Jeugdbescherming had een reguliere uithuisplaatsing aangevraagd en gekregen. Ik was op dat moment al opgenomen in een moeder kindhuis in Zuidlaren. Tijdens het boodschappen in super markt jumno werd ik gebeld door mijn advocaat. Die vertelde mij dat de uitspraak van de uithuisplaatsing vandaag is uitgesproken. Ik ben vanaf zuidlaren in een taxi gestapt naar Assen naar een goede vriend. Hij heeft mij naar Belgie gebracht met mijn tweeling. Ik woon nu al bijna 4 jaar hier en heb het goed hier. Ik ben zo blij dat belgie niet samenwerkt met de Jeugdbescherming van Nederland.
LikeLike
Als u in een onzekere tijd zit met de hulpverlening. En u niet zeker weet als u kinderen mag houden. En u bang bent dat de rvdk of bjz u kinderen zal ontnemen. Wacht dit dan niet af. Pak u spullen in en vertrek per direct naar Belgie. Schrijf u zelf bij een van de gemeentes in Belgie. Bijvoorbeeld Antwerpen of Maasseik. Voor levens onderhoud heeft u wat extra geld nodig. Om in Belgie een huis te huren vragen de meeste verhuurders 2x de huur en borg. Als u een carvan bij u heeft als noodmiddel’ om in te wonen als tijdelijke oplossing zou een goede optie zijn. U kunt voor hulp terecht bij een kind recht advocaat in Belgie. Wacht niet maar vlucht direct neem mijn advies
LikeLike
Ontvang €5000 over de rug van u kinderen. Die nu een schadeclaim in bij het schadefonds en ontvang het bedrag. Via de onderstaande link kunt u direct de aanvraag doen. Wees optijd want na december 2022 kunt geen aanvraag meer doen. U kunt het nu nog aanvragen.
https://www.schadefondsjeugdzorg.nl/aanvragen/aanvraag-indienen/
LikeLike
Pak u koffers in en kom naar Belgie
Mijn advies aan ouders die problemen hebben met Jeugdzorg in Nederland.
U bent van harte welkom in Belgie. Hier in ons land hebben wij niets te maken
met Jeugdzorg Nederland. Wij bekijken uw situatie overnieuw en wij zijn geen
Kinderendieven. U bent hier in belgie welkom met u kinderen. Wij als Belgen hebben een
Hekel aan de Nederlandse kinderbescherming. U kunt voor hulp terecht bij het Caw.
http://Www.caw.be
LikeLike
De wereld staat op de kop waneer ouders te maken krijgen met de raad voor de kinderbescherming. Ik ben hulpverleenster en heb 32 jaar ervaring in de hulpverlening. Ik heb veel meegemaakt en gezien. En ik ben werkzaam geweest bij de toegang bij buro jeugdzorg in amsterdam. Ik heb gezien en meegemaakt als gezinsvoogd dat wij altijd winnen. De rechter doet altijd wat wij zeggen. Ik zeg jullie eerlijk. Achter de schermen hebben wij in bijzondere gevallen een gesprek met de kinderrechter. Wij werken niet in het belang van de kind. Maar in belang van ons bedrijf want die moet winst maken. De afgelopen jaren help ik ouders die problemen hebben met de kinderbescherming. Ik als oud gezinsvoogd krijg nog wel veel voor elkaar. Ik ben bekeerd in het leven en wil nu ouders en gezinnen helpen inplaats van kapot maken. Ik heb heelveel spijt dat ik gezinnen vals beschuldigd heb en kinderen bij hun ouders heb weggehaald. Ik zeg u eerlijk het rechtsysteem is oneerlijk. De raad wint altijd als men dat wil. Ik heb nog nooit gezien dat wij een rechtzaak hebben verloren.
LikeLike
Ja het zijn doemdenkers en inderdaad kankerlijers. Ik hoop ook dat bjz dezelfde ellende zal overkomen als wat mij overkomen is. Ik ben door JZ alles kwijt geraakt. En heb meer dan €90.0000 aan schulden en niks meer. Mijn kinderen zijn van mij ontvreemd. Ik werd in het verleden valst beschuldigd van drugsdealen en drugsgebruik en geweldsmisdrijven. Maar ben er nooit voor aangehouden of voor veroordeeld. De meldings kwamen bij het amk binnen. En toen kwamen ze bij JZ en daarna volgde er een uithuisplaatsing van mijn kinderen. Ik mocht ze de eerst tijd elke week zien daarna om de twee weken daarna 1x per maand daarna eens in de 3 maanden daarna 2x per jaar en na een tijdje hadden ze een gezagsmaatregel opgelegd. En zag ik mijn kinderen niet meer. Door alle ellende heb ik hart problemen gekregen en elke dag nog steeds nachtmerries van de uithuisplaatsing. Mijn leven is bijna ten einde gekomen. JZ heeft mijn leven letterlijk en figuurlijk kapot gemaakt. Mijn Vrouw en mijn schoonmoeder hebben na eerste rechtzaak toen ze kregen te horen dat de kinderen in het pleegezin bleven. En dag erna zelfmoord gepleegd. Ik ben er nog steeds helemaal kapot van. Mijn hart huilt iedere dag om het verlies
LikeLike
Die hele kanker jeugdzorg en de kanker kinderbescherming zijn leugenaars niets meer en niks minder. En niet te vergeten kanker veiligthuis
LikeLike
Tijdelijke regeling
slachtoffers jeugdzorg
Wij zijn er voor slachtoffers van geweld in de jeugdzorg, die daardoor ernstige lichamelijke en/of psychische problemen (letsel) hebben opgelopen.
Voor wie is de regeling?
De regeling is voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Erkenning
Het kabinet wil ervoor zorgen dat geweld in de jeugdzorg (jeugdhulp) niet meer gebeurt. Daarom deed Commissie De Winter onderzoek naar geweld in de Nederlandse jeugdzorg sinds 1945. De overheid erkent het leed van alle slachtoffers en neemt samen met andere organisaties maatregelen.
Bij het Schadefonds Geweldsmisdrijven kunt u financiële steun aanvragen. Met een geldbedrag geeft het Schadefonds erkenning aan slachtoffers van geweld in de jeugdzorg. Zo willen wij u helpen om weer vertrouwen in de samenleving te krijgen. U mag het geld uitgeven zoals u zelf wilt.
vraag via deze link de regeling aan van
https://www.schadefondsjeugdzorg.nl/aanvragen/aanvraag-indienen/
LikeLike
waarom zouden de ouders die de dupe zijn van de toeslagaffaire koningsdag moeten vieren terwijl de koning hen geen gratie en niet tegemoet is gekomen met het verkrijgen van hun eigen kinderen, Het jeugdzorg systeem wat bestuurd en bekrachtigd word met hulp van de overheid, De politie die jeugdzorg helpt. De rechtbank zet in het vonnis in der naam der koning er hangen in alle gerechtsgebouwen fotos van onze majesteit. Wie is er verandwoordelijk voor alle fouten in de jeugdzorg, iedereen die slachtoffer is van is van jeugdzorg nederland dien gratie in bij de koning om jou vonnis te laten vernietigen vraag om gratie en beschrijf wat er fout gegaan is en wat jeugdzorg allemaal gelogen heeft, Als wij met ze allen gratie indienen worden ze misschien wakker.
via deze url link kunt u gratie aanvragen
https://www.justis.nl/producten/gratie/gratieverzoek-indienen
https://www.justis.nl/producten/gratie/gratieverzoek-indienen
LikeLike
Jeugdzorg Nederland en de overheid van dit land is in ban van kinderroof kindermishandeling en seksueel misbruik van minderjarigen in pleeggezinnen.
kijk maar wat er is gebeurd tijdens de toeslagaffaire allemaal onterechte uithuisplaatsingen duizenden slachtoffers van de JEUGDZORG NEDERLAND. Het systeem wat corrupt is
LikeLike
Veiligthuis een liegende organisatie die zich bezig houd met kinderhandel.
Het bedrijf is een criminele organisatie. Hun plegen kinderroof,kinderhandel
Ouderenontvreeming, Seksueel misbruik. Belasting fraude. Veiligthuis is een
Organisatie die opgericht is door nazies en nsbers. Het zijn de kinderverkrachters
van de maatschapij. Net als Buro Jeugdzorg & Jeugdbescherming Noord , oost en
west. Alle Jeugdzorg instellingen in Nederland zijn onbetrouwbaar. De naam buro jeugdzorg
zegt het. Een opgezet bedrijf door pedofielen die er kinderhandel van gemaakt heeft
een rijke groep elite nederlanders die seks heeft met minderjarige kinderen. Deze instanties
worden financieel gesteund. Door overheid. Zij doen niet aan waarheidsvinding. De waarheid
Is voor hun minder belangenrijk. Zij horen liever leugens. Met leugens kunnen zij geld verdienen met de waarheid niet.
LikeLike
Vluchten naar het buitenland vanwege Jeugdzorg Leugens.
Heel veel gezinnen zijn ons land ontvlucht ,vanwege de liegende
hulpverleners. Je kunt in Belgie terecht bij een gezinsopvang.
Je kunt een huis in Belgie. En op eigen krachten daar leven zonder
Bemoeienis van de Nederlandse Jeugdzorg.
LikeLike
Jaa goed gezegd Jessica ..zo wil ik het horen.. inderdaad
waarheidsvinding naar de waarheid. Moet de nieuwe wet worden
in de jeugdzorg Eerlijkeheid injeugdzorg.. zal dat er ooit
nog komen. Ik denk het niet kijk maar wat er is gebeurt
afgelopen 10 jaar theoretische doemdenkers eigenlijk geen
woorden meer voor eigenlijk. Mensen hoop op niks in dit land.
Willen ze geen waarheidsvinding. Leugens zijn belangenrijker
met leugens word veel geld verdiende. Het belang van het kind
is niet aan de orde van de dag kijk maar naar de toeslagaffaire.
LikeLike
Mensen kijk uit bij veilig thuis en de jeugdbescherming en de kinderbescherming in kortom alle jeugdzorg instellingen voor kinderen in Groningen, Zijn onbetrouwbaar. Medewerkers van veiligthuis Groningen en de jeugdbescherming Noord liegen alles aan elkaar vast ze zijn goed in liegen profesionele leugenaars getraind om te liegen, dus trap er niet in bescherm je zelf ga nooit alleen in gesprek met hun. Ook niet telefonisch. Alleen op afspraak en altijd met je advocaat. En alle gesprekken stiekem opnemen ingeval , dat ze liegen kun je het daarmee aantonen dat ze liegen als bewijs.
LikeLike
De jeugdzorg die gezinnen kapot maakt. Mensen die hun eigen land uit vluchten. Voor de Jeugdzorg leugens. Mensen die naar het buitenland vluchten voor jeugdzorg en dan hun familie in hun eigen land moeten missen om dat jeugdzorg het nodig vind om te liegen. Het is oorlog in de jeugdzorg , elke dag slaat jeugdzorg weer random toe bij gezinnen ze komen onverwachts langs met politie en nemen je kind mee. Ze proberen het althans soms lukt het niet om dat er veel tegen stand is en geven ze eerst op maar komen later weer. De politie helpt graag mee . Zij weten vast en zeker weo dat het dikke leugenaars zijn zou je denken hun die vaak bij uithuisplaatsingen zijn en dan ook zelf zien dat sommige beschuldigingen en meldingen helemaal niet kloppen. De uithuisplaatsingen zijn voor hun een bij baantje als extra.
LikeLike
Praat me niet over Bjz … theoretische doemdenkers
Kijk maar wat er is gebeurd afgelopen 5jaar
LikeLike
Wat ik allemaal lees of de toeslagaffaire is vresselijk. Kinderen die onterecht uithuis zijn gehaald. Alle ouders en kinderen die zonder hun familie de jaarwisseling moeten vieren en niet gewoon samen kunnen zijn. Nederland is een slecht land. De overheid heeft schijt aan je
kinderen het gaat hun alleen maar om het geld. De president had de fout in de toeslagaffaire toegegeven en nu nog steeds zitten al die kinderen nog in pleeggezinnen. Wat een kut overheid dat de kinderen nog steees niet terug zijn bij hun ouders. Nederland en Politiek Den Haag schaam je diep dat jullie dit de mensen aan doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Jeugdzorg maakt al gezinnen kapot sinds hun bestaan, de belastingdienst de rechtbank politie en jusitie helpen jeugdzorg graag mee,
Voor hulp tegen jeugdzorg hoef je niet na de politie te gaan ook al is het onterecht en weten hun dat ze willen en kunnen je niet helpen, ze gaan daar niet over
LikeLike
Vermoedelijk is dit het topje van de ijsberg gezien de Toeslagenaffaire al vanaf 2006 speelt. Tijdens de Toeslagenaffaire werden ouders ten onrechte beschuldigd van fraude met kinderopvangtoeslag en moesten tienduizenden euro’s terug betalen waarna veel van hen in de financiële problemen raakten.
NILA RAAKTE DOOR TOESLAGENAFFAIRE HAAR KINDEREN KWIJT: ‘IK STOND DUS OP EEN GEHEIME ZWARTE LIJST’
TOESLAGENAFFAIRE
27.10.2021 | 06:52 UUR | ZVEZDANA VUKOJEVIC
Zo’n 1115 kinderen van slachtoffers van de Toeslagenaffaire zijn uit huis geplaatst. Nila’s kinderen ook voor twee jaar. Door zichzelf aan te melden voor de compensatieregeling, dreigt ze nu voor de tweede keer in tien jaar haar kinderen kwijt te raken.
“Mijn man deed al twee zelfmoordpogingen. Nu ligt hij de hele dag in bed en praat niet. Ik weet niet hoelang ik dit nog volhou.”
JEUGDZORG
De ruim elfhonderd kinderen zijn in de periode van 2015 tot 2020 bij hun ouders weggehaald, meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek. Zij deden onderzoek in opdracht van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Vermoedelijk is dit het topje van de ijsberg gezien de Toeslagenaffaire al vanaf 2006 speelt. Tijdens de Toeslagenaffaire werden ouders ten onrechte beschuldigd van fraude met kinderopvangtoeslag en moesten tienduizenden euro’s terug betalen waarna veel van hen in de financiële problemen raakten.
Nooit meer een lege batterij? Neem hier dan even de tijd voor
ADVERTORIAL
Daniel Wellington
Zo ook Nila. Dit is een gefingeerde naam, want ze is bang voor Jeugdzorg. Ze heeft een turbulent verleden achter de rug. Opgegroeid in een onstabiele thuissituatie waar ze te maken had met een vader met een kwade dronk, seksueel misbruik en uithuisplaatsingen. Toen ze op haar 16e haar eerste kind kreeg, bezwoer ze dat ze alleen het allerbeste voor haar kind wilde. “Ik zou alle liefde geven die ikzelf nooit zelf heb gehad.”
Nila bouwt haar leven op en krijgt later met haar nieuwe vriend nog drie kinderen. Ze hebben een lat-relatie. Nila zorgt alleen voor de kinderen: “’k Nam me voor mijn kinderen perfect groot te brengen, ik zou ook een studie afronden en een goede baan krijgen. Het zou de kids aan niets ontbreken.” Ze doet een opleiding, weet een leuke baan te vinden en haar kinderen gaan naar de kinderopvang en naar school. Het lijkt hen voor de wind te gaan.
Tot ze op een dag de jongste naar de kinderopvang brengt. De leidster zegt: “De Belastingdienst betaalt niet meer voor de opvang en naschoolse opvang. Waarschijnlijk een foutje. Totdat je het hebt geregeld, mogen we jouw kind geen opvang bieden.” En de oudsten mogen niet meer na de naschoolse opvang.
GEKMAKEND
Die dag neemt ze de jongste mee naar haar werk. Ze belt talloze keren naar de Belasting om erachter te komen wat er mis is. Wat ze verkeerd heeft gedaan. Er komt geen antwoord. Hoe vaak ze ook belt, hoe vaak ze bezwaar maakt, een antwoord waarom de toeslag gestopt is, blijft uit: “Nee, uw bezwaar hebben we niet ontvangen. Nee, ik kan de reden niet zien.” Gekmakend noemt ze het.
Op haar werk merken ze dat ze afgeleid is, dat ze haar kind meeneemt, dat ze privételefoontjes pleegt. Op een dag maakt ze een fout met belangrijke papieren uit de kluis: “Dat was de druppel. Tijdens de proefperiode werd ik ontslagen.” Huilend verlaat ze haar werkplek. Niet alleen heeft ze nu geen inkomen meer, inmiddels zijn ook de huur- en zorgtoeslag zwaar verlaagd. De huur, gas en licht en alle andere kosten lopen door. Nila weet niet hoe ze alles moeten betalen.
Vervolgens gaat ze naar het kantoor van de Belastingdienst. “Net zolang tot ze doodziek van me werden, maar misschien zouden ze dan wel iets doen?” Op een dag daar pakt een vrouw Nila bij de schouder vast, troont haar mee en zegt: “Jullie nemen zoveel kinderen! Je hebt je zaakjes niet op orde en dan kom je hier huilen en ons stalken?!’ Vervolgens stuurde de beveiliging me naar buiten.”
Nila die al die tijd sterk is geweest, breekt. “Het was zo vernederend.”
IN DE CEL
Het gezin raakt in financieel noodweer. Nila is bang dakloos te raken. Haar partner maakt dan zonder medeweten van Nila een rare bokkesprong. Hij blijkt iets gedaan te hebben in de hoop hen pijlsnel van de financiële ondergang te redden, maar in plaats daarvan belandt hij in de cel. Nila durft geen hulp te vragen en ligt nachtenlang wakker. Ze begint met drinken. Eerst alleen stiekem ’s avonds, om makkelijker te kunnen slapen, maar al snel drinkt ze hele dagen. Al die tijd weet Nila Jeugdzorg op afstand te houden: “Nooit zou ik mijn kinderen in het systeem willen hebben. Ik weet te goed hoe verknipt je eruit komt.”
De moeder van 4 realiseert zich dat ze hulp nodig heeft met haar alcoholprobleem. Ze gaat intern in behandeling en de kinderen blijven ondertussen noodgedwongen bij haar moeder. Wanneer zij Nila’s post openmaakt, ziet ze dat er een huisuitzetting op handen is. Zij schakelt toch hulpverlening in. Zonder dat Nila het weet, worden haar kinderen uit huis geplaatst. Met een vader in detentie en een alcoholverslaafde moeder is het gezin geen veilige basis. De kinderen worden bij haar moeder geplaatst: “Ik ging kapot van verdriet. En mijn vriend ook, maar we konden niets.”
Thumbnail voor Natasja en Radjesh zijn gedupeerden van toeslagenaffaire: ‘Kregen klappen op klappen’
LEES OOK
Natasja en Radjesh zijn gedupeerden van toeslagenaffaire: ‘Kregen klappen op klappen’
RECHTSZAKEN
Na talloze rechtszaken krijgen Nila en haar vriend het gezag over hun kinderen twee jaar later terug. Nila drinkt geen druppel meer, haar man is inmiddels vrij, ze wonen samen en werken allebei: “Toen zei de rechter: ‘Ik zie geen bezwaren om de kinderen weer bij hun ouders onder te brengen.’ Dat is nu een aantal maanden geleden. Het stel krijgt een brief van Jeugdzorg dat hun dossier gesloten zou gaan worden.
Inmiddels is Nila in therapie. Na het horen van haar verhaal, wijzen haar behandelaars erop dat zij vermoedelijk slachtoffer is van de Toeslagenaffaire. Zij slachtoffer van de Toeslagenaffaire? Maar ze heeft geen enorme bedragen terug hoeven te betalen, omdat alles destijds direct aan de kinderopvang werd overgemaakt. Een geluk bij een ongeluk, maar door het verminderen van de andere toeslagen heeft de familie wel enorme schulden opgebouwd.
Maar het patroon komt overeen met de verhalen van andere gedupeerden. Ook zij kregen nooit een antwoord op de vraag waarom ze de toeslagen kwijtraakten. Tel daarbij op dat de in Nederland geboren en getogen Nila in een achterstandswijk woonde en een buitenlandse achternaam heeft. Het is algemeen bekend dat er etnisch geprofileerd werd. Haar behandelaren raden haar aan zich te melden en een aanvraag voor compensatie te doen.
SCHULDEISERS
Zodra Nila dit doet, worden alle gemeentelijke schulden bevroren. “Hierdoor zagen andere schuldeisers hun kans schoon en zaten we weer tot onze nek in de problemen.” Ondertussen heeft de Belastingdienst hen tot tweemaal toe afgekeurd als erkend slachtoffer van de Toeslagenaffaire. “Als reden gaven ze aan dat ik het zelf verkeerd invulde en daarom een torenhoge terugvordering kreeg. Dat was niet waar.”
Na de tweede afwijzing werd er gezegd dat een burger iets aan een ambtenaar zou hebben doorgegeven waarna Nila’s toeslag werd stopgezet. “Hoe en wat precies? Geen idee. Nu zeggen ze ineens dat ik dat zelf heb doorgegeven.”
Ondertussen krijgt Jeugdzorg lucht van de financiële problemen door een bemoeizuchtige wijkzorgmedewerker. Nila: “Ze lieten weten opnieuw naar onze zaak te gaan kijken. Want financiële problemen betekent geen stabiele thuissituatie voor de kinderen.” Nila en haar vriend zitten nu beiden thuis met een burn-out. Niemand mag de deur opendoen uit angst dat de kinderen voor de tweede keer bij hen worden weggehaald.
ZELFMOORDPOGINGEN
Haar partner heeft twee zelfmoordpogingen gedaan. “Hij praat niet meer en ligt hele dagen in bed. Ondertussen probeer ik te redden wat er te redden valt, maar niemand kan me helpen. Iedereen heeft alle begrip, zegt dat onze situatie nijpend is, maar we komen nergens voor in aanmerking. Het enige wat helpt: zo snel mogelijk een speciale code van de Belastingdienst krijgen waarmee álle schulden worden bevroren. Maar voor ik daar uitsluitsel over heb? Dat kan wel een jaar duren, zeggen ze. Een Belastingdienstmedewerker zegt doodleuk aan de telefoon: “Heel triest. Hopelijk heeft u uw huis en kinderen dan nog.” Ik ben als de dood van niet.”
De naam Nila is om redenen van privacy gefingeerd.
Naschrift
Na verschijning van bovenstaand artikel krijgt Nila bewijs in handen waaruit blijkt dat ze op een geheime zwarte lijst van de Belastingdienst stond, de FSV. Deze Fraude Signalerings Voorziening is een datasysteem dat sinds 2014 (de voorloper ervan werd sinds 2001 gebruikt) geruchten, anonieme tips en andere informatie over zo’n 180.000 nietsvermoedende burgers bundelde. Waarna je als mogelijke fraudeur te boek staat en ook zo wordt behandeld.
Waarom Nila erin staat, blijft de vraag. Nila: “Ik zou in de voorloper, het regionale PIT-systeem hebben gestaan en dat is in die FSV integraal overgenomen. Maar dat PIT-systeem is helemaal vernietigd, is me verteld. Dus de reden waarom ik en al die andere mensen in de FSV staan, valt niet te achterhalen.”
Gisteravond komt eindelijk het verlossende bericht: Nila is officieel erkend als gedupeerde van de Toeslagenaffaire. Dit betekent dat ze voor de Commissie Werkelijke Schade (CWS) voor de zoveelste keer haar verhaal zal gaan moeten vertellen. Hoewel Alexandra van Huffelen eerder zei dat ouders daar niet per se met bonnen en bewijs de vervolgschade hoeven aan te tonen, blijkt uit berichtgeving van RTL en Trouw dat zo’n 30 procent van de gedupeerden bij de CWS wordt afgewezen.
Tips over het handelen van Jeugdzorg bij slachtoffers van de Toeslagenaffaire? Mail naar: zvezdana.vukojevic@linda.nl
LikeLike
Bjz wil nog meer geld verdienen aan kinderen.
LikeLike
VNG & Jeugdzorg Nederland roepen gemeenten op tot indexatie van jeugdzorgtarieven omhoog
Zowel de Vereniging van Nederlandse Gemeenten als Jeugdzorg Nederland riepen gisteren alle gemeenten op om in 2022 de landelijk gangbare zorgindexering (OVA) toe te passen op de jeugdzorgtarieven. Doordat deze indexering recent verhoogd werd om hogere salarissen in de zorg mogelijk te maken, is deze indexatie voor 2022 voorlopig vastgesteld op 3,87 %. Jeugdzorg Nederland vraagt naast deze indexatie ook om reparatie van tarieven die al langer te laag zijn.
Jeugdzorgorganisaties hebben een reëel tarief nodig om hun moeilijke werk goed te kunnen doen. Dat tarief moet jaarlijks geïndexeerd worden om de loonkostenontwikkeling en inflatie te compenseren. Veel grotere jeugdzorgorganisaties verkeren financieel in zwaar weer door te lage tarieven, die door achterblijvende indexatie nog verder verslechteren. Dat leidt tot grote problemen op de arbeidsmarkt. Daarover heeft Jeugdzorg Nederland gisterenochtend een brief gestuurd aan de colleges van Burgemeester & Wethouders én de gemeenteraden van alle Nederlandse gemeenten. Eerder werd een soortgelijke brief gestuurd aan de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG).
De onderhandelingen over een nieuwe cao voor jeugdzorgprofessionals zijn vastgelopen. Werkgevers en werknemers hebben eind vorige maand helaas moeten concluderen dat de looneis en het loonbod te ver uit elkaar liggen om verder door te praten. De vakbonden stuurden een ultimatum aan de werkgevers én naar de betrokken overheden: zowel rijk, VNG als alle individuele gemeenten werden aangeschreven. In de brief aan alle gemeenten benadrukt Jeugdzorg Nederland dat jeugdzorgorganisaties voldoende ruimte nodig hebben in de tarieven om de problemen op de arbeidsmarkt aan te pakken. De jeugdsector roept gemeenten op om bij de indexatie van tarieven de landelijk vastgestelde ‘Overheidsbijdrage in Arbeidskostenontwikkeling’ (OVA)-norm te volgen. Die norm (gebaseerd op de verwachte loonontwikkeling in de private sector) is voor komend jaar recent door het kabinet extra verhoogd om tegemoet te komen aan de wens van de Tweede Kamer om de zorgsalarissen te verhogen.
Gisterenmiddag sloot de VNG zich hierbij aan: ‘We roepen gemeenten op om de OVA-percentages toe te passen. Zeker in deze tijd van arbeidsmarktkrapte in welzijn en zorg is het belangrijk om hier aandacht voor te hebben in de tarieven voor 2022.’ Het voorlopige OVA-percentage voor 2022 was al verhoogd naar 2,74 %, maar daar komt 1,13 % bovenop voor de loonsverhoging voor het personeel in de zorg. Het OVA-percentage voor 2022 komt daarmee voorlopig op 3,87%. Het definitieve OVA- percentage voor 2022 wordt in het voorjaar bekend. In een apart bericht benadrukt de VNG samen met VWS en enkele brancheorganisaties in het sociaal domein dat gemeenten in hun begroting alvast rekening moeten houden met de 1,13 % voor hogere zorgsalarissen per 1 januari 2022.
Jeugdzorg Nederland is blij met deze oproep van de VNG en benadrukt dat het cruciaal is dat gemeenten dit advies ook opvolgen. Alleen dan ontstaat er ruimte om de arbeidsmarktproblemen aan te pakken. Ook met deze indexatie zijn de tarieven op sommige plekken in het land te laag om alle problemen in de sector op te lossen. Jeugdzorg Nederland roept gemeenten op om daarover in gesprek te gaan met de jeugdzorgorganisaties.
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Vraag de vergoeding nu direct aan https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
jeugd heeft voor mij gefaald….geen …geloof in de nieuwe plannen van de jeugdwet ….voor mij theoretische doemdenkers…. kijk maar …….wat er is ……..gebeurt afgelopen 5 jaar hartenloze wezens bij jz de rd en de recht systeem .. nep.. rechtbank .. zoals de pvv leider zegt
LikeLike
Amsterdamse organisaties slaan handen ineen voor verbetering jeugdbescherming
Nieuwsbericht van December 2021
Een gezamenlijk traject gaat zorgen voor verbetering in de samenwerking tussen Jeugdbescherming Regio Amsterdam, Veilig Thuis Amsterdam-Amstelland, Raad voor de Kinderbescherming Amsterdam-Amstelland en Ouder- en Kindteams Amsterdam.
Hiermee geven de organisaties gehoor aan de aanbevelingen uit het onderzoeksrapport ‘Onmacht’.
Jongere buiten op muurtje
Aanleiding voor het onderzoek was de dood van een veertienjarig meisje vorig jaar. Zij werd doodgeschoten door haar vader, die daarna ook zichzelf doodde. In het onderzoek werden 19 maanden hulpverlening, verleend door elf instellingen, geanalyseerd en zijn verbeterpunten benoemd. Ook is gekeken naar de rechtsgang en het perspectief van de moeder.
De verbeteringen die de organisaties voor ogen hebben zijn samengevat in een verbeterbelofte. Er is bewust niet gekozen voor een maatregelenpakket met het risico te verzanden in regels en protocollen. Gekozen is voor verbeterbelofte waarin de betrokken organisaties zich nadrukkelijk richten op een gedragen en duurzame verbetering.
Eerste stappen
De eerste concrete stappen op de verbeterpunten uit het onderzoeksrapport zijn inmiddels gezet:
Meer samenwerking, stap voor stap naar een nieuwe gezamenlijke aanpak;
Betere aansluiting met de nieuwe jeugdwet Jeugdbescherming;
Vergroten expertise naar waarheidsvinding bij professionals.
“Wij kunnen niets veranderen aan wat er is gebeurd, maar kunnen slechts onze verantwoordelijkheid nemen door zorg te dragen voor een betere toekomst,” aldus de bestuurders van de betrokken organisaties in een gezamenlijke toelichting aan de wethouder en Jeugdzorg in Amsterdam.
LikeLike
Nederlandse België-gangers zijn ‘niet sociaal, niet solidair en onverstandig’
Niet erg sociaal, niet solidair en onverstandig, zo noemt Cathy Berx, gouverneur van Antwerpen, Nederlanders die vanwege de lockdown in eigen land gaan winkelen of dineren in België.
De toestroom van Nederlanders leidt bij onze zuiderburen tot ergernis. Zo was het gisteren op wegen vanuit Nederland naar België opvallend druk. Veel mensen leken te willen profiteren van het feit dat winkels en cafés daar open mogen zijn. Vanmorgen is er ‘opnieuw extra drukte’ op de wegen rond Breda richting Antwerpen, meldt de ANWB.
Niet te weren
Berx erkende geen juridische instrumenten te hebben om dagjesmensen uit Nederland te weren.
Premier Mark Rutte had Nederlanders al opgeroepen vooral niet naar België of naar Duitsland te reizen als het niet per se nodig is. “Ik zou denken dat dat nog veel meer impact heeft dan een gouverneur van Antwerpen die een dergelijke oproep doet”, zei Berx.
Nederlander deden dit jaar massaal kerstinkopen in Antwerpen.
Enorme drukte in de Antwerpse winkelstraten. Veel Nederlanders ontvluchtten de lockdown en deden hun kersinkopen bij onze zuiderburen. “Er zijn nu 70 tot 80 procent meer Nederlanders dan in andere jaren.”
‘Zak niet af’
Het is niet de eerste keer dat Berx Nederlanders kapittelt. “Zak niet af naar hier”, maande de hoogste provinciebestuurder van Antwerpen de noorderburen vorige week ook al. “Ik vraag de Nederlanders op hun tanden te bijten.”
Als het blijkt mee te vallen met de gevreesde nieuwe omikronvariant van het virus ‘zijn ze opnieuw van harte welkom. Maar dit is niet het moment om naar hier te komen”, zei ze toen tegen de Belgische omroep VRT.
Belasting zorg
De bekende viroloog Marc Van Ranst zegt in Het Nieuwsblad dat de winkelende Nederlanders uiteindelijk de zorg in eigen land meer kunnen belasten.
“Want ze ontlopen de maatregelen en ze kunnen hier geïnfecteerd worden, naar huis gaan en daar opgenomen worden als ze ernstig ziek zijn.”
‘Wij deden hetzelfde’
Van Ranst stelt volgens de krant dat de komst van de Nederlanders niet aangemoedigd moet worden. “Anderzijds moeten we niet vrezen dat ze plots de omikronvariant massaal naar hier gaan brengen, want daar hebben we er evenveel van. Maar het moet wel binnen de perken blijven. Maar ik herinner me ook een tijd dat wij exact hetzelfde deden toen de terrassen hier niet open waren, maar wel bij hen.”
LikeLike
België niet blij met Nederlanders die over de grens komen winkelen en eten
In Antwerpen kun je nog wel gewoon kerstinkopen doen, en over de grens zijn restaurants en cafés tot elf uur ‘s avonds open, maar België is niet blij met de Nederlanders die daar de afgelopen dagen massaal op af komen. ‘Doe dat nu niet’, laat Cathy Berx, gouverneur Antwerpen de Nederlanders weten. Ze vreest dat de horeca in haar eigen provincie hierdoor straks zal moeten sluiten.
Drukte in het centrum van Antwerpen. België hoopt Nederlanders ervan te weerhouden de grens over te steken.
Drukte in het centrum van Antwerpen. België hoopt Nederlanders ervan te weerhouden de grens over te steken.
In Vlaamse media stonden kranten deze week vol verhalen over restaurants die een grote stroom van Nederlanders te verwerken krijgen. ‘Ik begrijp het heel goed dat zij nu hier komen voor een etentje’, zegt Marc Van Aperen, burgemeester van grensdorp Haperen in de krant De Standaard.
Dat is menselijk. Maar verstandig is het niet. De vraag die we ons nu moeten stellen is: hoe kunnen we de pandemie indijken? Niet: waar kan ik nog eens goed gaan eten? De zorg staat hier ook onder druk. Dan gaan we toch geen besmettingen importeren?’
Ook in Antwerpen werden afgelopen weekeinde veel gele nummerborden gezien, en op de Meir, de grote winkelstraat waar je winkels als Zara, H&M, en Primark vindt, was het uitzonderlijk druk. De Antwerpse burgemeester Bart De Wever zag niet direct een groot probleem. ‘Wir schaffen das’, zei hij met een knipoog in Het Nieuws op de zender VTM.
‘Respecteer de maatregelen van je eigen land’
Maar ook Gent, Turnhout of Maasmechelen worden overlopen. Maandag kwamen alle burgemeesters uit de provincie Antwerpen samen met gouverneur Berx om de situatie te bespreken. Veel burgemeesters klaagden over toenemend verkeer uit Nederland. Daarop werd besloten een oproep te doen aan Nederlanders om niet meer naar cafés en restaurants over de grens te komen. ‘Respecteer de maatregelen van je eigen land, en zak niet af naar hier’, aldus Berx.
Het sluiten van de grens, zoals tijdens de eerste coronagolf wel gebeurde, is vooralsnog niet aan de orde. Eind januari van dit jaar stelde de Belgische regering een tijdelijk verbod in op onnodige reizen: mensen moesten toen een geldige verklaring op zak hebben als ze België in wilden. Een toeristisch uitstapje viel daar niet onder.
Beslissing over aanvullende maatregelen
Woensdag komt het Belgische overlegcomité weer samen, waarin alle premiers (dus ook die van Wallonië, Brussel, en Vlaanderen) en de federale minister van Volksgezondheid zitten, om te beslissen of aanvullende maatregelen nodig zijn vanwege het oprukkende omikronvirus. België wil liefst geen volledige lockdown, zo lekte al uit, maar een beperking van de openingstijden of zelfs sluiting van de horeca en winkels liggen wel op tafel.
LikeLike
NOS NIEUWS – Op allerlei manieren gefraudeerd met bonus voor zorgmedewerkers
Bij vier zorgaanbieders is direct bij de aanvraag aangifte gedaan van fraude. In alle vier gevallen heeft dat geleid tot een veroordeling.
Er is vorig jaar op allerlei manieren misbruik gemaakt van de zorgbonus, meldt RTL Nieuws op basis van eigen onderzoek. Iedere zorgmedewerker kreeg in 2020 1000 euro van het kabinet. De bonus was bedoeld voor verpleegkundigen, verzorgenden en ondersteunend personeel, zoals schoonmakers.
Het ging om medewerkers in alle sectoren van de zorg, die in hun werk direct of indirect de gevolgen van het coronavirus ondervonden. Het extraatje was bedoeld voor mensen die “een uitzonderlijke prestatie hebben geleverd”, en die niet meer dan twee keer modaal verdienen.
Maar het geld kwam lang niet altijd goed terecht, schrijft RTL Nieuws. “Zo hielden malafide zorgdirecteuren het geld op zak en werden werknemerslijsten gemanipuleerd om meer bonus op te kunnen strijken.”
Kamerleden van CDA, SP, PvdA en GroenLinks zeggen tegen RTL Nieuws dat er hard moet worden opgetreden tegen fraudeurs met de zorgbonus.
Dubieuze zaken
RTL Nieuws bekeek de jaarverslagen van ongeveer 300 van de 8000 bedrijven die zorgbonussen ontvingen. De ontvangen bonussen werden vergeleken met het aantal medewerkers dat in de jaarverantwoording staat. Het bleek dat tientallen bedrijven voor meer personeel bonussen hebben aangevraagd dan het aantal medewerkers dat bekend was bij het ministerie van Volksgezondheid.
RTL Nieuws stuitte naar eigen zeggen behalve op aantoonbare fraude ook op tientallen dubieuze zaken. Eerder werd bekend dat het aantal aanvragen van werkgevers voor zorgbonussen voor het personeel veel groter was dan gedacht. Daar was het kabinet 800 miljoen euro extra kwijt voor het gebaar voor de zorg.
Meerdere bonussen voor zichzelf
Volgens deskundigen die RTL sprak zijn er waarschijnlijk nog meer van dit soort dubieuze zaken. Ze hopen dat die alsnog beter worden onderzocht.
Karen Ottens van het Regionale Informatie- en Expertise Centrum Oost-Nederland zag bijvoorbeeld dat bestuurders die verschillende bedrijven runnen meerdere keren een bonus aan zichzelf gaven. Of dat er een bonus werd aangevraagd door ondernemingen die helemaal geen zorg leveren.
“De vraag is in hoeverre frauderende bedrijven ook echt gestraft worden voor het misbruiken van de zorgbonus”, schrijft RTL Nieuws. Het ministerie van Volksgezondheid zegt dat aan zorgbestuurders is overgelaten aan wie zij een bonus uitkeren.
Er wordt niet gecontroleerd of de namen kloppen en hoeveel bonussen iemand krijgt. “Aan de hand van de verantwoording die bedrijven indienen, wordt wel met steekproeven gecontroleerd of de bonus is uitbetaald. Daarbij wordt gekeken of er belasting is afgedragen.”
Steekproeven gaan door
Het ministerie van Volksgezondheid noemt het in een reactie vervelend maar onvermijdelijk dat niet al het geld op de goede plek is terechtgekomen. Een woordvoerder benadrukt dat de steekproeven voorlopig doorgaan en dat dat proces nog in volle gang is. Hij wijst erop dat destijds op aandringen van de Kamer een regeling is ontworpen die snel moest kunnen worden uitgevoerd en dat er ‘rafelrandjes’ aan zitten.
LikeLike
‘Betrokkenen Bulgarenfraude kregen compensatie toeslagenaffaire’
Veertien personen die betrokken waren bij de Bulgarenfraude hebben een compensatie van 30.000 euro gekregen vanwege de toeslagenaffaire. Het ministerie van Financiën doet momenteel nog onderzoek of zij de compensatie onterecht hebben ontvangen.Dat schrijft demissionair staatssecretaris Van Huffelen in een Kamerbrief naar aanleiding van de berichtgeving in De Correspondent.
In 2013 kwam naar buiten dat mensen in Bulgarije door criminelen ‘geronseld’ werden om hier toeslagen aan te vragen. Het uitgekeerde geld ging naar de criminelen en de Bulgaren keerden vaak met zo’n 500 euro op zak terug naar Bulgarije. Of de aanvragers van de compensatie ook uit Bulgarije komen is volgens De Correspondent onduidelijk omdat nationaliteitsgegevens bij de Belastingdienst niet meer zijn in te zien.
Ministerie doet onderzoek
“We doen op dit moment onderzoek naar signalen over het toekennen van compensatie aan mensen die daar geen recht op hebben, of zelfs misbruik hebben gemaakt van de kinderopvangtoeslag”, reageert het ministerie van Financiën. “Over de eerste inzichten van dit onderzoek zou staatssecretaris Van Huffelen afgelopen donderdag tijdens het debat de Tweede Kamer hebben geïnformeerd. Dit debat is niet doorgegaan vanwege het debat over het coalitieakkoord en verzet naar januari.”
Deelnemers aan de Bulgarenfraude kunnen compensatie krijgen omdat de Belastingdienst hun het kenmerk ‘opzet/grove schuld’ heeft gegeven. Vanwege de toeslagenaffaire is er een compensatieregeling gekomen voor mensen die op deze manier werden gecategoriseerd. Het kabinet beloofde vorig jaar december dat de getroffen ouders 30.000 euro zouden krijgen ter compensatie.
Er wordt nu van uitgegaan dat iedereen ten onrechte ‘opzet/grove schuld’ is verweten, tenzij iemand strafrechtelijk is veroordeeld of een vergrijpboete kreeg. Maar de Bulgaren zijn nooit veroordeeld, omdat ze zowel dader waren als slachtoffer van de criminelen die hen ronselden.
‘Overcompensatie’
Volgens De Correspondent gaan er binnen de Belastingdienst inmiddels brandbrieven rond die waarschuwen voor overcompensatie. “Iedereen binnen de Dienst is het er waarschijnlijk wel over eens dat echte slachtoffers ruimhartig gecompenseerd dienen te worden”, staat er in een brief van het team Intensief Toezicht. “Maar (…) als dit zo doorgaat, mag over een paar jaar de dan zittende staatssecretaris weer verantwoording gaan afleggen over deze uitwassen.”
LikeLike
Jz heeft voor mij gefaald , kijk maar wat er is gebeurt afgelopen 5 jaar theoretische doemdenkers
LikeLike
Advocaat: ‘Had bij Belastingdienst met stelletje wilden te maken’
Het was advocate Eva Gonzalez Perez die vasthoudend de toeslagenaffaire aan het licht bracht. Haar veertig cliënten zijn deels gecompenseerd. Maar zij is pas tevreden als de werkelijke schade is vergoed.
Phaedra Werkhoven 26-12-21, 08:01
Jij gaat de Belastingdienst aanpakken? Dat gaat jou niet lukken.
Dat zei haar vader, toen ze zich had vastgebeten in het onrecht dat de toeslagenaffaire is gaan heten. Advocate Eva Gonzalez Perez (48) uit Eindhoven was degene die alles uiteindelijk aan het rollen bracht. Maar noem haar geen held. Dat zijn de mensen bij de dienst zelf, die tegen de verdrukking in aan de bel trokken. Dat zijn anderen, als Pieter Omtzigt en journalist Pieter Klein. Het was niet dat haar vader geen vertrouwen had in haar kunnen, maar hij zei het om haar te laten doorzetten. En dat deed ze.
Paspoort
Eva Gonzalez Perez (1973, Cáceres, Spanje) is advocate bij Trias Advocaten in Eindhoven. Voor haar inzet in de toeslagenaffaire kreeg ze in 2020 de Don Justo José Manuel Maza-prijs. In 2021 winnaar van de ‘Puñetas Awards’ in Madrid. 2021: winnaar van de RoeteRing voor haar rol in het onthullen van de toeslagenaffaire. En in 2021 winnaar van de Access to Justice Award.
Gonzalez Perez is getrouwd en heeft twee kinderen.
Ze zit aan de keukentafel in hun ruime woning. Het haar strak achterover in een knotje. Ze praat rustig en met een Brabants accent. Alles is netjes en schoon en er slingert niets rond, ook niet van haar twee kinderen van 17 en 13, die vandaag naar school zijn. Het enige geluid dat klinkt, is dat van parkiet Chico in zijn kooitje. Al 22 jaar, sinds hun trouwen, in het gezin.
Geen antwoorden
Ze denkt dan nog, naïef, vindt ze nu, dat de Belastingdienst wel zal inbinden als ze zien dat er iets niet klopt. Ze neemt in eerste instantie een paar klanten van haar man aan, om bezwaar in te dienen tegen de beslissing van de Belastingdienst. Vanuit het idee: help ik er één, dan help ik ze allemaal. Ze wil weten waarom de aanvragen van haar klanten onvolledig zijn en wat ze nog moeten inleveren. Maar dan merkt ze al snel dat er geen antwoorden komen op haar vragen aan de dienst. ,,Ik liep er compleet in vast.”
Ze dacht: dit is niet mijn werk. Ze was vijftien jaar arbeidsrechtadvocate en had nooit eerder tegen de Belastingdienst geprocedeerd. Ze bleef bellen, vragen wat er ontbrak. En dan moest ze weer in bezwaar. Ze denkt dan nog: als ze van de rechtbank horen dat ze fout zitten, dan houden ze wel op. In november 2015 gaf de rechter haar gelijk. Maar wat ze hoopte, gebeurde niet. De Belastingdienst gaf geen krimp en ging in hoger beroep tegen de beslissing.
Zo’n mafketel binnen de Belastingdienst had alle casussen van mensen die zij als fraudeurs bestempelden namen van verre oorden gegeven
Ondertussen gaat het aan de keukentafel thuis over niets anders. Ook haar kinderen legt ze uit wat ze aan het doen is. ,,Dan schaakte ik bijvoorbeeld met mijn zoon. Dan was de toren de nationale ombudsman en de Koning was de Raad van State en dan had ik nog een paar rechtbanken, zo legde ik dat uit. Ze weten nu precies wie in de Commissie Financiën zitten.”
Opzet of ongeluk?
Was het opzet of een ongelukje, toen er in 2016 ineens een extra mapje bij een dossier van een cliënt zat, met eigen aantekeningen van een medewerker van de Belastingdienst erbij? Daar zag ze een paar woorden staan die ze niet kende: een ‘uitsluitlijst’, een ‘insluitlijst’. Haar wenkbrauwen gaan omhoog. ,,Wat is dat?” Ze ziet ook dat alles minutieus is bekeken door de Belastingdienst, en dat de cliënten hun stukken keurig hadden aangeleverd. Dit had ze nog niet eerder in de dossiers gezien. Maar antwoorden op vragen wat die lijsten betekenden, bleven uit. Ook zag ze boven de dossiers gekke namen staan. Zoals ‘Hawaii’. ,,Zo’n mafketel binnen de Belastingdienst had alle casussen van mensen die zij als fraudeurs bestempelden namen van verre oorden gegeven. Een ander gastouderbureau noemde hij Lanai. Ik heb dat een keer opgezocht op de kaart en dat is een klein eilandje naast Hawaii. Dat is gewoon eng. Op dat moment merkte ik dat we groepsgewijs ergens in zaten. Tot die datum hadden ze dat steeds ontkend.”
Ze belde met de Belastingdienst met de vraag: ‘Waarom gaan jullie in hoger beroep, als overduidelijk is dat je fout zit?’ ,,En toen zei de medewerker: ‘als dat jouw verweer is bij de Raad van State dan kan ik jou aan’. Ik had met een stelletje wilden te maken. Juristen die de wet niet wilden volgen, geen mensen die serieus met het recht bezig zijn.” Later ziet ze in documenten die waren opgevraagd met een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur dat diezelfde man naar een collega mailde: ,,Als we verliezen dan weten we dat ook weer.” Ook ziet ze hoe ze over haar communiceerden. ,,Ga jij haar bellen? Ik ga het niet doen.” ,,Ze heeft weer gebeld.”
Ze buigt voorover. ,,Hoe kunnen die mensen daar nog werken? Sommigen hebben zelfs een betere baan gekregen. Ik zie het onrecht nog steeds gebeuren.”
Ze had er graag bij gestaan, lacht ze, toen het de Belastingdienst duidelijk werd dat zij de vrouw is van Ahmet Gökçe van Gastouderbureau Dadim. ,,Bij de rechtszaak zeiden ze: ‘meneer de rechter, dit is de echtgenote van’. Wat heeft dat voor toegevoegde waarde? Dus ik zei: ‘Dat klopt. Al heel lang en ik ben heel gelukkig.’ Mij haal je toch niet omlaag.” Voor haar is dat geen rotgevoel, maar bewijs dat iemand fout zit, anders zeg je dat niet. Hoe meer er op de persoon werd gespeeld, hoe rustiger ze werd.
Gekke combi
Een Spaanse en een Turk. ,,We zijn een hele gekke combi, ja.” Haar ouders – onopgeleid – kwamen als gastarbeiders bij Philips werken begin jaren 70. Haar man kent ze al van jongs af aan, van school. Maar echt serieus werd het vanaf haar 19de. Zelf doorliep ze de huishoudschool. Ze had de Citotoets verknald, omdat zij, noch haar ouders wisten dat dat zo belangrijk was. ,,Stond ik op school taarten te bakken. Mijn vader zei: waarom bak je taarten, je zit toch op school?” Daarna ging ze door naar de mavo, havo, vwo en studeerde rechten.
Hun culturen clashen nooit. Als je elkaar maar respecteert en niet wilt veranderen, vindt ze. Hij is moslim, zij christen. Ze lacht. De bruiloft was ook: een Spaans en een Turks buffet. De zomervakantie is al 25 jaar: drie weken Turkije, drie weken Spanje. Vorige week is haar moeder vanuit Nederland voorgoed teruggegaan naar haar dorp in Spanje.
We zijn nu vijf jaar verder en het is alsof dit gisteren is gebeurd
Gonzalez Perez schakelt de ombudsman in. In maart 2017 wint ze opnieuw haar zaak bij de Raad van State. ,,Jij wilt niet luisteren en je snapt het niet”, zei de medewerker van de Belastingdienst tegen haar. ,,Hij had verloren en gaat tegen mij zeggen dat ik het niet snap.” Ze slaapt er niet meer van. Midden in de nacht mailt ze Pieter Omtzigt. ,,Ik heb een uitspraak van de Raad, maar het heeft geen enkel effect.” Tien minuten later heeft ze al antwoord. De volgende dag spreken ze af in Den Haag.
Omtzigt heeft altijd tegen haar gezegd: dit vraagt een hele lange adem. ,,We zijn nu vijf jaar verder en het is alsof dit gisteren is gebeurd.” Haar cliënten zijn deels gecompenseerd. Wat ze ten onrechte hebben betaald aan kinderopvang hebben ze teruggekregen. Plus 25 procent als schadevergoeding. ,,Dus 5000 euro, voor die vijf jaar dat ze zijn gekeeld door de Belastingdienst.” Maar nu gaat ze door voor vergoeding van de werkelijk geleden schade.
Gok
Ze heeft alleen haar eigen groep van Dadim bijgestaan, ondanks dat vele anderen haar belden. Al zes jaar heeft 80 tot 90 procent van haar werkzaamheden met deze zaken te maken. Dus moest ze haar kantoor inkrimpen van 375 naar 100 vierkante meter. Ze zegt het luchtig, want het is niet anders. ,,Het staat voorop dat ik dit moest doen en ook dat de klanten van Dadim mij niet kunnen betalen. Het is een gok geweest. Maar ik ga die kosten bij de overheid of waar dan ook terugvorderen.”
Mijn onschuld is afgepakt”, zei haar man Ahmet tegen haar. Zij antwoordde: ,,Je krijgt je onschuld terug, hoe dan ook.” Ze hadden een heel fijn leven tot dit allemaal gebeurde. Maar uit iets negatiefs moet je toch iets positiefs halen, vindt ze. ,,Dat je wordt gesteund in het halen van je recht. Ahmet zat bij het debat en dat dan de staatssecretaris zegt dat er niks verkeerd was aan het gastouderbureau Dadim. En dat Pieter Klein hem een hug geeft en ze met zijn tweeën zitten te huilen. Dan zie je dat er ook zulke goede mensen op de wereld zijn.”
Emotie
Het gastouderbureau van haar man is kapotgemaakt, maar Gonzalez Perez is niet van de grote emoties. Haar emotie zit in de pleitnota, zegt ze. ,,Daar ben ik heel lelijk tegen mensen.” Ze heeft zoveel gezien, ze werkte lang in het psychiatrisch patiëntenrecht, emotioneel kan ze zich heel goed houden. Ze is geen huilebalk. Sterker nog, dat vindt ze vreselijk. Als cliënten bij haar komen en meteen gaan huilen, ze buigt nu voorover over de tafel, met een streng gezicht, zegt ze: ‘Niet huilen’. Mensen komen met een bolletje wol dat helemaal in elkaar zit. Zij pluist het uit. ,,En op het eind heb ik drie touwtjes.” Ze kijkt triomfantelijk. ,,Het is allemaal op te lossen, als je maar rustig blijft.”
Wat heb ik gewonnen, zolang diezelfde mensen daar nog werken?
Voor het kooitje van Chico doet ze het deurtje open. Parmantig stapt het vogeltje eruit. Hij geeft kopjes tegen haar gezicht. Met het snaveltje tegen haar wang kijkt ze even schuin op. ,,De kinderen zullen wel moeten huilen als hij doodgaat.”
Haar vader overleed op 70-jarige leeftijd in november 2019, vlak voor de commissie Donner had geconcludeerd dat de cliënten van Gonzalez Perez onterecht door de Belastingdienst werden aangemerkt als fraudeurs. Ze heeft het allemaal nog amper kunnen verwerken. Ook alle prijzen die ze in 2020 en 2021 ontving, heeft hij niet gezien. Ze haalt even spijtig haar schouders op. Denkt iedere dag aan hem. ,,Iedereen gaat te vroeg dood, ook al is iemand 92.”
Had ze het haar vader willen vertellen, dat ze gewonnen heeft? ,,Wat heb ik gewonnen, zolang diezelfde mensen daar nog werken?” Ze geeft niet op. Ze krijgt iedere keer een nieuw puzzelstukje, zo ziet ze het. Hoever de puzzel is? Ze kijkt rustig en vouwt haar handen. ,,Halverwege.”
Derya Selvi is een van de slachtoffers van de toeslagenaffaire. Na een bewogen jaar met een hoop toezeggingen is zij nog steeds weinig geholpen. Hoe kijkt zij terug op afgelopen jaar?’
LikeLike
Den haag democratie leugens van jeugdzorg
LikeLike
Den haag democratie leugens van jeugdzorg
LikeLike
Kindermoord door de Nederlandse Kroon
Anne Marie van Blijenburgh
De getuige Anne Marie van Blijenburgh verklaarde in 2014 voor het ITCCS (International Tribunal into Crimes of Church and State) aanwezig te zijn geweest bij rituele kindermoorden gepleegd in Nederland en België. De slachtoffers werden geregeld door de broers van Korlaar die onderdeel zijn van een crimineel syndicaat. Beatrix was de opdrachtgever en financierde de boel. Haar zoon prins Johan Friso, premier Mark Rutte, Geert Wilders en andere personen van de politieke top waren volgens de getuige aanwezig bij deze martelpartijtjes. Ze verklaarde tevens over jachtpartijen waarbij in de bossen rond de koninklijke paleizen op kinderen werd gejaagd. Kinderen die uiteindelijk als wild werden neergeschoten.
Deze publieke getuigenis is onderdeel van een serie onthullingen waarvan details door het ITCCS (Internationaal Tribunaal inzake Misdaden door Kerk en Staat) naar buiten zijn gebracht. De misdaden die zij beschrijft zijn zowel grotesk als weerzinwekkend. Het werpt een ander licht op zaken zoals Robert M., Marc Dutroux en Demmink, die verweven blijken te zijn met een gigantisch netwerk van georganiseerde misdaad, mensenhandel, drugshandel, kinderporno en Satanische rituelen tot kindermoord aan toe.
Deze misdaden blijken niet alleen verweven te zijn met de maffia, maar ook met justitie, de politie en de politieke top inclusief het koningshuis. Wat er plaatsvindt is totale waanzin, maar helaas de gang van zaken achter de schermen van de politieke elite. Bovendien is het een wereldwijd fenomeen, zoals uit velen getuigenverklaringen (HIER op YT) blijkt. Politici en topambtenaren nemen deel aan weerzinwekkende praktijken en worden daar gefilmd of gefotografeerd. Deze beelden worden vervolgens ingezet om daarmee later politieke druk uit te oefenen of voor afpersing.
De getuige, die zelf als jurist werkzaam was binnen de Nederlandse justitie, begint haar getuigenis met:
“Mijn naam is Anne Marie van Blijenburgh. Ik ben 24 jaar getrouwd geweest met Kees van Korlaar. Samen met zijn 3 broers vormt Kees van Korlaar een criminele organisatie genaamd het Octopus Syndicaat (E*: dit is in Nederland een andere term voor Ndrangheta, een misdaadnetwerk gelinkt aan de Italiaanse maffia). Ze zijn vanaf 1960 tot op de dag van vandaag nog steeds actief. In opdracht van koningin Beatrix hebben zij kinderen geronseld die ten aanzien van een publiek werden gemarteld, verkracht en vermoord. Deze kinderen werden geregeld via jeugddetentiecentra in Nederland.”
LikeLike
Het is oorlog in Jeugdzorg & Kinderbescherming land
Het is oorlog in Jeugdzorg & Kinderbescherming land, duizenden kinderen moeten onderduiken en gezinnen vluchten massaal naar het buitenland
Er heerst een grote oorlog in Jeugdzorg en Kinderbescherming land, het bestaat uit een grote criminele club pedofielen en kinderdieven die in kinderhandel bedrijven ter waarde van tientallen miljarden euro’s per jaar. Ongeveer 95 tot 98% van de tientallen duizenden uithuisplaatsingen per jaar is onrechtmatig, totaal loopt het op in de honderden duizenden kinderen, en aantal neemt steeds toe, met als doel totdat alle gezinnen zijn verwoest. De Jeugdzorg maffia doet er alles aan om zoveel mogelijk gezinnen en mensenlevens te slopen en om kinderen te jatten door oudervervreemding, te verhandelen en uitbuiting in illegale adoptie-netwerken gemaskeerd als pleegzorg, in het binnen en buitenland. Veel kinderen worden systematisch misbruikt in pedofiele satanische netwerken voor de ambtenarij en hogere rangen. Dat corrupte systeem wordt mede mogelijk wordt gemaakt door een corrupte rechtsysteem en facistische politiek dat een poppenkast is die slechte humor hebben waar alleen de koninklijke elite criminelen van profiteren en waardoor duizenden kinderen gedwongen moeten onderduiken en gezinnen massaal op de vlucht slaan naar het buitenland, om te ontsnappen uit de monsterlijke klauwen van de satanische pedofiele kindermisbruikers. De transitie in anno 2015 is mogelijk gemaakt met moderne staatsopvoeding en indoctrinatie van het slavenrijk staat der Nederlanden waar elke trotse burger(slaaf) een burger slaven nummer (BSN) heeft. De Nazi’s zijn nooit weg gegaan, mensen in de politiek en de monarchie zijn directe Nazi-afstammelingen, politie is het moderne SS, onderwijs, televisie en media is moderne propaganda en massa indoctrinatie van leugens en bedrog. Hitler werkte in opdracht van de paus en de machtige bankiers die geld oneindigd uit het niets maken. Dit is de Nieuwe Wereld (dis)Orde en het 1000 jaar durende rijk waar Hitler en co van droomde en hun nachtmerrie is uitgekomen. Het Romeinse rijk van pedofiele priesters heerst nog steeds. De geschiedenis herhaalt zich omdat niemand er verstand van heeft, omdat alleen de despoot en overheerser de geschiedenis schrijft en de regels uitmaakt. Het is een vorm van mensenhandel, slavernij en genocide tegen biologische gezinnen van ouders met kinderen die een gelukkig gezinsleven willen
LikeLike
Ik heb vandaag €5.000 ontvangen van het schadefonds vab de tijdelijke regeling jeugdzorg.
Ik adviseer meer mensen om dit aan te vragen
Zie onderstaande url
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
Vraag direct aan klik op de onderstaande url link
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Mijn zoon 14 jaar had kattekwaad uitgehaald en zijn vrienden een fiets gestolen en iemand op
straat berooft van zijn pet. Er volgde een raadsonderzoek en dat duurde een paar week en is goed afgerond veder geen problemen en geen maatregel.
LikeLike
Op de vlucht voor JZ tijdens de toeslagaffaire In 2020. Volgens de belastingdienst pleegde ik
Fraude. Ik moest € 76.578 terugbetalen
Ik was met mijn man en twee kinderen naar Turkije gevlucht. Ik had via de mail contact met de raad & JZ. En toen ik kon aantonen dat ik geen fraude had gepleegd. Lieten zij ons met rust. Ik heb door de problemen een huurschuld van € 5.788 en andere deurwaarders totaal €38.753
Ik wacht op nog op een schadevergoeding van de belastingdienst.
LikeLike
Bjz & Amk zijn kinderverkrachters en leugenaars
LikeLike
De waarheid goedzo dat is waar , idd corrupte zooitje bij buro jeugdzorg
Stel idioten dat maar gewoon zomaar wat doet.
LikeLike
Corrupte rechters die kinderen stelen en bij Bureau Jeugdzorg en de Kinderbescherming werken
8 jaar geleden
Bij Rechtbank Rotterdam werken corrupte rechters die niet onafhankelijk zijn en aan belangenverstrengeling doen. De feiten van deze zaak zijn dat de rechter mw. mr. G.M. Paling een nevenfunctie heeft bij de Klachtencommissie Stichting Bureaus Jeugdzorg Haaglanden/Zuid-Holland die onrechtmatig een baby van 6 weken oud heeft uithuisgeplaatst en gestolen sinds 12 juni 2012. De uithuisplaatsing gebeurde zonder hoorzitting en zonder gronden terwijl de ouders 1 dag voor de uithuisplaatsing langs de huisarts zijn geweest (bewijs: gezondheidsverklaring) en de huisarts heeft geen zorgen gemeld! Het kind was altijd kerngezond en is altijd heel goed verzorgd door de biologische ouders! De valse AMK melding werd gemaakt door het Erasmus MC omdat de zorgwensen van de ouders en het recht om thuis te mogen te bevallen werden geweigerd. Toch is de baby in 12 minuten tijd zonder enige kunstmatige ingrepen kerngezond geboren in het ziekenhuis en heeft altijd alle noodzakelijk zorg gehad. Ouders hebben een uitgebreid professioneel zorgnetwerk en een zeer betrokken familienetwerk. De rechter mw. mr. M.J.M. Marseille heeft een nevenfunctie als Voorzitter bij de Klachtencommissie IV Raad van de Kinderbescherming Zuid – Holland en Zeeland die de onrechtmatige uithuisplaatsing en kindergijzeling heeft verlengd vanaf 6 september 2013 t/m 7 september 2014. Bureau Jeugdzorg wilt het kind niet meer terug geven en gaat beiden ouders uit het ouderlijke gezag zetten omdat BJZ het kind illegaal heeft geadopteerd in een geheim pleeg-adoptiegezin. Het is bekend dat de klachtencommissies van Bureau Jeugdzorg Nederland een gesloten klachtencircuit is en niet onafhankelijk zijn. De rechters en medewerkers van BJZ doen niet aan oplossingen, waarheidsvinding en werken niet onafhankelijk. Het enigste wat BJZ / RvdK en Rechtbank doen is het kind gijzelen, isoleren en vervreemden van zijn eigen biologische familie. Het recht op een natuurlijk gezinsleven en de familieband worden hierdoor beschadigd. De gevolgen van de onrechtmatige uithuisplaatsing zijn een getraumatiseerd kind, verdrietige ouders/familieleden en verwoeste mensenlevens waarbij oudervervreemding heel schadelijk gevolgen heeft op de ontwikkeling van het kind en de gemoedstoestand van de ouders. Het kind dat op een leeftijd van 6 weken onrechtmatig werd uithuisgeplaatst is in het eerste levensjaar 4 tot 6 keer overgeplaatst van pleeggezin naar pleeggezin en dat meerdere keren naar het buitenland is gesmokkeld op onbekende locaties. Voor de uithuisplaatsing was het kind altijd kern gezond. Door de uithuisplaatsing heeft het kind nu last van symptomen van kindermishandeling, seksueel misbruik en emotionele/geestelijke verwaarlozing. Het kind wordt geïsoleerd en kan hierdoor niet hechten aan zijn biologische ouders/familie en wordt gegijzeld door wildvreemden op onbekende en geheime locaties. De moeder werd op dag van de uithuisplaatsing ontvoerd in een geblindeerde auto en werd bedreigd dat ze de relatie met de vader moest verbreken en geen contact meer mocht en op een geheim adres moest wonen want anders zou ze haar dochter niet meer zien van BJZ. De moeder krijgt 1 uur per maand omgang en de vader krijgt geen omgang en heeft zijn kind in die 2 jaar een paar keer mogen zien. De ouders en het kind kunnen hierdoor geen familieband opbouwen en het recht op een gelukkig gezinsleven ervaren. De ouders willen samen van harte een gezin zijn en als oplossing gezinshereniging en terugplaatsing van hun eigen biologische kind waar zij bewust voor hebben gekozen en met ware liefde gemaakt hebben. De ouders begrijpen niet waarom de uithuisplaatsing van hun eerste geboren kindje is gestolen terwijl ouders geen problemen hadden en prima functioneren op eigen kracht bij hun eigen familienetwerk en onafhankelijke zorgverleners. De rechterlijke beschikkingen worden telkens allemaal vervalst en mee gefraudeerd door corrupte partijdige rechters en griffiers die in opdracht van Bureau(cratie) Jeugdhandel opereren.
LikeLike
Groot datalek bij Jeugdzorg: dossiers duizenden kwetsbare kinderen gelekt
Ingewikkeld proces
Het verloop van een ondertoezichtstelling is ingewikkeld. Jeugdbescherming moet bijvoorbeeld dit snel regelen. Dat lukt niet altijd. Wel moet er binnen enkele dagen een gezinsvoogd zijn die in kaart brengt wat er aan de hand is binnen een gezin en welke hulp nodig is, maar die persoon verleent zelf geen hulp. “Doordat er bij andere instanties ook wachtlijsten zijn, zijn er nu dubbele wachtlijsten. Het duurt hierdoor extra lang voor een gezin geholpen wordt.” En die wachttijd loopt alleen maar op.
LikeLike
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag.
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
De verhuizing van vader Deon van Moorsel en dochter Tessa voor de Nederlandse jeugdzorg naar België
LikeLike
De verhuizing van vader Deon van Moorsel en dochter Tessa voor de Nederlandse jeugdzorg naar België
LikeLike
Toeslagenaffaire. De ellende uitgelegd. Kindertoeslagaffaire
LikeLike
Er werd al jaren gewaarschuwd voor de Toeslagaffaire
Jaren later zal het CAF een beruchte naam worden.
Het is een onderzoek van het CAF dat uiteindelijk de toeslagenaffaire zal inluiden. Pieter Klein (RTL Nieuws) en Jan Kleinnijenhuis (Trouw) zullen vanaf begin 2019 artikel na artikel publiceren waarin ze de ‘ontspoorde fraudejacht’ van dit ‘cowboyteam’ aan de kaak stellen. Ouders die niets hebben misdaan krijgen na een interventie van het CAF te maken met stopzettingen en terugvorderingen van duizenden, zo niet tienduizenden euro’s aan toeslagen. Het levert een crescendo aan verontwaardigde publicaties op over het schurkachtige optreden van de Belastingdienst.
Maar de toeslagenaffaire is niet begonnen met de oprichting van het CAF. Deze geschiedenis begon al jaren eerder. Naar aanleiding van de Bulgarenfraude – en de daaropvolgende mediastorm – verzocht de Kamer in 2013 om strengere handhaving van de regels rondom toeslagen. Die strengere handhaving kwam er met de Wet aanpak fraude toeslagen en fiscaliteit.
Wat de Kamer hierbij volledig over het hoofd lijkt te hebben gezien, is dat de bestaande wet al heel streng was, ook zonder de extra handhavingsregels. Al jaren voor de Bulgarenfraude ondervonden ouders namelijk de ellende van die wet. En al jaren voor de Bulgarenfraude werd gewaarschuwd voor de verstrekkende consequenties.
LikeLike
Dat de Belastingdienst voortaan langer mag doen over het toekennen van toeslagen, leidt tot een conflict tussen staatssecretaris Weekers en Pieter Omtzigt. Het CDA-Kamerlid is tijdens de wetsbehandeling de enige die nog enigszins aan de rem probeert te trekken. Hij dient tijdens de wetsbehandeling een amendement in om de beslistermijnen te matigen van 24 weken naar 18 weken (de beslistermijn was voorheen 12 weken). Hij vindt het te gek worden dat de Belastingdienst een toeslagaanvrager bijna een halfjaar kan laten wachten voordat er een beslissing volgt.
Weekers grijpt zijn kans: nu kan hij fraudebestrijder Omtzigt verwijten dat hij een slapjanus is. De staatssecretaris ontraadt het amendement. ‘Ik wil eindelijk eens aan het werk kunnen gaan met de fraudebestendigheid van toeslagen’, zegt hij. ‘Ik wens niet dat er door het CDA zand in de raderen wordt gestrooid.’
Het amendement van Omtzigt wordt door een grote Kamermeerderheid weggestemd.
LikeLike
Klacht: Gezinsvoogd neemt klakkeloos grove leugens voor waarheid aan en meent van daaruit te kunnen handelen
Mijn Klacht:
Het begon allemaal wat eigenlijks als een onschuldig logeerpartijtje had moeten zijn, maar in plaats daarvan begon voor mij een verschrikkelijke nachtmerrie. Ik ben een alleenstaande vader van een tienerdochter van momenteel 15 jaar. Vorig jaar zomer bracht ik mijn dochter naar haar 10 jaar oudere halfzus in de stad voor een logeerpartijtje voor een week. Eerste dag niets aan de hand. Ik kreeg vrolijke whats-app berichtjes van mijn dochter binnen en ook de tweede en derde dag was er niets aan de hand. Tot opeens de vierde dag als donderslag bij heldere hemel alles op z’n kop stond. Dit heb ik alles nadien vernomen. Jeugdbescherming werd erbij gehaald en werd mijn dochter plotseling versleept naar wat werd genoemd B6T. Wat binnen 6 weken thuis moet heten. Daar kwam al niets van terecht. Een paar dagen later werk ik gesommeerd op het kantoor van JB-Noord (Jeugdbescherming) te verschijnen. Daar werd me gemeld dat ik als vader mijn dochter zou hebben mishandeld en dat die 10 jaar oudere halfzus daar melding van had gemaakt bij de Jeugdbescherming. Nu moet erbij gemeld worden dat die 10 jaar oudere halfzus zelf ook moeder van inmiddels een kleuter is. Zij moest dat kind al bij de geboorte al afstaan vanwege haar leefgedrag. Kennelijk zag zij haar kans schoon om nu bij mij eens flink de knuppel in het hoenderhok te gooien. Al van een andere bron vernam ik later dat zij al langer tussen mij en mijn dochter zat te stoken met allerlei valse meldingen richting de desbetreffende instanties. In ieders geval werd haar verhaal klakkeloos geloofd, hoewel geen bewijs in die richting kan worden aangetoond. In mijn ogen blaast Jeugdbescherming Noord hoog van de toren met lege handen. Maar zoals altijd, ze gaan met dat verhaal naar zo’n kinderrechter (voor ingenomen rechter) om daarmee hun zogenaamde rechtspositie te kunnen verstevigen, om van daaruit hun handelen te kunnen rechtvaardigen. Of zo’n gelogen verhaal klopt, daar wordt niet naar gekeken en merkwaardig genoeg gaan die rechters daar klakkeloos in mee. Ik kan dat geen goede rechtsgang noemen, dat is gewoon het gelogen verhaal van de instantie aanhoren en hop de instantie krijgt gelijk. Hoewel in de media talloze voorbeelden worden genoemd dat zulke kinderen trauma’s kunnen oplopen, wanneer ze permanent bij zo’n instanie worden ondergebracht. Dus per definitie is zo’n kind bij zo’n instantie dus ook niet veilig, zoals dat wordt beweerd. Mijn dochter is uit huis geplaatst en na wat heen en weer gesleep van B6T naar Veendam (onderdeel van Leger des Heils), werd ze uiteindelijk naar Veendam geplaatst, waar zij nu reeds een half jaar verblijft. Mij werd toegezegd dat “er gewerkt wordt van uw dochter naar huis”. Tot op heden heb ik daar niets van gemerkt of vernomen. De gezinsvoogd bepaald de regels en noemt dat gemakshalve afspraken. Eénzijdige afspraken wel te verstaan. Voordat de uithuisplaatsing werd uitgesproken in het gerechtsgebouw, deed er in de wachtruimte van dat gerechtsgebouw een intensief emotioneel tafereel tussen mij en mijn dochter voor. We hadden elkaar al langer dan een week niet gezien en huilend knuffelden we elkaar en dat in het bijzijn van de gezinsvoogd die even niet wist wat zij zag. Zij moest mij daarom dan ook wel bezoektijd gunnen, hoewel dat niet van harte ging. Want later las ik dat ik als vader uitnodigend zou zijn naar mijn dochter toe voor dat tafereel. Het blijkt dus dat ze daarmee de emotionele band tussen mij en mijn dochter wil gaan uithollen, want dat bevalt haar niet, omdat dat niet overeenkomt met wat haar door die 10 jaar oudere halfzus is verteld. Het past namelijk niet in het profiel, beeldvorming en al helemaal niet in het straatje. En daarmee wordt ik constant mee tegengewerkt ondanks alle tegenbewijs die ik als vader hun heb kunnen overleggen. Daar wordt niet naar gekeken, wordt zomaar van de tafel geveegd als niet ter zake doende. Nee, de Jeugdbescherming Noord meent dat zij gelijk hebben en al het andere is dan niet belangrijk. Wel wordt er tussen neus en lippen door gemurmeld dat zij ook wel zien dat mijn dochter wel van me houdt. En daarmee houdt het dan echt op. Inmiddels heb ik hoger beroep via een advocaat aangevraagd dat binnenkort dient. Dit naar aanleiding van mijn dochter die bij de instantie aangaf wel degelijk naar huis te willen. Maar mijn indruk is, op dat moment dat zij aangaf naar huis te willen er krachten aan het werk zijn om haar daar vanaf te brengen en mij als een boeman neer te zetten dan wel af te schilderen. Ik merk dat haar motivatie daarin dalende is. Dit allemaal ter genoegdoening van de Jeugdbescherming en gezinsvoogd. Bij een IQ-test bij Accare van mijn dochter kwam naar voren, dat mijn dochter gevoelig is voor beïnvloeding. Het is meer dan mogelijk dat die 10 jaar oudere halfzus mijn dochter gouden bergen heeft beloofd en daar in is meegegaan. Met de uitspraak van de rechter in de hand zwaaiend meent de gezinsvoogd dat mijn dochter naar elders moeten worden geplaatst. Haar keuze viel op Beilen, omdat ze “daar een goed gevoel bij had”, zoals zij dat noemde. Ook moet mijn dochter van school veranderen, hoewel mijn dochter zich daar eerst heftig tegen verzette (er waren reeds andere plannen van de gezinsvoogd in die richting), laat ze dat nu ook min of meer varen. Ik word aan de kant gezet, hoewel ik wel degelijk een gezagshoudende ouder ben. En dat moet dan allemaal in een rap tempo door m’n strot worden gedouwd en als dat nog even kan ook nog voor de zitting van het hoger beroep. Het is nog maar de vraag of deze plotselinge verandering van plaatsing goed voor mijn dochter is. Gezien haar niet al te hoge IQ heeft zij stabiliteit nodig en met deze plotselinge verandering is dat niet het geval. Van de gezinsvoogd werd bepaald dat mijn dochter maar alvast daar voor een weekend moest gaan logeren, om te kunnen “wennen” zoals dat werd genoemd. De adresgegevens met telefoonnummer van die instelling in Beilen werden mij niet verstrekt. Dat hele weekend ben ik in het donkere gebleven omtrent de “toekomstige” verblijfplaats van mijn dochter. Ik ben er kapot van, dat zo’n iemand op grond grove leugens zulk soort beslissingen domweg door kan voeren en je staat erbij en kijkt ernaar en je staat als het ware met de rug tegen de muur, dat je elke strohalm vast kunt grijpen die je maar grijpen kunt. In mijn ogen in dit geen stijl gelijk. Naar aanleiding van een klacht bij de Jeugdbescherming Noord, omdat ik niet met die gezinsvoogd door één deur kan werd besloten door de manager van Jeugdbescherming Noord het geheel over te dragen aan de William Schrikker Groep. Daar zijn de klachten ook al over heb ik al weg gelezen. Gezinsvoogden maken zich maar al te graag schuldig aan machtsmisbruik en menen vanuit een verhaal, of ie correct is of niet, daaruit te kunnen handelen. Ook rechters die familierecht onder hun hoede hebben zouden er goed aan doen zich meer achter hun oor te krabbelen of het verhaal van die instantie lui dan ook wel klopt ja of nee. En niet zomaar daar in mee gaan in hun beweringen. Het is niet altijd zo dat kinderen beter af zouden zijn, als zij permanent bij zo’n instantie geplaatst worden. Daar zijn voorbeelden genoeg te vinden in de media van mishandeling van kinderen bij zo’n instantie. Het is de kortzichtigheid en de tunnelvisie wat bij zulke instanties schering en inslag is, waar je als ouder constant tegenaan loopt. En dat zou eens veranderd moeten worden in dit land!
Gewenste Oplossing:
Wanneer ik mijn dochter weer gewoon in huis heb en de draad weer kunnen oppakken
LikeLike
Zorgen om Jeugdzorg Nederland
https://www.2doc.nl/projecten/lijstjes/2021/jeugdzorg.html
Nederlandse ontspoorde pubers krijgen op het afgelegen Franse platteland, met hulp van een no-nonsense jeugdhulpverlener, een laatste kans om hun tegendraadse gedrag te verbeteren. Wat gaat er schuil achter de overlevingsstrategieën van deze soms onverschillige en vooral boze jongens?
Spijkerhard geteisem lijken ze, de pubers uit de documentaire Rotjochies. Gewend aan stoer doen, liegen, rottigheid en contact met politie, krijgen ze op het Franse platteland van een Nederlandse no-nonsense jeugdhulpverlener een tweede kans om te worden wie ze zouden kunnen zijn. In deze intieme, observerende film ontleedt Maasja Ooms, bekend van de prijswinnende documentaire Alicia (2017), messcherp de overlevingsstrategieën van deze geharde jongeren. Wat maakt hen zo onverschillig, gevoelloos en soms gewetenloos?
https://www.2doc.nl/projecten/lijstjes/2021/jeugdzorg.html
LikeLike
Meld u klacht Uw Klacht over Bureau Jeugdzorg Nederland hier
https://www.klacht.nl/machtsmisbruik-en-corruptie/
LikeLike
Medewerkers bij Veilig Thuis Nederland zijn Leugenaars ze liegen alles aan elkaar vast.
LikeLike
Advocaat nodig ? Wij zijn actiever dan andere Advocaten
http://www.advocaatjeugdzorg.nl/
LikeLike
Kamer wil hogere regeling voor kinderen in Jeugdzorg Affaire
De Tweede Kamer wil een hogere tegemoetkoming voor kinderen van ouders die slachtoffer zijn van de toeslagenaffaire. Staatssecretaris Van Dijk was van plan deze groep, afhankelijk van hun leeftijd, een bedrag te geven tussen 45.000 en 90.000 euro. Van Dijk heeft hier gesprekken over gevoerd met kinderen zelf, maar ze week iets af van hun advies. Volgens haar verschilde het voorstel van de kinderen te veel van andere compensatieregelingen.
Maar de Tweede Kamer vindt dat de demissionaire staatssecretaris het advies in zijn geheel moet overnemen. Een motie daarover van onder meer D66 werd met algemene stemmen aangenomen. Als Van Dijk aan de wens van de Kamer tegemoet komt, betekent dat dat er bedragen worden uitgekeerd variërend van 45.000 tot 90.000 euro. in een brief schrijft Van Dijk vandaag dat ze het oordeel van de Kamer zal “meenemen bij de verdere uitwerking van de regeling”.
Het geld is bedoeld als steuntje in de rug voor kinderen die door de toeslagaffaire in onzekerheid en in armoede hebben geleefd. Van Dijk sprak eerder over “een startbedrag om de regie over hun eigen leven op te pakken”.
Naast een financiële vergoeding krijgen de kinderen ook ondersteuning om trauma’s te verwerken en zich verder te ontwikkelen. Zo’n 370.000 kinderen komen voor de regeling in aanmerking.
LikeLike
Misbruik in het pleeggezin: ‘Ze sloeg me het hele huis door
Ik ben gedrogeerd met alcohol. Keer op keer, zodat die mannen mij konden misbruiken.
Er zijn zeshonderd meldingen binnengekomen van kindermisbruik en mishandeling in instellingen en pleeggezinnen, meldt de Commissie Onderzoek naar Geweld in de Jeugdzorg vandaag. Volgens hoogleraar pedagogiek Micha de Winter, die de commissie leidt, werden kinderen niet als kinderen beschouwd. “Het waren een soort objecten die je in het gareel moest krijgen.”
Veel kinderen werden jong uit huis gehaald. “Vaak was het ook een armoedeprobleem, met veel geweld en drank”, aldus De Winter. “Het gaat in veel gevallen niet om een incidentje, maar om aanhoudend langdurig en structureel geweld tot hun achttiende. De periode was heel lang.”
Zo kunt u in contact komen met de commissie. Ook kunt u terecht bij Slachtofferhulp Nederland.
“
Ik ben gedrogeerd met alcohol. Keer op keer, zodat die mannen mij konden misbruiken.
Roos Haase kwam als twee uur oude baby terecht in een pleeggezin. Vanaf haar vierde jaar gebeurde er dingen die ze geen enkel kind toewenst. “Maar ik dacht dat het normaal was, dat mannen aan je zitten en aan je friemelen. Die dingen doen waar je helemaal niets van begrijpt.”
Haase werd in haar jeugd zwaar mishandeld door de vriend van haar pleegmoeder en door haar pleegmoeder zelf. “Als ze boos werd, sloeg ze me door het hele huis heen. Dat was heel moeilijk. Maar weer dacht ik dat het hoorde. Ik wist toch niet beter dan dat het hoorde.”
‘Ik dacht, ik hou gewoon mijn mond dicht’
De commissie doet sinds vorig jaar op verzoek van het kabinet onderzoek naar psychisch, fysiek en seksueel geweld in de jeugdzorg vanaf 1945 tot nu. Het merendeel van de gemelde mishandelingen vond plaats in de jaren 60 en 70 in een pleeggezin, weeshuis of instelling. Veel kinderen hebben volgens de commissie op meerdere adressen geweld meegemaakt.
Uit het onderzoek blijkt ook dat meer dan de helft van de slachtoffers als kind geen melding heeft gemaakt van het geweld. Volgens de commissie was er of geen mogelijkheid om het geweld te melden of waren de slachtoffers te bang.
Nu er onderzoek wordt gedaan, hoopt Haase dat veel mensen nu naar buiten komen. “Je helpt jezelf en ook anderen. Ik doe het ook. Het gaat je hele leven mee. Het vertellen helpt. Absoluut.”
Haase werd regelmatig bont en blauw geslagen. “Dan zat ik bij mijn voogd met een kopje thee en mijn armen bedekt. Niemand zag dat ik blauwe plekken had. Ik zei dan dat het goed met me ging. Ik durfde het niet te vertellen.”
Op haar zestiende kreeg Haase een vriendje. “Na de zoveelste rammelpartij met mijn kop tegen de muur, kwam hij voor me op. Dat was de eerste keer. Hij zei tegen haar: als je dat nog één keer doet, dan pleur ik je het raam uit.”
Andere mensen in de omgeving van Haase deden niks. Ook de huisarts niet die ze in vertrouwen had genomen. “Hij zei dat ik loog. En weer stond ik daar met lege handen. Ik ben gedrogeerd met alcohol, in bessensap. Keer op keer, keer op keer, zodat die mannen mij konden misbruiken.”
“Hoe kan een klein meisje dat overleven? Ik moest wel, maar ik neem het die arts kwalijk. Ik zie zo zijn gezicht voor me. Hij zei alleen maar: ‘het is niet waar, je liegt’, dat vergeet ik nooit meer, nooit meer.”
Misbruik in het pleeggezin: ‘Ze sloeg me het hele huis door’
https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2203935-misbruik-in-het-pleeggezin-ze-sloeg-me-het-hele-huis-door
LikeLike
De WSG is een CRIMINELE ORGANISATIE
LikeLike
De ellende die wsg heet Gezinsvoogden zijn geen professionals
Professionaliteit en vertrouwen bij WSG?
Professionaliteit en vertrouwen zijn de twee steekwoorden die mij het meest opvielen in de gastbijdrage van de heer Schellekens van deze week. Maar ik meen dat er eigenlijk niet gesproken kan worden van voldoende professionaliteit in de jeugdzorg en juist daardoor is er ook geen vertrouwen. Ouders komen vaak met klachten over jeugdzorg bij mij. De meeste klachten zijn er over de William Schrikker Groep (WSG). Dat is de instantie die gezinsvoogden levert voor gezinnen waarbij minstens één gezinslid een verstandelijke beperking heeft.
Machtsmisbruik
In die gezinnen zijn ouders vaak kwetsbaar en onmondig. Ouders ervaren bij de WSG vaak machtsmisbruik, terreur, schoffering, chantage, het zich niet houden aan afspraken. Ze vertellen dat er volkomen in strijd met het recht gehandeld wordt. Ze vertellen ook dat ze soms bij de rechter gelijk hebben gehaald, waarna de WSG die beslissing gewoon aan de laars lapt. Voor ouders staat er dan de weg van het indienen van een klacht open.
Maar ook dat zet geen zoden aan de dijk. Er wordt dan eerst geprobeerd om ouders de klacht in der minne op te laten lossen. Als dat traject is doorlopen, kunnen ze naar de klachtencommissie. Dan is het voor ouders en dus ook voor hun vertrouwenspersoon lastig om te bewijzen wat er allemaal is gepasseerd. Als toch ook die hobbel genomen is, levert een gegrondverklaarde klacht in de praktijk geen enkele verbetering op. De tijd heeft de feiten op dat moment vaak achterhaald. Er hoeft geen schadevergoeding betaald te worden, de gezinsvoogd wordt niet ontslagen en de klachten blijven hetzelfde.
Gezinsvoogden zijn geen professionals
Gezinsvoogden hebben geen specifieke opleiding tot gezinsvoogd. Zij zijn dus feitelijk geen professionals en het is dus eigenlijk ook niet vreemd dat daardoor veel fouten worden gemaakt.
Gezinsvoogden bij de WSG kunnen vaak niet eens een fatsoenlijke brief schrijven. Toch worden zij geacht een gezin aan te kunnen sturen. Er wordt door gezinsvoogden met regelmaat van alles verkondigd wat niet waar is en wat vaak niet eens onderbouwd is. De rechterlijke toetsing, die het kind en de ouders zou moeten beschermen, is helaas vaak niet meer dan een wassen neus. De rechter doet niet aan waarheidsvinding en verlaat zich -bizar genoeg- meestal volkomen op de gezinsvoogd.
Gezinsvoogden zijn dus feitelijk geen professionals maar zij worden behandeld alsof zij dat wel zijn. Verschil met echte professionals is dan wel weer dat die meestal onderhevig zijn aan tuchtrecht. Bij de gezinsvoogden ontbreekt het tuchtrecht. Verder hoeven zij in de rechtszaal niet te zweren of te beloven dat zij de waarheid vertellen. Volgens ouders wordt er wat afgelogen door de zogenaamde professionals bij de WSG.
Advertenties
DEZE ADVERTENTIE RAPPORTERENPRIVACY
Leugens leiden niet tot straf
Die leugens leiden dan niet tot straf voor de gezinsvoogd maar tot straf voor de ouders. De ouders worden per definitie niet geloofd; de gezinsvoogd wel. Door de veel te grote macht zonder werkelijke controle lijken ze bij de WSG te lijden aan grootheidswaanzin. Ze lijken te denken dat ze ook deskundig zijn op het gebied van psychologie, psychiatrie en pedagogiek. Zij voelen zich zo professioneel dat zij uitspraken doen over bijvoorbeeld de opvoedvaardigheden van de ouders, over stoornissen of over de hechting van het kind aan de ouders.
Dit gebeurt volgens ouders ook zonder dat hier enig onderzoek door een deskundige naar is gedaan. Het is gebeurd dat de rechter een opdracht tot onderzoek had gegeven maar dat dit niet werd uitgevoerd door de WSG. De WSG lijkt dus zelfs te denken dat haar gezinsvoogden zich niet aan regels of opdrachten van hogerhand dienen te houden. Het is daarom goed dat de inspectie voor Jeugdzorg de WSG deze week onder verscherpt toezicht heeft gesteld. Ik vrees alleen dat het niets op zal leveren. Daarvoor heb ik al te vaak dezelfde fouten gemaakt zien worden door de WSG.
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Vraag de vergoeding nu direct aan https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
voor mij heeft jeugdzorg ook gefaald voor mij theoretische doemdenkers eerste klass
LikeLike
waar problemen zijn komt jeugdzorg niet… waar valse meldingen zijn wel daar slaan ze hun slaatje uit, jeugdzorg deskundige Mark zegt dat dit zo is
LikeLike
Klein meisje SCHELD juf uit GAAT FOUT in beschuldigd vader
LikeLike
Hier zit geen zand’-Mina eerlijk over horror-jeugdzorg
De Telegraaf
Naar aanleiding van een vernietigend rapport over misstanden in de jeugdzorg kunnen slachtoffers binnenkort worden gecompenseerd met een schadevergoeding. Een van deze slachtoffers is Mina, die haar emotionele verhaal bij ons doet
LikeLike
Bel ons 0900 – 8020 voor persoonlijk juridisch advies
Kosten € 0,10 per minuut* Maandag tot en met vrijdag 09.00 – 17.00 uur. U krijgt een van onze juristen aan de telefoon.
https://www.juridischloket.nl/
LikeLike
Perspectief bij uithuisplaatsing
Op het moment dat er ernstige zorgen zijn over een kind, kan de kinderrechter een ondertoezichtstelling uitspreken.
Indien nodig kan dit in combinatie met een uithuisplaatsing. In dat geval komt er een jeugdbeschermer, beter bekend als ‘een gezinsvoogd’. De gezinsvoogd is er om de belangen van het kind te behartigen en dient de noodzakelijke hulp en steun te bieden aan het gezin. Het doel van de hulpverlening is om de zorgen weg te nemen, zodat het kind niet meer in zijn/haar ontwikkeling wordt bedreigd. Op deze manier kan er immers gewerkt worden aan de thuisplaatsing van het kind.
Na verloop van tijd neemt de gezinsvoogd een besluit op de vraag of het kind ook echt weer thuis kan gaan wonen bij zijn bij zijn/haar ouder(s). Of is het misschien beter voor het kind om ergens anders op te groeien? In beginsel wordt dit besluit na circa twee jaar uithuisplaatsing genomen.
Dit besluit heet het perspectiefbesluit. Een definitie die steeds belangrijker wordt en die steeds meer ouders ook horen.
Wat zijn de gevolgen van het perspectiefbesluit?
Als de gezinsvoogd aangeeft dat het perspectief niet meer bij de ouder(s) ligt, heeft dit grote gevolgen voor de ouder(s) en het kind.
Het heeft o.a. tot gevolg dat de hulpverlening gaat veranderen. De hulpverlening is niet meer gericht op een plaatsing van het kind terug naar huis, maar op het invullen van het ouderschap op afstand. De hulpverlening is gericht op een toekomst van het kind bij bijvoorbeeld de pleegouders.
De Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) heeft eerder dit jaar een advies uitgebracht over het verstrekkende perspectiefbesluit. Dit advies luidt kort gezegd dat de ouder(s) en het kind de mogelijkheid moeten krijgen om het perspectiefbesluit te laten toetsen door de rechter. Deze mogelijkheid bestaat op dit moment namelijk nog niet.
In de praktijk worden de volgende zorgen gesignaleerd:
Het perspectiefbesluit wordt vaak pas besproken op een zitting over de (verlenging van de) ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing. Een zitting kan soms echter nog wel enkele maanden op zich laten wachten. De ouders zijn onvoldoende op de hoogte, terwijl de hulpverlening al wel wordt aangepast.
De ouder(s) en het kind worden soms wel, maar soms ook onvoldoende betrokken en gehoord bij de besluitvorming rondom het perspectiefbesluit. Het gevolg is dat zij onvoldoende hiervan op de hoogte zijn en ook de gevolgen van dit besluit niet kunnen overzien.
Als het perspectief volgens de jeugdbeschermer niet meer bij de ouders ligt, verandert de hulpverlening. Er wordt niet meer gewerkt aan een thuisplaatsing. Dit is in strijd met het doel van de maatregelen van de ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing.
Het perspectiefbesluit heeft dus grote gevolgen, terwijl de ouder(s) zich dit niet altijd realiseren.
Daarbij komt ook nog dat als er geen reële kans meer is dat het kind terug naar huis gaat er vaak aan de Raad voor de Kinderbescherming wordt gevraagd om een onderzoek te doen naar de beëindiging van het gezag van de ouders. Dit heet de gezagsbeëindigende maatregel.
De Raad voor de Kinderbescherming doet onderzoek naar de situatie en neemt hierin ook het perspectiefbesluit mee. Uiteindelijk dient de rechter een beslissing te nemen over de gezagsbeëindigende maatregel.
Het recht van de ouder(s) en het kind
Op dit moment hebben de ouders en de kinderen geen mogelijkheid om het perspectiefbesluit te laten toetsen door de kinderrechter. Dit terwijl het een besluit is met verstrekkende gevolgen. Het kan immers zelfs leiden tot de beëindiging van het ouderlijk gezag.
De Minister van Rechtsbescherming heeft aangegeven dat de situatie in de praktijk beter moet. Helaas lijkt er nog geen wijziging in de wet te komen die het mogelijk moet maken om het perspectiefbesluit apart te laten toetsen door de rechter. Op dit moment pleit de minister ervoor dat de Raad voor de Kinderbescherming in het onderzoek naar de beëindiging van het gezag ook het perspectiefbesluit moet meenemen.
Tot slot
Gelet op het vorenstaande is het altijd belangrijk om hulp te hebben op het moment dat u wordt geconfronteerd met een ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing. U doet er verstandig aan om schriftelijk te reageren op rapporten en besluiten en ook met de rechter over de maatregelen in gesprek te gaan. De doelen moeten voor u als ouder(s) duidelijk zijn, zodat er gewerkt kan worden het perspectief van het kind en de mogelijke thuisplaatsing.
Heeft u vragen of wenst u bijstand in verband met een zitting bij de rechtbank? Neemt u dan gerust contact met ons op. 030 – 698 20 30 via WhatsApp 06-2 44 90 60 1
Blijf in contact met ons
LikeLike
Onze diensten
Waarmee kunnen wij u helpen?
Ondertoezichtstelling (OTS)
Een ondertoezichtstelling is een zeer ingrijpende maatregel, voor zowel ouder(s) als kinderen.
Voorlopige OTS
Spoed-procedure bij direct gevaar voor de minderjarige
Uithuisplaatsing (UHP)
Wanneer uw kind uit huis (dreigt) te worden geplaatst óf is geplaatst.
Schriftelijke aanwijzing
Een schriftelijke aanwijzing is niet zonder gevolgen.
Veel gestelde vragen
Antwoorden op veel gestelde vragen
Wilt u hulp of heeft u een vraag?
Ons team staat geheel vrijblijvend voor u klaar!
Bel ons 030-6982030
https://www.ots-desk.nl/
LikeLike
In 90 seconden: Waarom werden 7 kinderen weggehaald uit pleeggezin Ell?
https://www.limburger.nl/cnt/dmf20200807_00170831
Een kleine jaar geleden zijn in gezinsboerderij Heykeshoeve in Ell zeven pleegkinderen weggehaald. Bureau Jeugdzorg Roermond wilde onlangs nog een 11-jarig meisje weghalen bij de boerderij, maar het kind bleek, ook na een politie-inval, onvindbaar. Wat is er aan de hand in Ell? In 90 seconden praten we je bij.
Er is een groot conflict ontstaan tussen voogdijinstellingen en Heykeshoeve in Ell. Veronika Jong en dochter Rosa-Linde vangen al meer dan dertig jaar uit huis geplaatste kinderen op in de boerderij, maar het voogdijschap ligt bij verschillende jeugdzorginstellingen. Veronika, die al tientallen jaren dit werk doet, ligt al bijna even lang om verschillende redenen daarmee in de clinch. Op vrijdag 10 juli bereikt het conflict een kookpunt.
Onveilig
Medewerkers van stichting William Schrikker staan aan de deur bij Heykeshoeve. Zij zijn voogd van vier kinderen die verblijven op de boerderij. De stichting eist dat vier van de zeven pleegkinderen meteen meekomen. Ze hebben signalen ontvangen dat hun veiligheid in het geding is. Maar wat er precies onveilig is aan de situatie in de boerderij blijft onduidelijk. Een week later haalt ook Jeugdzorg Brabant drie kinderen weg.
‘Intimiderend’
Heykeshoeve spreekt van twee intimiderende overvallen. „Er werd wat geduwd en de kinderen moesten halsoverkop vertrekken op blote- en kousenvoeten”, laat de advocate aan De Limburger weten.
Inval
In de laatste week van juli staat Bureau Jeugdzorg Roermond op de stoep. Ze willen een 11-jarig pleegkind ophalen. Ze vinden het meisje niet en de politie komt eraan te pas om de boerderij te doorzoeken. Zonder resultaat. Natuurlijk weten Veronika en Rosa-Linde waar ze is, maar dat willen ze niet vertellen.
Slachtoffer?
Veronika en Rosa-Linde voelen zich het slachtoffer van boze voormalige pleegkinderen en hun biologische ouders. Ook spelen volgens hun revanchegevoelens bij voogdijinstellingen mee, omdat de Jongs altijd kritisch zijn geweest op hun functioneren.
Rechtszaken
Heykeshoeve eist een onmiddellijke terugkeer van de kinderen in een kort geding. Een kinderrechter in Roermond beraadt zich en doet binnen vier weken uitspraak of de kinderen rechtmatig zijn weggehaald. En zo niet, of zij en de drie andere weggehaalde kinderen dan terug kunnen keren naar de boerderij. Ook over het elfjarige meisje volgt een rechtszaak.
LikeLike
JZ heeft voor mij nooit hulp enige geboden theoretische doemdenkers
LikeLike
Belgische politie pakt ‘opvallend veel’ Nederlanders op in Antwerpse haven
In de haven van Antwerpen zijn deze maand “opvallend veel” Nederlandse criminelen opgepakt, melden justitie en politie in België. In oktober werden vooralsnog 25 zogenoemde uithalers gearresteerd. Van hen hadden er 22 de Nederlandse nationaliteit, schrijven het Belgische Openbaar Ministerie en de landelijke politie in een gezamenlijk persbericht.
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Deon Van Moorsel op de vlucht voor Buro Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming
LikeLike
Vind een Advocaat in België
Antwerpen
https://www.jeugdadvocaat.be/index.php/vind-je-advocaat-in-de-buurt/40-balie-provincie-antwerpen
Brussel
https://www.jeugdadvocaat.be/index.php/vind-je-advocaat-in-de-buurt/25-brussel
Gent
https://www.jeugdadvocaat.be/index.php/vind-je-advocaat-in-de-buurt/28-gent
Limburg
https://www.jeugdadvocaat.be/index.php/vind-je-advocaat-in-de-buurt/41-balie-provincie-limburg
West – Vlaanderen
https://www.jeugdadvocaat.be/index.php/vind-je-advocaat-in-de-buurt/39-west-vlaanderen
Oudenaarde
https://www.jeugdadvocaat.be/index.php/vind-je-advocaat-in-de-buurt/35-oudernaarde
Leuven
https://www.jeugdadvocaat.be/index.php/vind-je-advocaat-in-de-buurt/27-leuven
LikeLike
Huizen en kamers te huur in België
1. https://immo.vlan.be
2. https://www.zimmo.be
3. https://huizen.trovit.be
4. https://www.immoproxio.be
5. https://www.era.be/
6. https://www.immoweb.be/
7. https://www.2dehands.be/
8. https://woningen.tweedehands.net/
9. https://www.logic-immo.be
10.https://www.infinimo.be/
LikeLike
Contacteer ons. Wij helpen je graag verder!
Aangepaste dienstverlening tijdens de feestdagen
Op 24 en 31 december is de Kind en Gezin-Lijn beschikbaar vanaf 8 tot 17 uur. Enkel op Kerstdag is de Kind en Gezin-Lijn niet bereikbaar. Op 27, 28, 29 en 30 december kan je er opnieuw terecht van 8 tot 20 uur. Via chat zijn we bereikbaar van 9 tot 16.30 uur. Behalve op 24 december van 9 tot 16 uur en op 31 december niet.
Heb je een vraag?
Contacteer de Kind en Gezin-Lijn
Bel +32 78 150 100
Van maandag tot en met vrijdag van 8u tot 20u
E-mail
Stuur ons een bericht via ons contactformulier
Chat
Van maandag tot en met vrijdag van 9u tot 16u30
Start een chatgesprek
Je kan bij de Kind en Gezin-Lijn terecht voor:
een afspraak in een consultatiebureau
informatie en advies over alle thema’s van Kind en Gezin
brochures aanvragen
vragen over kinderopvang
Heb je een klacht?
Contacteer onze klachtendienst
Meer info over de klachtendienst
Bel +32 2 533 14 14
Maandagnamiddag van 13u30 tot 16u30
Dinsdag tot donderdag van 9u tot 16u30
Mail ons
Stuur je klacht naar
klachtendienst@kindengezin.be
LikeLike
Opvang voor Nederlandse gezinnen in België
Wanneer je als gezin dakloos bent geworden, kan je in het CAW terecht voor tijdelijke opvang. Dit kan gaan om koppels met of zonder kinderen of alleenstaande vrouwen of mannen met kinderen
Er is gezinsopvang in:
Aalst,Antwerpen,Brugge,Dendermonde,Diest.Gent,Geraardsbergen,Kortrijk,Lokeren,Oostende,Ronse,Sint-Niklaas,Tessenderlo,Regional
Hoe wij helpen
Jouw vraag is onze eerste zorg
Iedereen heeft het wel eens moeilijk. Dat hoort bij het leven. Je kan dan in alle vertrouwen terecht bij een hulpverlener van het CAW.
Wanneer je een beroep doet op het CAW, zijn er verschillende vormen van hulp mogelijk. Simpelweg ‘tussen de mensen zijn’ in een inloopcentrum, of informatie en advies geven. Maar ook langere begeleidingstrajecten, opvang of crisishulp wanneer de nood hoog is. Jij bepaalt steeds wat er gebeurt.
Je kan het CAW gratis bereiken op het algemeen nummer van 9 tot 17 uur.
Heb je een hulpvraag? Bel in België Algemeen nummer 0800 13 500 In Nederland Bel +3280013500 / +3232703190 /+3232703190
https://www.caw.be/contacteer-ons/mail/
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Buro Jeugdzorg is een Criminele Organisatie
LikeLike
JIM als alternatief voor uithuisplaatsing
Jongeren maken soms heftige dingen mee of groeien op in complexe situaties. Om hier mee om te gaan, hebben deze jongeren, naast hun ouders, volwassenen om hen heen nodig waar ze op kunnen terugvallen. Professionele hulpverleners zijn voor een deel deze steunende volwassenen. Maar hun betrokkenheid is tijdelijk en zij hebben maar beperkte invloed, zeker als jongeren in hun leven al veel hulpverleners hebben gezien. Soms wordt een jongere uit huis geplaats en daarmee losgetrokken uit zijn vertrouwde omgeving.
Onderzoek wijst uit dat deze ingreep niet altijd effectief is. (dat leidt tot de vraag) Zou het niet beter zijn om de eigen omgeving van jongeren duurzaam te versterken en hen te ondersteunen in het omgaan met complexe situaties? Daarvoor is de laatste jaren een nieuwe benadering ontwikkeld: Youth Initiated Mentor, kortweg YIM.
In deze benadering kiest de jongere een volwassene uit zijn omgeving als YIM. Bijvoorbeeld een familielid, buur, vriend of kennis. De YIM – benadering focust op de samenwerking en gezamenlijke besluitvorming tussen de jongere, de YIM, de familie en professionele hulpverleners. De afgelopen jaren is deze aanpak bij steeds meer jongeren toegepast. Er is onderzoek gedaan onder 200 jongeren. 96 jongeren bij wie de JIM benadering is toegepast zijn vergeleken met 104 jongeren die uit huis waren geplaatst en een residentiele behandeling ontvingen. 83% van de 96 jongeren lukte het om een JIM te vinden.
Gemiddeld duurde dat 33 dagen. (Dat is relatief snel in vergelijking met andere methodes van het samenwerken met het informele netwerk). 90% van deze jongeren kreeg ambulante hulp als alternatief voor uithuisplaatsing. En dat terwijl de problemen van deze jongeren grotendeels te vergelijken zijn met jongeren die wel uit huis zijn geplaats. Dit wijst erop dat de YIM-benadering kan helpen om uithuisplaatsing te voorkomen. Deze benadering is de basis van een nieuwe vorm van samenwerking tussen familie, sociaal netwerk en professional in wijken, op scholen en bijvoorbeeld in de pleegzorg. Het is een en/en benadering, die helpt om informele (familie gedreven) en formele (professionele) zorg te combineren voor optimaal resultaat. Laten we samen verder onderzoek doen naar de verschillende toepassingsmogelijkheden van deze benadering en zo werken aan duurzame oplossingen voor gezinnen met complexe problemen.
LikeLike
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Ook Eerste Kamer kritisch op eigen rol in toeslagenaffaire
NOS NIEUWS • POLITIEK • VANDAAG,
Ook Eerste Kamer kritisch op eigen rol in toeslagenaffaire
De Eerste Kamer heeft steken laten vallen bij het controleren van het beleid dat uiteindelijk leidde tot de toeslagenaffaire. Dat concludeert een onderzoekscommissie van Eerste Kamerleden.
De Senaat controleerde de wetgeving wel, maar had daarbij “onvoldoende aandacht voor de punten die er, achteraf gezien, het meest toe deden”, staat in de zelfevaluatie. Volgens het rapport gaat het daarbij onder meer om “zorgen rondom wat tegenwoordig benoemd wordt als ‘doenvermogen’ van ouders” en de problemen bij de Belastingdienst.
Amper actie
Er werden zorgen geuit, maar als puntje bij paaltje kwam kregen wetsvoorstellen “het voordeel van de twijfel”. Dat leidde ertoe dat de nadruk lag op fraudebestrijding en bezuinigingen “en veel minder op het menselijke aspect”.
De Senaat kreeg signalen dat het misging bij de Belastingdienst, maar daarop volgde amper actie, schrijft de commissie. Zo kwamen brieven van burgers binnen over de complexiteit van het toeslagensysteem.
Een ander voorbeeld dat de onderzoekers noemen, was een rapport van de Nationale Ombudsman dat “de ontdekking van de toeslagenaffaire in gang heeft gezet”. Dat rapport was de Eerste Kamer niet toegezonden, maar werd wel besproken in de media en de Tweede Kamer.
Snoeihard rapport
De Eerste Kamer is niet het eerste gremium dat de hand in eigen boezem steekt in de kinderopvangtoeslagenaffaire. Bijna een jaar geleden trad het kabinet af na een snoeihard rapport van een parlementaire ondervragingscommissie.
In dat rapport liet de Tweede Kamer zichzelf ook niet vrijuit gaan. De rechtspraak en Raad van State hebben ook geconcludeerd dat ze zelf fouten hebben gemaakt.
In de affaire met de kinderopvangtoeslagen moesten duizenden ouders ten onrechte geld terugbetalen – soms tienduizenden euro’s – met grote financiële en sociale problemen als gevolg.
LikeLike
“Het is weer Maandag. De week vloog voorbij. Ik heb een zitting bijgewoond van een ouder die erg zenuwachtig was en helemaal op van verdriet. Ze moet iedere keer terug naar de rechtbank, omdat de zaak wordt aangehouden en er geen uitspraak komt. De onzekere periode van aanhouding en geen uitspraak krijgen is zenuwslopend voor een ouder. Onmacht en verwijten naar je hoofd toegeworpen krijgen en er niets tegen kunnen doen en wanhopig naar je advocaat kijken met een blik die zegt: ‘help, alsjeblieft ik kan er niet meer tegen’.
LikeLike
Valse meldingen bij Veilig Thuis = AMK = Algemeen steunpunt kindermishandeling
Ons gezin is het slachtoffer geworden twee maal aan toe van valse meldingen bij het AMK (advies en meldpunt kindermishandeling). De eerste keer in 2021 door een openbare school die helemaal niets deed aan het pesten van ons kind. Het AMk was naderhand ook van mening dat de melding door deze vier mensen nergens op sloeg en kant nog wal raakte. Maar je gezin is wel geschaad en de dupe hier van.
De tweede keer was net 5 maanden geleden. Je man krijgt een invalidenparkeerplaats en dat zint de buren niet. Die pesten en treiteren je door hun auto op je parkeerplaats te zetten of je klem te zetten. Politie om hulp gevraagd, maar de wijkagent doet zelfs hierin mee. Op zijn aandringen doen de buren een melding bij het AMK en hijzelf via een collega ook.
Tijdens een gesprek bij het AMK blijkt dat deze melding bestaat uit pure larie en ook nergens op slaat.
Na enige maanden moet het AMK het dossier sluiten, maar in hun eindrapport staat ook alleen maar leugens en je woorden zijn in het geheel verdraaid.
Maar je gezin is voor de tweede keer geschaad en kapot gemaakt. Excuses van het AMK is er wederom niet bij. En de buren gaan door met pesten en treiteren.
Zijn er ouders en verzorgers die dit verhaal herkennen en ook het slachtoffer zijn geworden van valse en gemene meldingen bij het AMK.
Misschien kunnen we elkaar hierin steunen en elkaar helpen en een luisterend oor bieden naar elkaar. Samen sta je namelijk sterker.
Want hier moet een einde aan komen, dit kan niet langer zo.
Of kan iemand ons en anderen hierin helpen en steunen?
Ik hoop op positieve reacties.
LikeLike
sorry maar in de meeste gevallen doet het Juridisch loket geen bal en om iets als dit te spammen met een betaald telefoon nummer voor hen vind ik zeer ongepast
LikeLike
Persoonlijk juridisch advies 0900 – 8020
Kosten € 0,10 per minuut* Maandag t/m vrijdag 09.00 – 17.00 uur.
Als wij uw vragen niet kunnen beantwoorden, verwijzen wij u door naar een Advocaat
zie voor meer info https://www.juridischloket.nl/hoe-we-werken/
LikeLike
Persoonlijk juridisch advies 0900 – 8020
Kosten € 0,10 per minuut* Maandag t/m vrijdag 09.00 – 17.00 uur.
Als wij uw vragen niet kunnen beantwoorden, verwijzen wij u door naar een Advocaat
zie voor meer info https://www.juridischloket.nl/hoe-we-werken/
LikeLike
Persoonlijk juridisch advies 0900 – 8020
Kosten € 0,10 per minuut* Maandag t/m vrijdag 09.00 – 17.00 uur.
Als wij uw vragen niet kunnen beantwoorden, verwijzen wij u door naar een Advocaat
zie voor meer info https://www.juridischloket.nl/hoe-we-werken/
LikeLike
Veilig Thuis Assen wilde ons kapot maken
En dan ligt er een brief in je bus dat Veilig Thuis een melding heeft ontvangen over het feit dat er zorgen zijn omtrent de veiligheid van je kind.
Je kind dat je zo liefdevol verzorgd en opvoed.
In de brief staat dat er de volgende ochtend al een gesprek zal plaatsvinden.
Ja daag… Daar heb ik geen tijd voor. Ik moet zorg verlenen.
Ik bel zeer verbaasd op en vraag wat dit nu weer is. Nee, aan de telefoon mogen ze niet ingaan op de inhoud van het komende gesprek. Nou dat gaat er bij niet in. Zij kunnen het gesprek voorbereiden en ik niet? Daar trap ik niet in.
Al snel laat de vertrouwensarts doorschemeren dat ik word beschuldigd van Münchhausen by proxy en dat er zorgen zijn omtrent de ontwikkeling van onze zoon.
Op dat moment dacht ik heel naïef: Dat is kat in het bakkie want dat is makkelijk te weerleggen. Kom maar op met dat gesprek…Maar ik kwam van een koude kermis thuis.
De melding, vol leugens en verdraaiingen, werd tijdens het gesprek voorgelezen. Het bleek een anonieme melding te zijn. De mensen van Veilig Thuis wisten dus niet wie de melder was.
Een voor een weerlegden mijn man en ik elke beschuldiging, maar de twee dames van VT bleven maar doorgaan met insinueren en beschuldigen. Het was een weinig integer gesprek waarbij ze geen poging onbenut lieten om ons te betrappen op maar één fout woord zodat ze ons konden pakken.
Ze dreven ons een enorme hoek in. Zelfs op de vraag die ik stelde of ik wel werd geloofd, kreeg ik een keihard Nee te horen. Als ouder ben je schuldig.
Want een kind dat zo vaak geopereerd is? Nee, dat kan niet blijkbaar, dat is vast de schuld van de ouder(s). Een chronisch ziek kind dat door middel van een zeer goede samenwerking met school gewoon normaal regulier onderwijs volgt, dat zou zich niet goed kunnen ontwikkelen?
Kortom: Er werd van alle kanten aan ons getwijfeld.
Er werd zelfs getwijfeld aan de integriteit én deskundigheid van de zorgprofessionals zoals de leraren, de kinderarts en de huisarts met wie wij in nauw contact stonden en nog steeds staan.
Veilig Thuis ging de school aanschrijven. Daar reageerden ze enorm verbaasd. Ze snapten niks van de aantijgingen en lieten in hun reactie weten dat de aantijgingen tegen ons complete nonsens waren.
De huisarts was hoogst verbaasd en de kinderarts waarmee VT een gesprek had gehad, kon ook alle aantijgingen heel makkelijk weerleggen. Maar ook dat was niet genoeg… Ik kreeg het gevoel dat wij als ouders hoe dan ook moesten hangen.
Natuurlijk klopte dit van geen kant en was dit volledig onterecht!! Erg ook dat de zorgprofessionals net zomin werden geloofd als wij, de ouders.
Toen wilde Veilig Thuis het medisch dossier van ons kind. Maar dat stonden wij niet meer toe. Ze gingen veel te ver. Ook een gesprek met de kinderen verbood ik. Zij mochten niet de dupe worden van deze walgelijke praktijken.
De melder wordt serieuzer genomen dan alle zorgprofessionals en wij als ouders bij elkaar? Wij besloten om niet meer mee te werken.
Ik vroeg ze na weer een emotioneel telefoongesprek wanneer deze laster ophield. Ik wilde gewoon normaal kunnen leven zonder als verdachte te worden beschouwd. Sterker nog: Wij waren niet eens verdacht…
Wij werden vanaf het begin als schuldigen gezien en moesten maar lijdzaam afwachten totdat het weinig integere onderzoek van VT een keer afgerond zou zijn.
De kennis van de vertrouwensarts op medisch gebied is in ieder geval zeer beperkt.
Hoe ik het ook uitlegde, na een paar pogingen begreep ze nog niet hoe het zat met de voeding van mijn kind, de stoma’s enzovoort. Een Monti-stoma? Daar had ze nog nooit van gehoord. Het hele gedoe rondom een infusie was voor de mensen van VT sowieso abracadabra.
En zo waren er nog meer zaken waar ze geen enkel verstand van hadden. Dus wat zouden ze überhaupt aan zo’n super dik medisch dossiers hebben gehad? Helemaal niks… Het enige waar ze echt goed in waren, was ons als ouders kapot maken.
Nee, wij weigerden nog verdere medewerking en op grond van de wet konden ze niet verder met deze dubbel anonieme melding. Gelukkig staan we als gezin enorm sterk in de schoenen want zo’n (anonieme) melding bij Veilig Thuis hakt er ontzettend in.
Helaas blijft het dossier van VT vijftien jaar bewaard. En zo lijkt het dat laster en pesten het wint van rationeel denken.
LikeLike
Jeugdzorg doet geen waarheidsvinding. Jeugdzorg heeft voor mij
gefaald. Niets meer dan theoretische doemdenkers kijk maar wat
er is gebeurd afgelopen jaren. Ze hebben nooit enige echte hulp geboden.
Ze hebben mijn gezin kapot gemaakt. Ik zie mijn kinderen niet meer.
Dankzij buro jeugdzorg. Dankzij hun leugens ouderverstoting.
LikeLike
Jeugdrechters en de Raad voor de Kinderbescherming & Buro Jeugdzorg zijn verplicht. Om waarheidsvinding te doen naar de waarheid.
Klik om toegang te krijgen tot Consequenties-van-onrechtmatig-verkregen-bewijs.pdf
LikeLike
Almere Stad – Gezinsvoogden die liegen. Zogenaamde Veilig Thuis onderzoekers die liegen. WIJ team medewerkers die liegen. Ambulante hulpverleners die liegen. Een advocaat die zegt niet mee te willen naar een gesprek met de Raad voor de Kinderbescherming. De rechtbank en rechter die u zogenaamd niet geloven. Ze nemen de leugens aan. Die Veilig Thuis over u heeft verzonnen. Jarenlang zullen ze keer op keer opnieuw terugkomen met dezelfde leugens. Ze zullen bijvoorbeeld in u rapport zetten 15x ruzie / twist wijk problemen alc en drugs. En dat er geweld is in u gezin. En dat de WIJ of JZ u moet monitoren. Dan is het afwachten op een nieuwe melding. Die komt er hun maken een of valsemelder die u het leven zuurt wilt maken. Als u de buren niet mag of de buren u niet mogen. Hoeven ze simpel weg alleen een valse melding te maken.Bij veilig thuis. Hun nemen elke melding serieus. En stellen meteen een nep onderzoek. En je ontvangt een brief om in gesprek te gaan. In de brief staat waneer u geen contact met ons opneemt stagneren de zorgen. Waneer u met ze in gesprek gaat of met ze in gesprek bent geweest. Maken ze daarna een rapportage met allemaal leugens en aangedikte verhalen. Deze valse informatie gaat naar de rechtbank en rechter. De rechters zijn partijdig die gaan meestal altijd mee in de leugens van jeugdzorg en de raad. Naar de ouders en de advocaat word niet geluisterd. Als je nou met of zonder advocaat heen gaat of niet naar de rechtbank gaat maakt geen verschil. Hun doen wat ze willen. In dit land heb je niks te zeggen over je eigen kinderen. De leugens van Jeugdzorg bepalen het leven van u gezin. De raad en veilig thuis en de kinderbescherming delen de lakens uit. Wij ouders moeten onze bek houden. We kunnen €5000 krijgen van het schadefons. Adoptie geld zou je denken. Slachtoffers van de Jeugdzorg affaire en de belasting affaire krijgen €30.000 zeggen ze. Ik even goed geinformeerd. En op google gezocht en gelezen dat sommige mensen nog geen geld hebben gekregen. En dat sommige mensen geen recht erop hebben. En heelveel mensen van de Jeugdzorg affaire hebben hun kinderen nog niet terug. Die uithuis waren gehaald tijdens de toeslagaffaire. Waarom €30.000. Tijdens de toeslagaffaire is er volgens mij ook het een en al fout gegaan met de toeslagen van het kindgebonden budget. Sommige ouders moesten na een verhuizing zomaar geld terugbetalen aan de belastingdiens t en ontvingen maanden lang geen kindgebonden budget meer . Er is dus meer aan de hand. Kinderen hebben geen rechten en ouders hebben geen rechten. Er zijn wel mensen rechten maar die zijn niet geldig genoeg in dit land heb je niks te zeggen over je eigen kinderen niet. Geniet van alle momenten. Geloof niet in winnen van het systeem. Het word erger. Ze willen in de toekomst het zo maken dat de kinderbescherming zelf zonder rechter uithuisplaatsingen kan doen. Je kunt dan daarna bezwaar maken bij de rechter of commissie van bezwaar via een klachtenregeling krijg je dan uit eindelijk een rechtzaak als je klacht gegrond is verklaard. In 2014 werd bekend dat alle jeugdzorg na de gemeente gaat. In 2022 gaat alle bijna de helft van alle jeugdhulp na de WIJ Teams.
LikeLike
‘Kritisch rapport over meer dan incidentele fouten in toeslagaffaire jeugdzorg stilgehouden’
De top van het ministerie van Justitie en Veiligheid (J&V) heeft de conclusies van een alarmerend rapport uit 2020 over structurele en ernstige juridische fouten in de jeugdzorg stilgehouden, meldt NRC. Volgens het ministerie zijn de signalen uit het rapport wel degelijk ‘serieus’ en ‘ter harte’ genomen.
In het rapport, getiteld Incident of patroon?, concludeert toenmalig topambtenaar van het ministerie Reinout Woittiez dat er ‘meer dan incidenteel’ fouten worden gemaakt bij het opstellen van jeugdzorgdossiers en dat die fouten niet hersteld worden, schrijft de krant.
Hierdoor worden jaarlijks bij ‘vele tientallen en wellicht enkele honderden’ gezinnen op basis van foutieve informatie vergaande interventies gedaan, zoals uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen. Aanleiding voor het opstellen van het rapport was een mail van een vader aan justitieminister Grapperhaus.
De man probeert al jaren tevergeefs aantoonbare fouten in het dossier van zijn dochter te corrigeren. Kern van het probleem is dat jeugdzorg de man op basis van incorrecte informatie de omgang met zijn dochter beperkte. En dat die informatie in haar dossier blijft staan en steeds weer wordt opgerakeld, ook al is inmiddels vastgesteld dat die niet klopt.
Het ministerie van J&V zegt de signalen uit het rapport wel degelijk ‘serieus’ en ‘ter harte’ te hebben genomen. „Het is mede door het rapport van Woittiez bekend dat er verbeteringen mogelijk zijn als het gaat om het feitenonderzoek”, aldus een woordvoerder tegen NRC. Drie jaar terug werd het actieplan Verbetering Feitenonderzoek ingevoerd.
LikeLike
De Fabeltjeskrant Van Veilig Thuis , zodra je Rapport klaar is
De zogenaamde Jeugdbescherming in Nederland.
LikeLike
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
vraag nu meteen aan https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Gratis persoonlijk juridisch advies 0900 – 8020
Kosten € 0,10 per minuut* Maandag t/m vrijdag 09.00 – 17.00 uur.
Als wij uw vragen niet kunnen beantwoorden, verwijzen wij u door naar een Advocaat
zie voor meer info https://www.juridischloket.nl/hoe-we-werken/
LikeLike
Waarom de waarheid het nooit gaat winnen van de leugen
De huidige opmars van alternatieve feiten, nepnieuws en leugenachtige politici roept de vraag op hoe we de stroom aan leugens een halt toe kunnen roepen. Een leugen ontkrachten is vaak lastig en met de snelheid waarmee ze op je afkomen heb je er meer dan een dagtaak aan. De enige manier om écht van alle leugens af te komen, is even simpel als rigoureus: schaf de waarheid af! Want zolang er waarheid bestaat, zal er gelogen worden.
Maar voor ons liefhebbers van de waarheid is het enige wat erop lijkt te zitten de leugen bestrijden.
Wat dat liegen betreft hoeven we voor Donald Trump nog het minst bang te zijn. Hij is zo ongeveer de slechtste leugenaar sinds de Iraakse minister van Informatie ten tijde van de Tweede Golfoorlog, omdat hij zelfs glashard het tegenovergestelde beweert van wat iedereen met zijn eigen ogen heeft kunnen zien. Toch hebben de media hun handen vol, want voordat ze zijn vorige tweet hebben kunnen ontkrachten, heeft de volgende beschuldiging zich alweer aangediend.
“Zolang er waarheid bestaat, zal er gelogen worden.”
Het gevaar is dat al deze leugens de publieke opinie beïnvloeden, met slechte politieke beslissingen als gevolg. Of dat de voortdurende stroom aan tegenstrijdige informatie het begrip waarheid als geheel ondermijnt, waardoor mensen op het laatst niets meer denken te kunnen weten en de politiek de rug toe keren.
Hebben wij, de media en kritische denkers, geen maatschappelijke plicht om voortdurend de leugens van iemand als Trump te ontkrachten? Misschien wel, maar om iedere geuite onwaarheid te weerleggen, is een oneindige taak. Gelukkig is dit helemaal niet nodig, maar dan moeten we wel onze prioriteiten juist stellen:
1 Stel de waarheid boven de spreker
Alhoewel het in moreel opzicht natuurlijk uitmaakt of een onware uitspraak opzettelijk is gedaan, is het de misleiding zelf die gevaarlijk is: of het nu door leugens, bullshit of slecht wetenschappelijk onderzoek is dat we geloven dat het broeikaseffect niet bestaat, het gevolg is dat we ten onrechte niet ingrijpen. Zolang wij maar weten wat de waarheid is. De leugenaar is slechts van belang in zoverre er mensen naar luisteren.
2 Stel bewijs boven de waarheid
Je ziet aan de uitspraken zelf niet of ze waar zijn, dat zie je alleen aan de relatie tussen de uitspraak en de werkelijkheid. Als je vertelt wat de waarheid dan wel is, voeg je slechts een uitspraak toe. Wat we dus nodig hebben is bewijs, dat verkregen wordt via bepaalde procedures en dat voldoet aan bepaalde criteria. Denk aan waarheidsvinding in de rechtbank of aan wetenschappelijke experimenten.
3 Stel transparantie boven vertrouwen
Een autoriteit op een bepaald gebied, zoals een president of een expert, moeten we niet geloven vanwege het enkele feit dat hij de autoriteit is. We zoeken niet iemand die je op zijn woord kunt geloven, want dat geeft ruimte voor misbruik en ongecorrigeerde fouten, maar iemand die gegevens beschikbaar maakt en die zich laat controleren. Transparantie is iets zelf kunnen zien, niet iemand anders die voor jou uit het raam kijkt. We moeten mensen aanmoedigen om naar bewijs te kijken en om niet blindelings dingen van anderen aan te nemen.
Wij hoeven niet te bewijzen dat al die gekke uitspraken van iemand als Trump onwaar zijn, want het is aan hem om met bewijs te komen. Van veel beweringen is zelfs helemaal niet aan te tonen dat ze onwaar zijn. Het is onmogelijk te bewijzen dat de verschrikkelijke sneeuwman niet bestaat, want hij kan altijd net ergens anders rondlopen. Op dezelfde manier kan nooit bewezen worden dat Trump niet is afgeluisterd tijdens de verkiezingscampagne, want dat het niet is geadministreerd wil natuurlijk niet zeggen dat het niet gebeurd is. De bewijslast ligt niet bij ons, maar bij degene claimt dat iets het geval is.
Het probleem is dus niet zozeer dat Trump onwaarheden verkondigt, maar dat wij niet voortdurend om bewijs vragen. Tot er bewijs is, is er geen reden om aan te nemen dat iets waar is. Dus hoe om te gaan met een stroom aan leugens, bullshit en halve waarheden? Vraag om bewijs en onderzoek het pas als het er is. Dat scheelt een hoop werk.
LikeLike
Geen alimentatie voor pathologische leugenaar
Hoe ver kun je gaan om je ex zwart te maken? Daar gaf de volgende rechtszaak wel een aardig antwoord op. De vrouw in kwestie beschuldigde de vader van haar kinderen al jaren van allerlei onfrisse praktijken. Zonder bewijs of enige onderbouwing vertelde ze deze leugens niet alleen aan de Kinderbescherming, Jeugdzorg, huisarts en psychiater, maar ook aan hun gezamenlijke kinderen. De man wilde om deze reden door de rechter bevrijd worden van zijn partneralimentatieplicht.
Zware beschuldigingen
De man zou onder meer opdracht hebben gegeven de vrouw te achtervolgen, haar geprobeerd hebben te wurgen, haar en de kinderen hebben gedrogeerd en afgeluisterd en vermoorde katten voor de deur hebben neergelegd. Ook zou de man lid zijn van een sekte die betrokken is bij kinder- en drugshandel, seks hebben gehad met prostituees, een hond en een lijk, patiënten seksueel hebben misbruikt, een vijf maanden zwangere vriendin illegaal hebben geaborteerd en diverse buitenechtelijke kinderen hebben verwerkt.
Ernstige gevolgen
Het gedrag van de vrouw heeft ernstige gevolgen gehad voor de man. Zo wilden de kinderen geen contact meer met hem. In zijn werk als psychiater had hij flinke reputatieschade opgelopen en er was inmiddels sprake van een posttraumatische stressstoornis.
Betreurenswaardig
De vrouw zag echter niet in wat ze verkeerd had gedaan. Volgens haar waren haar leugens en beschuldigingen op waarheid gebaseerd en betwistte ze dat ze haar verhalen aan iedereen had verteld. Als er al sprake was van een stressstoornis bij de man, dan was dit betreurenswaardig, aldus de vrouw.
Alimentatieplicht doorbroken
De rechter achtte het aannemelijk dat het ontbreken van enig contact tussen de man en de kinderen niet los kon worden gezien van de beschuldigingen door de vrouw. Mede gezien het extreme karakter van de beschuldigingen, die op geen enkele manier onderbouwd waren, kon van de man niet langer worden verwacht dat hij nog langer partneralimentatie betaalde. De rechter onthief de man van zijn partneralimentatieplicht.
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Vraag de vergoeding nu direct aan https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Rechter liep zelf vast in procedures familierecht: ‘Geen incident’
Van het kastje naar de muur worden gestuurd. Niet gehoord worden. Hulpverleners met een vooringenomen houding. Het systeem in de familierechtspraak moet op de schop, zegt rechter Nathalie van Waterschoot.
Het gezin van de rechter in Amsterdam liep helemaal vast in het systeem van de jeugdbescherming en de familierechtspraak. Ze besloot hier na jaren voor uit te komen in een interview in een blad voor juristen, Mr. online. De ontboezeming zorgde voor een stortvloed aan reacties.
Van Waterschoot is zelf bestuursrechter maar stond als moeder veel voor de familierechter, in verband met procedures over omgang en gezag.” Dat heeft voor heel veel leed, wanhoop en verdriet gezorgd”, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal.
Frame vechtscheiding
Veel ouders en kinderen zitten klem in het systeem, zegt Van Waterschoot. Vooral kinderen worden niet gehoord. “Als een kind niet naar een ouder wil, dan kan dat op meerdere zaken wijzen. Dat het kind liegt, maar ook dat het zich onveilig voelt. Maar door het frame van een vechtscheiding worden kinderen er vanaf het begin buiten gehouden.”
En daar gaat het volgens haar mis. “Als het kind al zo dapper is om iets te zeggen, dan wordt het teruggeduwd naar die ouder waar echt wat mee aan de hand is. En dat zie je dus ook in omgangskwesties. Dan wil één ouder niet meewerken omdat het kind wordt beschadigd, waarop die andere ouder dat ontkent.”
“
Als je eenmaal op de verkeerde stapel ligt, kom je er niet meer af.
Nathalie van Waterschoot
In zo’n geval komt het voor dat de ouder die aan de bel heeft getrokken wordt weggezet als een “vechtende ouder”, zegt Van Waterschoot. “Daarom pleit ik er net als veel wetenschappers, forensisch en klinisch psychologen voor om heel goed onderzoek te doen als een kind zegt niet te willen gaan.”
De rechter en haar gezin hadden uiteindelijk acht jaar met langslepende juridische procedures te maken. Hierin ziet ze veel gelijkenissen met de toeslagenaffaire, waarover ze begin dit jaar een opiniestuk schreef.
“Het begon voor ons eigenlijk al in jaar één, en als je eenmaal op de verkeerde stapel ligt kom je er niet meer af”, legt ze uit.
Geen incident
Bij Bureau Jeugdzorg kreeg het gezin van de rechter te maken met medewerkers die vanuit hun eigen interpretatie dingen opschreven die niet de waarheid waren, zegt Van Waterschoot.. “Als je daar tegenin ging, dan was je weer de strijdende ouder. Klachtprocedures werken ook vaak niet en duren heel lang, waardoor je achter de feiten aanloopt.”
Dat werkt weer heel vervreemdend en biedt kinderen geen houvast, betoogt Van Waterschoot. “Als een kind eerst problemen heeft met één ouder, dan krijgt het naar verloop van tijd problemen met allebei omdat het zich nergens meer veilig voelt. Ik denk dat dat onvoldoende wordt onderkend.”
Door haar beroep was het voor haar extra lastig om haar ervaringen met het familierecht te delen. “Ik heb heel lang gezwegen, maar de kinderen zijn nu meerderjarig waardoor ik me nu kan uitspreken over de ernstige misstanden. Dat doe ik omdat ik weet dat het geen incident is.”
LikeLike
k kan bewijzen dat met name Raad voor de Kinderbescherming pedofielen ontziet. Ze criminaliseert, en demoniseert. Dat doet deze overheidsinstelling als zij op leugens en verdraaiingen wordt betrapt. Dreigen met ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing: De rechter doet toch wat wij adviseren. Het personeel is hoogmoedig, machtswellustig en zit vast in de jaren 50. Na een gesprek met de Raad weet je vanzelf hoe de Stasi heeft geopereerd: Liegen, dreigen, intimidatie. Daarmee houden ze zich schaamteloos in stand. Een parlementair onderzoek is nodig om dit geboefte de kwikmijnen in te jagen.
LikeLike
Bureau Jeugdzorg is de meest zieke instantie die er bestaat. In Rotterdam monitoren ze niet alleen kinderen uit probleemgezinnen. Nee, ze monitoren ALLE kinderen. ALLE KINDEREN. Van -9 maanden tot 21 jaar. Ja, er staan zelf ongeboren baby’s onder toezicht van Bureau Jeugdzorg. Totaal geschift
LikeLike
Erg dubbel gevoel nu. Aan de ene kant idioot dat dit in Nederland in de 21e vakking eeuw nog kan. Aan de andere kant heb ik het aan de kinderbescherming te danken dat ik mijn zoontje bij me heb (lang verhaal, met amk, kinderbescherming en drama. Dont ask…) en dus moet ik concluderen dat er ook goed werk gedaan word door goede mensen die echt het kind en zijn/haar belangen op één zetten. De vlaamse meneer van de kinderbescherming in Breda waarbij ik met mijn zoontje moest langskomen om mijn verhaal te doen was er een van. De mevrouw die bij de rechtzitting (spoeddinges om de zorg van mijn zoon te krijgen ipv mijn nu bijna ex-vrouw) was er ook een van. Die had echt niet (wat je vaak hoort) “Het kind moet naar zijn moeder want vrouw en moeder en…” maar heeft de feiten, onze verklaringen en de werkelijke situatie gewogen en een goed (imho) oordeel geveld.
Maar ik heb ook met de andere kant te maken gehad. Met AMK omdat iemand het grappig vond een anonieme melding te doen. Daar heb ik tegen dit soort praktijken niet aangelopen maar wel stoicijns “waar rook is is vuur” gedrag waar je niet doorheen lijkt te kunnen komen. Gelukkig is dat uiteindelijk met de uitspraak van kinderbescherming en rechter ook een eind aan gekomen maar voor hetzelfde geld had ik niet om een spoedbeschikdinges gevraagd en had er geen onderzoek door een rechter bevolen geweest. Wie weet waar mijn zoontje nu dan was geweest. En dat is ENG! HEEL ERG ENG! Dat zulke types, zonder enige realiteits zin, kennis of ervaring, kinderen bij hun ouders weg kunnen halen. Daar zou de regering zich eens in het Kutshuis over moeten buigen!
LikeLike
Fijn dat ook het personeel van Jeugdzorg Jeugdzorgklachtenbezoekt en aan downplayen doet.
Ik ken zelf 2 gezinnen die helemaal kapot gemaakt worden door Jeugdzorg. Liegen, bedriegen, feiten verdraaien, manipuleren en vervalsen. Daar zijn ze erg goed in bij Jeugdzorg. Kinderen zijn slecht producten waar ze geld aan verdienen. Een corrumperend systeem waar kinderen en goedwillende medewerkers de dupe van worden. Het is ongelofelijk dat een dergelijke criminele organisatie zo lang kan voortbestaan.
LikeLike
als een overheidsdienst een fout maakt dan zal die nooit toegegeven of gecorrigeerd worden. In plaats daarvan gaan de hakken in de grond en is het gekste nog niet gek genoeg om het eigen gelijk te halen. Dat vervalsing en omkoping aan de orde van de dag zijn bij vooral de locale overheden weet iedereen die van deze ambtenaren te lijden heeft.
LikeLike
Uitguisplaatsing gevolg van leugens jeugdzorg”.
Dit hele verhaal verbaasd mij niets, integendeel vind ik het eingelijk nogal meevallen. Ik zit met mijn zoon vanaf 2008 in de ellende. Een verschil is dat het in mijn geval gaat om een veroordeelde moeder voor kindermishandeling jegens haar eigen zoon. En dit is een behoorlijk heftige mishandeling geweest. Ben er nu in principe tot en met de dag van vandaag mee bezig. Ik heb een complete bak met administratie en rapporrtages en beschikkingen. Uiteindelijk heb ik als vader theoretisch overal gelijk in gekregen. Maar tsja, moeder moet het hand boven het hoofd worden gehouden. Alles in uw verhaal heb ik ook meegemaakt, met dien verstande dat ik mijn zoon buiten een pleeghuis hebben weten te krijgen en te houden. Indien u belang heeft, kijk maar in mijn volle bak met alle administratie. Er zitten ook opgenomen telefoongesprekken bij, zelfs toen mijn 10 jarige zoon mij smeekte hem op te komen halen na mishandeling, en dat hij toen in 2008 verplicht door de rechter weer naar huis moest, en daarna weer is weggelopen. Etc etc etc. U bent geheel vrij kennis te nemen van deze bak met informatie, zodat u zich er zelf van vergewissen dat het nog erger kan.
LikeLike
Ach… Jeugdzorg… is typisch zo’n instelling voor HBO truusjes met een diploma in “wereldvreemd-pedagogisch-opvoeden” van In holland. Van die make-up-loze mutsen in een klepbroek met zwabbertieten in een goedkope H&M BH. Die in de vakantie met de rugzak zielige kindertjes helpen in Afrika of Azië. Het zijn altijd van die vrouwen die vroeger (of nog steeds) het lelijke valse vriendinnetje van een knappe meid waren… Dat is de gemiddelde medewerker van Jeugdzorg… Verbaas mij dan ook niet over deze kafkaeske situatie op onze kosten.
LikeLike
Ook jeugdzorg amersfoort werkt met leugens, of ze verdraaien woorden en zinnen. dan schrijven ze een rapport en sturen dat door naar de kinderbescherming, dat rapport mag je zelf pas lezen als het al bij de kinderbescherming ligt, en die nemen het klakkeloos over en sturen het naar de rechter, die altijd het advies van de kinderbescherming opvolgt, dit word de zwaarste strijd uit mijn leven, maar ik ga winnen en procedeer net zo lang tot ik mijn gelijk krijg. en dan gaat het bij mij om een OTS die boven ons hoofd hangt. Hieronder nog wat wat ik gevonden heb op internet, dank aan de moeder die dit erop gezet heeft, want wat ze schrijft is echt waar.
LikeLike
Uithuisplaatsing gevolg van leugens Jeugdzorg
Afgelopen vrijdag ontstond er verontwaardiging over het razziafilmpje van Bureau Jeugdzorg in Culemborg. Want ‘eenzijdig verhaal’, ‘te weinig info’ en iets met ‘onderbuik’. Soit, zeggen wij dan, zonder toelichting is het natuurlijk doodnormaal dat Jeugdzorg en politie een jonge tweeling van negen jaar oud een trauma bezorgt door hen met overmacht bij moeder Jelena en halfbroer Ilja weg te rukken. Om ons immer kritische lezerspubliek toch van wat duiding te kunnen voorzien, hebben we onszelf dagenlang in een kelder met een klein raampje opgesloten om grote stapels bruine dossiermappen over de zaak te bestuderen. Halfbroer Ilja heeft ons tientallen documenten, mails en audiobestanden toegestuurd, met het dringende verzoek alles te openbaren. Want het gaat al lang niet meer om de vechtscheiding tussen zijn moeder en stiefvader. Het gaat om de maniertjes & methoden die Bureau Jeugdzorg hanteert om haar zin door te drijven. Hoewel Ilja en zijn moeder ongetwijfeld ook niet foutloos zijn in deze schrijnende scheiding, verdient Ilja door het toezenden van zo veel informatie het voordeel van de twijfel. Het handelen van Jeugdzorg en vooral de verklaringen van derden maken verder duidelijk waarom. Na de lees verder: een horrorscenario waarin een moeder en haar zoon strijden tegen een mishandelende ex-man, maar vooral tegen de Raad voor de Kinderbescherming, Bureau Jeugdzorg Gelderland, en een kwaadaardige gezinsvoogd die bereid is om rapporten te vervalsen om een jonge tweeling bij hun moeder weg te kunnen halen. Vooraf: in audiobestanden zijn volledige namen te horen, zowel van het gezin als van betrokkenen. Wegens het eeuwige geheugen van het internet hebben we wel de namen van de (minderjarige) kinderen in dit topic veranderd in Anna en Nick. Inleiding Het gezin A. is van Russisch-Letse afkomst. Ilja (23) is de oudste zoon van moeder Jelena, zijn stiefvader Iwan is de vader van tweeling Anna en Nick (geb. 2003). Ze komen in 1999 naar Nederland. Tien jaar later, in juli 2009, scheiden Jelena en Iwan wegens vreemdgaan en fysiek misbruik door de vader. De kinderen blijven bij moeder. Dan begint de bizarre strijd om voogdij en omgang. Per september 2009 is er een voorlopige omgangsregeling. Iwan mag eens per week langskomen om zijn kinderen te zien. Hij wil ze meenemen naar het buitenland en komt een paar keer dronken aan de deur. In januari 2010 volgt per rechterlijke uitspraak een definitieve omgangsregeling: vader mag kinderen in weekenden mee naar huis nemen, zolang hij in Nederland woont. Hij verhuist echter naar België en neemt ze in maart toch mee daarheen. De kinderen komen volgens Ilja ‘mishandeld, ondervoed en (in het geval van Nick) met allergische reacties’ thuis. Moeder wil daarop de kinderen niet meer meegeven. In juni constateert een kinderpsycholoog dat de kinderen speltherapie nodig hebben (analyse in bezit GS). Een rechter oordeelt dat de Raad voor de Kinderbescherming moet uitzoeken wat het beste is voor de kinderen, en wat er in België is gebeurd. Hij schroeft de omgangsregeling terug: vader mag alleen op zaterdagen, en enkel in Nederland, zijn kinderen zien. Na 1 bezoek in juli 2010, alleen met Anna omdat Nick niet wil, stopt het al weer omdat Iwan blijft eisen dat de kinderen mee naar België mogen. Bovendien betaalt hij geen alimentatie meer, zoals hij zelf in een mail toegeeft: Eerst de kinderen, dan het geld. In augustus weigert de Raad voor de Kinderbescherming documentatie over de mishandelingen in te zien, waarop moeder Jelena in september namens Anna en Nick officieel aangifte doet van de mishandeling (in bezit van GS). Ondertussen probeert de Kinderbescherming de bezoekregeling opnieuw op te starten, ook al willen de kinderen volgens Ilja zelf niet. In november spreekt de kinderrechter een Ondertoezichtstelling (OTS) uit. Gezinsvoogd namens Bureau Jeugdzorg te Tiel wordt mevrouw R.K. OTS en Jeugdzorg In januari komt de aanbevolen speltherapie weer ter sprake. Die zou bij zorgpartner Entréa plaats moeten vinden. Jeugdzorg start in de tussentijd alvast weer met het organiseren van vader-kinderontmoetingen, bij hen op kantoor. De eerste keer gaat nog goed, de tweede keer is er geen tolk aanwezig om te voorkomen dat Iwan zijn kinderen tegen hun moeder op probeert te zetten en de derde keer loopt het bezoek uit de hand als Nick niet naar binnen wil en (volgens Ilja) aan zijn kleding door mevrouw K. de ontmoetingsruimte wordt ingetrokken. Een evaluatie van deze bezoeken wordt in maart voortijdig afgebroken omdat gezinsvoogd K. niet wil dat Ilja als tolk voor zijn matig Nederlands sprekende moeder optreedt, mede omdat Iwan dat ook niet wil hebben. Want Ilja ‘weet te veel’. Daarop wil moeder een andere gezinsvoogd. Jeugdzorg reageert niet. Door dit gesteggel komt intake voor de speltherapie ook niet op gang: moeder werkt niet mee omdat zorginstelling Entréa de vader tegen haar zin in ook wil betrekken in het proces. Ilja en de gezinsvoogd kunnen ondertussen ook niet met elkaar overweg. Zelfverzonnen rapporten In september 2011 – en nu wordt het interessant – volgt op dit drama een eerste zogenaamde ‘schriftelijke aanwijzing’ van Bureau Jeugdzorg, waarin over uithuisplaatsing wordt gesproken. Er was sinds april bij herhaling voor gewaarschuwd dat zo’n (bindende) aanwijzing kon komen. Ondertekenaars: teamleider mevrouw Van S. en gezinsvoogd K.. Jeugdzorg spant de spieren en is niet geïnteresseerd in waarheidsvinding (een al vaker aangetoond feit, zie dit voorbeeld in VK). Jeugdzorg hamert enkel op de loyaliteitsconflicten en de ontwikkeling van de kinderen en eist dat beide ouders bij de kinderen betrokken zijn. De aangifte van kindermishandeling, de belangrijkste reden van het bij de vader weghouden van de kinderen, komt totaal niet ter sprake in de aanwijzing: Pagina 1, pagina 2. Om hun eigen dreigementen kracht bij de zetten, dient Bureau Jeugdzorg een verzoek tot verlenging van de OTS in. Daarin wordt informatie van de school van de tweeling uit het verband getrokken en bewust negatiever aangezet, iets dat Ilja verderop in deze tekst kan bewijzen met vandaag opgenomen audio: de school van Anna en Nick weerspreekt daarin een groot deel van het rapport van Jeugdzorg. Na een derde aanwijzing dient Jelena een klacht in tegen de manier waarop de gezinsvoogd en de teamleider zich opstellen. Lees die hier: Pagina 1, pagina 2. In december 2011 gaat Jelena volgens Ilja met een ambtenaar van gemeente Culemborg op gesprek bij Jeugdzorg te Tiel, waar wordt afgesproken dat de kinderen niet gedwongen zouden worden met hun vader om te gaan als ze dan niet willen, en dat er een nieuwe gezinsvoogd zou komen. Ook werd er afgesproken, maar dat werd volgens Ilja door Jeugdzorg niet op papier gezet, dat er geen nieuwe aanvraag tot Hulp aan Huis zou komen, omdat het niet nodig werd bevonden. De nieuwe gezinsvoogd wordt per januari mevrouw N. B., wier (offline gehaalde) LinkedIn weinig te raden liet over haar werkzaamheden qua uithuisplaatsingen, ‘crisis’ en ‘interventie’. Klachtencommissie In februari volgt een definitieve uitspraak over de voorzieningen. De kinderen blijven bij moeder wonen en mogen voorlopig alleen onder begeleiding omgang hebben met hun vader. Jelena is op advies van haar advocaat toch akkoord gegaan met Hulp aan Huis, zodat er controle kan zijn op de thuissituatie van de kinderen. Ilja gaat in dezelfde maand namens zijn moeder naar de zitting van de klachtencommissie, waar de klachten van zijn moeder grotendeels genegeerd worden. De uiteindelijke uitspraak staat hier in zeven delen: Een. Twee. Drie. Vier. Vijf. Zes. Zeven. Dan gaat het definitief mis. In maart stelt Jeugdzorg plots en eenzijdig gewijzigde eisen aan Hulp aan Huis: moeder moet contact tussen de kinderen en de vader stimuleren, terwijl zorgstichting Entrea daar in de originele zorgovereenkomst (in bezit van GS) niets over zegt. Ilja doet daarom alsnog aangifte van mishandelingen door zijn stiefvader Iwan bij hem, waardoor hij begin 2001 tijdelijk in een pleeggezin terecht kwam (aangifte en verschillende bewijzen in bezit GS). Het is zinloos. Op 23 maart, afgelopen vrijdag, staan Jeugdzorg en politie voor de deur omdat Jelena volgens Jeugdzorg nog altijd te weinig doet om mee te werken aan een omgangsregeling, de kinderen ziek gemeld zijn van school (verkoudheid, volgens Ilja) en Jeugdzorg vreest dat het gezin naar Letland wil vertrekken én omdat Jeugdzorg zich op haar beurt niets aantrekt van de aangiften van mishandeling of het weigeren van alimentatie door de vader en de kinderen per se weg wil halen. Om de werkwijze en *kuch* goede voorbereiding van Jeugdzorg te onderstrepen: Op vrijdagmiddag belt Jeugdzorg om 16:00 uur nog even op of iemand speelgoed, kleding en de medicijnen (!) van Nick wil komen brengen. Oh, en vóór 17:00 uur graag, daarna is het weekend. Luister zelf. Op maandagmiddag, als Ilja de gevraagde zaken wil gaan brengen, weigeren ze vervolgens bij Jeugdzorg de spullen aan te nemen, omdat de juiste gezinsvoogd niet aanwezig is om ze in ontvangst te nemen. Nick zit dus volgens Ilja zonder medicatie voor zijn astma en allergieën, en beide kinderen hebben geen schone eigen kleding. Belangrijkste bewijs tegen Jeugdzorg In een andere audiofile die vandaag door Ilja is gemaakt, is het bewijs van de manipulatie door Jeugdzorg te horen: de schoolleiding van de tweeling ONTKENT wat Jeugdzorg in haar eerder genoemde rapport had gezet. Sterker nog, de school moest via ouders die vrijdag het topic op GeenStijl gezien hebben, vernemen dat de kinderen überhaupt uit huis waren gehaald: “Dit was voor ons ook nieuw, wij hebben niets van tevoren te horen gekregen”, is in de audio te horen. Ook te horen: “Er staan dingen in het dossier van Jeugdzorg die wij niet letterlijk zo gezegd hebben. Wij hebben géén contact gehad met Jeugdzorg.” En: “Wat wij jammer vinden: [Anna] heeft ook een enorme groei laten zien. En dat stukje staat er niet in.” Of wat te denken van: “Ze krijgen altijd genoeg eten, zien er altijd supermooi uit, zijn goed verzorgd. Dat staat er niet in.” Ook niet in het rapport, is hoe de tweeling zich gedraagt in weken dat er een ontmoeting met hun vader gepland staat: boos, agressief en/of angstig. Wat er wél in staat, zijn dik aangezette, uit hun verband getrokken negatieve opmerkingen. En dát zijn de leugens die uiteindelijk via de kinderrechter in de beschikking voor uithuisplaatsing terecht zijn gekomen. Conclusie Of de documenten in ons bezit het eerlijke, complete verhaal van Ilja en zijn moeder vertellen? Geen idee, en Jeugdzorg doet geen uitspraken over lopende zaken. We weten alleen wat we hebben gekregen. Feit is wel dat Ilja ook informatie heeft toegezonden die niet per se gunstig is voor hun zaak, zelfs in het audiogesprek met de schoolleiding van de tweeling. Dat laat een gebalanceerd beeld zien en horen, en geeft hem het voordeel van de twijfel. Bovendien bewijzen de geluidsbestanden dat Ilja en Jelena in een parallel universum terecht gekomen zijn waar Jeugdzorg, de Raad voor de Kinderbescherming en andere zorginstellingen hun macht en bevoegdheden aanwenden om de regels naar hun hand te zetten om hun eigen gelijk te halen. Dankzij de opnames van de klachtencommissie en de uitspraken van de schoolleiding van Anna en Nick, is deze manier van handelen van Jeugdzorg voor iedereen zelf te horen. Dus terwijl de advocaat van Jelena een kort geding voorbereidt tegen de uithuisplaatsing door Jeugdzorg, gaat Ilja zelf ook door met de strijd. Door wat hij zelf als laatste mogelijkheid zag om zijn gelijk te halen tegen deze burgerslopende ‘zorginstellingen’, en nadat hij zelf bewijsmateriaal had verzameld: de media opzoeken. Bij dezen. Oordeel zelf.
LikeLike
Politie /Jeugdzorg haalt met geweld kind uit huis
LikeLike
Demonstratie tegen Bureau Jeugdzorg
LikeLike
Slachtoffers van geweld in jeugdzorg moeten maanden wachten
Het schadefonds voor geweld in de jeugdzorg wordt overspoeld met aanvragen van slachtoffers. Op dit moment hebben bijna zesduizend mensen zich gemeld voor een schadevergoeding, veel meer dan verwacht. Hierdoor moeten slachtoffers maanden wachten op antwoord
Het Schadefonds en de vergoeding behoren tot de aanbevelingen van de commissie De Winter die twee jaar geleden onderzoek deed naar misstanden in de jeugdzorg. Slachtoffers die aannemelijk kunnen maken dat zij tijdens hun verblijf in een pleeggezin of jeugdinstelling structureel zijn mishandeld (kan ook seksueel zijn) krijgen een eenmalige uitkering van 5000 euro en een brief waarin het leed dat hun is aangedaan wordt erkend.
Lees ook
Slachtoffers geweld jeugdzorg krijgen 5000 euro smartengeld
Slachtoffers geweld jeugdzorg krijgen 5000 euro smartengeld
Kind toeslagouder krijgt ‘steun in de rug’ tot 10.000 euro: ‘Mijn leven is al verwoest’
Kind toeslagouder krijgt ‘steun in de rug’ tot 10.000 euro: ‘Mijn leven is al verwoest’
Het Schadefonds zegt op zijn website nu een half jaar nodig te hebben om een aanvraag te behandelen. Inmiddels zijn er nieuwe medewerkers aangenomen om op de achterstand te kunnen inlopen. Directeur Monique de Groot erkent de problemen en zegt dat er samen met het ministerie een berekening was gemaakt waarin werd uitgegaan van tweeduizend aanvragen in twee jaar tijd. ,,Achteraf gezien een enorme onderschatting”, zegt zij tegen Een Vandaag. In maart volgend jaar zou de termijn teruggebracht moeten zijn naar drie maanden.
Onvoldoende beschermd
In aanmerking voor de schadevergoeding komen slachtoffers die als kind onder verantwoordelijkheid van de overheid zijn geplaatst in tehuizen, de residentiële jeugdzorg, de pleegzorg, in de Jeugd-GGZ en vroeger zelfs enkele malen in de psychiatrie, instellingen voor mensen met een lichte verstandelijke beperking, blinden- en doveninstituten, gesloten (justitiële) jeugdzorg en opvanglocaties voor alleenstaande minderjarige vreemdelingen.
De vergoeding komt in reactie op het rapport van de commissie De Winter, dat in 2019 werd gepresenteerd. Daarin staat dat een aanzienlijk percentage van kinderen die sinds 1945 in jeugdzorginstellingen of pleeggezinnen verbleven, onvoldoende beschermd was tegen fysiek, psychisch en seksueel geweld.
Van de drieduizend aanvragen die tot nu toe zijn beoordeeld, is inmiddels vijftien procent afgewezen.
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
vraag direct aan https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Toeslagaffaire en geweld in de jeugdzorg, vergelijkbaar falen van de overheid?
De overheid grijpt diep in het leven van willekeurige burgers in. Daardoor worden zij onevenredig hard getroffen. Een geluid dat we de laatste tijd meer en meer horen. De aardbevingen in Groningen, de toeslagaffaire, geweld in de jeugdzorg. Wat hebben deze laatste twee ogenschijnlijk losstaande zaken met elkaar te maken? En kunnen we dat zomaar vergelijken?
De toeslagaffaire bij de belastingdienst legde iets bloot dat voor Nederland ongekend was. Iets, dat onmogelijk leek. Hoe kon het, dat de overheid actief, bewust mensen zo erg kon benadelen? Mensenlevens totaal kon ontwrichten, verwoesten. En dat door de belastingdienst. Een keurige autoriteit die mensen verplicht om verschuldigde belasting te betalen. Maar ook toeslagen uitkeert aan mensen die financieel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.
Het kwam uit. Op basis van bepaalde selectiecriteria merkte men burgers die recht hadden op een toeslag ongefundeerd aan als notoire fraudeurs. Frauderen? Geen toeslag! De belastingdienst vorderde grote bedragen terug. Niemand controleerde of het juist was. Niemand leek het te interesseren, greep in. De belastingdienst kon ongestoord haar gang gaan. Duizenden onschuldige mensen werden de dupe. Met ingrijpende gevolgen.
Ouders konden geen kant op. Torenhoge schulden ontstonden. Huizen werden verkocht, mensen verloren hun baan, kregen psychische problemen. Een gang naar de rechter was onmogelijk, ze werden toch niet geloofd. De slachtoffers van deze affaire konden nergens terecht. Ongekend onrecht.
Falende overheid
Toen ik dit alles in het nieuws vernam, klonk mij dit zo bekend in de oren. De werkwijze van een gerespecteerd overheidsorgaan. De oprechte verontwaardiging vanuit de samenleving vernam. De roep om een diepgaand onderzoek. Om rechtvaardigheid. Wat leek het allemaal op de situatie na het uitkomen van het eindrapport van de Commissie Geweld in de Jeugdzorg een jaar ervoor.
Natuurlijk, als slachtoffer van jeugdzorg heb je zo je antennes. Maar ook een sterk gekleurde bril. Want kun je de gevolgen van een toeslagaffaire zomaar vergelijken met bijvoorbeeld geweld in de jeugdzorg? In beide gevallen faalde de overheid als het gaat om rechtsbescherming van personen. En ging het in beide gevallen niet om beleid, dat nergens controleerbaar was? Met desastreuze gevolgen? Jazeker. Maar toch. Ik bleef mij afvragen: kunnen we dat dan zomaar vergelijken?
Onvergelijkbaar
Natuurlijk is het niet te vergelijken. Bij de belastingdienst ging het om een affaire. Iets dat is afgebakend in omvang en tijd. Bij jeugdzorg ging het om decennialang structureel geweld, structurele onthechting en ontwrichting van volkomen weerloze kinderen. Kinderen, nog aan het begin van hun leven, zonder enige stem. Een stem die decennialang expres werd genegeerd. Aangiftes en meldingen verdwenen linea recta in de prullenbak. De duizend melders bij de Commissie Geweld in de Jeugdzorg zijn daarbij slechts het topje van de ijsberg. De werkelijke omvang is niet eens bekend.
In het geval van de toeslagaffaire waren het volwassenen die het recht bezaten op een toeslag. De in jeugdzorg mishandelde en misbruikte kinderen hadden recht op bescherming. Om op te groeien zonder geweld of sociale uitsluiting. Recht op bescherming van hun lichamelijke integriteit. Een solide basis te krijgen voor de rest van hun leven, om volwaardig te participeren in de samenleving.
De gedupeerden van de toeslagaffaire maakten hun traumatische ervaringen voor het eerst in hun leven mee. Voor kinderen in de jeugdzorg was al dat geweld vanuit overheidsinstellingen en in pleeggezinnen – gemiddeld zeven en een half jaar lang – helemaal niet nieuw. Al voor ze in jeugdzorg kwamen kregen zij te maken met kindermishandeling en verwaarlozing, droegen de ingewikkelde gevolgen daarvan al bij zich.
Ik kijk dan nogmaals even goed door mijn gekleurde bril. De kleur verdwijnt in kille objectiviteit. Want plots zie ik de werkelijke reden waarom deze zaken in geen enkel opzicht te vergelijken zijn. Veel kinderen in jeugdzorg werd niet zomaar een toeslag afgenomen, maar het hele leven zelf.
LikeLike
Opvang voor gezinnen in België. Het Caw bied hulp en ondersteuning aan gezinnen in crisis
Wanneer je als gezin dakloos bent geworden, kan je in het CAW terecht voor tijdelijke opvang. Dit kan gaan om koppels met of zonder kinderen of alleenstaande vrouwen of mannen met kinderen.
Heb je een hulpvraag? Bel 003280013500 / 003232703191 / 003232703190
Je kan het CAW gratis bereiken op het algemeen nummer van 9 tot 17 uur.
Lange Lozanastraat 200
2018 Antwerpen
Op kaart tonen
info@cawantwerpen.be
https://www.caw.be/hoe-wij-helpen/opvang/opvang-voor-gezinnen/
LikeLike
Gratis persoonlijk juridisch advies 0900 – 8020
Kosten € 0,10 per minuut* Maandag t/m vrijdag 09.00 – 17.00 uur.
Als wij uw vragen niet kunnen beantwoorden, verwijzen wij u door naar een Advocaat
zie voor meer info https://www.juridischloket.nl/hoe-we-werken/
LikeLike
JZ de raad wsg zijn Theoretische doemdenkers hebben nooit enige hulp geboden.
zij handelen alleen in eigenbelang niet in belang van de kinderen.
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022. Dit kan digitaal of per post. Een medewerker van het Schadefonds behandelt uw aanvraag. Stuur bij uw aanvraag de juiste documenten mee, zodat wij uw aanvraag sneller kunnen behandelen.
Doe meteen de aanvraag klik op de onderstaande link
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Scenario toeslagenaffaire dreigt ook bij jeugdzorg’
Een schadevergoeding van 5000 euro voor slachtoffers van geweld in de jeugdzorg. Het is een belangrijke stap, maar wie houdt in de gaten of er nu ook echt wat verandert binnen de jeugdzorg? Dat vraagt hoogleraar pedagogiek Micha de Winter zich af. Hij was voorzitter van de commissie die onderzoek deed naar fysiek, psychisch en seksueel geweld in de jeugdzorg tussen 1945 en 2019.
De commissie concludeerde vorig jaar dat er in die periode sprake was van ‘systematisch geweld’. Het kabinet bood vorig jaar al zijn excuses aan en sinds vrijdag kunnen slachtoffers een schadevergoeding aanvragen.
Dat was één van de aanbevelingen van de commissie De Winter. Daarnaast moesten groepsgroottes kleiner, moest er meer pedagogische continuïteit komen en moesten jongeren alleen in het uiterste geval in (gesloten) instellingen worden geplaatst. “De instellingen zijn wel begonnen met projecten voor kleinere groepen en een andere aanpak”, zegt de Winter. “Maar wie houdt de vinger aan de pols om te kijken of de projecten wel werken?”
Meer geld
Volgens Jeugdzorg Nederland is het verbeteren van de jeugdzorg vooral een financiële kwestie. Kleinere groepsgroottes en meer persoonlijke aandacht voor kinderen kosten nu eenmaal geld. “Wij willen dat ook, maar die investeringen kunnen we nu niet doen”, zegt voorzitter Hans Spigt. “Eigenlijk gaat al het geld naar zorg die we nu moeten leveren. Dus geef ons wat meer ruimte. Als je in de financiering tekortkomt, kan je de organisaties niet aanrekenen dat ze dat niet voor elkaar krijgen.”
Volgens staatsecretaris van Volksgezondheid Welzijn en Sport (VWS) Paul Blokhuis is het verbeteren van de jeugdzorg een gezamenlijke verantwoordelijkheid. “Professionals, jeugdzorginstellingen, de inspecties en de ministeries van J&V en VWS dragen hier allemaal een verantwoordelijkheid voor”, zegt hij in een reactie. “De professional in het contact met de cliënt, de instellingen voor een gezond en veilig leefklimaat voor cliënten en werknemers, de inspecties in het toezicht en de ministeries van VWS en J&V als stelselverantwoordelijken.”
“Instellingen die wijzen naar de gemeenten, gemeenten die wijzen naar het Rijk omdat ze te weinig geld krijgen en het Rijk dat zegt: “Jullie zijn verantwoordelijk, wij hebben gedecentraliseerd.” Iedereen kijkt naar een ander”, stelt De Winter. “Dus de situatie dat men de bal naar elkaar toe kan blijven spelen, denk aan de toeslagenaffaire, dreigt zich te herhalen. Waar ik bezorgd over ben, is dat we over twee jaar constateren: er waren allerlei goede ideeën, maar ze zijn toch niet op voldoende schaal gerealiseerd.”
Geen recht aan slachtoffer
Mike Eggink is een van de mensen die zijn ervaringen deelde met de commissie. Hij bracht jarenlang door in verschillende jeugdinstellingen, waar hij stelselmatig werd vernederd en gekleineerd. Ook moest hij onder dwang en soms met geweld medicatie innemen. Hij is niet tevreden met de schadevergoeding.
Mike Eggink deelde zijn verhaal met de commissie De Winter NOS
“Mooi dat het erkend wordt, maar voor mijn gevoel is het leeg. Het doet geen recht aan de geleden schade van de slachtoffers. Je kunt ook niet in bezwaar gaan tegen de hoogte van de schadevergoeding, dat maakt me woedend en verdrietig. Ik ga sowieso naar de rechter.”
Ook wil hij een onafhankelijk meldpunt starten waar slachtoffers terecht kunnen. Kinderen die nu in dezelfde situatie zitten als hij vroeger.
LikeLike
Kinderrechters gaan eigen handelen bij uithuisplaatsingen onder de loep nemen’
Ook de familie- en jeugdrechters gaan hun eigen handelen onder de loep nemen – vooral bij uithuisplaatsingen van kinderen en in andere ’kwetsbare’ zaken. Dit doen ze mede naar aanleiding van de oproep van de Parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag om „in de spiegel te kijken”.
Kinderrechters gaan eigen handelen bij uithuisplaatsingen onder de loep nemen’
Daarover bericht de Volkskrant. De bestuursrechters deden al onderzoek naar hun rol in de toeslagenaffaire. De commissie die dat onderzoek uitvoerde, concludeerde dat de bestuursrechters de ouders de in de problemen waren geraakt door de hoge terugvorderingen van de Belastingdienst onvoldoende bescherming hadden geboden.
Hebben kinderrechters wellicht, net zoals de bestuursrechters in de toeslagenaffaire, te weinig oog voor de belangen van de burgers die tegenover het systeem zijn komen te staan, vragen de familie- en jeugdrechters zich nu af.
„We inventariseren daarom nu landelijk welk type zaken kwetsbaar is en welke risico’s hierin zouden kunnen spelen”, zegt kinderrechter Ellen van Kalveen, voorzitter van de landelijke expertgroep jeugdrechters, tegen de krant. Met deskundigen en onafhankelijke buitenstaanders zal worden onderzocht of er mogelijk sprake is van ’blinde vlekken’.
LikeLike
Kinderrechters luiden noodklok: kinderen in gevaar door gebrek jeugdzorgwerkers
Kinderrechters maken zich grote zorgen om de wachtlijsten bij jeugdbescherming. Die zijn zo lang dat er al maanden geen jeugdzorgwerkers beschikbaar zijn om gezinnen te helpen. Het risico is dat er een jaar niks gebeurt. “Kwetsbare kinderen zijn er de dupe van.”
Kinderrechters hebben tientallen uitspraken op rechtspraak.nl gezet om het probleem inzichtelijk te maken.
De uitspraken zijn ingezien door RTL Nieuws, wat er in staat is heftig: kinderen hebben te maken met huiselijk geweld, een vader dreigt zijn kind te ontvoeren, er is alcohol- of drugsmisbruik van (een van de) ouders of een vechtscheiding. Minderjarige kinderen zijn gevlucht van hun ouders, glijden af, gaan niet meer naar school en sommige kleine kinderen hebben geen contact meer met vriendjes.
Geanonimiseerd en online
“Het tekort aan jeugdzorgwerkers is al maanden een groeiend probleem”, zegt kinderrechter Susanne Tempel. Ze werkt bij de rechtbank Zeeland-West-Brabant. Dat gerechtsgebied heeft elf uitspraken geanonimiseerd en online gepubliceerd.
“In deze zaken zagen we dat er geen jeugdzorgwerker was. Een rechter praat door zijn uitspraken. Door ze online te zetten willen we laten zien wat er zoal bij de gezinnen speelt en waarom het zo belangrijk is dat er een oplossing komt”, vertelt Tempel. “Sommige gezinnen worden maandenlang niet geholpen. Maar je kunt een kind van zes die bijvoorbeeld last heeft van kindermishandeling niet een half jaar op een wachtlijst zetten.”
Miniatuurvoorbeeld Lees ook:
Duizend meldingen over wanpraktijken jeugdzorg, meeste zijn verjaard
‘Kunnen vraag niet aan’
In 2015 is de jeugdzorg flink veranderd om meer zorg op maat te bieden. Er volgde anderhalf jaar van decentralisaties en bezuinigingen. Sindsdien zijn er volgens Tempel nieuwe aanbieders die ook specialisaties in huis hebben. “Maar die kunnen het gat ook niet dichten. Ze kunnen de vraag vaak niet aan en lassen dan een stop in. Jeugdbescherming is verplicht iedereen aan te nemen, daarom krijg je die wachtlijst.”
Soms is het volgens haar niet eens mogelijk een andere organisatie in te schakelen. “Bijvoorbeeld door een specialisme of doordat de gemeente geen contract heeft met de instelling.”
Jeugdbescherming: ‘We zijn nieuwe mensen aan het werven’
Jeugdbescherming Brabant erkent de problemen. Bestuurder René Meuwissen: “Bij ons in het district staan 41 kinderen op de wachtlijst: 34 in de regio Zeeland en West-Brabant en 7 in Oost-Brabant. Voor het eerst sinds lange tijd komen er meer uitspraken bij ons binnen waarbij een jeugdbeschermingsmaatregel nodig is. Hierdoor zijn meer medewerkers nodig en kan het zijn dat er soms geen jeugdzorgwerker direct beschikbaar is.”
Als dat zo is, wordt de zaak tijdelijk opgepakt door één of een aantal jeugdzorgwerkers die zich voornamelijk bezighouden met wachtlijstproblematiek. “Zij zorgen dan dat er regelmatig contact is met de cliënten en dat de veiligheidseisen worden gewaarborgd totdat de toegewezen jeugdzorgwerker met de zaak aan de slag kan. Vanaf het moment dat er wachtlijsten dreigden te ontstaan, zijn we volop nieuwe mensen gaan werven. Maar door de hoge werkdruk is de uitstroom van personeel met 15 tot 20 procent hoog. Het is moeilijk goede jeugdprofessionals te vinden. Met meer financiële middelen van het Rijk en een efficiëntere samenwerking met andere organisaties willen we dat de baan aantrekkelijker wordt en dat we goed personeel beter kunnen behouden.”
Miniatuurvoorbeeld Lees ook:
Groot datalek bij Jeugdzorg: dossiers duizenden kwetsbare kinderen gelekt
Ingewikkeld proces
Het verloop van een ondertoezichtstelling is ingewikkeld. Jeugdbescherming moet bijvoorbeeld dit snel regelen. Dat lukt niet altijd. Wel moet er binnen enkele dagen een gezinsvoogd zijn die in kaart brengt wat er aan de hand is binnen een gezin en welke hulp nodig is, maar die persoon verleent zelf geen hulp. “Doordat er bij andere instanties ook wachtlijsten zijn, zijn er nu dubbele wachtlijsten. Het duurt hierdoor extra lang voor een gezin geholpen wordt.” En die wachttijd loopt alleen maar op.
Wat is een ondertoezichtstelling (OTS)?
Als het bij een gezin thuis niet goed gaat, kan de overheid ingrijpen. Alleen een rechter mag beslissen of een kind onder toezicht komt of zelfs uit huis geplaatst wordt. Daarmee wordt het ouderlijk gezag beperkt.
Een OTS is de belangrijkste maatregel van de kinderbescherming. Het doel is om kinderen te beschermen die in hun ontwikkeling worden bedreigd of veiligheidsrisico’s lopen.
Er wordt een OTS aangevraagd als er sprake is van ernstige bedreiging van de belangen van een kind. De Raad voor de Kinderbescherming dient het verzoek in bij een kinderrechter.
Als die de OTS toewijst, moet er binnen vijf dagen een gezinsvoogd zijn, geregeld door een gecertificeerde instelling zoals jeugdbescherming. Die bekijkt de situatie en zorgt ervoor dat er binnen zes weken een plan is.
LikeLike
Ruim 45.000 kinderen van gedupeerden toeslagen uit huis geplaatst
In de periode 2015-2020 zijn 45.000 kinderen van gedupeerden door de kinderopvangtoeslagenaffaire uit huis geplaatst. Dat meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).
Het CBS heeft de studie uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Justitie en Veiligheid. In de kindertoeslagenaffaire werden duizenden ouders door de Belastingdienst onterecht aangemerkt als fraudeur. Dit had enorme financiële gevolgen voor onschuldige ouders en hun gezinnen.
LikeLike
Ouder pleegde zelfmoord na toeslagaffaire Belastingdienst
Afgelopen mei werd na een onderzoek van Trouw en RTL Nieuws bekend dat honderden ouders en een gastouderbureau in Eindhoven het slachtoffer waren van stelselmatig onterechte benadeling door de Belastingdienst. Uit nieuw onderzoek blijkt dat de omvang van het schandaal vele malen groter is dan werd gedacht. Volgens journalist Pieter Klein zou één van de ouders zelfmoord hebben gepleegd nadat de belastingdienst tienduizenden euro’s onterecht terugvorderde.
Nepbewijs
Het ging in bijna alle gevallen waarin de Belastingdienst zelfs nepbewijs gebruikte om kinderopvangtoeslag van ouders stop te zetten, waardoor velen in de financiële moeilijkheden kwamen, om ouders met een Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse achtergrond. De Belastingdienst gebruikte in 2013 een oud rapport dat door een rechter reeds van tafel was geveegd in 2011 om in 2013 een fraude-onderzoek te starten naar het gastouderbureau. Dat terwijl de beschuldigingen ongegrond waren verklaard. De Belastingdienst negeerde ook meerdere positieve bevindingen van de GGD over het bureau. Ook staatssecretaris Snel ging nat in de Tweede Kamer, omdat hij zich baseerde op de foutieve informatie. De belastingdienst ‘rommelde met verouderd bewijs’ en maakte zelfs jacht op een klokkenluider die door de Belastingdienst achtergehouden stukken in rechtszaken naar buiten bracht.
LikeLike
Ontmantelde Jeugdbescherming, die maakt gezinnen onnodig stuk
Khadija gaf net borstvoeding toen haar baby, Yasmina van 2 weken, bij haar werd weggerukt door de politie en samen met haar broertje van 2, uit huis werd geplaatst. Khadija en haar man Omar stonden goed bekend, er was niets aan de hand. Maar de kraamverzorgster had ‘iets’ gezien en had dat gemeld. ‘Iets’ met niet opgeruimde spullen, een afwas die nog niet was gedaan. De rechter gaf een machtiging tot uithuisplaatsing, op basis van speculaties. Het is een van de talloze schokkende verhalen over misstanden in de Jeugdzorg in het boek Kinderen van de Staat, Jeugdzorg in ademnood van onderzoeksjournalist Hélène van Beek.
Jaarlijks worden zo’n 46 duizend kinderen uit huis geplaatst en zitten er zo’n drieduizend in een gesloten instelling. In Nederland zitten er rond 420 kinderen op 5 miljoen inwoners in een gesloten instelling. In Denemarken zijn dat er vijf.
Zwak bewijs
Schrijnend is dat een uithuisplaatsing niet zelden gebeurt op basis van zwak bewijs. In de jeugdbescherming werken voornamelijk mensen met een mbo- of hbo-opleiding die onvoldoende zijn opgeleid om gedegen, juridisch doortimmerde rapportages te maken. Ze proberen vaak, met de beste bedoelingen, vooral inschattingsfouten te vermijden. Nemen het ‘zekere’ voor het onzekere. Dan maar uitgaan van kindermishandeling. Maar de kinderrechter beslist wel op basis van het door de Kinderbescherming aangeleverde feitenonderzoek. ‘Wij zijn niet van bewijsvoering, maar van het organiseren van veiligheid. We moeten het onderbouwen. Dat is een heel groot verschil. Bewijzen is een strafrechtelijke taak, dan beschuldig je ook iemand’, stelde Veilig Thuis zelf in een roemruchte casus waarbij ouders van een ziek kind ten onrechte werden beschuldigd van Münchhausen by proxy, een vorm van kindermishandeling.
Ook valse meldingen zijn een probleem. Van burenconflicten tot familieruzies, van vechtscheidingen tot leerplichtconflicten over passend onderwijs. Beschuldigingen van misbruik of verwaarlozing worden door instanties overijverig opgepakt. Ouders worden zo op basis van roddels ten onrechte door een kinderrechter ‘veroordeeld’ en krijgen een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing opgelegd.
Grootste straf
We beschouwen het als het grootste onrecht als een verdachte in een strafproces onterecht wordt veroordeeld en daarom heeft een verdachte rechten, zoals recht op een toegevoegde advocaat. Ouders en kinderen hebben zulke rechten niet. Terwijl hen de grootst denkbare straf wordt opgelegd: hun gezin wordt uit elkaar gerukt. Doorgaans voor jaren. En kinderen wordt hun jeugd en toekomst ontnomen.
Kinderen met gedragsproblemen die niet crimineel zijn, worden in de ‘Jeugdzorgplus’ geplaatst. Gesloten jeugdzorginstellingen met ijzingwekkende gevangenisregimes, maar doorgaans zonder de behandeling die ze nodig hebben. Ze hebben er minder rechten dan jeugdcriminelen die in jeugddetentie moeten (en minder rechten dan alle andere veroordeelde misdadigers). Hekken, naakt fouilleren, gevangeniskleding en de gevreesde ‘iso’, de isoleercel, waar regelmatig een kind met geweld naartoe wordt gesleurd in een ‘scheurjurk’. Ze worden met huiveringwekkend machtsvertoon opgepakt en in arrestatiebusjes het land door vervoerd. ‘Ze stonden daar met acht, negen politiebusjes, met ieder drie, vier man erin’, vertelt Babs over hoe ze werd opgepakt op school.
Beschadigd
In instellingen raken kinderen zwaar beschadigd. Er is veel geweld tussen de kinderen onderling. Uit huis geplaatste kinderen lopen twee keer zoveel kans seksueel te worden misbruikt als andere kinderen. Geestelijk gehandicapte kinderen zelfs drie keer. Kinderen onder de 12 komen geregeld in de Jeugdzorgplus terecht, tussen gedragsgestoorde, gewelddadige jongeren. Zoals een meisje van 5, tegen de wil van haar moeder. Volgens de rechter was dit voor dit kind – agressief, met hechtingsstoornis – de enige oplossing.
Jeugdbeschermers klagen over het vele geweld. Maar een immoreel systeem waarin ouders en kinderen radeloos en rechteloos zijn, vraagt om problemen. Dit systeem moet worden ontmanteld. We moeten opnieuw nadenken over hoe we kinderen willen en kunnen beschermen. Vooraleerst: zo min mogelijk uit huis plaatsen en thuis ondersteunen. En ouders recht geven op een advocaat, zo nodig vergoed. Kinderen die thuis mishandeld en misbruikt worden, verdienen bescherming. Maar niet zo. Niet door hen op te zadelen met gemiddeld 64,6 hulpverleners. Stop met ‘hulp’ geven die kinderen voor het leven kapotmaakt.
LikeLike
Veilig Thuis Nederland maakt gezinnen kapot
Ontmantel de jeugdbescherming, die maakt gezinnen onnodig stuk
Khadija gaf net borstvoeding toen haar baby, Yasmina van 2 weken, bij haar werd weggerukt door de politie en samen met haar broertje van 2, uit huis werd geplaatst. Khadija en haar man Omar stonden goed bekend, er was niets aan de hand. Maar de kraamverzorgster had ‘iets’ gezien en had dat gemeld. ‘Iets’ met niet opgeruimde spullen, een afwas die nog niet was gedaan. De rechter gaf een machtiging tot uithuisplaatsing, op basis van speculaties. Het is een van de talloze schokkende verhalen over misstanden in de Jeugdzorg in het boek Kinderen van de Staat, Jeugdzorg in ademnood van onderzoeksjournalist Hélène van Beek.
Jaarlijks worden zo’n 46 duizend kinderen uit huis geplaatst en zitten er zo’n drieduizend in een gesloten instelling. In Nederland zitten er rond 420 kinderen op 5 miljoen inwoners in een gesloten instelling. In Denemarken zijn dat er vijf.
Zwak bewijs
Schrijnend is dat een uithuisplaatsing niet zelden gebeurt op basis van zwak bewijs. In de jeugdbescherming werken voornamelijk mensen met een mbo- of hbo-opleiding die onvoldoende zijn opgeleid om gedegen, juridisch doortimmerde rapportages te maken. Ze proberen vaak, met de beste bedoelingen, vooral inschattingsfouten te vermijden. Nemen het ‘zekere’ voor het onzekere. Dan maar uitgaan van kindermishandeling. Maar de kinderrechter beslist wel op basis van het door de Kinderbescherming aangeleverde feitenonderzoek. ‘Wij zijn niet van bewijsvoering, maar van het organiseren van veiligheid. We moeten het onderbouwen. Dat is een heel groot verschil. Bewijzen is een strafrechtelijke taak, dan beschuldig je ook iemand’, stelde Veilig Thuis zelf in een roemruchte casus waarbij ouders van een ziek kind ten onrechte werden beschuldigd van Münchhausen by proxy, een vorm van kindermishandeling.
Ook valse meldingen zijn een probleem. Van burenconflicten tot familieruzies, van vechtscheidingen tot leerplichtconflicten over passend onderwijs. Beschuldigingen van misbruik of verwaarlozing worden door instanties overijverig opgepakt. Ouders worden zo op basis van roddels ten onrechte door een kinderrechter ‘veroordeeld’ en krijgen een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing opgelegd.
Grootste straf
We beschouwen het als het grootste onrecht als een verdachte in een strafproces onterecht wordt veroordeeld en daarom heeft een verdachte rechten, zoals recht op een toegevoegde advocaat. Ouders en kinderen hebben zulke rechten niet. Terwijl hen de grootst denkbare straf wordt opgelegd: hun gezin wordt uit elkaar gerukt. Doorgaans voor jaren. En kinderen wordt hun jeugd en toekomst ontnomen.
Kinderen met gedragsproblemen die niet crimineel zijn, worden in de ‘Jeugdzorgplus’ geplaatst. Gesloten jeugdzorginstellingen met ijzingwekkende gevangenisregimes, maar doorgaans zonder de behandeling die ze nodig hebben. Ze hebben er minder rechten dan jeugdcriminelen die in jeugddetentie moeten (en minder rechten dan alle andere veroordeelde misdadigers). Hekken, naakt fouilleren, gevangeniskleding en de gevreesde ‘iso’, de isoleercel, waar regelmatig een kind met geweld naartoe wordt gesleurd in een ‘scheurjurk’. Ze worden met huiveringwekkend machtsvertoon opgepakt en in arrestatiebusjes het land door vervoerd. ‘Ze stonden daar met acht, negen politiebusjes, met ieder drie, vier man erin’, vertelt Babs over hoe ze werd opgepakt op school.
Beschadigd
In instellingen raken kinderen zwaar beschadigd. Er is veel geweld tussen de kinderen onderling. Uit huis geplaatste kinderen lopen twee keer zoveel kans seksueel te worden misbruikt als andere kinderen. Geestelijk gehandicapte kinderen zelfs drie keer. Kinderen onder de 12 komen geregeld in de Jeugdzorgplus terecht, tussen gedragsgestoorde, gewelddadige jongeren. Zoals een meisje van 5, tegen de wil van haar moeder. Volgens de rechter was dit voor dit kind – agressief, met hechtingsstoornis – de enige oplossing.
Jeugdbeschermers klagen over het vele geweld. Maar een immoreel systeem waarin ouders en kinderen radeloos en rechteloos zijn, vraagt om problemen. Dit systeem moet worden ontmanteld. We moeten opnieuw nadenken over hoe we kinderen willen en kunnen beschermen. Vooraleerst: zo min mogelijk uit huis plaatsen en thuis ondersteunen. En ouders recht geven op een advocaat, zo nodig vergoed. Kinderen die thuis mishandeld en misbruikt worden, verdienen bescherming. Maar niet zo. Niet door hen op te zadelen met gemiddeld 64,6 hulpverleners. Stop met ‘hulp’ geven die kinderen voor het leven kapotmaakt.
LikeLike
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022.
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Doe direct de aanvraag klik op de onderstaande url link
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Was Rutte onderdeel van een ‘pedofielennetwerk’ met Dutroux?
Het Haagse JOVD-bestuur uit 1984 met Mark Rutte (tweede van links) en links van hem Paul Jahn, die wordt aangezien voor de Belgische kindermoordenaar Marc Dutroux (Beeld: ‘JOVD 35 jaar jong en liberaal – Lustrumalmanak 1949-1984’)
EWOUT KLEI
Journalist gespecialiseerd in politiek en geschiedenis.
Lees meer
‘Het EU-vluchtelingenbeleid is neokoloniaal, schizofreen en dodelijk’
Amsterdam moet de deur sluiten voor het CIDI, vindt BIJ1. Terecht?
Zwarte journalist Kevin P. Roberson werd ‘fysiek ziek’ van alle bedreigingen
Ook in Nederland is de beruchte QAnon-complottheorie populair. Minister-president Mark Rutte (VVD) zou in de jaren tachtig samen met de veroordeelde Belgische pedofiel Marc Dutroux hebben opgetrokken en verantwoordelijk zijn voor een JOVD-motie om pedofilie te legaliseren. De JOVD is de jongerenorganisatie van de VVD.
Volgens Amerikaanse aanhangers van de QAnon-complottheorie bestaat er in de Verenigde Staten een ‘deep state’ van pedofiele duivelsaanbidders, die een geheime oorlog voeren tegen president Donald Trump. QAnon is de naam van een anonieme blogger, die samenzweringstheorieën verspreidde op alternatieve social media als 4Chan en 8Chan.
Maar nu is er ook een Nederlandse variant op deze complottheorie, waarin niemand minder dan minister-president Mark Rutte de hoofdrol speelt. Op Twitter en op Facebook wordt door complotdenkers het volgende bericht massaal gedeeld, met daarbij een foto van het Haagse JOVD-bestuur uit 1984 waar Rutte toen in zat:
‘Helemaal links het monster Marc Dutroux. Waarvan door velen wordt gezegd dat hij niet alleen voor zichzelf handelde maar hij in een pedofielen netwerk runde waar talloze politici uit de hele wereld naar toe gingen om kinderen te misbruiken, vermoorden etc etc. Wie staat er naast hem? Juist, onze enige echte presidentje Mark Rutte, die in die tijd als voorzitter van de jeugdtak van de VVD een wet probeerde in te dienen om seks met kinderen legaal te maken.’
Beeld: Facebook
De foto in kwestie staat in de lustrumalmanak van de JOVD uit 1984. Het gaat niet om het landelijke JOVD-bestuur, maar om de afdeling Den Haag. De man helemaal links is niet Marc Dutroux, maar Ruttes medebestuurder Paul Jahn.
Andere twitteraars beweren dat Mark Rutte als landelijk JOVD-voorzitter een voorstel voor decriminalisering van pedofilie indiende, samen met de andere leden van het hoofdbestuur. Rutte was van 19 november 1988 tot 22 juni 1991 landelijk voorzitter van de liberale jongerenbeweging.
Beeld: Twitter
Koen Petersen, persvoorlichter van het bestuur-Rutte in 1990-1991, kan zich van een dergelijke motie ‘helemaal niets herinneren’, laat hij weten. ‘Ook niet uit de jaren daarvoor, toen ik het bestuur van het District Noord-Holland zat.’
Wel was de JOVD volgens Petersen een uitgesproken voorstander van het homohuwelijk, dat toen nog niet was gelegaliseerd. Toen Petersen zelf JOVD-voorzitter was, in de periode 1992-1994, was de JOVD kortstondig voor de legalisering van seks met dieren.
‘Het lijkt mij uitgesloten dat Mark daar iets mee van doen had, alles wat verband houdt met seks interesseert ‘m sowieso niet’
Volgens journalist en tv-presentator Jort Kelder, die in zijn JOVD-tijd van december 1987 tot juni 1989 als secretaris PR lid was van het hoofdbestuur, was er ten tijde van Ruttes voorzitterschap ‘een curieus nichtennetwerk binnen de JOVD’. Deze libertijnse homoseksuele JOVD’ers zaten volgens Kelder ook achter de ‘bestialiteitenmotie’ na Ruttes tijd.
Als er inderdaad een pedomotie was, wat Kelder zich niet herinnert, moet dat uit dit ‘nichtennetwerk’ komen. Maar hier had Rutte niks mee te maken, zegt Kelder: ‘Het lijkt mij uitgesloten dat Mark daar iets mee van doen had, alles wat verband houdt met seks interesseert ‘m sowieso niet.’
Oud-JOVD’er Eddy Habben Jansen, die in 1994 het JOVD-boek De jonge liberalen schreef, antwoordt ons: ‘Ik heb even congresboeken en politieke vraagbakken uit die periode doorgespit. Niets gevonden. Alleen de bekende teksten over polygamie en seks met dieren. Maar ja, bewijzen dat iets er níet is geweest valt nooit mee…’
De JOVD was in de jaren zeventig wel voor de legalisering van pedofilie, maar dat was voor de tijd van Mark Rutte, zo staat te lezen in het JOVD-geschiedenisboek De weg naar de macht (2015) van historicus en Kanttekening-redacteur Ewout Klei. In 1978 kwam de JOVD met het zogenoemde ‘Zwartboek Justitie’, dat op 7 oktober dat jaar werd gepresenteerd tijdens een speciale themadag.
De JOVD verdedigde in dit zogenoemde zwartboek het recht op abortus, pornografie en pedofilie. ‘Zoals jarenlang de vrouw bezit is geweest van de man, zijn de kinderen nog steeds bezit van hen die de ouderlijke macht over de kinderen uitoefenen. En in die sfeer wordt ontkend dat het kind seksuele gevoelens heeft en het recht die te uiten.’
De jonge liberalen vonden in 1978 bovendien dat de leeftijdsgrens van zestien moest worden geschrapt. Deze grens zou onrechtvaardig zijn: ‘Niet de leeftijdsgrens maar dwang moet het belangrijkste criterium zijn voor strafbaarheid van seksueel verkeer tussen meerderjarigen en kinderen.’
Met een ‘pedofielennetwerk’ heeft het JOVD-pleidooi niets van doen. De liberale jongeren waren juist tegen seksuele dwang. Het ultraliberale JOVD-standpunt uit de jaren zeventig werd in deze tijd ook breed gedeeld in progressief Nederland.
Tweede Kamerlid Bram van der Lek van de Pacifistisch-Socialistische Partij zei in 1975 dat hij seks tussen volwassen en kinderen ook geen probleem vond, mits het op vrijwillige basis gebeurde. VVD-minister van Justitie Frits Korthals Altes stelde in 1985 nog voor om seks met jongeren vanaf twaalf jaar te legaliseren
klik op de onderstaande url link om dit artikel veder te lezen
https://dekanttekening.nl/samenleving/factcheck-was-rutte-onderdeel-van-pedofielennetwerk-met-dutroux/
LikeLike
Corrupte rechters die kinderen stelen en bij Bureau Jeugdzorg en de Kinderbescherming werken
Criminele Organisatie, Jeugdzorg Maffia, Kindermisbruik en Kindermishandeling, Kinderontvoering, Kinderroof en Kindergijzeling, Seksueel Kindermisbruik en Kinderverkrachting
Bij Rechtbank Rotterdam werken corrupte rechters die niet onafhankelijk zijn en aan belangenverstrengeling doen. De feiten van deze zaak zijn dat de rechter mw. mr. G.M. Paling een nevenfunctie heeft bij de Klachtencommissie Stichting Bureaus Jeugdzorg Haaglanden/Zuid-Holland die onrechtmatig een baby van 6 weken oud heeft uithuisgeplaatst en gestolen sinds 12 juni 2012. De uithuisplaatsing gebeurde zonder hoorzitting en zonder gronden terwijl de ouders 1 dag voor de uithuisplaatsing langs de huisarts zijn geweest (bewijs: gezondheidsverklaring) en de huisarts heeft geen zorgen gemeld! Het kind was altijd kerngezond en is altijd heel goed verzorgd door de biologische ouders! De valse AMK melding werd gemaakt door het Erasmus MC omdat de zorgwensen van de ouders en het recht om thuis te mogen te bevallen werden geweigerd. Toch is de baby in 12 minuten tijd zonder enige kunstmatige ingrepen kerngezond geboren in het ziekenhuis en heeft altijd alle noodzakelijk zorg gehad. Ouders hebben een uitgebreid professioneel zorgnetwerk en een zeer betrokken familienetwerk. De rechter mw. mr. M.J.M. Marseille heeft een nevenfunctie als Voorzitter bij de Klachtencommissie IV Raad van de Kinderbescherming Zuid – Holland en Zeeland die de onrechtmatige uithuisplaatsing en kindergijzeling heeft verlengd vanaf 6 september 2013 t/m 7 september 2014. Bureau Jeugdzorg wilt het kind niet meer terug geven en gaat beiden ouders uit het ouderlijke gezag zetten omdat BJZ het kind illegaal heeft geadopteerd in een geheim pleeg-adoptiegezin. Het is bekend dat de klachtencommissies van Bureau Jeugdzorg Nederland een gesloten klachtencircuit is en niet onafhankelijk zijn. De rechters en medewerkers van BJZ doen niet aan oplossingen, waarheidsvinding en werken niet onafhankelijk. Het enigste wat BJZ / RvdK en Rechtbank doen is het kind gijzelen, isoleren en vervreemden van zijn eigen biologische familie. Het recht op een natuurlijk gezinsleven en de familieband worden hierdoor beschadigd. De gevolgen van de onrechtmatige uithuisplaatsing zijn een getraumatiseerd kind, verdrietige ouders/familieleden en verwoeste mensenlevens waarbij oudervervreemding heel schadelijk gevolgen heeft op de ontwikkeling van het kind en de gemoedstoestand van de ouders. Het kind dat op een leeftijd van 6 weken onrechtmatig werd uithuisgeplaatst is in het eerste levensjaar 4 tot 6 keer overgeplaatst van pleeggezin naar pleeggezin en dat meerdere keren naar het buitenland is gesmokkeld op onbekende locaties. Voor de uithuisplaatsing was het kind altijd kern gezond. Door de uithuisplaatsing heeft het kind nu last van symptomen van kindermishandeling, seksueel misbruik en emotionele/geestelijke verwaarlozing. Het kind wordt geïsoleerd en kan hierdoor niet hechten aan zijn biologische ouders/familie en wordt gegijzeld door wildvreemden op onbekende en geheime locaties. De moeder werd op dag van de uithuisplaatsing ontvoerd in een geblindeerde auto en werd bedreigd dat ze de relatie met de vader moest verbreken en geen contact meer mocht en op een geheim adres moest wonen want anders zou ze haar dochter niet meer zien van BJZ. De moeder krijgt 1 uur per maand omgang en de vader krijgt geen omgang en heeft zijn kind in die 2 jaar een paar keer mogen zien. De ouders en het kind kunnen hierdoor geen familieband opbouwen en het recht op een gelukkig gezinsleven ervaren. De ouders willen samen van harte een gezin zijn en als oplossing gezinshereniging en terugplaatsing van hun eigen biologische kind waar zij bewust voor hebben gekozen en met ware liefde gemaakt hebben. De ouders begrijpen niet waarom de uithuisplaatsing van hun eerste geboren kindje is gestolen terwijl ouders geen problemen hadden en prima functioneren op eigen kracht bij hun eigen familienetwerk en onafhankelijke zorgverleners. De rechterlijke beschikkingen worden telkens allemaal vervalst en mee gefraudeerd door corrupte partijdige rechters en griffiers die in opdracht van Bureau(cratie) Jeugdhandel opereren.
Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming en de rechtbank zijn een Criminele Organisatie. In Nederland is er sprake van een nep rechtbank zware corrupte criminelen die de macht hebben. Over onze kinderen. Vroeger zat ons minister president bij de partij voor de pedofielen.
zie onderstaande url link
https://dekanttekening.nl/samenleving/factcheck-was-rutte-onderdeel-van-pedofielennetwerk-met-dutroux/
LikeLike
Waneer je te maken krijgt met jeugdzorg.
Dan is dit het begin van de ellende. Ze laten je
niet meer los. Alles lijkt leuk en aardig. Ze gaan
Onverwachts iets doen waardoor je in problemen
zult
komen. Het is een kwestie van afwachten.
Ze zijn bezig leugens te bedenken om u kind uithuis te
plaatsen je staat inmiddels op een wachtlijst.
In nederland worden kinderen misbruikt en de rechtbank
doet geen waarheidsvinding. De kinderrechters zijn door
en door slecht en corrupt. Het gaat niet in belang van het
kind maar in belang van de belanghebbende bedrijven.
Zoals Buro Jeugdzorg de raad en de zogeheten WIJ teams.
Deze instanties zijn allemaal corrupt. Hun liegen en bedriegen
iedereen de Jeugdwerkers zijn blij dat er geen waarheidsvinding
word gedaan. Jeugdzorg liegt in de rechtbank en wint.
LikeLike
Fack jeoogd zorg kk instanti flekkers WALLA, hoen vernook
Mein leven eckte kk mensen , kienderen wegh door logens van
Belasteingdiensten en logens van veiliag thous eckte kk mensen
WALLA
LikeLike
Gevlucht naar in 2019 voor jz en de raad.
Ik was weg gegaan vanwege valse beschuldiging omtrent amk vtg.
Dat ik mijn kinderen cola light geef smorgen. En koekjes op brood.
En dat ik elke week een andere bed partner heb. En ze zeiden dat
Ik werk als escorthoer. En het zou gaan om 28 meldings. Van 2013
tot en met januari 2019. Ik heb in al die jaren niks gehoord van de
de politie of van het amk , vtg ineens stonden ze 17 januari 2019 bij
mij voor op het kamp. Ik was niet thuis de buren belde mij en zeiden
ze moeten jou hebben en de kids. Op dat moment toen ik dat hoorde.
Heeft mijn zwager mij meteen naar ze zus gebracht in Antwerpen.
Ik heb daar jaren gewoont . En ik woon nu weer in nederland. En ik ben
weer opnieuw zwanger. Ik ga over een paar weken weer terug naar
Antwerpen.
LikeLike
Moet ik mijn kind verplicht laten vaccineren?
Nee, vaccinaties zijn niet verplicht. Als ouder hoeft u uw kinderen dus niet verplicht te laten vaccineren. Maar de Rijksoverheid raadt u aan om dit wel te laten doen.
Vaccinaties tegen infectieziekten
Kinderen krijgen een vaccinatie tegen infectieziekten als polio en de mazelen. Ze krijgen de vaccinatie op de leeftijd wanneer de vaccinatie ze het beste beschermt tegen de infectieziekten.
Vaccinatie niet verplicht, toch wel doen
De Rijksoverheid adviseert u als ouder om uw kinderen wel te laten vaccineren. Als u uzelf en uw kinderen laat vaccineren:
beschermt u uzelf en uw kind tegen infectieziekten;
beschermt u kwetsbaren (bijvoorbeeld zieke mensen) in uw omgeving;
zorgt u ervoor dat infectieziekten zich moeilijker kunnen verspreiden.
Vaccinatie van jongeren tegen het coronavirus
De Rijksoverheid adviseert vaccinatie tegen het coronavirus voor jongeren van 12 tot en met 17 jaar en voor kinderen van 5 tot en met 11 jaar. Jongeren van 16 en 17 jaar mogen zelf beslissen of zij dat willen. Jongeren van 12 tot en met 15 jaar beslissen samen met hun ouders of verzorgers over vaccinatie. Maar de mening van de jongere is altijd doorslaggevend. Voor kinderen van 5 tot en met 11 jaar beslissen de ouders of ze hun kind laten vaccineren.
De Rijksoverheid adviseert ook vaccinatie tegen het coronavirus voor jongeren van 12 tot en met 17 jaar, die dat willen. Jongeren van 16 en 17 jaar mogen zelf beslissen of zij dat willen. Andere jongeren beslissen samen met hun ouders of verzorgers over vaccinatie. Maar de mening van de jongere is altijd doorslaggevend
LikeLike
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Klik op de onderstaande url link om direct de aanvraag te doen
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
DEN HAAG – Jeugdzorg moet op de schop, en snel ook
Wie nauwlettend naar de jeugdzorg kijkt, ziet een praktijk van ‘oorlogspraktijken’, knip- en plakwerkrapportages en systematisch onbenutte kennis aan zijn oog voorbijtrekken. Om de veiligheid van kinderen te garanderen, moet het bestaande systeem vlug en revolutionair anders.
Onlangs week heb ik wakker gelegen van de tv-documentaire 2doc Goede Moeders. Verloskundige Sylvia von Kospoth ontdekt daarin dat veel uithuisplaatsingen van kinderen gebaseerd zijn op slecht gefundeerde rapportages.
Volgens het ‘protocol’ moet zij als verloskundige standaard een zorgmelding bij Veilig Thuis doen als een moeder die al een uit huis geplaatst kind heeft, opnieuw zwanger wordt. We zien en horen de schrijnende verhalen van moeders bij wie de baby al vlak na de geboorte in het ziekenhuis is weggehaald door jeugdzorg. Moeders van wie de oudere kinderen in verschillende pleeggezinnen verblijven en waar ondanks de positieve veranderingen die zij inmiddels hebben doorgemaakt, het wantrouwen van jeugdzorg blijft bestaan.
Ik begrijp oprecht niet dat dit anno 2021 gebeurt
Von Kospoth bijt zich vast in deze zaken en probeert te achterhalen waarom de moeders hun oudere kinderen zijn kwijtgeraakt. Ze valt daarbij van de ene in de andere verbazing. Zo wordt een Afghaans gezin ter observatie opgenomen in een instelling, omdat het huis van deze familie te klein zou zijn. Sylvia leest in het dossier dat de Afghaanse moeder tijdens haar verblijf in de instelling hormooninjecties heeft gekregen om zwangerschap te voorkomen en dat zij en haar man niet bij elkaar mochten slapen. Ze noemt het ‘oorlogspraktijken’.
Na het zien van deze reportage, kon ik die avond maar moeilijk de slaap vatten. De documentaire raakt aan allerlei zaken waarmee ik in de loop van jaren als klinisch forensisch psycholoog te maken heb gehad. Het gebrek aan deugdelijk feitenonderzoek, het afgaan op ‘onderbuikgevoelens’ zoals de twee medewerkers van Veilig Thuis in de tv-productie zonder enige zelfreflectie aangeven, het feit dat rechters in Nederland op basis van vage observaties en interpretaties in de rapporten van jeugdzorg zo’n ingrijpende maatregel als uithuisplaatsing nemen. Ik begrijp oprecht niet dat dit in een ontwikkeld land anno 2021 gebeurt.
Woede over beroerde rapportages
Er is één scene in de documentaire waarin Sylvia haar ongeloof en haar woede over de werkwijze van de jeugdzorg met haar collega-verloskundige deelt (de scene begint op 1.01). Ze vertelt over de standaardzinnen die ze in verschillende rapporten terugziet, het ‘knip- en plakwerk’ dat pijnlijk evident is, als blijkt dat er nog namen van andere moeders in een rapport staan. Ouders worden ‘verstandelijk beperkt’ genoemd, zonder dat intelligentieonderzoek is verricht. De woede die Sylvia hierover uit, die heb ik ook al zo vaak gevoeld.
Een paar weken geleden nog, verrichtte ik met een collega aan de universiteit een onderzoek bij een negenjarig jongetje dat onder toezicht staat van jeugdzorg. Zijn ouders zijn een paar jaar geleden gescheiden. De jongen heeft op een gegeven moment aangegeven niet meer naar zijn vader te willen, omdat zijn vader hem knijpt en slaat.
Ook heeft het kind aan zijn moeder verteld over een incident in de slaapkamer waarbij hij de piemel van zijn vader in zijn mond moest doen en er ‘iets’ uitkwam, hij weet niet wat.
Jeugdzorg geeft in dit dossier aan ‘niet aan waarheidsvinding te doen’, zo staat het letterlijk in de laatste rechterlijke beschikking in deze zaak. De gecertificeerde instelling die de ondertoezichtstelling uitvoert, vindt dat de jongen weer omgang moet hebben met zijn vader, ook al is het kind extreem bang voor hem.
De advocaat van de moeder heeft zich tot de sectie Forensische Psychologie van de Universiteit Maastricht gewend. Daar zijn wij gespecialiseerd in de werking van het geheugen van kinderen en hebben we ervaring met het wetenschappelijk onderbouwde NICHD-interview protocol. Met dit gestructureerde interview is het mogelijk om door open vragen te stellen betrouwbare verklaringen van kinderen te verkrijgen. Het gaat dan om getuigenissen over wat kinderen hebben meegemaakt.
Aanwezige kennis wordt steevast niet benut
Binnen het Nederlandse familierecht en jeugdzorginstanties is nog steeds de dominante ideologie dat ouders ‘er samen moeten uitkomen’ en dat ouders het kind ‘samen’ moeten opvoeden. Dit is een nastrevenswaardig ideaal, maar alléén als het veilig is voor het kind.
Wetenschappelijk onderzoek in binnen- en buitenland heeft inmiddels aangetoond dat een deel van de zogenaamde vechtscheidingen eigenlijk helemaal geen ‘vechtscheidingen’ zijn. Het gaat daarbij wel om een situatie waarin een van de partners – en soms ook de kinderen – jarenlang geterroriseerd worden door de andere ouder, ook toen de relatie nog intact was. Door hier geen gestructureerd feitenonderzoek naar te doen brengt jeugdzorg – en uiteindelijk ook de familierechter die op basis van ondeugdelijke rapportages besluiten neemt – mensen grote schade toe.
STOP JEUGDZORG
https://www.socialevraagstukken.nl/jeugdzorg-moet-op-de-schop-en-snel-ook/
LikeLike
Jeugdzorg heeft voor mij ook gefaald theoretische doemdenkers , ze hebben nooit iets of enige hulp geboden aan mij of mijn kinderen. Mijn ervaring met BJZ is rampzalig. Ze liegen en bedriegen alles en iedereen je word geschetst met allerlei dingen. Hun zijn de kinderdieven van hun eigen volk. In pleeggezinnen worden kinderen seksueel misbruikt.
LikeLike
Onschuldige lieve moeders en vaders die moeten vluchten uit hun eigenhuis. Omdat Jeugdzorg leugens verzint en hun opjaagt met allerlei beschuldigingen. Veilig Thuis de Raad en de andere GI instellingen zijn allemaal slecht. Geen een jeugdzorg instantie in nederland is goed, Ze doen allemaal niet aan waarheidsvinding ,Hun enigste doel is zoveel mogelijk kinderen ondertoezichtstellen en zoveel mogelijk kinderen uithuisplaatsen. In dit land word u kind verkocht. U bent niet veilig in nederland. Dit land is een duivelse land waar kinderhandel de orde van de dag is. In de Den Haag maakt men het niet uit dat er kinderen seksueel worden misbruikt. Want als dat zo was hadden ze allang ingegrepen en hadden ze de wet allang veranderd dat waarheidsvinding een belangenrijke rol is in het onderzoek naar een gezin. Nu de dag vandaag doet BJZ geen waarheidsvinding en geen onderzoek na de waarheid. Elke melding die binnenkomt word aangenomen als waar. Waneer u te maken krijgt met de raad voor de kinderbescherming. En daar een gesprek mee gehad heeft. En het gesprekverslag in u bezit is dan stuurt veilig thuis nog een een lijst met allemaal valse meldings door na de raad voor de kinderbescherming. In dit land ben je niet veilig met je kinderen. Mijn advies pak je spullen in en vertrek per direct zolang het nog kan, Ga bijvoorbeeld na belgie of een ander land die niet samenwerkt met PEDO nederland.
LikeLike
Buro Jeugdzorg haalt u kinderen bij u weg met leugens. En hun verkopen u kind aan een pleeggezin. En daar word u kind seksueel misbruikt door meerdere mannen en vrouwen die seks met een kinderen leuk vinden.
STOP JEUGDZORG NU SAMEN ZIJN WE STERK
LikeLike
RTL NIEUWS – De Raad noemt de activiteiten van Martijn een ondermijning van de openbare orde en volgt daarmee het advies van advocaat-generaal Vino Timmerman. Die zei dat vaststaat dat de vereniging op haar website en door uitlatingen van bestuurders het idee uitdraagt dat seksueel contact van volwassenen met jonge kinderen normaal is en dat Martijn dat contact verheerlijkt. Daarom moet Martijn verboden worden verklaard en worden ontbonden, concludeert hij. Hier is de integrale uitspraak van de Hoge Raad te lezen.
De Hoge Raad vindt dat in deze zaak het belang van de bescherming van kinderen zwaarder moet wegen dan de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vereniging, waarop Martijn zich beroept.
Het gerechtshof in Leeuwarden oordeelde vorig jaar nog dat Martijn niet verboden kon worden. Het hof vond dat er van een dreigende maatschappelijke ontwrichting geen sprake is.
Klik op de onderstaande url link om dit artikel veder te lezen
https://www.rtlnieuws.nl/nederland/artikel/1937421/hoogleraar-verbod-martijn-kan-leiden-tot-nieuw-misbruik
LikeLike
RTL NIEUWS – Aangifte tegen oud-bestuursleden Martijn voor ‘verheerlijken misbruik en stimuleren pedofielen’
Het Openbaar Ministerie gaat Marthijn U., Norbert de J. en Nelson M. vervolgen voor het voortzetten van pedofielenclub Martijn. Die vereniging werd in 2014 verboden, omdat de leden seksuele relaties tussen volwassen en kinderen verheerlijkten en propageerden.
Maar Marthijn U., Norbert de J. en Nelson M. zouden in de laatste jaren opnieuw actief zijn geweest met de verboden pedofielenvereniging Martijn. Ze zouden online weer volop strijden voor de legalisatie van seks tussen volwassenen en kinderen.
Misbruik
Dat bleek uit onderzoek van RTL Nieuws, dat maandenlang undercover ging binnen de besloten e-mailgroep met oud-leden van Martijn. In een besloten e-maillijst, waar RTL Nieuws toegang tot kreeg, werden zelfs tips om kinderen te misbruiken gedeeld.
Miniatuurvoorbeeld Undercover bij Martijn:
Oud-leden verboden pedoclub Martijn in besloten kring verder, OM start onderzoek
In juni 2019 werd aangifte gedaan tegen Marthijn U., Norbert de J. en Nelson M door jurist Yme Drost namens de Stichting Strijd tegen misbruik. Deze stichting was eerder betrokken bij het verboden verklaren van de vereniging in 2014.
Het Openbaar Ministerie kondigde na die aangifte en berichtgeving van RTL Nieuws aan dat er een strafrechtelijk onderzoek zou komen naar de vraag of U., De J. en M. vervolgd zouden kunnen worden.
Vervolgd
Vandaag bevestigt het OM aan RTL Nieuws dat de mannen vervolgd zullen worden. De verwachting is dat de zaak later dit jaar nog voor de rechter komt.
Pedofielen
Een pedofiel is een persoon met seksuele gevoelens voor kinderen jonger dan 13 jaar. Pedofilie is een seksuele voorkeur, en in Nederland niet strafbaar.
Seksueel misbruik van kinderen is, samen met het bekijken en downloaden van kinderporno, wel strafbaar. Dat gebeurt lang niet altijd door pedofielen: een meerderheid van de kindermisbruikers heeft geen pedofiele gevoelens, maar kampt met antisociale en seksuele stoornissen.
Maak jij je zorgen over je seksuele gevoelens voor minderjarigen?
Je kunt gratis en anoniem Stop it Now! bellen: 0800 – 266 64 36. De organisatie werkt met specialisten die mensen met seksuele gevoelens en/of gedrag naar minderjarigen helpen. Start het gesprek en voorkom seksueel kindermisbruik.
Klik op de onderstaande url link om dit artikel veder te lezen
https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/4748906/aangifte-bestuursleden-martijn-pedo-seksueel-yme-drost-marcel
LikeLike
DEN HAAG – Met weemoed denken de jeugdzorgbestuurders eraan terug; de tijd dat de protesten tegen hun organisatie nog bestonden uit boze mensen met spandoeken, die met felle kreten lieten blijken zich verkeerd behandeld te voelen. Die op internet sites met beertjes en engeltjes aanlegden met hartverscheurende liedjes , om te laten zien hoezeer ze hun kinderen misten, hopende dat menselijke wanhoop en verdriet iets bij iemand (politici?/BJz?) zou gaan losmaken.
Wat hadden ze erom gelachen die bestuurders. Wat was het makkelijk toen, om die instabiele emotionele stumpers af te serveren, met een voorgewend begrip voor deze reacties, op de vanuit professioneel oogpunt toch ‘noodzakelijke beslissingen’. Hoezeer lieten die emotionele erupties niet zien, dat alles wat de jeugdbeschermers hen voor de voeten hadden geworpen op waarheid berustte? Deze mensen hadden zichzelf duidelijk niet in de hand, anders zouden ze wel met meer distantie en zakelijkheid hun zaak bepleiten voor de kinderrechter. Dat deden zij als jeugdbeschermers toch ook?
De AMK-tips voor onderzoekers laten een mentaliteit zien, die onder alle omstandigheden het gelijk van de jeugdbeschermers waarborgt:
‘Bedenk dat het niet makkelijk is wanneer ouders te horen krijgen dat ze het niet goed doen…’
Ze komen zelfs niet op de gedachte, om daaraan toe te voegen dat het ook niet makkelijk is voor ouders om dingen te horen over zichzelf die helemaal niet waar zijn! Nee, tranen, angst, nervositeit, boosheid, zijn allemaal signalen van schuld. En dáár hebben ze best een beetje begrip voor. ‘Moeder is zichtbaar nerveus’ stond er in het Raadsrapport. Er stond alleen niet bij wáár moeder nerveus over was. Was het de angst om door de mand te vallen als ‘slechte moeder’, of was de angst voor de volstrekte willekeurigheid waarmee jeugdbeschermers ouders beschuldigen, dan wel vrijspreken?
Maar het leven is voor de jeugdzorgbestuurders niet makkelijker geworden. Na de mislukte pogingen van gedupeerde ouders, om de sector tot meer menselijkheid te bewegen, door hen de gevolgen voor te schotelen van hun verkeerde beslissingen, begon er langzaam een beweging op gang te komen van meer inhoudelijke kritiek. Een groot hulpmiddel daarbij was het internet. Anders dan vroeger, waar een negatief bericht in de krant over het falen van jeugdzorg al na een paar dagen in de kattenbak eindigde, blijven de fouten en het machtsmisbruik van BJz nu tot in lengte van dagen staan. Er gaat niets vanaf, er komt alleen maar bij. En via de social media verspreidt het nieuws zich bovendien vliegensvlug en het kost geen postzegels meer, of kopieerkosten, of een wandeling naar de bibliotheek en nog eens wat te vinden.
Reclamecampagnes van de sector om haar imago op te vijzelen, (zonder haar werkwijze fundamenteel te verbeteren) worden nu onmiddellijk beantwoord door tegen-campagnes via het internet. We hoeven niet meer met honderd man voor de poort te staan van een megalomaan kantoorgebouw, want met één druk op de knop komt men overal ‘binnen’. Ook in de Tweede Kamer.
Tot nu toe hebben de ministeries van VWS en Justitie zich vooral laten leiden door de adviezen van de sector, bij het bepalen van het beleid voor de jeugd. Het kon geen kwaad een paar jankende ouders terzijde te schuiven als ‘incidenten waarbij het helaas mis ging’, waarna zij zich door de professionals lieten voorlichten over de werkelijke stand van zaken.
Vervelend begint het te worden, dat de kennis over het machtsmisbruik en de onkunde van jeugdzorg zich begint op te stapelen en dat er steeds meer bijval komt van andere professionals dan de vaste souffleurs van het ministerie (zoals jeugdzorg of het NJI), die de sector maar een incompetente chaotische amateurclub vinden.
Er zijn advocaten die zich uitspreken, psychologen, artsen, onderwijzers, ondernemers, (lokale) politici, hulpverleners (van buiten BJz), etc die zich wel kunnen vinden in artikelen op sites als Jeugdzorg Dark horse. Wat jammer, dat er nu betere hechtings theorieën op internet verschijnen, dan de versie waar jeugdzorg zo graag mee schermt om haar ‘handel’ mee uit te breiden. Wat een tegenvaller dat veel ouders driftig meelezen met de plannen van de sector en al in een vroeg stadium de misleiding en de verslechtering ervan kunnen aanwijzen, terwijl het juist de indruk had moeten wekken van verbetering, voor de bühne!
Wat jammer, dat er nu betere hechtings-theorieën op internet verschijnen, dan de versie waar jeugdzorg zo graag mee schermt om haar ‘handel’ mee uit te breiden. Wat een tegenvaller dat veel ouders driftig meelezen met de plannen van de sector en al in een vroeg stadium de misleiding en de verslechtering ervan kunnen aanwijzen, terwijl het juist de indruk had moeten wekken van verbetering, voor de bühne!
Niets kan meer onopgemerkt gebeuren. Nergens komt men nog zomaar mee weg. Tijd, is het enige dat de BJz-bestuurders nog rest want ook een slecht gefundeerd gebouw krijgt men niet zomaar om, als het een flinke omvang heeft. En een omvang heeft het, door jarenlang de hand te hebben opgehouden bij het ministerie, zonder dat er ook maar één kritische vraag kwam, vanuit de vaste aanname dat deze professionals toch wel wisten waar ze mee bezig waren.
Ja, dat wisten ze zeker, maar daar hebben ze u Minister en Staatssecretaris, niet meer over verteld dan zij voor zichzelf verstandig achtten! Maar er wordt geknaagd aan de palen van de lemen reus, door ijverige vastbesloten mensen, die op vrijwillige basis zich organiseren en spontaan, door menselijkheid gedreven, alles uit de kast zullen halen om een einde te maken aan het ongecontroleerde machtsspel van de jeugdbeschermers, die veel te lang aan de onwetende massa hebben kunnen verkopen, dat het ‘toetsingskader’ iets voorstelt. De echte werkelijkheid begint de papieren werkelijkheid in te halen en het zal niet lang meer duren, voordat de jeugdbeschermers zich echt moeten gaan verantwoorden voor hun daden.
LikeLike
De Bureau’s Jeugdzorg Bjz, Rvdk & Wsg, JZ
Bureau De Kreek op bureaudekreek.nl is dus in de overtuiging gekomen dat de kinderbescherming gemanaged wordt door een club ambtelijke pedofielen in de publieke en semipublieke sector voorheen geleid door oud secretaris generaal mr. Joris Demmink van de VVD die ook van oorlogsmisdaden, terrorisme en genocide beschuldigd wordt.
De ergernissen in verband met de jeugdzorg zijn dat het belerend iedereen de les leest en voor zichzelf de wet voor geen meter handhaaft. Artikel 2J van de Wet op de Jeugdzorg is de kernbepaling van de WJZ. Daarin staan de tekens en . Blijkens de Memorie van Toelichting relateert de wetgever dit aan artikel 27 van het wetboek van Strafvordering. Bij elke debutant jurist wordt erin gehamerd dat artikel 27 Sv waarheidsvinding vereist om uithuisplaatsing op te mogen baseren. Alle rapporten bewijzen dat jeugdzorg medewerkers waarheidsvinding aan de welbekende laars lappen.
Een elitair clubje van ambtenaren, wetenschappers, juristen, advocaten en zelfs rechters en raadsheren ondersteunen met elkaar grootschalige kinderhandel ten titel van de jeugdzorg. Dat is geleid geweest door Joris Demmink als oud secretaris-generaal van het Ministerie van Veiligheid en Justitie want de Raad voor de Kinderbescherming is een dienst van dit ministerie. Het beeld wat ontstaat is dat binnen de instellingen van de jeugdzorg minderjarigen op grote schaal misbruikt en/of mishandeld worden. Kinderen die thuis geslagen worden, worden onder de hoede van de jeugdzorg tot vier keer meer geslagen bovendien wordt de jeugdzorg medewerker daarvoor betaald.
Genocide wordt ook gepleegd door de jeugdzorg. Kleinschalig. Althans dat blijkt uit het verhaal wat op MoslimVandaag staat over Jalal Sheikh Elias en zijn vrouw en kinderen: Leger des Heils betrokken bij bekering moslimkinderen. Dat imponeert als gedwongen bekering althans bekering onder dwanghoeden dus een vorm van strafbaar gestelde genocide in de zin van artikel 3 lid 1 sub e Wet Internationale Misdrijven.
Niet toevallig is het Leger Des Heils christelijk. Ook het CDA en de CU zijn christelijk. Zij begaan grootschalige genocide. Ook op islamieten. In Irak. Waarvan de Jalal Sheikh Elias gevlucht is ten gevolge van de illegale oorlog van de christelijke Bush, Balkenende en Blair; om op Nederlands grondgebied in handen te vallen van de lokale deelnemers aan de ongerechtvaardigde christelijke kruistocht met moderne middelen tegen de Islam.
LikeLike
Het Duivelskind, het schokkende levensverhaal over kindermisbruik en jeugdzorg.
In Het Duivelskind vertelt bestsellerauteur Maria Genova het schokkende levensverhaal van Angel van der Vecht. Dit nieuwe boek behandelt twee zeer actuele thema’s: kindermisbruik en jeugdzorg.
Het duivelskind
Het meisje Angel groeit op in een benauwend milieu. Langzaam maar zeker raken haar ouders ervan overtuigd dat Angel een ‘duivelskind’ is. Om haar te ‘genezen’ beginnen ze Angel te mishandelen en te misbruiken. Via Angels school wordt jeugdzorg ingeschakeld. Maar omdat men niet ingrijpt wanen haar ouders zich onaantastbaar. Onder de ogen van een gezinsvoogd en een maatschappelijk werkster gaan de mishandelingen, de vernederingen en het misbruik onverminderd door. Wanneer jaren later het misbruik naar buiten dreigt te komen besluit haar vader een einde aan Angels leven te maken… ‘Als ze de badkamer instapt, ziet Angel haar vader met een groot keukenmes en een hoop pillen. Hij zet het mes op haar keel. ‘Vandaag is het zo ver,’ zegt haar vader. Een brede grijns verschijnt op zijn gezicht. ‘Jij pleegt zelfmoord. En ik heb een alibi, want je hebt zelf opgeschreven dat je dood wilt. Iedereen zal geloven dat je zelfmoord hebt gepleegd.’ Falende jeugdzorg, foute ouders en omstanders die hun ogen sluiten… In Het Duivelskind overtreft de ontstellende werkelijkheid de meest gruwelijke fictie.
Lennie Haarsma:
“Jij vertelde me elke dag hoe slecht ik was, het duivelskind, het misbaksel. De titel vader is een eer die je niet verdient. Jij bent voor mij de man die me geestelijk en lichamelijk mishandelde.’ Deze woorden uit het dagboek van Angel van der Vecht grijpen journaliste Maria Genova zo aan dat ze samen met Angel besluit het levensverhaal van Angel op te tekenen. De ouders van Angel geloven dat ze een duivelskind is, dat ‘genezen’ moet worden door haar te mishandelen en te misbruiken. Angel heeft lang blind vertrouwen in haar ouders en beschouwt zichzelf als slecht en gaat ervan uit dat niemand haar wil helpen. Ondanks de komst van een gezinsvoogd en een tijdelijk verblijf in een opvangvoorziening blijft het misbruik voortduren. Het schokkende levensverhaal bevat heftige passages over het seksueel misbruik door haar vader en vanaf haar veertiende ook door haar moeder en beschrijft haar voortdurende angst die tot een zelfmoordpoging leidt. Het valt op hoe ze ondanks het misbruik haar moeder in bescherming neemt. Tot haar dood hoopt Angel dat haar moeder ooit ‘sorry’ zal zeggen. Het boek is een aanklacht tegen foute ouders, die ook door hun omgeving niet worden aangesproken, en tegen jeugdzorg, die haar telkens terug naar haar mishandelende ouders stuurt
LikeLike
Dit is natuurlijk een heel vervelende en moeilijke situatie. Maar alle mensen die werken voor jeugdzorg en de hele instelling gelijk over 1 kam scheren, getuigd van weinig inzicht.
Mijn schoonzus werkt bij jeugdzorg. De mensen krijgen daar een gedegen opleiding van 6 maanden. Ze hebben dan nog geen volle caseload omdat ze eerst moeten groeien in hun functie. Pas na een half jaar kunnen ze helemaal zelfstandig werken en hebben ze ook nog eens eenmaal per 2, 3 weken intervisie. Het is een psychisch ontzettend zwaar vak en je zou ook eens kunnen denken dat het juist van enorme passie voor het vak getuigd, dat mensen ondanks alle openbare kritiek op jeugdzorg, daar gaan werken.
Even ter vergelijking: ik zit in de gehandicaptenzorg nu in een nieuwe functie waar ik veel dingen zelf moet uitzoeken, veel dingen zelf moet vragen en van een introductiecursus is zelfs niet eens sprake. Ik bedoel maar. De mensen bij jeugdzorg zien echt wel in dat het een psychisch zware taak is!
Ik heb zelf ook SPH gedaan, maar werk niet in de jeugdzorg. Maar ik vind het erg naar dat gelijk de hele instantie wordt gebasht. Ik ken ook de andere kant, namelijk die van de hulpverlener die ook ontzettend veel meemaakt en ondanks alle emoties die daar soms bij komen kijken, toch nog de juiste keuze moeten maken.
Een ingreep van jeugdzorg is nooit fijn! Maar in veel gevallen wel noodzakelijk. Als dat nu eens het uitgangspunt zou zijn?
Moet je nagaan: een collega van jou ergens in het land blundert. Stel je bent secretaresse. Het zou toch ook niet leuk zijn als ineens alle secretaresses als onbetrouwbaar worden bestempeld? Ik vind het een kinderlijke manier van doen om gelijk te zeggen tja jeugdzorg he, die fucken alles op wat ze tegenkomen! Dat is pertinent NIET WAAR. Als jeugdzorg er niet was geweest, werden mijn achterneefje -en nichtje nu nog seksueel misbruikt en emotioneel verwaarloosd. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen. In elke discipline wordt er geblunderd. Dat is niet goed te praten, daar moet met de betreffende persoon zelf over gesproken worden en met degene die de dupe is. Maar niet gelijk veroordelen die hele handel.
Tsja weet je hoeveel fouten moet een organisatie maken wil er eens kritiek op komen?
Je probeert nu te stellen dat ze oke zijn omdat jij er toevallig iemand kent werken die ongetwijfeld wel goed in de zin heeft. Als er bij de politiemacht 6/10 corrupt zijn dan wordt er toch ook niet over die andere 4 gepraat? Wel typisch nederlands. Als er 5 van de 10 marokkanen een crimineel is dan weet men hier nog te praten over de 5 goeie… Kom op, als iedereen dat blijft doen komen we helemaal nergens in dit land.
Jeugdzorg is gewoon een compleet disfunctionerende instelling in bepaalde delen van het land en een voorbeeld als dit bewijst dat maar weer. Dat zegt helemaal niet dat iedere werknemer slecht in de zin heeft, absoluut niet, maar je moet kijken naar wat er fout gaat, wat er goed gaat vertellen ze zelf wel zodra ze ook maar de kans krijgen.
Maar als je dit soort verhalen ziet waarin er gewoon zonder blikken of blozen gedreigd wordt een biologisch kind bij een ouder weg te halen dan kun je niet volhouden dat het allemaal zo goed gaat daar. Het stikt van de voorbeelden van kinderen die niet worden geholpen, niet goed worden geholpen en gezinnen waar ze te laat hebben ingegrepen. En ik vind de vergelijking tussen secretaressewerk en jeugdzorg werk wel volstrekt belachelijk. Secretaressewerk werk je met papieren, jeugdzorg werk je met kinderlevens die je volledig kunt verzieken door verkeerd op te treden. En daarom mag er best kritisch naar worden gekeken.
LikeLike
Grove fouten bij uithuisplaatsing minderjarige tweeling
De moeder en halfbroer van een tweeling die door Jeugdzorg uit huis werd geplaatst, hebben Leger des Heils en de Nederlandse Staat aansprakelijk gesteld voor de langdurige uithuisplaatsing. Binnenkort gaat een procedure bij de rechtbank van start, waarin aan de rechter wordt gevraagd om de uithuisplaatsing te beoordelen.
De tweeling werd in 2012 uit huis geplaatst nadat er een signaal was ontvangen dat de kinderen niet aanwezig waren op school. Vanwege de etnische achtergrond van de moeder werd gevreesd dat de moeder met de kinderen naar het buitenland zou zijn vertrokken. De kinderen werden daarop door Jeugdzorg, bijgestaan door de politie, uithuisgeplaatst. Achteraf bleek dat de kinderen op school waren ziek gemeld.
Een deskundige oordeelde in deze zaak dat de kinderen al geruime tijd geen behandeling meer nodig habben en dat de kinderen terug geplaatst moeten worden bij hun moeder. De deskundige oordeelde verder dat de gezinsvoogden van Leger des Heils in het kader van de hulpverlening eisen stelden aan moeder, die in een multiculturele samenleving verwonderlijk zijn. Uiteindelijk is de tweeling ruim 2,5 jaar uithuisgeplaatst geweest.
Advocaat Johan Oosterhagen en de halfbroer van de tweeling, Ilja Antonovs, waren te gast in de Vijf Uur Show op SBS6 om de zaak te bespreken. Kijk het fragment hier terug. Eerder heeft de Volkskrant aandacht besteed aan deze zaak.
LikeLike
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022. Dit kan digitaal of per post. Een medewerker van het Schadefonds behandelt uw aanvraag. Stuur bij uw aanvraag de juiste documenten mee, zodat wij uw aanvraag sneller kunnen behandelen.
Voor de Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg ontvangen wij meer aanvragen dan verwacht. Daarom duurt het langer voordat wij uw aanvraag in behandeling kunnen nemen. In principe hebben wij een behandeltermijn van 26 weken. Binnen deze termijn neemt één van onze behandelaars contact met u op. Als u nog niets heeft gehoord, dan zijn wij nog met uw aanvraag bezig. U hoeft ons niet te bellen over de status van uw aanvraag, u ontvangt bericht van ons.
Heeft u in de tussentijd vragen, dan kunt u bij veelgestelde vragen op deze pagina meer informatie vinden. Of lees ons nieuwsbericht op de website.
Dien hier uw aanvraag in
Ik ben een…
Haal formulier op
Hoe toon ik aan dat ik slachtoffer ben van geweld?
Als slachtoffer is het lastig om aan te tonen wat er precies is gebeurd. Zeker als het geweld lang geleden plaatsvond. Het Schadefonds houdt hier rekening mee bij de behandeling van de aanvraag. Ook kunnen wij u helpen door:
gegevens op te vragen bij instanties;
informatie van andere slachtoffers (anoniem) te gebruiken bij de beoordeling van uw aanvraag.
Hulp bij emoties
Op het aanvraagformulier vult u in wat u overkomen is. Dat kan zorgen voor sterke emoties. Heeft u behoefte aan emotionele ondersteuning? Neem contact op met Verbreek de Stilte, de hulplijn van Slachtofferhulp Nederland. U bereikt Verbreek de Stilte via het telefoonnummer 0900 – 9999 001.
Op de website van Geweld in jeugdzorg info vindt u verschillende lotgenotenorganisaties die u ook kunnen helpen.
Erkenningsmaatregelen voor slachtoffers van geweld in jeugdzorg
De financiële regeling is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het kabinet kondigde deze maatregelen aan na het onderzoek door Commissie De Winter. Bekijk voor meer informatie over de erkenningsmaatregelen de website van de Rijksoverheid
Klik op de onderstaande link om een aanvraag te doen
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
NEDERLAND – WAARHEIDSVINDING” IS EEN LEUGEN Over repressieve tolerantie: Hoe de overheid protesten neutraliseert
Door Mr. Ir. P.J.A. Prinsen oud-advocaat
info@peterprinsen.nl
Malieveld Den Haag, 29 juni 2016
1. Weldaden en wandaden
Er zijn ontaarde ouders die aan weldenkende mensen de reactie ontlokken “Hier moet ingegrepen worden”. Ingrijpen kan dan noodzakelijk zijn en een weldaad voor hun kind. Over die ouders ga ik het niet hebben. Ik ga niet de weldaden, maar de wandaden van Jeugdzorg en consorten belichten.
2. Wandaden
Ik ga het hebben over de ouders in de jeugdzorg die protesteren tegen brutale schending van kinder- en mensenrechten. Tegen verkrachting van de Rechtsstaat. Hun kinderen zijn op valse gronden uit huis gehaald en afgevoerd naar een geheim adres. Die ouders – het zijn er ontelbare – protesteren wanhopig. Voor hen is het oorlog, en dat blijft het zolang hun kinderen wegblijven. Soms zien ouders dat aankomen. Zij vluchten naar het buitenland om daar asiel aan te vragen. Asielzoekers zijn het, maar dan ‘anders’. Autoriteiten doen die protesten nog altijd geringschattend af als “uitingen van ontevreden ouders”. Wie dat durft te zeggen getuigt niet van enig besef van urgentie. Van besef dat er een eind moet komen aan deze Rechtsstaat onwaardige wandaden.
3. De Praktijk
Het is soms niet meer dan kwaadsprekerij, soms een alledaags incident waarom een kind bij zijn ouders wordt weggehaald. Op verraderlijke manier, van het ene op het andere moment. Hun kind raakt in paniek. Het wordt zo naar een geheime locatie gebracht. Na enkele dagen ontvangen de ouders het fax-verzoek aan de kinderrechter tot spoed-uithuisplaatsing.Motivering: “Onderzoekshypothese: jarenlange kindermishandeling”.
Een week later krijgen de ouders het definitieve verzoek UHP, onderbouwd met een professioneel ogend rapport. Daarin lezen zij weer als motivering: “jarenlange kindermishandeling”. Maar tot hun verontwaardiging is wat eerst nog een hypothese was zonder onderzoek tot feit verheven. In een lawine van volgende rapporten zal dit “feit” klakkeloos als uitgangspunt worden genomen.
Een week of drie later vindt het eerste contact met hun kind plaats. Een uurtje, onder toezicht, op het politiebureau of op het kantoor van Jeugdzorg. En dat elke twee weken. Ter voorbereiding op het ouderbezoek wordt hun kind telkens belast met een strikte geheimhoudingsplicht omtrent het pleegadres. De ontmoetingen van het kind met zijn ouders zijn daardoor telkens beladen met angst voor versprekingen. Na enkele bezoekjes schrijft Jeugdzorg aan de ouders: “De bezoekregeling met u roept dusdanig veel spanningen op dat uw dochter angstig is, reden waarom de bezoekregeling voor drie maanden wordt stopgezet”.
Wijzen de ouders op de onjuistheid van de beschuldigingen en de oncontroleerbaarheid van hun beweringen, dan krijgen zij van Jeugdzorg te horen:
” Waarheidsvinding behoort niet tot onze taak”.
Wijzen zij erop dat hun kind niets mankeert en het voortreffelijk doet op school, dan lezen zij tot hun verbijstering in een volgend rapport:
“Het kind komt over als een zwaar beschadigd meisje als gevolg van jarenlang huiselijk geweld. Juist het feit dat zij ogenschijnlijk niets mankeert en ‘gewoon meedoet op school’, zou gezien kunnen worden als zorgelijk. Hieruit blijkt namelijk dat zij al jaren rondloopt met een groot geheim en dit nooit met iemand heeft kunnen delen”.
Wijzen zij op de innerlijke tegenstrijdigheid (“Komt over als zwaar beschadigd” versus “mankeert ogenschijnlijk niets”), dan is het antwoord wederom:
” Waarheidsvinding is niet onze taak”. Kaarten zij het aan bij de Externe klachtencommissie dan opent de voorzitter met:
“Vooraf moet ik u erop wijzen dat het in het jeugdrecht niet gaat om waarheidsvinding”.
Klagen zij bij de Raad voor de Kinderbescherming over het klakkeloos overnemen van evidente onzin, dan krijgen zij te horen:
“In het jeugdrecht gaat het niet om waarheidsvinding”.
Komen zij bij de kinderrechter, dan opent ook die de zitting (met gesloten deuren!) met de woorden:
“Vooraf moet ik u erop wijzen dat het hier niet gaat om waarheidsvinding”.
4. Waarheidsvinding, wat is dat eigenlijk?
Of liever stel ik de vraag anders om: Niet aan waarheidsvinding doen, is dat
– een vrijbrief om de waarheid geweld aan te doen?
-een vrijbrief voor liegen en leugenachtige beweringen?
– een vrijbrief om te grossieren in meningen die aan de feiten geen boodschap hebben?
-een vrijbrief voor willekeur en vooroordeel?
Nee, natuurlijk. Maar toch staan protesterende ouders telkens met de mond vol tanden! Wat is hier dan aan de hand?
5. Het mantra: Wij-Doen-Niet-Aan-Waarheidsvinding
Het mantra ‘Wij-Doen-Niet-Aan-Waarheidsvinding’ is een drogreden van het type Stropop. Het is afkomstig van de spindoctors van Kinderbescherming en Jeugdzorg. Ouders protesteerden tegen leugens, maar Jeugdzorg legt hen met hun mantra een klacht over iets anders, waarheidsvinding in de mond. Deze drogreden staat bekend als ‘stropop-redenering’. Waarheidsvinding is echter een rechtstheoretisch leerstuk dat als zodanig niet aan de orde is gesteld door de protesterende ouders, laat staan begrepen wordt door ouders en Jeugdzorg zelf. Jeugdzorg of Kinderbescherming hebben de rechtsplicht om de feiten volledig en naar waarheid aan de rechter voor te leggen. ‘Waarheidsvinding’ en, vervolgens, ‘rechtsvinding’, zijn taken van de rechter. Kinderrechters verzaken hun taak. Hielden de ouders nu maar vast aan hun protest tegen leugenachtigheid en misleiding. Maar nee, zij nemen de stropop over en spreken met grote verontwaardiging op hun sociale media schande met de woorden: “Jeugdzorg doet niet aan waarheidsvinding!” Dit heeft geleid tot aandacht van media en politiek. En ziedaar: het publieke en politieke debat wordt gevoerd onder de naam “Waarheidsvinding”, precies zoals de spindoctors het wilden. Het thema misleiding als zelfstandig thema wordt daarin volkomen overstemd.
6. Repressieve tolerantie
Wat is repressieve tolerantie? Daarvan spreekt men als de overheid een stem geeft aan een lastige protestgroep. Maar dan op zodanige wijze dat het debat onschadelijk gemaakt kan worden voor het bestaande beleid. Bijvoorbeeld door manipulatie. Dat is wat hier is gebeurd. Ouders en hun medestanders in media en politiek zijn in de val getrapt van repressieve tolerantie: het oorspronkelijke protest tegen brutale onwaarheden, willekeur, misleiding en vooroordeel is gesmoord in een oeverloos lekendebat over het rechtstheoretische leerstuk ‘waarheidsvinding’. Dat debat wordt gedomineerd door de spindoctors van Kinderbescherming en Jeugdzorg.
7. De Kinderombudsman
Repressieve tolerantie werkt als een sluipend gif dat het openbare debat vergiftigt. Een toonbeeld daarvan is het in 2013 verschenen rapport “Is de zorg gegrond” van de vorige kinderombudsman Dullaert. Door de natie werd Dullaert als een heilige vereerd. Zijn rapport is voor mij de grootste deceptie, ontgoocheling, in mijn carrière geweest. Protesten van ouders over de onwaarheden, ja leugens, door Jeugdzorg worden geplaatst in het kader van ontevredenheid met de voor hen nadelige conclusies die Jeugdzorg in hun casus trekt. De Kinderombudsman schrijft: “Concluderend kan worden gesteld dat het AMK, BJZ en de Raad over het algemeen professioneel en deskundig te werk gaan.” Over de cultuur van onverschilligheid voor waarheid? Geen woord. Alleen maar: “Desondanks komen fouten in het onderzoeksproces en rapportages […]met enige regelmaat voor.” En zijn aanbevelingen: méér protocollen, méér trainingen. Kortom: meer van hetzelfde.
8. Het Waarheids-amendement Van der Burg / Bergkamp
Dankzij een amendement van de Kamerleden Van der Burg (VVD) en Bergkamp (D66) is in de Jeugdwet een waarheidsplicht voor de raad voor de kinderbescherming en Jeugdzorg opgenomen:
De raad voor de kinderbescherming en de gecertificeerde instelling zijn verplicht in rapportages of verzoekschriften de van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren.
Zijn we er nu? Mogen we zo naïef zijn om dat te denken?
Voor de praktijk betekent dat slechts dat de raad en jeugdzorg tegen protesterende ouders niet meer mogen zeggen dat ze “niet aan waarheidsvinding doen”. De indieners van het waarheidsamendement echter zijn zeer vasthoudend en verdienen steun. Zij verdedigen zeer vasthoudend de bedoeling van het nieuwe wetsartikel tegenover de minister van Veiligheid en Justitie. De minister volgt braaf de aanbevelingen van de kinderombudsman: meer protocollen, beter hun best doen, meer van hetzelfde.
9. Cultuur
De cultuur bij Jeugdzorg, Kinderbescherming, AMHK en alle instellingen is vergiftigd. Vergiftigd door minachting voor de waarheid – de hoeksteen van een Rechtsstaat. Op 5 november 2013 leek de toenmalige bestuursvoorzitter BJAA (Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam) Erik Gerritsen het licht te zien met een artikel in Binnenlands Bestuur. Hij schreef (als exponent bij uitstek van de repressieve tolerantie):
“Natuurlijk moet jeugdzorg ruimhartiger worden in het toegeven van fouten, maar er is meer nodig dan dat.” Geloofwaardig klonk het niet, maar gelijk had hij: er is meer nodig dan dat!
Wat er nodig is?
– Een Waarheidscomité Jeugdzorg en Kinderbescherming
-Erkenning van misleiding van de rechterlijke macht en chantage van ouders
– Een Waarheidskamer voor Kinderrechters, vergelijkbaar met de Wrakingskamer
-Beëindiging van alle foute onder toezicht stellingen
-Terugkeer naar huis van alle onterecht uit huis geplaatste kinderen
-Zuivering bij Jeugdzorg en Raden voor de kinderbescherming
Dat Waarheidscomité moet er komen. Een comité van juristen, naar het model van het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten.
LikeLike
Stop machtsmisbruik jeugdzorg, geef recht op een eerlijk proces door rechters
e jeugdbescherming heeft te veel macht. Ze doen niet aan waarheidsvinding artikel 21 en liegen tegen de rechters. Die geloven de Gecertificeerde Instellingen blindelings. Daarmee is artikel 7 geschonden: recht op een eerlijk proces, want ouders staan machteloos en moeten luisteren. Wij slaan de handen in één tegen Jeugdzorg.
Petitie
Wij
Slachtoffers van jeugdzorg
constateren
Jeugdzorg, Raad voor de Kinderbescherming, heeft teveel macht in Nederland: ze plaatsen vaak kinderen uit huis zonder aanleiding
Diverse rechten worden er geschonden: artikel 7, recht op een eerlijk proces, en vooral artikel 21, waarheidsvinding
De rechters geloven de Gecertificeerde Instellingen en de Raad blindelings en wil die instanties niet onder ede horen
Daarmee staan ouders machteloos en hebben ze niks te zeggen
Europees recht zegt: iedereen heeft recht op een family life zonder inmenging van instanties
en verzoeken
Rechters en Gecertificeerde Instellingen moeten zich houden aan de waarheidsvinding, zoals de wet bepaalt,
rechters moeten de Raad en de Gecertificeerde Instellingen niet blindelings geloven op basis van wat ze indienen maar
zelf onderzoek doen of laten doen door een onafhankelijke organisatie en
een dossier toetsen op waarheidsvinding en betrouwbaarheid.
ondertekend deze petitie als je tegen Jeugdzorg bent. Klik op de onderstaande url link
https://petities.nl/petitions/stop-machtsmisbruik-jeugdzorg-geef-recht-op-een-eerlijk-proces-door-rechters?locale=nl
LikeLike
AMSTERDAM – Nee please, geen Corona. Ook al is Diederik Gommers weer op tv geweest, please nee, geen Corona. Ook al stijgen de besmettings- en IC-cijfers, heus: geen Corona. Nee, echt – even een weekje geen Corona.
Toch twee keer een staafje in m’n neus gehad afgelopen week: ik moest een vliegtuig en een restaurant in. Gelukkig werken op de testcentra mensen die ook helemaal klaar zijn met het Corona-circus en slechts vluchtig aaien met het staafje. NEXT! Die boterham is snel verdiend.
Over boterhammen gesproken: iedereen die denkt dat Sywert, Bernd en Camille hun oneerlijk verdiende centen zullen moeten inleveren omdat advocaat Peter Plasman ze daagt, verspilt zijn energie. Plasman ook, maar Plasman is een opportunist. Hij weet dat hij dit gaat verliezen, maar de media-aandacht is wel zo lekker. Bovendien is het ook wel ‘ns leuk om tegenover iemand te staan waarmee je heel Nederland achter je krijgt: Sywert. Het is makkelijk scoren. Het zou Plasman sieren om Hugo en zijn ministerie aan te pakken en Sywert, Bernd en Camille op te roepen als getuigen. Zij hebben immers bewezen op wat voor onverantwoordelijke manier er in Den Haag met belastinggeld wordt gesmeten. Die 100 miljoen voor die liegende gristenboys is niets vergeleken bij de 5.1 miljard aan verdwenen belastingeuro’s waar Hugo geen bonnetjes voor heeft.
En begrijp me niet verkeerd, Sywert en de zijnen hebben op een onwaarschijnlijk achterbakse manier hun miljoenen verdiend. Sywert loog omdat het kón, omdat het legaal mogelijk gemaakt werd door Hugo en co. Hij loog tegen zijn behulpzame partners, tegen zijn vrijwilligers en tegen de rest van Nederland. Hij loog omdat hij er minimaal 30 miljoen euro rijker van zou kunnen worden. Sywert, Bernd en Camille zijn leugenaars maar Peter Plasman doet deze zaak om precies dezelfde reden waarom het mogelijk was voor Sywert om überhaupt de boel te flessen: media-aandacht. En gratis geld – een rechtszaak gesteund met donaties. Lekker man.
Als opiniemakert is Sywert dan gecancelled, wie werkelijk álles overleeft, is die Witte Onderbroek van BNNVARA. Ondanks alles wat hij uitkraamt en doet, wordt Van Jole niet gecanceld. Ja, dat is het privilege van de blanke heteroman maar daar moeten we niet teveel aandacht aan besteden. Op de staatsomroep roept het fossiel enthousiast dat ongevaccineerden ‘maar lekker dood’ moeten. Het moralisme is stuitend, evenals het moralisme van Hugo die het tekort aan IC-bedden wijt aan ongevaccineerden. Nooit zijn de obese of longkankerpatiënten schuldig aan hun beroep op de zorg, nooit zijn de dronken rijders schuldig aan hun beroep op de zorg. Nooit is het tekort aan IC-bedden de schuld van alle kabinetten Rutte die blijven bezuinigen op de zorg. Nee, wij ongevaccineerden zijn schuldig aan alles.
Dus please, even een weekje geen corona.
1115 kinderen uit huis geplaatst door een overheid die willens en wetens burgers beschuldigde van fraude, die willens en wetens burgers kapot maakte, die willens en wetens onderzoeken en bewijzen wegmoffelde en die willens en wetens 1115 kinderen weghaalde bij hun vaders en moeders. Als Minister-President zou ik hier ook geen woorden voor hebben. Hoewel, geef het een week. Dan is ook dit de schuld van ongevaccineerden.
LikeLike
Bjz heeft voor mij gefaald theoretische doemdenkers, de rechtbank is een nep rechtbank
Corruptie en vriendjes politiek, vechten tot je er bij neervalt, wachten op niks
LikeLike
Jeugdzorg maakt mensen overspannen. En maakt kinderen crimineel
LikeLike
Antwerpen
Nederlanders vluchten voor jeugdzorg gezinsopvangen vol met gevluchte gezinnen.
Het Comite bijzondere jeugdzorg maakt zich zorgen om de grote toename van nederlandse gezinnen . Wat is er toch mis met de nederlande kinderbescherming. Ik heb onderzoek gedaan en kon geen enkel bewijs vinden in geen een van de dossier van de nederlandse kinderbescherming. Het gaat alleen om vermoedens en verzonnen verhalen. Zorgelijk dat men zo omgaat met ouders en kinderen. Zorgelijk
LikeLike
ZWOLLE – Als je te maken krijgt met de Raad voor de Kinderbescherming is mijn advies altijd. Hou ze buiten de deur en ga niet met ze in gesprek, geef geen toestemming om informanten te benaderen en geef geen toestemming om met je kinderen te spreken. In de praktijk heeft dit beruchte bestuursorgaan overal maling aan en praten ze met kinderen op school en/of praten ze met informanten. Het enorme voordeel voor ouders om NIET met personeel van de Raad voor de Kinderbescherming te praten is dat er vanzelf een CONCEPT rapport komt en daar kun je eventueel met een klachtenprocedure op gaan reageren. Je hoeft niet bang te zijn voor repressie want kinderrechters praten bijna altijd als papegaaien de kinderbescherming na en ook al is er NIETS AAN DE HAND MET UW KIND DAN NOG ZAL DE KINDERRECHTER ALTIJD EEN VOTS OF OTS UITSPREKEN want uw gezin moet worden onderzocht door een leger aan allerlei hulpverleners om de werkgelegenheid in de jeugdzorgindustrie in stand te houden. In een zaak had een moeder wel 17 “hulpverleners” en die was de hele week bezig met hulpverleners en toch haar kinderen kwijt met “kinderbeschermingsmaatregelen na verzonnen verhalen” en het legertje hulpverleners wordt op het volgende slachtoffer afgestuurd want de kindertehuizen moeten vol zitten en pleegouders kunnen hun hypotheek betalen met steeds meer pleegkinderen. Het zal geen verrassing zijn dat na contraproductieve bemoeienis van kinderbescherming en/of jeugdzorg met een gezin er weer een gezin is vernietigd, kinderen uithuis zijn geplaatst en ouders kunnen eindigen in een gesloten inrichting of schuldsanering want kost wat kost probeert de jeugdzorgindustrie met SUCCESVOLLE TEGENWERKING jou kapot te maken.
Lachwekkend is ondertussen ook het vaste toespraakje van de kinderrechter: “U ALS OUDER MOET SAMENWERKEN MET DE GEZINSVOOGD!” Dit soort rechters valt gelijk door de mand wegens hun partijdigheid voor een gezinsvoogd, want die gezinsvoogd hoeft van diezelfde kinderrechter immers niet met ouders samen te werken. Die heeft daar ook geen enkel (financieel) belang bij. Vervolgens zie je dan ook alleen maar SUCCESVOLLE TEGENWERKING gezinsvoogd bij kinderbeschermingsmaatregelen en de zaak explodeert. De kinderen zie je na jaren “jeugdzorg” eindigen als zwervers op straat uitgekotst door de jeugdzorg want die beroepsgroep heeft het nog drukker met de volgende lading kinderen ook al weer in hun macht gekregen door kritiekloze en ernstig falende (kinder)rechters.
Na bijna 20 jaar praktijkervaring vind ik (kinder)rechters de weerzinwekkenste beroepsgroep van Nederland. Ze kijken nergens naar, schrijven toe naar de door de jeugdzorg gewenste conclusie door zaken die ouders aanvoeren met opzet weg te laten of te verdraaien. Je kunt niet winnen ze zijn vrijwel altijd partijdig voor de Staat en haar bestuursorganen. Kinderrechters vinden mij (Hop) ook niet zo aardig want ik heb heel veel praktijkervaring met hoorzittingen achter gesloten deuren. Als een kinderrechter de zaak opent en zegt “er is sprake van een crisisuithuisplaatsing” omdat de jeugdzorg dat in een onderonsje al heeft gezegd reageer ik gelijk citaat: “Hoe komt u daar nu bij u bent zo partijdig als de pest en heeft uw voor de jeugdzorg partijdige mening al weer klaar”. Zoiets vinden ze niet zo leuk.
De rechtspraak in Nederland deugt niet!
LikeLike
Antwerpen – Op de vlucht voor de nederlandse kinderbescherming.
Meld u aan bij het CAW in Belgie. Gezinsopvang in Antwerpen. Klik op de onderstaande
Url link om op de website te komen van het CAW voor hulp en ondersteuning.
https://www.caw.be/hoe-wij-helpen/opvang/
Neem contact op met comite bijzondere Jeugdzorg in maasseik
Klik op de onderstaande link om op de website te komen van het comite bijzondere
Jeugdzorg.
https://www.jeugdhulp.be/contacten/ondersteuningscentrum-jeugdzorg-maaseik
U kunt een huis of kamer huren klik op deze onderstaande url linken
https://www.2dehands.be/
https://immo.vlan.be/nl/vastgoed/huis/te-huur/antwerpen
De onderstaande adressen zijn het CAW
CAW Antwerpen vzw
Lange Lozanastraat 200 2018 Antwerpen +
CAW Boom Mechelen Lier vzw
Maurits Sabbestraat 119 2800 Mechelen +
CAW Brussel vzw
Priemstraat 19A 1000 Brussel +
CAW Centraal-West-Vlaanderen vzw
Krekelstraat 56 8870 Izegem +
CAW De Kempen vzw
Hofkwartier 23 2200 Herentals +
CAW Halle Vilvoorde vzw
Poverstraat 75B 48 1731 Asse +
CAW Limburg vzw
Welzijnscampus 19 b0002 3600 Genk +
CAW Noord-West-Vlaanderen vzw
Ruddershove 8 8000 Brugge +
CAW Oost-Brabant vzw
Redingenstraat 6 3000 Leuven +
CAW Oost-Vlaanderen – Regiosecretariaat Aalst-Zuid-Oost-Vlaanderen
Verastenstraat 1 9300 Aalst +
CAW Oost-Vlaanderen – Regiosecretariaat Gent-Eeklo
Oude Houtlei 124 9000 Gent +
CAW Oost-Vlaanderen – Regiosecretariaat Waas-Dender
Gasmeterstraat 81 B 9100 Sint-Niklaas +
CAW Oost-Vlaanderen vzw
Visserij 153 9000 Gent +
CAW Zuid-West-Vlaanderen vzw
Beheerstraat 46 8500 Kortrijk
Met vriendelijke groet, Andre Van Looveren
LikeLike
Veilig Thuis & Samen Veilig = Onveilig uithuis Jeugdzorg liegt altijd. Politiek Den Haag ondersteund de liegende instanties en staat 100% achter hun leugens. De KIR de napraat pappegaai. Jeugdzorg maakt alle gezinnen uiteindelijk kapot
Dus allereerst wordt er al een onterechte melding gedaan bij het AMK, die mensen die de melding doen liegen al. Vervolgens doet de Raad voor de Kinderbescherming een onderzoek en ook de uitkomsten van de Raad zijn volgens jou gelogen en belachelijk. Vervolgens doet de Kinderrechter een uitspraak. Volgens jou een belachelijke uitspraak die nergens op slaat. Er komt een gezinsvoogd. Deze gezinsvoogd is een parasiet, en ook zij is een leugenaar. Hierop volgt een uithuisplaatsing, wederom goedgekeurd door de Raad voor de Kinderbescherming en de Kinderrechter. Wederom – volgens jou – gebaseerd op leugens. Hierop worden de kinderen in een instelling geplaatst, en ook deze instelling behandeld de kinderen expres slecht? (Even voor de leken onder ons: deze instelling staat totaal los van Bureau Jeugdzorg en is geheel onafhankelijk. Zij hebben eigenlijk niets met elkaar te maken). Hierbij komt dat de gezinsvoogd dus – volgens jou – de kinderen expres in een zeer slechte instelling heeft geplaatst, alleen om wraak te nemen op jou? Ik vind dat gewoon heel moeilijk en vreemd, begrijp je dat?
Op een groep ook, die worden gecontroleerd, zeer en zeer streng. Wanneer er iets niet klopt, komen zij meteen op een zwarte lijst terecht. Deze lijst is bekend in de provincie waar zo’n instelling zich bevindt. Ook daar heb ik onderzoek naar gedaan. De manier waarop de groep vaak met kinderen omgaat, vind ik over het algemeen niet zo goed. Kinderen mogen nauwelijks kind zijn, moeten zich haast perfect gedragen, dat vind ik niet kloppen. Bovendien vind ik dat de groepsleiders zich meer zouden mogen opstellen als warme personen, en niet als ‘trainers’. Deze kinderen worden net op brute wijze uit huis gehaald, het zou fijn zijn als er dan in elk geval iemand is om ze te troosten, even lekker op schoot te nemen, maar nee, dat mag zogenaamd niet. Maar dat de kinderen daar niet goed gevoed worden en dat zij twee weken in hetzelfde ondergoed lopen, nee… Ze krijgen niet iedere dag een schone broek aan, dat klopt, maar wel schoon ondergoed. En over de nagels ook: de gezinsvoogd gaat niet over wanneer de nagels geknipt worden, dat beslist de groep! Dus je doet het nu lijken alsof zij meer macht heeft dan ze heeft. Dat klopt niet, zoveel macht heeft ze niet. Gelukkig niet.
Dus even voor de duidelijkheid: met ‘jeugdzorgmedewerker’ bedoel je iemand van de groep, een groepsleider van Anna en Nick? Want de gezinsvoogd beslist niet over bovenstaande. Dus dit zijn twee verschillende personen, vanuit twee verschillende organisaties. Het reilen en zeilen op de groep staat los van Bureau Jeugdzorg. Klopt dit of bedoel je dit anders?
LikeLike
GELDERLAND – Jeugdbeschermer liegt ook in rechtbank. En wint
Het is jammer voor Jeugdzorg, maar in Ilja hebben ze een tegenstander gevonden die voor zijn broertje en zusje blijft vechten tot hij er zelf bij neer valt. Snelle recap: een filmpje van de uithuisplaatsing van twee kinderen door Jeugdzorg Gelderland leidde tot dit dossier waarin aantoonbare leugens van Jeugdzorg staan, dat prompt in een verkrampte paniek schoot. Dikke vinger, we gaan doorrr. Het is een algemeen bekend gegeven dat junkies liegen om in hun behoeften te kunnen voorzien. Zelfs in de rechtbank blijkt het aan andermans kinderen verslaafde Jeugdzorg er totaal geen moeite mee te hebben om hun leugens te herhalen om te blijven parasiteren op de kinderen van Jelena. En de kinderrechter (die ooit een agent die een kind (!) verkracht had min of meer liet lopen) laat de kinderstelende Jeugdzorgfeeksen gewoon hun gang gaan. De aantoonbare leugens van Jeugdzorg zijn door de rechter in een zitting van woensdag (waar Ilja buiten werd gehouden) namelijk totaal genegeerd, zo lezen we in de beschikking die ons per ouderwetsch stenciltje bereikte: deel EEN, TWEE & DRIE. Ondertussen zitten Anna en Nick nog steeds in de kerkers van Jeugdzorg. Moedige doorzetbroer Ilja heeft wel aangifte gedaan tegen Jeugdzorg, en de advocaat van de familie gaat in hoger beroep. Maar Jeugdzorg krijgt vooralsnog van de kinderrechter vrij spel om de kinderen en hun familie in een onwerkelijke en traumatische situatie gevangen te houden. Het slotwoord is voor Ilja: “Fijne rechtsstaat is het toch.”
LikeLike
ROTTERDAM – De rechtbank heeft een schadeclaim van een miljoen euro bij Bureau Jeugdzorg Stadsregio Rotterdam in hoger beroep afgewezen.
Deze claim – de grootste ooit tegen jeugdzorg – is ingediend door een 32-jarige vader. Hij beschuldigt jeugdzorg van het onrechtmatig afpakken van zijn nu 9-jarige zoon en spreekt zelfs van kinderroof.
Volgens de rechtbank is er geen sprake van een onrechtmatige daad door Jeugdzorg en moet de vader voor een deel van zijn verwijten eigenlijk bij de Raad voor de Kinderbescherming zijn. De man gaat in hoger beroep en is bereid tot het Europees Hof voor de Rechten van de Mens door te strijden.
Samen met zijn advocaat bereidt hij nu ook zaken tegen de staat en de Raad voor de Kinderbescherming voor. “Er zijn grote fouten gemaakt. Wie waarvoor aansprakelijk is, is nog niet precies duidelijk. Het zwartepieten is nu wel begonnen”, reageert de vader op het vonnis.
De man is zijn kind al negen jaar kwijt, nadat zijn toenmalige vriendin en moeder van de baby het jochie in een vlaag van verstandsverbijstering te vondeling legde. Eerst belandde het kind in een crisisopvang en later in allerlei pleeggezinnen. Aanvankelijk was er een bescheiden omgangsregeling, maar die is stopgezet. Sinds oktober heeft hij zijn zoon niet meer gezien.
De strijd om zijn kind heeft voor de man grote financiële gevolgen. Doordat hij bij de rechtbank heeft verloren, komen alle kosten, ook van de advocaat van jeugdzorg, op zijn bordje. Dat gaat om een bedrag van bijna 9.000 euro. “Schokkend dat het zoveel geld kost als je in opstand komt en vecht voor je recht.”
De vader ziet voldoende aanknopingspunten om in hoger beroep wel succes te hebben. “De manier van motiveren voldoet niet aan de minimum eisen. Jeugdzorg hoeft nooit wat te bewijzen: ook bij deze rechter niet. Ze staan boven de wet. Ik denk dat ik nog steeds ijzersterk sta. Mijn rechten zijn geschonden, doordat ik voor belangrijke beslissingen niet ben gehoord en zelfs als niet belanghebbende ben bestempeld, terwijl ik het gezag nog had.”
Ondanks het verdriet blijft de hoop op hereniging groot. “Mijn zoontje heeft tegen een psycholoog gezegd dat hij me graag wil zien. Maar hoe langer het contact uitblijft, hoe meer we van elkaar vervreemden.”
LikeLike
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022. Dit kan digitaal of per post. Een medewerker van het Schadefonds behandelt uw aanvraag. Stuur bij uw aanvraag de juiste documenten mee, zodat wij uw aanvraag sneller kunnen behandelen.
Klik op de onderstaande link of kopieer deze en plak deze in de interner browser
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
Met vriendelijke groet Thea Van Wiersma
LikeLike
Tijdelijke regeling slachtoffers jeugdzorg
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
Voor wie is de regeling bedoeld?
De regeling is bedoeld voor (destijds) minderjarigen die:
in een pleeggezin, instelling of opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen verbleven,
en hier tussen 5 mei 1945 en 12 juni 2019 slachtoffer werden van bovenmatig geweld.
Wilt u weten of u in aanmerking komt voor de tegemoetkoming? Bekijk dan onderaan deze pagina de voorwaarden.
Over de aanvraag
U kunt uw aanvraag indienen tot en met 31 december 2022. Dit kan digitaal of per post. Een medewerker van het Schadefonds behandelt uw aanvraag. Stuur bij uw aanvraag de juiste documenten mee, zodat wij uw aanvraag sneller kunnen behandelen.
LikeLike
70.000 gedupeerde kinderen toeslagenaffaire krijgen tegemoetkoming
Alle kinderen die door de toeslagenaffaire zijn opgegroeid in armoede en te maken kregen met gezinsproblemen, krijgen een financiële compensatie. Het gaat om 1500 tot 7500 euro, afhankelijk van hun leeftijd. Dat schrijft staatssecretaris Van Huffelen aan de Tweede Kamer.
Het gaat om ongeveer 70.000 kinderen en jongeren. Naast een financiële tegemoetkoming krijgen zij langdurende ondersteuning bij traumaverwerking en het vinden van hun weg in de maatschappij.
Groepen kinderen van ‘toeslagenouders’ hebben hier zelf het kabinet over geadviseerd via gesprekken en panels.
Van Huffelen bedankt de kinderen voor hun inbreng en zal ook de komende jaren om hun advies blijven vragen. “Het verlies aan jeugd is op geen enkele manier met terugwerkende kracht te repareren”, zegt Van Huffelen. “Het kabinet kan wel hun leed erkennen en bijdragen aan een betere toekomst.”
Achterstanden
Tot nu toe hebben zich meer gedupeerde ouders gemeld van de kinderopvangtoeslagaffaire dan gedacht. Ook het aantal uren dat zij hulp nodig hebben bij de afhandeling van hun zaak is groter dan gedacht: 35 uur in plaats van 20 uur gemiddeld.
De organisatie die is opgezet voor de afwikkeling heeft daardoor een achterstand opgelopen.
Van Huffelen probeert al maanden om het aantal medewerkers op te voeren, maar het is niet eenvoudig om mensen te vinden met de juiste achtergrond. Verder moeten zij ook nog opgeleid en ingewerkt worden. Er werken nu achthonderd mensen bij de speciale organisatie.
Catshuisregeling
42.000 ouders hebben zich tot nu toe gemeld voor de Catshuisregeling. Van hen hebben 19.000 ouders de eerste compensatie van 30.000 euro ontvangen, na een ‘lichte toets’ of zij daarvoor in aanmerking komen.
Ouders die in de grote financiële problemen zitten en die niet kunnen wachten op de eerste compensatie zijn versneld geholpen. Van hen is wel het hele dossier beoordeeld. Het gaat tot nu toe om een paar duizend ouders.
Van Huffelen wil de zomer gebruiken om de werkwijzen te verbeteren om ouders meer maatwerk te geven. Er zijn groepen ouders die minder schade hebben dan de 30.000 euro die ze krijgen, maar er zijn ook ouders die de komende jaren nog hulp nodig hebben om hun situatie weer op orde te krijgen.
Ook wordt er door het kabinet gewerkt aan regelingen en bijstand voor andere gedupeerden dan de ouders, zoals hun ex-partners en gedupeerden van andere toeslagen dan de kinderopvangtoeslag.
LikeLike
Weet iemand hoe je van jeugdzorg af komt?
Kan iemand hier mij vertellen waar je terecht kan voor hulp om mijn
Kinderen terug te krijgen. Kan ik bijvoorbeeld nog ergens een verzoek
Indienen voor een heropening van mijn rechtzaak want alles is onheroepelijk.
En mijn kinderen zitten door de toeslagaffaire in een pleegezin in breda.
Wie kan mij helpen?
LikeLike
Vluchten naar het buitenland is een hele toestand. Vluchten terwijl je onschuldig bent. Het is wat in Nederland. Neem altijd alle gesprekken op. Sla deze goed op verschillende plekken zo dat je een kopie hebt van de geluidsopname. Spreek altijd de datum in. Zo dat jij weet bij welke gesprek de geluidsopname hoort. In de toekomst dan veranderd mogelijk de wet en kun je het wel gebruiken als bewijs zet het op een usb stick en zet het op een cd. Je hebt dir bewijs in de toekomst nodig om aan te tonen dat jeugdzorg liegt. In Den Haag weten ze wel dat jeugdzorg de raad en veilig thuis dikke leugenaars zijn.
LikeLike
Ik ben gevlucht vanuit irak naar nederland. Voor verblijfsvergunning en uitkering.
In mijn land. Ik had geen werk en geen geld. Mijn zoon zit 5 jaar pleegezin omdat hun zeggen
mijn zoon heeft trauma van oorlog in irak. Ik heb nu al 5 jaar mijn zoon niet gezien sinds ik in nederland woon. Ik ben echt heel verdrietig ervan. Kan iemand mij alsjeblieft helpen.
LikeLike
De Raad voor de Kinderbescherming doet geen waarheidsvinding. Deze wet beschermd de Raad om strafrechtelijk vervolgd te worden. Door dat hun geen waarheidsvinding doen en de kinderrechter ook niet. Sta je machtenloos. JZ heeft voor mij nooit iets goeds gedaan. Ik ben 3 kinderen kwijt door een gezinsvoogd die altijd zij zich altijd zorgen te maakte.. Ik zie in mijn omgeving veel kinderen het zelfde overkomen. In jeugdzorg zijn ze compleet doorgedraaid een hekse jacht op de kinderen van Nederland , het zijn doemdenkers ik blijf het zeggen..
LikeLike
Ik heb zelf gewerkt bij Veilig Thuis Groningen. En gezien dat alles oneerlijk verloopt. We moeten van onze team leider. Alleen afgaan op meldings waarvan feitelijk geen bewijs is. En wij moeten rapportages aandiken en erger maken en zeggen dat er kwaad sprekerij is tussen ouders of kind of dat de kinderen veel ruzie hebben. Of dat er geen zicht is en de veiligheid niet gegarandeerd kan worden. En dat er zorgen zijn. Dit moet zo dat onze ketens partners zoals de jeugdbescherming en de zogeheten WIJ team hier geld mee verdienen en wij bonus ontvangen van hun. Kinderen leveren geld op.
LikeLike
Bij de toeslagaffaire zijn kinderen onterecht uithuis gehaald. Door de Raad en Buro Jeugdzorg & Veilig Thuis.Met Valse meldings
Het kabinet heeft de fout toegegeven. Maar de kinderen zitten nog steeds in pleeggezinnen.
Als kinderen onterecht uithuis worden geplaatst. En het is bekend dat er een fout is gemaakt.
Dan gaan ze nog niet zomaar terug dat kan meestal jaren duren. En dan ook nog zeggen de kinderen zijn gewend in het pleegezin. Ik heb gelezen in het zwarte boek van de kinderbescherming dat er kinderhandel. Word gedaan in de jeugdzorg. Kinderen worden verhandeld als handel. Er gaan geruchten rond dat kinderen worden misbruikt in pleeggezinnen. En dat hier voor betaald word. Op google vind je veel en op youtube over kinderhandel en seksueel misbruik in de jeugdzorg. Ik heb zelf vaak te maken gehad. Met jeugdzorg. Ik heb ondervonden dat hun meestal altijd liegen 9 van de 10 keer liegen ze. Waneer ze goed met je zijn. Dan heb je geluk tot je nieuwe krijgt dan kan alles draaien. Na een melding bij Veilig Thuis veranderd je leven je krijgt dan te maken met de Raad. Het ligt aan de melding. Als de valse melding niet zo erg delict is dan stappelen ze dat op. Dan onverwacht uit het niets komen ze met een valsemelding. Bijvoorbeeld dat je iemand zou hebben mishandeld of seksueel zou hebben misbruikt of dat je dealt in harddrugs of dat ze denken dat jezelf hard drugs gebruikt. Meldings waarvan geen bewijs is daarmee kunnen ze je kinderen mee afpakken. Gewoon een anonieme beller die serieuse valse meldings maakt. En dan kunnen hun de kinderen afpakken. Ik denk zelf ook dat gezinsvoogden en jeugdzorgwerkers zelf valse meldings maken om gezinnen kapot te maken waar hun geld mee verdienen. Ik schat in per kind dat ze per jaar zeker 45.000 euro verdienen. Reguliere zorg is al 2000 euro per maand. En als ze uithuis zijn geplaatst moet het als goed is meer opleveren. Waneer jeugdzorg geld nodig heeft dan plaatsen ze kinderen die bij hun ondertoezicht staan uithuis. Om meer geld te verdienen. Bovendien vertellen ze ook leugens aan de pleegkinderen. Soms vertellen ze dat hun ouders dood zijn. Of dat ze niet voor hun wouden zorgen of dat ze junkies waren of geen geld hadden. Of dat ze andere dingen belangenrijker vonden. Iedereen die met Jeugdzorg te maken heeft lijd mogelijk aan zware stress. Deze stress is zeer ongezond. De jeugdzorg is geen hulpverlening. De jeugdgezondheids organisatie bestaat ook nog. Met echte specialisten. Het kabinet inversteert in he verkeerde de deel van de jeugd instanties. Buro jeugdzorg is geen officiele instantie en Veilig Thuis ook niet. En is gewoon een bedrijf wat ingeschreven staat bij kamer van koop handel. Iedereen kan zelf zo bedrijf beginnen. Je hebt alleen gezinsvoogden nodig dit zijn geen hulpverleners. Jeugdzorg verdient meer geld als ze een kind in een pleegezin stoppen. Als ze hulpverlening moeten inzetten kost 2000 euro per maand en dat is voor 20 uur per maand. Als ze nog vaker moeten langskomen en je meer kinderen hebt loopt dat in de duizenden euros per maand. Zonder zorg zijn ze goedkoper uit. Ik hoop dat de jeugdwet veranderd. En dat het zo gaat worden dat alle meldings worden nagecheckt en dat alles alleen mag met bewijs. Dus dat ze zonder wettelijkbewijs geen kinderen uithuismogen plaatsen. Op internet staat ook dat de raad bestuursrechtelijk verplicht is om waarheidsvinding te doen. Dat doen ze niet de raad doet wat hij zelf wil. Het is een soort duivelactige iets. Het pakt jou kinderen waneer hun dit willen. Ik hoop dat de wet dus spoedig zal veranderen naar eerlijkheid in de zorg voor kinderen. Bijvoorbeeld netzo als in belgie daar geven ze mensen echt hulp. Daar kun je de hulpverlening . Hulpverlening noemen. In nederland ligt dat anders. Hoe meer mensen hun opstaan tegen jeugdzorg hoe sterker we samen zijn. Er zouden meer demonstraties moeten komen tegen jeugdzorg met het doel dat de waarheidsvinding op tafel. En dat het recht kind word beschermd met het familie netwerk. Nu is het zo ook al heb je afgesproken dat de kinderen in een crisis situatie bijvoorbeeld na een familie lid of kennis of je ouders. Op het moment van de uithuisplaatsing kiezen 8 van de 10 x voor het pleegezin. Ze willen zoveel mogelijk kinderen uithuisplaatsen. Dat is de bedoeling van buro Jeugzorg Nederland. Zoveel mogelijk gezinnen kapot maken. Iedereen die denkt dat jeugdzorg niet hen kapot kan krijgen vergis je niet deze mensen gaan overlijken.
Waneer je kind jarig is krijg je die niet te spreken. Waneer ze in een pleegezin zitten mag je ze twee uurtjes per maand zien.
LikeLike
Op internet zijn er velen die zich druk maken om de ‘waarheidsvinding’ in jeugdzorgzaken. Het schijnt echter de afgelopen 5 jaar schering en inslag te zijn om elkaar maar uit te maken voor ‘pedofiel’ of ‘kindermisbruiker’ dan wel erger.
Ook schrijver dezes kan daar over meepraten: in 2008 probeerde men mij als zodanig met een fake verhaal onderuit te halen. Men had heel wat uit de kast getrokken: ‘onderzoeksjournalist’ Alberto Stegeman, de directeur van de MO groep J.D. Sprokkereef en daarna 2 advocaten van BJZ- Haaglanden die alles ingezet hebben om mij mijn artsentitel te ontnemen. Gezien het feit dat er niets is, is alles met niets afgelopen, zelfs geen aanklacht. Het ‘meisje van Stegeman’ is nimmer gevonden, duidelijk toch: het was fake tegen fake. Wel mocht ik heel wat dwangsommen wegens de laster incasseren. Een en ander is na te lezen, met de bewijsstukken, in mijn ‘Nico Mul’s link’ hoofdstuk 10.
Tot op de dag van vandaag blijven er personen als Micha Kat (‘klokkenluider on-line’), Martin Vrijland en Yvonne van H. (meervoudig veroordeeld tot gevangenisstraf wegens lasteren: mensen beschuldigen van pedofilie/kindermisbruik) doorgaan met mensen vals beschuldigen. Treurig is echter dat iemand als Martin Vrijland (pseudoniem) weigert om in gesprek te gaan en aantijgingen van iemand als Yvonne van H. serieus neemt en op last daarvan anderen weer voor pedofiel uitmaakt op zijn blogs.
Als men dan Martin opbelt op 21-11-2014 om uitleg te geven en hem te waarschuwen voor Yvonne van H, volgt het neerleggen van de telefoon. Vervolgens word ik opgebeld door Martin en de huid vol gescholden met dreigementen omdat ik het nummer van Martin (06-30801383) had doorgegeven. (Ik vond het nummer ooit gewoon op internet.) Martin weigert aantoonbaar zaken die pertinent onjuist zijn te corrigeren. Juist hij die het altijd over ‘waarheidsvinding’ heeft! Hierbij past hij in de rij van YvH die allerlei dingen knipt en verdraait en vooral met fake-verhalen komt en Micha Kat die een duim heeft zo groot als op zijn minst de Euromast: de enige onzinnige verdachtmaking na de andere. (Ik zou ‘bekend zijn in pedo-netwerken’, zei Micha Kat laatst in een video!) Treurig is ook dat Micha en Martin elkaar aan het bestrijden zijn, zie deze video. Het was zoveel anders bij Take2myra. In plaats van krachten te bundelen worden de krachten verspild aan het bestrijden van elkaar. Juist een goed gesprek zou kunnen helpen om eens het niveau van FaceBook en personen als YvH te ontstijgen.
Ik neem het hierbij op voor anderen die door een door mij altijd als integer beschouwde schrijver als Martin Vrijland gewoonweg als pedofiel worden uitgemaakt en geen verweer krijgen. Ook Martin wordt door Yvonne van H. (‘pedo-jaagster’) beschuldigd van pedofilie dan wel als pedofiel beschouwd, maar dát heeft hij waarschijnlijk zelf niet eens in de gaten. Sterker nog, Martin weigert ieder normaal gesprek….. Moet nu alles via aangiften en kort-gedingen? TREURIG!
Ik weet dat Martin boos zal worden op dit artikel (en) omdat ik zijn telefoonnummer openbaar vermeld, maar als je weigert in gesprek te gaan Martin, dan moet het maar zo: slachtoffers van u moeten zich kunnen verweren en een opening tot gesprek moet er zijn!
BJZ lacht zich rot: ouder-ondersteuners die elkaar in de haren zitten op internet…. En BJZ kan rustig waarschuwen voor alle ouder-ondersteuners… zoals men ook collectief waarschuwde voor mij….
Terzijde: ik heb het, in tegenstelling tot de verwachting en bedoelingen van jeugdzorg, nog nooit zo druk gehad met ouders ondersteunen als de afgelopen 5 jaar…. En BJZ zich maar afvragen waarom ouders steeds mondiger worden….
Voor de eerlijkheid hier mijn nummers: 0857-851342 of 0633109214, dan kan Martin Vrijland in het kader van zijn ‘waarheidsvinding’ eens in gesprek gaan.
Overigens: Ik ben, vanaf geboorte al, stapelgek op mijn inmiddels volwassen dochter, ik ben haar VADER en dat zal ik blijven ook…. ik houd van haar met hart en ziel! Maakt me dit nu pedofiel, of is iedere ouder automatisch pedo?
Nico
LikeLike
Ouder pleegde zelfmoord na toeslagenaffaire van de Belastingdienst. En door de van uithuisplaatsing van haar kind. Die is gedaan op verzoek van de Raad voor de Kinderbescherming en de rechtbank op advies van de Raad en Hier te noemen Buro Jeugd zorg danwel Bjz = Jeugdbescherming
Afgelopen mei werd na een onderzoek van Trouw en RTL Nieuws bekend dat honderden ouders en een gastouderbureau in Eindhoven het slachtoffer waren van stelselmatig onterechte benadeling door de Belastingdienst. Uit nieuw onderzoek blijkt dat de omvang van het schandaal vele malen groter is dan werd gedacht. Volgens journalist Pieter Klein zou één van de ouders zelfmoord hebben gepleegd nadat de belastingdienst tienduizenden euro’s onterecht terugvorderde.
Advertentie
Nepbewijs
Het ging in bijna alle gevallen waarin de Belastingdienst zelfs nepbewijs gebruikte om kinderopvangtoeslag van ouders stop te zetten, waardoor velen in de financiële moeilijkheden kwamen, om ouders met een Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse achtergrond. De Belastingdienst gebruikte in 2013 een oud rapport dat door een rechter reeds van tafel was geveegd in 2011 om in 2013 een fraude-onderzoek te starten naar het gastouderbureau. Dat terwijl de beschuldigingen ongegrond waren verklaard. De Belastingdienst negeerde ook meerdere positieve bevindingen van de GGD over het bureau. Ook staatssecretaris Snel ging nat in de Tweede Kamer, omdat hij zich baseerde op de foutieve informatie. De belastingdienst ‘rommelde met verouderd bewijs’ en maakte zelfs jacht op een klokkenluider die door de Belastingdienst achtergehouden stukken in rechtszaken naar buiten bracht.
CAF16
De zaak die in eerste instantie aan het licht kwam met 300 benadeelden zou de codering CAF11 dragen (CAF = Combiteam Aanpak Facilitators). Naar nu blijkt, zouden er zo’n 170 CAF-zaken lopen. Staatssecretaris Menno Snel kon zich de verschillende CAF coderingen niet meer herinneren volgens Pieter Klein: “Waar kwamen we dit weekeinde achter? In de zaak die maandag diende staat in de dossiers de code ‘CAF1601’. De zaak van een jonge moeder van Antilliaanse afkomst, die haar kind mee naar school moest nemen omdat ze geen opvang meer had, en die jarenlang kapot is geprocedeerd. En nog steeds grote schulden heeft. Wat erkende de Belastingdienst maandag voor de rechtbank Rotterdam? Ja, dit was ‘CAF16’. Het project dat Menno Snel in maart niet kon vinden, en donderdag verzweeg.”
Zelfmoord
Journalisten Jan Kleinnijenhuis van Trouw en Pieter Klein van RTL Nieuws beten zich vast in de zaak en lieten niet los. Volgens Klein zouden honderden goedwillende ouders bewust zijn benadeeld door een Belastingdienst, van de top tot aan de werkvloer, die maling had aan de wet. De heksenjacht van de Belastingdienst op ouders met een migratieachtergrond liet diepe onomkeerbare sporen na, van echtscheidingen, tot schuldenproblematiek. Één ouder pleegde zelfmoord nadat de Belastingdienst tienduizenden Euro’s terugvorderde.
LikeLike
Jeugdzorg Mafia Turken demonsteren in Rotterdam
LikeLike
Kinderhandel in nederland
LikeLike
Bekijk deze video goed, Dit gaat over de Kinderhandel in Nederland. Wat word gepleegd door de Raad van de Kinderbescherming. En de kinderrechters Bjz & Veilig Thuis Nederland, Zie hier wat er met u kind is gebeurd na een uithuisplaatsing
LikeLike
Amsterdam
Rechter Nathalie kwam zelf terecht in een situatie van huiselijk geweld en luidt nu de noodklok
“Ik zag instanties als Veilig Thuis of Bureau Jeugdzorg roddels opschrijven, zonder onderzoek te doen naar wat er werkelijk aan de hand was”, zegt Van Waterschoot. “Tegelijkertijd kregen de kinderen eigenlijk geen hulp.”
Toen ze zelf voor de rechter moest verschijnen, merkte ze dat ze daar geen bescherming kon krijgen. “Het was raar voor mij, om met een dubbele pet voor de rechter te staan”, legt ze uit. “Onze kwestie werd versimpeld weergegeven als een stel dat vecht over de kinderen.”
Volgens Van Waterschoot werden de kinderen geestelijk mishandeld door haar ex-man en was er, zonder in details te treden, sprake van ‘andere zaken die het daglicht niet konden verdragen’. Toch werden haar kinderen voortdurend in contact gebracht met haar ex-man.
Feitelijke situatie
Tijdens het proces bleef ze zwijgen over de misstanden, maar nu haar kinderen meerderjarig zijn luidt de rechter de noodklok. Als zelfs zij, als rechter, niet in staat was de feitelijke situatie te schetsen, hoe moeten al die andere ouders dan serieus genomen worden.
“Op basis van rapporten, die al niet op waarheden zijn gebaseerd, worden er door de rechter beslissingen genomen over jouw kinderen”, zegt Van Waterschoot. “Kinderen hebben belang bij ongelooflijk goed onderzoek en er moet beter naar ze geluisterd worden door de rechter.”
LikeLike
Rutte wil niet reageren op het uit huis plaatsen van 1100 kinderen: ‘Ik ben in Brussel’
De enorme berg misstanden in het toeslagenaffaire blijft doorgroeien, met als meest recente schandaal het bericht dat meer dan duizend kinderen van gedupeerden uit huis zijn geplaatst. Terwijl de woede onder zowel burgers als politici aanzwelt, blijft het vanuit het demissionaire kabinet oorverdovend stil. De gevallen doch stug doorregerende bewindslieden grijpen met graagte het herfstreces aan om vooral nergens op te reageren.
Demissionair premier Mark Rutte, hoofdverantwoordelijke voor de bak toeslagenellende,
bevindt zich momenteel in Brussel voor een Europees overleg. Wanneer NOS-correspondent Sander van Hoorn Rutte voor de camera krijgt, aarzelt hij niet en vraagt hij hem om een reactie over de 1100 afgenomen kinderen. Rutte breekt Van Hoorn af en probeert weg te komen met: ‘Ik ben hier in Brussel’, als argument om vooral niet over Nederlandse gebeurtenissen te hoeven spreken. Als Van Hoorn Rutte eraan herinnert dat die 1100 kinderen daar geen boodschap aan hebben, krijgt de demissionaire premier met overduidelijke tegenzin nog net een zeer magere reactie over zijn lippen:
LikeLike
In nederland bent u niet veilig met u kinderen. Een valse melding kan u leven veranderen in een hel. Ze doen niet aan waarheidsvinding, Hun melding word wel aangenomen als waarheid. Na een melding maken ze een rapport en maken ze je helemaal zwart, Dan is het nu wachten op de tweede melding en en de derde. Bij elke nieuwe meldingen word het allemaal wat spannender, En nu kunnen ze je kind uithuisplaatsen op vermoedens van wat de melder zegt. In Nederland zijn de kinderen niet beschermd tegen. De werkwijze van VT hier te noemen Veilig Thuis en de Raad voor de Kinderbescherming. De rechtbanken zijn hoofd verantwoordelijk voor alle ellende ook de 1115 uithuisgeplaatste kinderen. Is hun schuld. Er bestaat een spoed uithuisplaatsing maar geen spoed terugplaatsing daar hebben ze bij de rechtbank nog niet van gehoord. De rechters zijn corrupt en hebben misschien ook dubbel werk dat ze ook bij de raad werken als raadsonderzoekers. of bij een van die andere oplichters bedrijven.
LikeLike
Ouder pleegde zelfmoord na toeslagenaffaire van de Belastingdienst. En door de van uithuisplaatsing van haar kind. Die is gedaan op verzoek van de Raad voor de Kinderbescherming en de rechtbank op advies van de Raad en Hier te noemen Buro Jeugd zorg danwel Bjz = Jeugdbescherming
Afgelopen mei werd na een onderzoek van Trouw en RTL Nieuws bekend dat honderden ouders en een gastouderbureau in Eindhoven het slachtoffer waren van stelselmatig onterechte benadeling door de Belastingdienst. Uit nieuw onderzoek blijkt dat de omvang van het schandaal vele malen groter is dan werd gedacht. Volgens journalist Pieter Klein zou één van de ouders zelfmoord hebben gepleegd nadat de belastingdienst tienduizenden euro’s onterecht terugvorderde.
Advertentie
Nepbewijs
Het ging in bijna alle gevallen waarin de Belastingdienst zelfs nepbewijs gebruikte om kinderopvangtoeslag van ouders stop te zetten, waardoor velen in de financiële moeilijkheden kwamen, om ouders met een Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse achtergrond. De Belastingdienst gebruikte in 2013 een oud rapport dat door een rechter reeds van tafel was geveegd in 2011 om in 2013 een fraude-onderzoek te starten naar het gastouderbureau. Dat terwijl de beschuldigingen ongegrond waren verklaard. De Belastingdienst negeerde ook meerdere positieve bevindingen van de GGD over het bureau. Ook staatssecretaris Snel ging nat in de Tweede Kamer, omdat hij zich baseerde op de foutieve informatie. De belastingdienst ‘rommelde met verouderd bewijs’ en maakte zelfs jacht op een klokkenluider die door de Belastingdienst achtergehouden stukken in rechtszaken naar buiten bracht.
CAF16
De zaak die in eerste instantie aan het licht kwam met 300 benadeelden zou de codering CAF11 dragen (CAF = Combiteam Aanpak Facilitators). Naar nu blijkt, zouden er zo’n 170 CAF-zaken lopen. Staatssecretaris Menno Snel kon zich de verschillende CAF coderingen niet meer herinneren volgens Pieter Klein: “Waar kwamen we dit weekeinde achter? In de zaak die maandag diende staat in de dossiers de code ‘CAF1601’. De zaak van een jonge moeder van Antilliaanse afkomst, die haar kind mee naar school moest nemen omdat ze geen opvang meer had, en die jarenlang kapot is geprocedeerd. En nog steeds grote schulden heeft. Wat erkende de Belastingdienst maandag voor de rechtbank Rotterdam? Ja, dit was ‘CAF16’. Het project dat Menno Snel in maart niet kon vinden, en donderdag verzweeg.”
Zelfmoord
Journalisten Jan Kleinnijenhuis van Trouw en Pieter Klein van RTL Nieuws beten zich vast in de zaak en lieten niet los. Volgens Klein zouden honderden goedwillende ouders bewust zijn benadeeld door een Belastingdienst, van de top tot aan de werkvloer, die maling had aan de wet. De heksenjacht van de Belastingdienst op ouders met een migratieachtergrond liet diepe onomkeerbare sporen na, van echtscheidingen, tot schuldenproblematiek. Één ouder pleegde zelfmoord nadat de Belastingdienst tienduizenden Euro’s terugvorderde.
LikeLike
Aantal zelfdodingen onder jongeren in gesloten Jeugdzorg
Zelfdoding onder jongeren 2010-2020
In 2020 pleegden 62 kinderen en jongeren tot 20 jaar zelfdoding. Dat is een daling ten opzichte van 2019, toen het 67 kinderen en jongeren waren.
Onder jongvolwassenen komt zelfdoding aanzienlijk vaker voor, met 199 20- tot 29-jarigen die een einde aan hun leven maakten, zowel in 2019 als in 2020. In de leeftijd van 20 tot 25 jaar ging het in 2020 om 90 jongvolwassenen.
Omgerekend ging het in 2020 om 3,1 zelfdodingen per 100 duizend kinderen en jongeren tot 20 jaar. Onder jongens komt zelfdoding vaker voor dan onder meisjes. Per 100 duizend jongens kwamen in 2020 3,4 jongens door zelfdoding om het leven; per 100 duizend meisjes ging het om 2,8 meisjes.
In de groep 20- tot 29-jarigen gaat het om 9 zelfdodingen per 100 duizend.
De laatste jaren schommelt het aantal jongeren dat zich van het leven berooft. In de afgelopen decennia is echter een stijging te zien. Zo ging het in 1995 om 2,1 zelfdodingen per 100 duizend kinderen en jongeren tot 20 jaar, in 2000 om 2,5 zelfdodingen en in 2010 om 2,7 zelfdodingen. Nog verder terugkijkend waren er in 1970 1,6 zelfdodingen per 100 duizend kinderen en jongeren tot 20 jaar.
LikeLike
Werkwijze van Veilig Thuis 2021
Het begint meestal met een telefoontje. Een onderwijzer vindt een jongetje in de klas wel erg stil. Of een huisarts krijgt een meisje binnen met opnieuw blauwe plekken. Of mensen bellen omdat ze een vraag hebben of een situatie niet vertrouwen. VTT bespreekt dan samen met de beller of het bij een advies blijft of dat er een melding wordt gedaan. De identiteit van de beller kan op verzoek anoniem blijven.
Veilig Thuis Twente
© Veilig Thuis Twente
Beller en Veilig Thuis bespreken samen of VTT in actie moeten komen. Alleen in uitzonderlijke gevallen, wanneer er sprake lijkt van een acuut risico op geweld, kan de VTT-medewerker zelf besluiten een melding te doen.
Na de melding wordt zo snel mogelijk contact gezocht met het betreffende gezin. Bij crisissituaties kan dat dezelfde dag nog zijn. Er is 24/7 een crisisteam paraat en VTT is bij spoed ook voor ouders altijd bereikbaar. Bij minder urgente zaken, wordt doorgaans binnen twee weken contact gezocht. Het gesprek wordt meestal bij het gezin thuis gehouden, maar kan ook op school of op het werk plaatshebben. Ook met kinderen, vanaf een jaar of 5, wordt gesproken.
Het gesprek wordt vanuit VTT gevoerd door een maatschappelijk werker, gedragswetenschapper of vertrouwensarts en is er met name op gericht om te bepalen hoe (on)veilig de thuissituatie is.
Na het gesprek zijn er drie mogelijkheden. Een: de casus wordt overgedragen aan de gemeente. Die zet dan in de meeste gevallen een wijkcoach in. Twee: er is sprake van langdurige onveiligheid. VTT blijft bij de casus betrokken en er worden veiligheidsvoorwaarden opgesteld. Drie: er is een vermoeden van onveiligheid, maar te weinig zicht op de situatie. Dan kan een onderzoek worden ingesteld. Dat is in 2 tot 3 procent van de gevallen. Zo’n onderzoek gaat meestal met goedkeuring van de ouders, maar kan bij ernstige onveiligheid ook zonder toestemming. Afhankelijk van de uitkomst wordt het dossier gesloten of overgedragen naar een wijkcoach of de Raad voor de Kinderbescherming.
Waar loopt VTT tegenaan?
Veel boosheid bij ouders. Maar dat is alleen maar goed, zegt teamleider Marlou Velthuis. „Ik maak me meer zorgen om ouders die nonchalant doen dan ouders die vechten voor hun kind. Maar als die boosheid niet te keren is, richt die zich tegen ons. Iedereen van ons heeft wel eens te maken gehad met een bedreigende situatie. Het maakt je verdrietig. Maar je weet ook dat de boosheid voort kan komen uit onvermogen. Doel is altijd om respect voor elkaar te bewaren en er samen uit te komen. Iedereen moet zich thuis veilig en beschermd voelen. Geweld in huis is schadelijk voor alle betrokkenen.”
LikeLike
Criminele Organisatie, Jeugdzorg Maffia, Kindermisbruik en Kindermishandeling, Kinderontvoering, Kinderroof en Kindergijzeling
Staatssecretaris Martin van Rijn, die verantwoordelijk is voor het beleid inzake jeugdzorg, gaat onderzoek doen naar het ondergrondse netwerk van adressen waar kinderen die door jeugdzorg worden vervolgd, onderduiken. De staatssecretaris is een van de betere bestuurders van het kabinet Rutte, maar hier slaat hij de plank volledig mis. Dat komt omdat hij evenals zovele bestuurders van mijn politieke partij, geen enkel benul heeft van de gang van zaken op de werkvloer van jeugdzorg.
Van Rijn weet niet hoezeer in de uitvoering sprake is van inhumaan gedrag door gezinsvoogden, teammanagers en allerlei pseudodeskundigen van de Raad van de Kinderbescherming, het Legers des Heils, de William Schrikkergroep, christelijke jeugdzorg SGJ en aanpalende instellingen zoals de Hoenderloo Groep, LSG-Rentray/Intermezzo, Groot Emaus, Spirit, de Bascule, Lindenhout en Humanitas. Zij allen worden aangestuurd door directeuren jeugdzorg zoals Erik Gerritsen, Jan-Dirk Sprokkereef, Hans Lomans, René Meuwissen, Hans Kamps en Arthur Schellekens die helemaal niet – zoals de staatssecretaris denkt – de veiligheid van de kinderen waarborgen maar, geleid door perverse financiële prikkels, uit zijn op zoveel mogelijk geld en werkgelegenheid. Van Rijn heeft een volstrekt verkeerde voorstelling van jeugdzorg waardoor hij het ontstaan van een ondergronds netwerk niet kan plaatsen.
Ik kan dat wel omdat ik weet dat kinderen op grote schaal worden opgejaagd en geestelijk worden mishandeld en daarom willen vluchten naar voor hen veiliger oorden in Nederland en elders. Uit eigen ervaring ken ik het onderduiken uit mijn jeugd en de achtergrond nu verschilt niet wezenlijk van die van toen, alleen zijn de onderdrukkers geen bewapende buitenlanders in uniformen, doch zo op het oog nette mensen voor wie de kinderen winstobjecten zijn. Niet alleen de kinderen doch ook vaders en moeders zijn het slachtoffer van deze inhumane praktijken. Zolang de staatssecretaris niet de werkelijkheid onderkent die in alle instellingen van jeugdzorg heerst, die onder het mom van privacy en bescherming van kinderen een schrikbewind voeren waarvan duizenden kinderen de dupe zijn, wordt het ondergrondse netwerk groter en het onderduiken schering en inslag.
Deze ontwikkeling kan moreel door mensen die, zoals ik, weten hoe de vork in de steel zit, alleen maar worden gesteund. De aanpak die de staatssecretaris nu kiest, namelijk de vervolgden en opgejaagden vervolgen, is een sociaal-democraat onwaardig. Als hij aan Sylvano komt, komt hij aan mij. Daarop blijf ik hem attent maken tot het over is.
LikeLike
Duitse man doodde gezin nadat vervalst vaccinatiebewijs was ontdekt
Het gezin dat afgelopen weekend levenloos werd gevonden in de Duitse plaats Königs Wusterhausen blijkt door de vader om het leven te zijn gebracht vanwege een vervalst coronavaccinatiebewijs. Dat heeft de hoofdaanklager van het parket in Cottbus bekendgemaakt. De man had het vaccinatiebewijs zelf vervalst en was bang dat hij en zijn vrouw zouden worden gearresteerd en dat ze daardoor hun drie kinderen zouden verliezen, staat in een afscheidsbrief die in het huis van het gezin is gevonden.
Afgelopen zaterdag trof de politie vijf doden aan in een appartementencomplex in Königs Wusterhausen in de deelstaat Brandenburg. Het ging om drie meisjes van 4, 8 en 10 jaar oud en hun ouders van 40 jaar. De politie maakte een dag later de vondst van een afscheidsbrief bekend.
Uit de brief blijkt dat de 40-jarige man een vaccinatiebewijs voor zijn vrouw vervalst had, en dat haar werkgever dat had ontdekt. Sinds eind november zijn werknemers in Duitsland alleen welkom op hun werk als ze gevaccineerd, genezen of getest zijn op corona.
De twee vreesden arrestatie en uithuisplaatsing van hun kinderen, meldt de hoofdofficier van justitie aan persbureau DPA.
Vuurwapen gevonden
Onderzoekers houden de man verantwoordelijk voor de dood van zijn vrouw en kinderen. Hij zou daarna zelfmoord hebben gepleegd. Alle vijf gezinsleden werden gevonden met schotwonden. In eerste instantie werd gezegd dat ze naast schotwonden ook steekwonden hadden, maar dat is door het parket herroepen.
In huis van het gezin is ook een vuurwapen aangetroffen.
LikeLike
Jeugdzorg gaat ten onder aan slecht beleid’
De hervormingen in de jeugdzorg hebben voor een ravage gezorgd. Personeel brandt op en de zorg aan kinderen gaat achteruit in kwaliteit en kwantiteit, schrijft FNV-bestuurder Maaike van der Aar.
“Het lijkt wel alsof we alleen maar bezig mogen zijn met symptoombestrijding. Dat gebeurt bij meerdere kinderen en dat gaat aan je vreten.
De werkdruk is te hoog: we kunnen niet meer datgene doen waarvan we weten dat het werkt.”
De jeugdzorgwerker breekt, haar emoties zitten hoog. Ze voert al bijna drie jaar actie. De landelijke campagne ‘KwaliTIJD voor het Kind’ is begonnen met twee jeugdzorgwerkers uit Amsterdam, samen met de FNV. Duizenden jeugdzorgwerkers hebben zich verenigd in die campagne. Zij trekken samen op tegen het (lokale) overheidsbeleid in de jeugdzorg, want er gaat iets gruwelijk mis. Zo mis dat jeugdzorgwerkers de noodzaak zien om aanstaande maandag, 2 september, te staken.
Het is een bijzondere gebeurtenis in de geschiedenis van de jeugdzorg. Staken zit niet in de aard van jeugdzorgwerkers; zij kiezen altijd eerst voor de cliënt, zelfs tot ver over hun eigen grenzen. Maar niks doen is geen optie meer, want de jeugdzorg gaat kopje onder.
In 2015 werd de jeugdzorg in handen gegeven van de gemeenten. Meteen werd 450 miljoen bezuinigd. In de jaren erna steeg de vraag naar jeugdzorg met 13 procent. Tegelijk werd verwacht dat het allemaal anders en beter zou worden; het moest efficiënter, dichterbij, goedkoper. Deze combinatie van opdrachten blijkt vijf jaar later een onmogelijke.
Huis verbouwen
Stel je voor dat je een huis moet verbouwen met een team van tien mensen, maar door een bezuiniging moeten er twee weg. Dan moet het huis ineens twee keer zo groot worden. Er zouden twee mensen bij moeten komen, maar daar krijg je niet de middelen voor. Wel krijg je deadlines en moet je elke vijf minuten je werk registreren.
De verbouwing loopt vertraging op. Door de oplopende druk haken ook nog eens twee collega’s af en worden twee langdurig ziek. Er zijn nu echt meer mensen nodig. En betere materialen.
Je zoekt naar een nog efficiëntere manier van werken. Je wilt dat overleggen met je team, maar je team heeft daar geen tijd voor, want deadlines naderen en jullie lopen al achter. De opdracht en voorwaarden blijven echter zoals ze zijn: het moet mooi worden en op tijd af. Fouten maken mag niet.
Intussen krijg je tijdens het project concurrentie van 200 andere bouwbedrijven. Zij zeggen dat ze het beter en goedkoper kunnen. Je vreest voor je baan, dus je werkt nog harder. Je wilt zo graag goed werk leveren, maar je ziet dat het er zo niet mooier op wordt.
Onmogelijke combinatie van factoren? Ja. Toch ga je het doen. Het gaat hier namelijk niet om het metselen van een muur, maar om zorg en hulp aan kinderen. Je weet dat continuïteit belangrijk is. Hetzelfde geldt voor aandacht, liefde en zorg. Een fout maken kan letterlijk dodelijk zijn. En je bent er persoonlijk verantwoordelijk voor.
Dit is de jeugdzorg in ons welvarende Nederland. Dit moeten we niet willen ‘doorontwikkelen’, we moeten het tij willen keren. Want de ravage is inmiddels groot.
Hugo de Jonge
Daar hebben we de lokale politiek bij nodig en de verantwoordelijk minister, Hugo de Jonge. Helaas hebben we niet eerder zo’n onwrikbare minister meegemaakt. Het is ons oprecht onduidelijk waarom. Er is genoeg geld en de sector is niet onwelwillend, maar dit kabinet heeft in 2018 en 2019 miljarden op de plank laten liggen. Weet de minister dan niet hoe erg het is? Jazeker wel, jeugdzorgwerkers en FNV luiden al bijna drie jaar de noodklok. Verzin het en we hebben het gedaan.
Wat nu nog goed gaat, komt omdat de sector drijft op de loyaliteit van jeugdzorgwerkers.
Op het feit dat zij principieel niet loslaten. Dat draagt de sector. Bij het zorgvuldig inzetten van deze kracht, kan de sector floreren. Bij het uitputten van die kracht, is de sector verloren.
Men brandt op, loopt weg, wordt ziek of, in het beste geval, levert in op kwaliteit en kwantiteit. Het elastiekje, dat steeds verder wordt uitgerekt, staat op knappen. Er is een ijsberg in zicht.
Wij willen dat op Prinsjesdag de tekorten worden aangevuld. En wij willen zorg voor medewerkers, zoals een passende cao. Het bedrag dat de minister nu biedt, is niet voldoende om de tekorten te vullen. Het is bovendien niet geoormerkt.
Dus in alle hysterie rondom het zogenaamde ‘extra geld’ is er geen garantie dat dat geld dan ook naar jeugdzorg gaat. In gemeenten met forse tekorten op de jeugdzorg – zo’n 75 procent van de gemeenten, waaronder Amsterdam, met een tekort van 37 miljoen euro – is het namelijk niet ondenkbeeldig dat dit geld gaat naar achterstallig onderhoud van andere zaken.
De weg die de minister wil bewandelen, is wat ons betreft verkeerd. Het inzetten van veranderingen zonder realistisch budget? Dat suggereert dat veranderen nog mogelijk is. Wij gaan daar niet langer in mee. Men is bezig met ‘niet verdrinken’. In dergelijke nood is er geen ruimte voor de stortvloed aan ‘veranderopgaven’ die van boven over de sector worden uitgestrooid, maar die niet worden gefaciliteerd.
De jeugdzorg is in crisis. Wij willen regie, een langetermijnvisie en structurele investeringen van minister De Jonge. Er blijkt veel druk nodig om hem daartoe te bewegen. We kijken uit naar Prinsjesdag. Dan zal duidelijk worden of deze minister van plan is om te investeren in ons aller welzijn en in de mensen die daarvoor zorgen.
LikeLike
En nu zijn de kinderen getraumatiseerd door de Jeugdbescherming en de Raad voor de kinderbescherming
Vier jaar streed een 50-jarige moeder uit Neder-Betuwe tegen de uithuisplaatsing van haar twee kinderen, tienerzoons. Inmiddels zijn ze terug. ‘De doelen zijn gehaald’, was de boodschap van de laatste jeugdbeschermer toen haar zoons weer thuis kwamen wonen.
Het zorgde voor grote verbazing bij de moeder en haar advocaat, die jarenlang streden tegen de uithuisplaatsing. Want feitelijk was er niets anders in de situatie bij de moeder, dan op het moment dat de kinderen uit huis worden geplaatst. ,,En nu zijn de kinderen getraumatiseerd door jeugdzorg” zegt de moeder.
Het gezin maakte aan den lijve mee hoe groot de problemen zijn in de jeugdbescherming. In het dossier dat ervoor zorgde dat de kinderen lang uit huis zijn geweest stond onder meer dat de vrouw zwakzinnig is, vertelt Monique Gerson, destijds de advocaat van de moeder. ,,Dat klopt niet. Heel raar dat dat in de dossiers terecht is gekomen, zonder dat dit ooit echt is onderzocht.”
Gerson stipt daarmee een probleem aan dat door meer advocaten wordt gezien. Feitelijke onjuistheden worden niet meer gecorrigeerd. ,,Als er eenmaal iets in een dossier staat, wordt er vaak verzuimd dan goed onderzoek te doen.’’
Kinderen kregen in pleegzorg te maken met seksueel geweld
Of de stempel ‘zwakzinnig’ in dit dossier de doorslag heeft gegeven om de kinderen uit huis te plaatsen is niet zeker. Ja, de moeder, haar zus en de vader hebben in woede en verdriet ook wel verkeerde keuzes gemaakt. In boosheid dingen geroepen.
Kinderen betrokken bij verhalen die eigenlijk niet voor hun oren bestemd zijn. En nee, ze zijn niet perfect. Maar ze merken ook dat als ze eenmaal in de verdachtenbank zitten, ze daar niet meer uit te krijgen zijn.
Of het nu terecht was of niet: de uithuisplaatsing bleek geen succes. De jongens gingen van pleeggezin naar instelling en maakten daar van alles mee. Tot seksueel geweld aan toe.
Het gezin kreeg vanwege het geweld in de jeugdzorg een aanbod tot schadevergoeding van de overheid. De vrouw accepteerde het niet. Ze wil de staat nog aanklagen. Want geholpen is ze niet, zegt ze. En haar kinderen al helemaal niet.
Eerder schreef De Gelderlander al dat er een groot tekort is aan personeel in de Jeugdbescherming. Uit nieuw onderzoek van deze krant in samenwerking met onderzoeksplatformen Follow The Money en Pointer blijkt dat de organisaties die moeten bepalen of een kind veilig is of niet, de Raad voor de Kinderbescherming en de Jeugdbeschermingsinstellingen, hun werk veel te vaak niet goed doen.
Rampzalige gevolgen
Dat is in meerdere rapporten al aangekaart in politiek Den Haag. Er wordt alleen maar niets mee gedaan.
De Raad voor de Kinderbescherming beoordeelt meldingen van Veilig Thuis of een gemeente. De raad adviseert de kinderrechter die vervolgens kan besluiten een kind onder toezicht te plaatsen. Dan komt de jeugdbescherming in beeld. Die beoordeelt vervolgens of een kind onder toezicht moet blijven of uit huis moet worden geplaatst en legt dat weer voor aan de rechter. De rechter beslist.
Maar de informatie die bij de rechter komt, is lang niet altijd compleet. Óf zelfs volledig juist. Met soms rampzalige gevolgen voor ouders.
Dat feitelijke onjuistheden in dossiers grote gevolgen hebben, bleek ook in de zaak van de zoon van een 26-jarige Arnhemse. Haar baby werd uit huis geplaatst nadat hij met kwetsuren was opgenomen in het ziekenhuis. Door elkaar geschud.
Fout in dossier maakt grote verschillen
Dat gebeurde op het moment dat hij bij zijn tante logeerde. Niet bij zijn moeder. ,,Er kwam politie-onderzoek. We zijn gehoord als getuigen.” Maar in het dossier van de Raad voor de Kinderbescherming staat verscheidene keren dat de ouders verdachten zijn.
Het resultaat: de rechter was er niet zeker van dat het kind veilig was bij vader of moeder en dus werd het kind uit huis geplaatst. ,,Dat heeft ons wel getekend. We zijn getraumatiseerd.” Met haar zoon gaat het nu goed, vertelt ze. Hij woont bij zijn vader maar zij heeft ook regelmatig contact met hen.
Advocaat Mieke Krol heeft in het dossier met verbazing gezien hoe de ouders steeds als verdachten werden beschouwd door de Jeugdbescherming. ,,Dat heeft vergaande consequenties. In de uitspraak van de rechter zie je zwart op wit dat het verschil maakt. Ouders werden niet geloofd toen ze zeiden dat het anders is.’’
Op het moment dat ze konden aantonen via het Openbaar Ministerie dat ouders geen verdachte zijn, zegt de rechter namelijk dat plaatsing in een moeder-kindhuis onderzocht moet worden en kinderen dus bij ouders kunnen zijn. ,,Dan lees je dus dat een feitelijke fout effect heeft op een uithuisplaatsing.’’
Omgekeerde rechtsorde: advocaat moet bewijzen dat moeder onschuldig is
Een rechter kan doorgaans niet anders dan zich voegen naar de informatie die de jeugdbeschermers aanleveren. Advocaat Mieke Krol heeft buiten zitting om een rechter wel eens gevraagd waarom meer waarde wordt gehecht aan de visie van de jeugdbescherming dan aan het verhaal van de ouders.
,,De rechter gaf toen aan: wij moeten ervan uit gaan dat de jeugdbeschermers de waarheid spreken. Zij zijn onze oren en ogen in het veld. Zij hebben geen andere belangen.”
.
Ouders kunnen soms kinderen lange tijd niet zien, door fouten in de Jeugdbescherming.
Waar de advocaat dan tegenaan loopt, is dat ouders moeten bewijzen dat iets niet klopt, of gedateerd is. Omgekeerde bewijslast heet dat. ,,Dit is zorgelijk, omdat de rechter denkt dat het de recente situatie in een gezin is, waar hij of zij een beslissing over moet nemen.” Daar komen de vele wisselingen in het personeelsbestand nog eens bovenop. Mieke Krol: ,,Als er fouten in het dossier staan, neemt de volgende jeugdbeschermer die uiteraard over.”
Rechters leggen zich al bij vertraging neer.
Wat advocate Gerson opvalt, is dat rechters in hun uitspraken inmiddels rekening houden met de problemen in het systeem. ,,Tot nu toe is een reguliere uithuisplaatsing vaak voor de duur van zes maanden. Steeds vaker zeggen rechters nu: negen maanden. Niet omdat de casussen erger zijn, maar omdat ze weten dat in zes maanden alle onderzoeken niet worden gedaan.”
Mieke Krol meent dat er veel meer zorgvuldigheid moet komen. ,,Jeugdbeschermers moeten veel meer tijd krijgen om een onderzoek te doen. Sommige gezinsvoogden hebben duidelijk een gebrek aan ervaring.”
Ook Chris Sent, advocaat in Amsterdam, ziet hoe onervaren jeugdbeschermers de mist in gaan. ,,Je had mij ook niet als advocaat moeten hebben toen ik nog 24 was. Buiten het feit dat ze geen levenservaring hebben, missen ze ook nog de wetenschappelijke kennis. Ze zouden elk feit moeten kunnen onderbouwen. Maar dat gebeurt niet. En er is vervolgens institutioneel wantrouwen naar de ouders toe. En als je uitgaat van kindermishandeling, dan vind je altijd wel iets om dat te bevestigen.”
Middel erger dan de waal\
In een groot deel van haar zaken trekt Sent nu een cynische conclusie: het middel is vaak erger dan de kwaal. ,,Men gaat niet naast de ouders staan. Er is een dossier waarin wel 19.000 euro per maand opgaat aan hulpverleners. Maar dan is er geen geld om een extra kamer af te timmeren in een woning, zodat er rust geboden kan worden en ouder en kind.’’ Net als veel ouders, trekt Sent regelmatig parallellen met de toeslagenaffaire. ,,Maar we willen als staat maar niet zien dat het mis is in de Jeugdzorg.”
LikeLike
“Veilig Thuis verzwijgt klachten”
Het aantal klachten dat binnenkomt over Veilig Thuis en Samen Veilig loopt jaarlijks in de honderden. Dat zegt Ron Buijs van het AKJ, een instelling die opkomt voor de belangen van ouders die te maken krijgen met jeugdzorg. Hij deed zijn uitspraken tijdens een Raadsinformatiebijeenkomst in het stadskantoor.
Die avond was georganiseerd door de gemeenteraad nadat bij hen vele klachten over Veilig Thuis waren binnen gekomen. Veilig Thuis is het meldpunt voor kindermishandeling en huiselijk geweld. Het is een onderdeel van Samen Veilig Midden Nederland, die ook andere jeugdzorg aanbiedt.
ACHTTIEN KLACHTEN
Buijs maakte zich er boos over dat Samen Veilig in zijn jaarverslag zet dat ze slechts achttien klachten kregen. Tijdens en na de bijeenkomst liet hij weten dat dit aantal slechts het aantal zaken is dat door de klachtencommissie is beoordeeld. Hij zegt dat het werkelijk aantal klachten i tussen de vierhonderd en zeshonderd moet zijn geweest.
De avond verliep vooral in het begin onrustig. Voor de vergadering waren raadsleden uitgenodigd en daarnaast ouders die te maken hebben met de jeugdzorg in Nederland. Ook waren er vertegenwoordigers van de betrokken instellingen en deskundigen. Tijdens een presentatie van een medewerker van Veilig Thuis liep een groot aantal ouders verontwaardigd de zaal uit. Zij noemden het een cliché verhaal. Zo werden in een casus de ouders afgeschilderd als bouwvakkers en thuiskappers met een laag IQ en een lastige jeugd. De ouders herkenden zich niet in dat profiel.
GEBREK AAN WAARHEIDSVINDING
De avond kende een aantal rode draden, die tot stand waren gekomen na een inventarisatie van de klachten van de ouders. Het gebrek aan waarheidsvinding door Veilig Thuis was één van de belangrijkste grieven. Aannames worden vaak feiten en verzinsels zijn ineens de waarheid. Als kinderen iets vertellen worden hun woorden volgens de ouders vaak verdraaid. Een vertegenwoordiger van de politie gaf aan dat bij meldingen van huiselijk geweld, de politie ook niet aan waarheidsvinding doet. De politie: “Bij vermoedens van huiselijk geweld of kindermishandeling zoeken wij niet naar feiten, we doen dus niet aan waarheidsvinding. Wij beschrijven alleen de situatie zoals we die aantreffen en sturen die door naar Veilig Thuis.” Het blijkt dat het bij het beschrijven van die feiten nog wel eens mis gaat.
LikeLike
Tienduizenden kinderen werden de afgelopen jaren op last van de kinderrechter uit huis geplaatst. Heeft die maatregel ze geholpen? Of hadden ze beter thuis kunnen blijven?
Door het weiland rent een jongen, op de vlucht. Zijn fiets heeft hij verderop in de berm gesmeten. De jongen rent hard, maar de politieagenten nóg harder. ‘Stoppen jij!’ roepen ze, als ze de vluchteling zijn genaderd. Ai, hij struikelt, ligt languit in het gras. “En toen kwam de politie op me zitten. Ik schreeuwen en hyperventileren. Niet zo fijn.”
Max (13), de jongen in deze achtervolgingsscène, is geen crimineel, geen tasjesdief of inbreker. Een foutje maakte hij wel: Max liep weg bij zijn pleeggezin, wilde terug naar zijn moeder. Maar dat mocht niet, omdat hij op last van de kinderrechter uit huis was geplaatst. Vandaar die politie, die worsteling in het gras.
Sinds enkele weken woont Max weer bij zijn moeder thuis; zijn gedwongen verblijf elders duurde van december 2010 tot zomer 2011. Hij is er één in een lange rij: in 2010 belandden ruim 31.000 kinderen in een pleeggezin of tehuis. Voor hun eigen bestwil, omdat het thuis te riskant leek of onveilig was.
Extreme maatregel
De uithuisplaatsing is een paardenmiddel, een stormram waarmee het gezinsleven flink wordt ontwricht. Max’ moeder Ester beschrijft die ervaring zo: “Je wordt uiteengereten. Na het telefoontje dat mijn kind naar een ander adres onderweg was, kréét ik het uit van emotionele pijn. Ik zakte in elkaar.”
Toch werd dit paardenmiddel in de afgelopen jaren vaak ingezet: in 2005 kwamen zo’n 28.000 kinderen in een pleeggezin of tehuis terecht, vorig jaar dus drieduizend meer. Heeft de uithuisplaatsing Max en al die andere kinderen goed gedaan? Heeft hun tijdelijke verblijf buitenshuis hun levens gered, verlicht of voor de lange duur verbeterd?
Er bestaat geen wetenschappelijk antwoord op die vraag, zegt jurist en pedagoog Adri van Montfoort, lector jeugdzorg en jeugdbeleid aan de Hogeschool Leiden. “Er is geen breed onderzoek gedaan naar het effect van een uithuisplaatsing. Dat is niet zo verbazingwekkend: er zijn zoveel factoren in het leven die bepalen of het goed of slecht met je gaat.”
Uiteenlopende redenen
De grote groep kinderen die dit lot treft, is zeer gemêleerd: er zijn slimme, beperkte, lastige, zelfredzame, heel jonge, puberende, mishandelde, misbruikte en alsmaar weglopende kinderen bij. Die hebben op hun beurt weer verslaafde, gewelddadige, beperkte, liefhebbende, ruziënde of verstandige ouders, die door omstandigheden even de grip op hun leven kwijt zijn.
In de wet staat dat deze kinderen alleen uit huis geplaatst mogen worden als dat ‘noodzakelijk’ is. De maatregel is, in de woorden van gepensioneerd kinderrechter Anita Leeser, een ‘ultimum remedium’, een uiterste middel. “Het is geen keuze tussen wasmiddelen. Het kan niet anders. Je hoopt dat het na de uithuisplaatsing minder slecht gaat met een kind.”
Kwestie van interpretatie
Toch zijn ‘noodzakelijk’ en ‘ultimum remedium’ geen ijzeren termen, maar begrippen die door mensen – gezinsvoogden, hulpverleners, kinderrechters – worden geïnterpreteerd. Dat is bij een kleine groep kinderen eenvoudig, zegt Van Montfoort, die ook plaatsvervangend familierechter is in Den Haag.
“Stel: een meisje wordt verkracht door haar vader. Dan vraag ik me niet af wat een uithuisplaatsing precies voor effect op haar heeft. Ik wil die verkrachtingen gewoon niet, dat meisje gaat daar weg. Daar moet je niet lang over soebatten. De veiligheid van een kind moet gewaarborgd zijn. Er mogen geen beentjes breken.”
Maar daarnaast is er een groot, grijs gebied van kinderen die mogelijk gevaar lopen thuis. Die misschien in hun ontwikkeling worden bedreigd, omdat hun ouders in een vechtscheiding verwikkeld zijn, of omdat hun moeder langdurig zwak, ziek of misselijk is. Die op grond van inschattingen, vermoedens en beschuldigingen uit hun vertrouwde omgeving worden gehaald.
Jeugdtrauma
Die kinderen snappen niet altijd waarom ze weg moeten. Ze zijn het er soms ook helemaal niet mee eens. “Iedere uithuisplaatsing is een trauma”, weet oud-kinderrechter Leeser, die tijdens haar loopbaan honderden kinderen voor haar tafel kreeg. “Kinderen blijven rondlopen met de vraag: ‘Waarom willen mijn ouders me niet meer?’ Of: ‘Waarom mocht ik niet thuis blijven?’ Elk kind wil worden liefgehad, in de eerste plaats door zijn vader en moeder.”
Dat trauma is het begin van een tocht die voor elk kind anders uitpakt. Goed of slecht, dat hangt voor een belangrijk deel ook af van waar het kind terecht komt, en van de begeleiding die het daar krijgt.
Zo’n zestig procent van de uithuisgeplaatste kinderen belandt in een tehuis, schat Annemiek Harder, psycholoog aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zij promoveerde deze zomer op een onderzoek naar de succeskansen van jongeren in de zogenoemde residentiële zorg.
“Bij een groot deel van hen zie je verbetering van hun gedrag tijdens hun verblijf. Angst, depressie en agressie nemen af. Dat is mooi, je ziet niet vaak dat kinderen in een tehuis achteruit gaan.”
Maar de lange termijn oogt minder rooskleurig, zegt Harder: “Als ze vertrekken, zie je dat het vaak weer slechter met ze gaat. Ongeveer de helft van de jongeren laat dan zeker wel problemen zien.” Dat is volgens de psychologe ook niet zo gek: veel kinderen torsen zo’n zware last met zich mee, dat een behandeling in een tehuis die niet voor altijd kan verlichten.
Therapie moet beter
Aan die behandeling zelf schort overigens ook nog wel wat, zegt hoogleraar jeugdzorg Tom van Yperen van het Nederlands Jeugdinstituut. Weliswaar betrekken hulpverleners veel vaker dan vroeger ook ouders bij de therapie van kinderen. “Maar het komt nog te vaak voor dat die betrokkenheid te gering is of te vrijblijvend.” En dat is onverstandig, want vaders en moeders, hoe onmachtig soms ook, blijven een factor van belang in kinderlevens.
Ook wisselen de groepsleiders snel in veel tehuizen, zegt Van Yperen, en dat beïnvloedt de behandeling van kinderen negatief. Al met al concludeert hij dat de zorg in tehuizen de afgelopen jaren wel degelijk flink verbeterd is. Maar dat er toch “nog veel meer nodig is” om ervoor te zorgen dat kinderen langdurig baat hebben van hun verblijf in een instelling.
Pleeggezin
Het pad van veel andere uithuisgeplaatste kinderen voert – al dan niet met een omweg – naar een pleeggezin. Die zijn er in veel verschillende smaken: fijne en minder fijne, vertrouwde gezinnen van buren, tantes of de juf op school, of onbekende crisispleeggezinnen.
Bijna de helft van alle kinderen ‘mislukt’ in een pleeggezin, zo bleek vorig jaar uit promotieonderzoek van de Groningse pedagoog Simon van Oijen: hun verblijf wordt eerder afgebroken dan de bedoeling was. Dat overkomt vooral oudere kinderen (11+). Zij hebben een langere voorgeschiedenis, gedragen zich lastiger, kunnen moeilijker aarden bij hun nieuwe, tijdelijke ouders.
Ook kinderen met een laag IQ, en jongens en meisjes die al heel wat adressen versleten, hebben een relatief grote kans om in een pleeggezin te stranden. Dat kan overigens ook liggen aan de pleegouders: zijn die gestresst, rigide, onvoldoende gemotiveerd of om andere redenen niet opgewassen tegen hun zware taak, dan barst de bom eerder.
De pleegzorg heeft dus geen gegarandeerde, helende werking: een deel van de kinderen knapt ervan op, een even groot deel knapt ervan af. Met de overgrote meerderheid gaat het even goed of even slecht als daarvoor.
Bureaucratie
En dan zijn er ook nog de kinderen die – eenmaal uit huis gehaald – struikelen over wachtlijsten en bureaucratie. Die heel lang in de crisisopvang moeten blijven, omdat er geen geschikt pleeggezin of tehuis voor hen is. Wachten op hulp, of zwerven van plek naar plek, dat is zonder meer slecht voor een getraumatiseerd kind.
Het gaat om liefde, warmte en respect, zegt oud-kinderrechter Leeser. Zij maakte voor het boek ‘Een moeilijke jeugd’ (2008, met Loes de Fauwe) een tocht langs volwassenen die als kind voor haar in de rechtszaal verschenen. Met de één gaat het nu heel goed, de ander blijft levenslang tobben. In de succesverhalen figureert vaak een liefhebbende pleegouder of zeer betrokken voogd.
Zo zit het volgens Leeser: weet een kind zich met genegenheid omringd, ontmoet hij volwassenen die hem begrijpen, stimuleren, koesteren, dan kán een uithuisplaatsing het begin zijn van iets moois. Of in elk geval iets beters.
Van de regen in de drup
Maar er zijn ook kinderen voor wie een gedwongen vertrek uit huis juist tot een grotere misère leidt. Dat geldt bijvoorbeeld voor de dertienjarige Max. De jongen heeft de autistische stoornis Asperger, een IQ van 120 en een volwassen woordenschat. Gezeten op de bank van zijn moeder, gehuld in spijkerbroek en stoere gympen, doet hij zijn verhaal.
Dat begint met zijn weigering om nog langer tussen de huizen van zijn gescheiden ouders heen en weer te sjezen. “Dat vond ik te onrustig.” Volgens zijn vader moest Max dan maar fulltime bij hem komen wonen, zijn moeder dacht juist dat hun zoon bij haar het beste af was. Zelf vond de jongen het moeilijk om te kiezen. De toeziend voogd oordeelde dat Max in een loyaliteitsconflict zat, en op neutraal terrein maar even op adem moest komen.
Deze zeer beknopte samenvatting doet geen recht aan Max’ problemen, of aan de afwegingen van de gezinsvoogd in kwestie. Wat voorafging aan zijn uithuisplaatsing is hier versimpeld weergegeven, omdat het gaat om zijn ervaringen daarná. Eerst belandde hij in een tehuis, daarna achtereenvolgens bij twee pleeggezinnen.
Zijn eerste pleeggezin was ‘slecht’, zegt Max. “Ze keken helemaal niet naar je om, ze spraken met je als je iets vroeg of tijdens het eten. Ze deden alsof ik een meneer was die een deel van het huis huurde.” Vandaar dus zijn vlucht op de fiets.
Pleeggezin twee was beter: “Ze waren wel aardig, maar het was niet thuis. En mijn pleegbroertje daar bleef me uitdagen. Ik hoefde maar iets te zeggen of het jochie liep naar de pleegmoeder en dan kreeg ik weer op mijn kop.”
Zijn zeven maanden op drie adressen ver van huis, hebben hem een flinke leerachterstand opgeleverd. “Ik kan bijna geen Engels, heb een half jaar school gemist.” Maar erger nog is dat dit avontuur Max zo somber en onzeker heeft gemaakt. Sinds zijn terugkeer naar huis tobt hij met een levensvraag: “Ik ben gelovig, wat heb ik God misdaan dat ik dit moest meemaken? Dat ik door de politie werd opgepakt? Wat deed ik fout? Ik voel me als een criminele volwassene, die tien mensen heeft vermoord.”
Voor Max en zijn moeder is het duidelijk: de jongen had veel beter thuis kunnen blijven. Het Bureau Jeugdzorg had niet de stormram moeten gebruiken, maar hulp aan huis moeten bieden. Maar heeft zijn uithuisplaatsing misschien toch iets positiefs opgeleverd? Bijvoorbeeld dat zijn ouders hun conflict inmiddels hebben bijgelegd? Max haalt zijn schouders op. “Van dat conflict tussen pa en ma had ik helemaal geen last. Nee hoor, ik zie in dit gedoe niks goeds. Helemaal niks.”
Om privacyredenen zijn de namen Max en Ester gefingeerd. Morgen in de Verdieping: hoe reageren eigen kinderen van pleegouders op de komst van een pleegbroer of -zus?
Minder zwaar geschut
Gezinsvoogden nemen minder risico, sinds in 2004 de peuter Savannah door haar moeder en stiefvader werd vermoord. De gezinsvoogd die verantwoordelijk was voor het gezin, had dit niet zien aankomen.
Ze moest voor de rechter verschijnen, werd vrijgesproken maar ook berispt. Sindsdien vragen haar collega’s bij twijfel eerder of de rechter een kind onder toezicht wil plaatsen. Heeft gedwongen hulp ín het gezin niet het gewenste effect, dan wordt een kind uithuisgeplaatst.
Het aantal zogeheten gedwongen jeugdbeschermingsmaatregelen (ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing) steeg van 36.048 in 2005 naar 50.688 in 2010.
Die grote stijging is onwenselijk, vindt vrijwel iedereen. Kinderen moeten eerder hulp aan huis krijgen en hulpverleners moeten vaker het netwerk rondom een gezin inschakelen, zo bepleitten vier jeugdzorgbestuurders onlangs in deze krant.
Zij verwoordden hiermee een trend die op de werkvloer al is ingezet: hulpverleners bieden kinderen nu eerder lichte hulp aan, om het zware geschut van een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing te voorkomen. In de cijfers is dat terug te zien: in 2010 groeide het aantal gedwongen jeugdbeschermingsmaatregelen nog slechts met een procent. De spectaculaire toename lijkt dus voorbij.
“Maar dat betekent nog niet dat we op de goede weg zijn”, aldus lector jeugdzorg Adri van Montfoort. “De aandacht voor veiligheid van kinderen is goed, maar er moet nog meer worden samengewerkt met ouders en families, want nu worden te veel kinderen uit hun eigen omgeving gehaald.”
LikeLike
Hier vind je een gratis advocaat zie website
klik op de link
https://www.juridischloket.nl/
LikeLike
Tijdens de EU-top in Brussel wordt demissionair minister president Mark Rutte gevraagd
naar de meer dan duizend kinderen van slachtoffers van het
kinderopvangtoeslagenschandaal die uit huis zijn geplaatst
https://nos.nl/video/2402550-rutte-reageert-op-uithuisplaatsing-van-meer-dan-duizend-kinderen
LikeLike
Wie kent er een goede Advocaat. Die meegaat na gesprekken met de Raad voor de Kinderbescherming.
LikeLike
Heeft u (of kent u iemand die) problemen heeft met de Raad voor de Kinderbescherming, Bureau Jeugdzorg of de (Gezins)voogdij dan kunt u naast de informatie op deze site ook bellen voor informatie, advies of deskundige hulp naar telefoonnummer: 0341-558356 /
Structureel probleem in deze sector is dat de burger te maken heeft met ongewenste dominante structuren, ernstige belangenverstrengeling en willekeur bij het benoemen van “gevaren en normen” om contact tussen kind en ouder te stoppen of te minimaliseren. Met als gevolg dat van familieleden soms vijanden gemaakt worden. Door het ontbreken van “normen” waarop (geheime) rapporten en (geheime) maatregelen worden gebaseerd, het ontbreken van duidelijke wetgeving die ouders en hun kinderen afdoende tegen de bemoeienis van deze sector beschermt. De wetgeving die er al is kan door de sector vaak ongestoord worden genegeerd. M.a.w. deze sector is veel te machtig geworden. De burger heeft daarom met name de hulp van de media en publicaties nodig om de sector te dwingen over hun (ethisch) handelen na te denken.
De positie van de klager. Klagers bij klachten over de jeugdzorg bevinden zich in een emotioneel zeer kwetsbare positie; het indienen van een klacht vergt moed. Daarom dient een klachtprocedure naar haar aard laagdrempelig te zijn: geen vormvoorschriften, geen eisen aan personen door wie klagers zich laten vertegenwoordigen en/of bijstaan. In hun emotioneel kwetsbare positie geven klagers hun gemachtigde/vertrouwenspersoon het vertrouwen namens klagers de klachten zo helder mogelijk bij de klachtencommissie in te dienen en zodanig te formuleren dat de klacht mede door het op juiste wijze formuleren gegrond wordt verklaard. Het is de taak van de gemachtigde de klachten zakelijk op de hoorzitting aan de commissie helder te presenteren en toe te lichten, vragen van de commissie te beantwoorden. Want wat blijkt uit de praktijk? Klagers worden soms bedreigd door de (gezins)voogdij-instelling klachten via bemiddeling op te lossen want anders dient de instelling een verzoek machtiging uithuisplaatsing van het kind van de klager in. Niets is smeriger dan de praktijken zoals die zijn geconstateerd bij de Stichting Jeugd en Gezin Flevoland. Het is kenmerkend voor de sector gezinsvoogdij om dit soort zaken niet adequaat de kop in te drukken maar de aanklagers van dit soort praktijken aan te pakken.
De positie van de klachtencommissie. Een ander belangrijk aspect van de vereiste zorgvuldigheid is dat klachten binnen de hiervoor gestelde termijnen worden behandeld en dat klagers de beschikking hebben over alle stukken: “equality of arms”. Een zeer belangrijke uitspraak is gekomen van de Provinciale Klachtencommissie Noord-Brabant. De beklaagde (gezins)voogdij-instelling dient aan de hand van een contactjournaal bij klachten het tegendeel te bewijzen. Niet voor niets willen burgers graag weten “wat staat er in het contactjournaal?” Niet voor niets verzetten instellingen zich hevig tegen afgifte van complete contactjournalen omdat door afgifte van een compleet contactjournaal de hulpverlening controleerbaar en doorzichtig gemaakt wordt.
Ik ben van oordeel dat de burger bij het eerste contact met de instellingen in deze sector op transparante wijze inzicht dient te krijgen in de organisatiestructuur en functieaanduidingen van de instelling. In relatie tot mogelijke gevoelens van afhankelijkheid en onmacht bij ouders en kinderen is terzake een direct belang aanwezig. Ik ben dan ook van oordeel dat er een aantal minimale normen met name bij de gezinsvoogdij doorgevoerd moeten worden om burgers tegen deze veel te machtige bestuursorganen te beschermen.
De handelwijze van J. Hop om bovengenoemde en andere zaken op internet te publiceren is de sector in het verkeerde keelgat geschoten. De gezinsvoogdij verzet zich dan ook fel tegen de invoering van deze minimale procedurele “normen en gevaren” en publicaties over de gezinsvoogdij op internet. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het beroepsverbod dat een aantal (gezins)voogdij-instellingen J. Hop hebben opgelegd wegens “aanzetten tot afgifte van het contactjournaal” en/of “aanzetten tot het indienen van procedurele klachten”. Ik noem deze kritiek op mij hier nadrukkelijk omdat ik een voorstander ben van “hoor en wederhoor” en procederen op basis van “equality of arms” zonder mogelijke “schijn van belangenverstrengeling”. Ik nodig u uit deze internetsite te bekijken, te gebruiken, zelf te oordelen over de inhoud van deze site Indien u meer informatie heeft dan ik, fouten of onjuistheden tegenkomt laat het mij dan omgaand even weten door sitenummer en passage te vermelden. Waar nodig kan ik gegevens aanpassen. E-mail: j.hop3@chello.nl
LikeLike
Rechter liep zelf vast in procedures familierecht: ‘Geen incident’
Van het kastje naar de muur worden gestuurd. Niet gehoord worden. Hulpverleners met een vooringenomen houding. Het systeem in de familierechtspraak moet op de schop, zegt rechter Nathalie van Waterschoot.
Het gezin van de rechter in Amsterdam liep helemaal vast in het systeem van de jeugdbescherming en de familierechtspraak. Ze besloot hier na jaren voor uit te komen in een interview in een blad voor juristen, Mr. online. De ontboezeming zorgde voor een stortvloed aan reacties.
Van Waterschoot is zelf bestuursrechter maar stond als moeder veel voor de familierechter, in verband met procedures over omgang en gezag.” Dat heeft voor heel veel leed, wanhoop en verdriet gezorgd”, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal.
Frame vechtscheiding
Veel ouders en kinderen zitten klem in het systeem, zegt Van Waterschoot. Vooral kinderen worden niet gehoord. “Als een kind niet naar een ouder wil, dan kan dat op meerdere zaken wijzen. Dat het kind liegt, maar ook dat het zich onveilig voelt. Maar door het frame van een vechtscheiding worden kinderen er vanaf het begin buiten gehouden.”
En daar gaat het volgens haar mis. “Als het kind al zo dapper is om iets te zeggen, dan wordt het teruggeduwd naar die ouder waar echt wat mee aan de hand is. En dat zie je dus ook in omgangskwesties. Dan wil één ouder niet meewerken omdat het kind wordt beschadigd, waarop die andere ouder dat ontkent.”
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
klik op de onderstaande link om een schadevergoeding aan te vragen dit kan nog tot 31 december 2022
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
Mogelijk honderden kinderen uit gezinnen die de dupe waren van toeslagenaffaire,
zijn uit huis geplaatst
Het toeslagenschandaal lijkt voor velen naar de achtergrond verdrongen. De eerste gedupeerden kregen 30 duizend euro van de overheid, 70 duizend kinderen is een schadevergoeding toegezegd. Maar van eind goed, al goed is helaas geen sprake.
Toen het boegbeeld van de toeslagenslachtoffers Kristie Rongen, bekend van haar indrukwekkende optreden in het verkiezingsdebat tegen Rutte, onlangs ontsteld twitterde dat de dochter van een toeslagenslachtoffer al sinds mei in een isoleercel in een Jeugdzorginstelling zit opgesloten, was mijn belangstelling gewekt.
Volgens Rongen en andere gedupeerden speelt ook Jeugdzorg een omstreden rol in de zogenaamde ‘toeslagengezinnen’. Terwijl juist deze hulpverleners naast ouders hadden moeten gaan staan.
Ik sprak de moeder van het meisje dat op dit moment in een isoleercel zit, Karin van Opstal. Ze is moeder van vier kinderen en student rechten (hbo) als ze in 2006 plotseling door de Belastingdienst op een fraudelijst blijkt te zijn gezet.
Ze heeft geen flauw benul waarom, ze heeft als student gewoon recht op kinderopvangtoeslag. Maar ze moet 56 duizend euro terugbetalen. Door het hardvochtige inningsbeleid van de Belastingdienst (men vordert 990 euro per maand) raakt ze haar huis kwijt.
In 2009, hoogzwanger, wordt ze uit haar huis gezet en zwerft vervolgens van adres naar adres, verblijft en slaapt bij vrienden en kennissen. Als ze is bevallen en haar baby tien dagen oud, wordt het kindje door Jeugdzorg bij haar weggehaald. In de weken erna gebeurt dat ook met haar andere kinderen. Omdat ze geen eigen onderkomen heeft, met dank aan de Belastingdienst. Het is een traumatische ervaring.
Je zou verwachten dat hulpverleners die kinderen in zo’n kwetsbaar gezin moeten helpen, náást een moeder gaan staan, en naar de oorzaken van haar armoede gaan vorsen en vervolgens hun pijlen richten op de Belastingdienst. Wat waren veel gezinnen daarmee geholpen geweest.
In plaats daarvan wordt Karins gezin uit elkaar gerukt. De kinderen komen in verschillende pleeggezinnen en instellingen terecht. Karin mag ze aanvankelijk 1 uur per drie maanden zien, een regeling die een aantal jaar geleden wordt opgeschort. Zelfs haar verjaardagskaarten worden niet bezorgd.
Haar dochter Michelle, nu 17 jaar, is sinds haar uithuisplaatsing, zoals dat zo vaak gaat, van pleeggezin naar pleeggezin naar instelling gestuurd, en komt uiteindelijk terecht in de Jeugdzorginstelling Midgaard. Daar wordt ze slachtoffer van seksueel misbruik door een medewerker. De zaak is landelijk nieuws.
Nadat ze een aantal zelfmoordpogingen heeft ondernomen, is ze nu opgesloten in een isoleercel bij Jeugdzorginstelling Pluryn. Ze heeft reuma, maar ligt op een dun matrasje en heeft het vaak koud. Maar vooral de eenzame opsluiting is gekmakend. De bedoeling was dat de isoleercel in de Jeugdzorg al eerder zou worden afgeschaft, maar vanwege de personeelstekorten is dat niet haalbaar.
Karins verhaal is niet uniek. Toeslagenslachtoffers verenigen zich steeds meer en zowel Rongen als Van Opstal vermoeden dat honderden kinderen uit huis geplaatst zijn. Dat is op zichzelf geen gekke gedachte, omdat kinderen die in extreme armoede terecht komen niet in een veilig geachte omgeving opgroeien.
Het is een cynisch besef dat de kosten van pleeg- en instellingszorg alleen al voor Karins vijf, meer dan tien jaar uit huis geplaatste, kinderen in de miljoenen lopen. De kosten voor verblijf en behandeling in een instelling bedragen jaarlijks tussen één en anderhalve ton euro, becijferde NRC Handelsblad.
Voor kinderen van de slachtoffers van de toeslagenaffaire die nog steeds niet thuis wonen, duurt deze hel onverminderd voort. Zij verdienen niet alleen geld, maar vooral ook hulp bij het vinden van hun weg in de maatschappij en hulp bij het terugkeren in hun gezin. Deze kinderen werden bij hun ouders, broertjes en zusjes weggerukt, terwijl hun ouders hen niet hebben mishandeld. Alleen de overheid heeft dat gedaan.
Michelles naam is om privacyredenen gefingeerd.
In een eerdere versie van de column stond dat 70 duizend kinderen een schadevergoeding ontvingen. Dat is onjuist: hen is een schadevergoeding toegezegd.
LikeLike
Geen waarheidsvinding in de jeugdzorg: de problemen samengevat
De Nederlandse jeugdzorg heeft haar zaakjes niet op orde. Dit mondt uit in stelselmatige schendingen van het recht op family life (art. 8 EVRM). In een eerdere bijdrage heb ik stilgestaan bij de noodzaak om het Nederlandse jeugdzorgbeleid, zeker waar het gaat om omgang en gezag, getoetst te krijgen door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg.
In deze bijdrage vat ik de juridische kant van de problematiek nog eens kort samen. Het valt mij namelijk op dat er, zeker vanuit de jeugdzorg zelf, soms wat gewichtig wordt gedaan: alsof de problematiek dermate ingewikkeld zou zijn dat het een bijna onmogelijke klus zou zijn om dit uitgezocht te krijgen.
Niets is minder waar. Als je er met een louter juridische blik naar kijkt, is de problematiek in de kern namelijk betrekkelijk eenvoudig. Ook zonder juridische vooropleiding is het goed te begrijpen. Ongetwijfeld hangen er heel veel niet-juridische problemen omheen die het beeld vertroebelen, maar juridisch zit het niet moeilijk in elkaar.
De korte samenvatting
Jeugdzorginstellingen doen om principeredenen niet aan waarheidsvinding. De onderliggende gedachte wordt vaak samengevat met “iedereen heeft zijn eigen waarheid”. De bevindingen van jeugdzorginstellingen zijn dus vrijwel altijd subjectief. Deze subjectieve bevindingen komen uiteindelijk terecht bij een kinderrechter, die daar vervolgens een oordeel in een omgangs- en gezagskwestie op baseert. Daarbij wordt structureel niet getoetst aan de wet en aan internationaal recht.
Meer dan dat, is het in wezen niet. Het is dan ook wrang dat op dit moment ouders en kinderen stelselmatig van elkaar worden gescheiden op basis van rechterlijke uitspraken waarvan de onrechtmatigheid vrij eenvoudig aangetoond kan worden. Hieronder ga ik wat uitgebreider op de materie in.
Internationaal recht
In Nederland is het, net als in veel andere landen, zo geregeld dat internationaal recht boven nationaal recht gaat. Dat is geregeld in art. 93 en 94 Grondwet. Is een Nederlandse regel in strijd met een internationaal verdrag waar wij bij zijn aangesloten, dan gaat dat verdrag vóór. Het moet dan wel gaan om bepalingen die “naar haar inhoud een ieder kunnen verbinden”, maar aan die voorwaarde is per definitie voldaan waar het gaat om de rechten van ouders en kinderen. Internationale verdragen zijn daarmee in zoverre dus het hoogste recht dat wij in Nederland hebben. De rechter moet er in beginsel altijd aan toetsen.
Nederland is partij bij een aantal internationale verdragen waarin de rechten van ouders en kinderen worden genormeerd. Daartoe behoren o.a. het EVRM (Europees verdrag voor de rechten van de mens) en het IVRK (Verdrag inzake de rechten van het kind).
Art. 8 EVRM luidt:
Een ieder heeft recht op respect voor zijn privé leven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn correspondentie.
Geen inmenging van enig openbaar gezag is toegestaan in de uitoefening van dit recht, dan voor zover bij de wet is voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk is in het belang van de nationale veiligheid, de openbare veiligheid of het economisch welzijn van het land, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen.
Het uitgangspunt staat in lid 1. Ieder heeft recht op respect voor zijn familie- en gezinsleven. In de eerste zinsnede van lid 2 wordt dit uitgangspunt nog verder uitgewerkt met “Geen inmenging van enig openbaar gezag is toegestaan in de uitoefening van dit recht.”
Daarna volgen er in lid 2 (vanaf de komma) enkele uitzonderingen. Deze uitzonderingen zijn strak genormeerd. Voldoe je niet aan één van deze uitzonderingen (waaronder “de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen”) dan is het voor de overheid dus categorisch verboden om het recht op family life te schenden. Dat blijft dan ook steeds het uitgangspunt. Het is verboden, tenzij.
De uitzonderingen moeten bovendien worden gelezen in de context en de onderliggende intentie van het verdrag. Die komen tot uitdrukking in de preambule (dat is de aanhef boven het verdrag). Daarin wordt de ‘rule of law’ benadrukt: de overheid is zelf aan haar eigen recht gebonden. Verder wordt daarin onder meer verwezen naar de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties. Daar vinden we in art. 16 lid 3 deze bepaling:
Het gezin is de natuurlijke en fundamentele groepseenheid van de maatschappij en heeft recht op bescherming door de maatschappij en de Staat.
Die bepaling stemt overigens weer overeen met art. 23 lid 1 van het BUPO-verdrag. Dat artikel bevat vrijwel dezelfde tekst.
Het is, kortom, duidelijk dat het recht op family life in omgangs- en gezagskwesties als het hoogste recht geldt. Ieder ander recht moet daaraan worden getoetst.
Ook in andere verdragen, zoals het IVRK, vinden we bepalingen waarin de aangesloten landen verplicht worden om ervoor te zorgen dat ouders en kinderen niet tegen hun wil worden gescheiden. Zo luidt art. 9 lid 1 van het IVRK:
De Staten die partij zijn, waarborgen dat een kind niet wordt gescheiden van zijn of haar ouders tegen hun wil, tenzij de bevoegde autoriteiten, onder voorbehoud van de mogelijkheid van rechterlijke toetsing, in overeenstemming met het toepasselijke recht en de toepasselijke procedures, beslissen dat deze scheiding noodzakelijk is in het belang van het kind. Een dergelijke beslissing kan noodzakelijk zijn in een bepaald geval, zoals wanneer er sprake is van misbruik of verwaarlozing van het kind door de ouders, of wanneer de ouders gescheiden leven en er een beslissing moet worden genomen ten aanzien van de verblijfplaats van het kind.
Deze bepaling richt zich niet zozeer rechtstreeks tot het individu, maar tot de Staat der Nederlanden die bij het verdrag is aangesloten. Het uitgangspunt ligt ook hier weer in lijn met het EVRM, het BUPO-verdrag en het VN-verdrag: ouders en kinderen worden niet tegen hun wil gescheiden, tenzij dat noodzakelijk is in het belang van het kind, “in overeenstemming met het toepasselijke recht en de toepasselijke procedures.” Het toepasselijke recht is in Nederland, vanwege art. 93 en 94 Grondwet, dus ook het recht op family life in het EVRM, het BUPO-verdrag en het VN-verdrag.
In alle gevallen staat steeds de ‘rule of law’ centraal. Dat brengt onder meer mee dat objectieve feitentoetsing het uitgangspunt is. Het verschil tussen een objectief feit en een subjectieve mening is niet ingewikkeld. Een psychodiagnostisch rapport van een BIG-geregistreerde psychiater is in beginsel een objectief feit (en zou er een verschil van mening bestaan, dan kan er altijd nog een second opinion worden ingeroepen). Het gevoel van een gezinsvoogd, die bijvoorbeeld aangeeft “buikpijn” te hebben bij een van beide ouders van een kind omdat hij kenmerken van narcisme meent te zien, of die een interne melding doet van bedreiging omdat een ouder via zijn advocaat aangeeft zich onvoldoende gehoord te voelen (wat overigens een schending van art. 9 lid 2 IVRK oplevert), is geen objectief feit.
Op grond van internationaal recht mogen alleen objectieve feiten ten grondslag worden gelegd aan een rechterlijke uitspraak waarin aan een overheidsorgaan toestemming wordt verleend om een inbreuk te maken op het recht op family life. Een uithuisplaatsing (UHP) of een ondertoezichtstelling (OTS) die niet gebaseerd is op objectieve feiten die een inbreuk rechtvaardigen, is dan ook niet rechtmatig.
Nederlands recht
Naar Nederlands recht gaat internationaal recht dus boven alles, met inbegrip van onze eigen wet. Waar het om de Nederlandse wet gaat, is het zo geregeld dat de Grondwet de hoogste status heeft. Een wet die in strijd is met de Grondwet, mag dus niet worden toegepast. In Nederland geldt echter een zgn. verbod op constitutionele toetsing door de rechter. Dat constitutioneel toetsingsverbod is geregeld in art. 120 Grondwet en houdt in dat de rechter wetten en verdragen niet mag toetsen aan de Grondwet. De toetsing aan de Grondwet is daarmee enkel voorbehouden aan de wetgever zelf.
Voor omgangs- en gezagskwesties brengt dat verder weinig gevolgen mee. Het toetsen van een wet aan een internationaal verdrag, is namelijk gewoon verplicht voor de rechter. Het is immers het hoogste recht dat wij hebben. Sterker nog, doe je als procespartij in een civiele procedure niet zelf een beroep op internationaal recht, dan is de rechter verplicht om dat uit eigen beweging (ambtshalve) alsnog aan te vullen. Dat is bepaald in art. 25 Rv (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering). Een personen- en familierechtzaak is een civiele zaak, en dus is art. 25 Rv steeds van toepassing. Er bestaat geen uitzondering wanneer het over omgang en gezag gaat. Kortom: de kinderrechter is in ieder opzicht verplicht om zich aan internationaal recht te houden, en sterker nog: om dit uit eigen beweging (ambtshalve) te doen, als partijen er zelf geen beroep op doen.
In Nederland behoren de Jeugdwet en boek 1 van het Burgerlijk Wetboek (BW) tot de belangrijkste rechtsbronnen waar het gaat om waarheidsvinding in omgangs- en gezagskwesties.
Zowel de Jeugdwet als boek 1 BW hebben de status van ‘wet in formele zin’. Dat wil zeggen dat het om wetten gaat die tot stand zijn gekomen door de samenwerking tussen de regering en het parlement (dit betreft een procedure die wordt geregeld in hoofdstuk 5.1 Grondwet. Wetten in formele zin gaan boven ‘lagere’ regelgeving (zoals provinciale en gemeentelijke verordeningen, algemene maatregelen van bestuur, en ministeriële regelingen). Vaak wordt naar die lagere regelgeving verwezen met ‘wetten in materiële zin’. Het precieze onderscheid is nu niet relevant maar wordt in duidelijke taal beschreven in een bijdrage op parlement.com. Wetten in materiële zin zijn voorschriften die “algemeen verbindend” zijn.
De protocollen en beleidsregels van jeugdzorginstellingen zijn niet “algemeen verbindend”. Deze zijn enkel bedoeld om de eigen, interne procedures te normeren. Zij hebben geen wettelijke status. Maar zelfs al zou dat wel het geval zijn geweest (wat, nogmaals, nadrukkelijk niet aan de orde is), dan nog zouden deze eenvoudig opzij worden gezet door wetten in formele zin zoals de Jeugdwet, laat staan door internationaal recht zoals het EVRM en het IVRK. Het is voor een jeugdzorginstelling dan ook juridisch niet mogelijk om de eigen procedures te blijven volgen als die in strijd komen met – bijvoorbeeld – de Jeugdwet of internationaal recht. Gebeurt dat toch, dan is dat per definitie niet rechtmatig.
Waarheidsvinding is verplicht
Art. 3.3 Jeugdwet luidt:
De raad voor de kinderbescherming en de gecertificeerde instelling zijn verplicht in rapportages of verzoekschriften de van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren.
Dit artikel stemt inhoudelijk overeen met art. 21 Rv (Wetboek van burgerlijke rechtsvordering). In dat wetboek worden de procedureregels bepaald voor civiele zaken. Art. 21 Rv luidt:
Partijen zijn verplicht de voor de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Wordt deze verplichting niet nageleefd, dan kan de rechter daaruit de gevolgtrekking maken die hij geraden acht.
Art. 21 Rv is een meer algemene regel die ziet op alle civiele procedures, ongeacht of het gaat over personen- en familierecht (zoals omgang en gezag) of over vermogensrecht. Wordt art. 21 Rv geschonden, dan is het rechtsgevolg dat de rechter daar zelf zijn eigen conclusie aan mag verbinden (“dan kan de rechter daaruit de gevolgtrekking maken die hij geraden acht).
Een advocaat die art. 21 Rv schendt door de feiten gekleurd weer te geven, handelt daarmee in strijd met het tuchtrecht. In art. 46 Advocatenwet is namelijk bepaald dat een advocaat niet mag handelen op een manier die “een behoorlijk advocaat niet betaamt”. In jurisprudentie van de Raad van Discipline wordt aan de betrokken advocaat in dergelijke gevallen een maatregel opgelegd zoals een waarschuwing. Word je als procespartij in een omgangs- en gezagskwestie dus geconfronteerd met een advocaat van de wederpartij die de feiten gekleurd, of zelfs aantoonbaar in strijd met de waarheid, naar voren brengt, dan loont het zeker de moeite om dat aanhangig te maken bij de deken van de Orde van Advocaten. Datzelfde geldt overigens als een advocaat zich onnodig grof uitlaat over de wederpartij.
Art. 3.3 van de Jeugdwet valt op hoofdlijnen samen met art. 21 Rv, maar met dat verschil dat in art. 3.3 specifiek wordt ingegaan op de verplichtingen van de Raad voor de Kinderbescherming en de gecertificeerde instellingen (GI’s) om de feiten volledig en naar waarheid te vertellen. Art. 3.3 Jeugdwet is kortom, zeker in omgangs- en gezagskwesties, het centrale artikel waar het gaat om waarheidsvinding naar Nederlands recht. Verder daargelaten dat het zelfs zónder Jeugdwet nog steeds verplicht zou zijn geweest op grond van internationaal recht, dat immers boven nationaal recht gaat.
Dat art. 3.3 Jeugdwet geen rechtsgevolg bepaalt dat vergelijkbaar is met art. 21 Rv of de Advocatenwet, neemt niet weg dat het gaat om een wettelijke verplichting die dus nooit mag worden geschonden. Gebeurt dat wel, dan handelt de Raad voor de Kinderbescherming of de gecertificeerde instelling (GI) dus per definitie onrechtmatig.
Kinderrechters schenden stelselmatig het recht
Het probleem is dat de Nederlandse kinderrechter zich structureel niet conformeert aan de regels waar het gaat om waarheidsvinding. Waarheidsvinding in procedures over omgang en gezag is verplicht op grond van (onder meer) art. 3.3 Jeugdwet, art. 21 Rv, art. 8 lid 2 EVRM, en art. 9 IVRK. Het gebeurt alleen niet.
Hoe het in Nederland gebeurt, vat ik hieronder kort samen.
jeugdzorg kinderrechter internationaal recht 8 evrm family life schending ivrk jeugdwet jeugdbescherming jeugdteam gezinsvoogd uhp ots
De Nederlandse kinderrechter vertrekt steeds vanuit boek 1 BW, titels 14 (gezag) en 15 (omgang en informatie). De rechter is daarbij steeds verplicht om het recht op family life (art. 8 EVRM) toe te passen. Zoals hierboven beschreven, is het uitgangspunt in art. 8 EVRM dat de overheid niet mag ingrijpen in gezinsverhoudingen, tenzij een van de uitzonderingsgronden van lid 2 van toepassing is. Dat mag enkel worden beoordeeld op basis van objectieve feiten, niet meer en niet minder.
De Nederlandse kinderrechter onderzoekt zelf echter geen feiten. Het feitenonderzoek wordt uitbesteed aan de Raad voor de Kinderbescherming. De Raad onderzoekt zelf evenmin, maar besteedt het onderzoek weer uit aan gecertificeerde instellingen (GI’s) zoals JBRA (Jeugdbescherming Regio Amsterdam) of JBB (Jeugdbescherming Brabant).
De gecertificeerde instellingen (GI’s) werken om principeredenen juist niet op basis van waarheidsvinding. Er wordt dan verwezen naar intern beleid. Dat interne beleid heeft geen wettelijke status, maar is voor de GI’s desondanks leidend.
Daar komt bij de GI’s meestal weer werken op basis van externe rapportages. Die worden aangeleverd door instellingen zoals Veilig Thuis (VT), die aangeven evenmin op basis van waarheidsvinding te werken; ook weer om principeredenen. Ook de gemeentelijke jeugdteams leveren informatie aan. Die informatie wordt – ook weer – om principeredenen niet gebaseerd op objectieve feiten. In sommige gevallen werken de instellingen met hun eigen MfN-registermediators, die – opnieuw – niet werken op basis van waarheidsvinding. In sommige gevallen wordt er informatie uitgewisseld met het OM (zie hieronder), of er komt informatie van de ‘beschermtafel’. Vaak werken de GI’s bovendien met allerlei particuliere bureaus zoals Levvel of GGZ-instellingen zoals Altra. Zeker sinds de decentralisering van de jeugdzorg in 2015, waarbij de gemeenten verantwoordelijk zijn geworden voor de uitvoering, is er een wildgroei aan dit soort nieuwe jeugdzorgaanbieders ontstaan (zgn. ‘zorgcowboys’), waarbij steeds de grote gemene deler is dat er om principeredenen niet wordt gewerkt op basis van waarheidsvinding.
De GI’s koppelen de informatie die zij op deze manier verzamelen weer terug aan de Raad voor de Kinderbescherming, die zelf evenmin werkt op basis van waarheidsvinding. Die informatie wordt gebundeld in een Raadsrapport, dat uiteindelijk bij de kinderrechter terechtkomt.
Op deze manier is de situatie ontstaan dat de kinderrechter zijn beslissingen over omgang en gezag al jarenlang structureel niet baseert op objectief en controleerbaar feitenonderzoek. Nederland schendt daarmee stelselmatig niet alleen de eigen wet, maar bovendien wordt er aldus al jarenlang gehandeld in strijd met internationale mensenrechtenverdragen zoals – met name – het EVRM en het IVRK, maar ook het BUPO-verdrag en zelfs de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties.
Conclusie: ingrijpen is noodzakelijk
Over de feitelijke gevolgen heb ik mij in mijn eerdere bijdrage Nederlandse jeugdzorg schendt internationaal recht al uitgelaten. Het komt erop neer dat kinderen in de knel komen en worden geconfronteerd met nodeloos leed, waaronder ouderverstotingsproblematiek of problemen met identiteitsvorming. Het missen van een veilige jeugd kan uitmonden in persoonlijkheidsstoornissen (denk aan de antisociale stoornis in cluster B of de afhankelijke stoornis in cluster C). Het kan leiden tot gecompliceerde of uitgestelde posttraumatische stressklachten. Zelfs nog afgezien van het (vermijdbare) persoonlijke leed dat daarmee wordt aangericht, brengt dit bovendien maatschappelijke kosten mee: denk aan WIA-uitkeringen, medische behandelkosten, of zelfs kosten als gevolg van delinquent gedrag. Maar dat betreft ‘slechts’ vermogensschade. Vermogen kun je verliezen maar ook weer terugkrijgen. Een veilige jeugd heb je welgeteld één keer in je leven. Mis je die, dan is het persoonlijke leed vaak niet te overzien.
Hetzelfde geldt voor de betrokken ouders. Voorop staat dat zich zeker situaties voordoen waarin een uithuisplaatsing (UHP) of ondertoezichtstelling (OTS) alleszins gerechtvaardigd zou zijn, en de toets der kritiek van art. 8 lid 2 EVRM kan doorstaan.
De kinderrechter behoort dat alleen wel op een objectieve manier te beoordelen. Zou de kinderrechter een raadsrapport van de Raad voor de Kinderbescherming aangeleverd krijgen waarin bijvoorbeeld door een onafhankelijk BIG-geregistreerd psychiater of orthopedagoog (eventueel met een second opinion), op basis van objectieve medische gegevens, een ernstige ontwikkelingsdreiging voor het betrokken kind wordt geconstateerd, dan zou dat inderdaad een ondertoezichtstelling (OTS) of uithuisplaatsing kunnen rechtvaardigen.
Dat is echter niet de huidige praktijk. Het probleem is daarbij nog dat bijvoorbeeld een vader die vanuit de jeugdzorg van narcisme wordt beschuldigd, of een moeder die door een gezinsvoogd als borderliner wordt getypeerd, daarmee vaak de eerste schijn al tegen zich heeft. Dergelijke beschuldigingen kunnen iemand bovendien versterken in bestaand gedrag. Een ouder die zijn kind langere tijd niet ziet, staat daarbij nog continu onder hoogspanning en kan daardoor inderdaad gedrag gaan vertonen dat dergelijke vermoedens lijkt te bevestigen. Een kinderrechter die zich daarbij baseert op vermoedens en meningen vanuit de jeugdzorg, neemt dan in de zittingszaal gedrag waar dat die vermoedens en meningen inderdaad lijkt te bevestigen en kan aldus sneller geneigd zijn om daar dan maar in mee te gaan.
In alle gevallen geldt echter steeds dat iedereen gelijk is voor de wet (art. 1 Grondwet) en dat alle betrokkenen, met inbegrip van de overheid zelf, onder de strekking van de ‘rule of law’ vallen. Dat brengt, concreet, mee dat de Nederlandse jeugdzorg zich gewoon aan de wet en aan internationaal recht heeft te houden. Dat betekent dat objectief feitenonderzoek steeds centraal behoort te staan bij beslissingen die de kinderrechter neemt. Gebeurt dat niet, dan is de beslissing van de rechter dus geen rechtmatige beslissing.
De huidige praktijk volstaat dan ook niet. Ingrijpen is prangende noodzaak. Het lijkt mij zeker zinvol om het Nederlandse jeugdzorgbeleid door het Europees Hof in Straatsburg getoetst te krijgen. Een dergelijke procedure duurt weliswaar lang, maar is kansrijk en zou beslist verschil maken voor de manier waarop de Nederlandse kinderrechter voortaan optreedt in omgangs- en gezagskwesties.
De rol van het OM
Tot besluit ga ik nader in op de rol van het Openbaar Ministerie. Het OM is op grond van boek 1 BW en de Jeugdwet met bepaalde zelfstandige bevoegdheden bekleed. In zoverre kun je stellen dat het OM optreedt als een soort pseudo-jeugdzorginstelling of een verlengstuk van de jeugdzorg. Het OM wordt niet voor niets tot de ‘ketenpartners’ gerekend.
Er wordt dan ook in sommige gevallen informatie uitgewisseld met het OM. Dat dat alles in zich heeft om een eigen leven te gaan leiden, heb ik uiteengezet in een aparte bijdrage. De betrokkenheid van het OM in zijn huidige vorm is vanuit rechtsstatelijk oogpunt niet zonder gevaar.
In de eerste plaats kan een officier van justitie, die informatie betrekt vanuit de jeugdzorg, zich door die informatie laten leiden bij het nemen van vervolgingsbeslissingen. Die informatie is om principeredenen niet gebaseerd op waarheidsvinding, en is daarmee per definitie subjectief. Het OM hoeft zich nergens te verantwoorden over de manier waarop deze informatie meeweegt in een concrete vervolgingsbeslissing, omdat het opportuniteitsbeginsel leidend is. Dat houdt in: de officier van justitie beslist zelf of iemand wel of niet strafrechtelijk wordt vervolgd (art. 167 en 242 Sv). In art. 12-procedures toetsen de gerechtshoven opnieuw aan datzelfde opportuniteitsbeginsel. Zeker sinds Covid-19 worden beslissingen om niet verder te vervolgen al snel gerechtvaardigd door een beroep op “capaciteitsproblemen”. In de praktijk bestaat er geen controlemechanisme om onafhankelijk te beoordelen of er geen (mogelijk onjuiste) subjectieve informatie van de jeugdzorg is meegewogen. Niemand kan dus controleren of er subjectieve informatie vanuit de jeugdzorg (mede) ten grondslag ligt aan een sepotbeslissing. Erger nog: ook een beslissing om wél te vervolgen kan mede worden ingegeven door subjectieve informatie vanuit de jeugdzorg.
Dat betekent in de praktijk dat een officier van justitie in de verleiding kan komen om, op aanwijzing van een betrokkene binnen de jeugdzorg, een ouder juist wel of juist niet te vervolgen, om op die manier een rechterlijke uitspraak in een omgangs- en gezagskwestie een door de jeugdzorg gewenste richting uit te sturen. De kinderrechter, die niet objectief toetst, beslist dan – op aanwijzing van het OM – dat ouder en kind moeten worden gescheiden, terwijl die beslissing eigenlijk slechts gebaseerd is op het subjectieve gevoel van een gezinsvoogd of een coach van een jeugdteam. Het laat zich denken dat er op dit moment mensen juist wel, of juist niet, voor een strafbaar feit worden vervolgd op aanwijzing van de jeugdzorg, zonder dat daar enige onafhankelijke controle op bestaat; niet zozeer omdat de officier van justitie vindt dat de betrokkene gestraft moet worden, maar omdat de officier van justitie – op voorspraak van de jeugdzorg – van mening is dat diegene een gevaar voor zijn kind zou vormen. Daar is het strafrecht niet voor bedoeld, maar je kunt het eenvoudigweg niet controleren.
Stel dat beide ouders aangifte tegen elkaar hebben gedaan van strafbare feiten, maar één van beide ouders heeft de sympathie van de gezinsvoogd, en de andere ouder staat in een negatief daglicht omdat hij zich bijvoorbeeld over het functioneren van de gezinsvoogd heeft beklaagd bij de klachtencommissie van de betrokken gecertificeerde instelling. Dan kan de officier van justitie, op basis van de subjectieve informatie van die gezinsvoogd, besluiten om één van beide ouders wel te vervolgen en de andere juist niet, zonder daar ooit rekening en verantwoording over te hoeven afleggen. Wordt er een art. 12-procedure gestart door de andere ouder, dan leert de praktijk dat de officier van justitie al snel gelijk krijgt als die zich beroept op “capaciteitsproblemen”.
Of stel dat een van beide ouders aangifte doet tegen de gezinsvoogd zélf, omdat die een subjectieve mening op schrift heeft gesteld die vervolgens bij andere jeugdzorginstanties, en daarmee uiteindelijk ook bij de kinderrechter, volledig een eigen leven gaat leiden. Als het stuk van de gezinsvoogd beschuldigingen van misdrijven bevat (zoals bedreiging of stalking), kan dat al snel strekken tot smaad of laster (art. 261 en 262 Sr). Wordt daarvan aangifte gedaan, dan komt die aangifte terecht bij hetzelfde OM dat al bij de omgangs- of gezagskwestie betrokken was vanwege de bevoegdheden in boek 1 BW. De officier van justitie moet dan oordelen over een gezinsvoogd met wie hij eerder nog om de tafel heeft gezeten om over de omgangs- en gezagskwestie te spreken (bijvoorbeeld om te overleggen over een verzoek tot uithuisplaatsing (UHP) op basis van art. 1:265b lid 2 BW).
In de tweede plaats blijkt de verwevenheid tussen jeugdzorg en OM zelfs zo ver te gaan, dat er in de praktijk dubbelfuncties bestaan. Een voorbeeld (waar ik al in mijn aparte bijdrage over de betrokkenheid van het OM op ben ingegaan) speelt in Noord-Brabant. Follow the Money en het Brabants Dagblad deden samen onderzoek naar grote winsten in de Brabantse jeugdzorgbranche. Dezelfde toezichthouder die binnen JBB verantwoordelijk is voor de controle op de geldstromen, is niet alleen tevens toezichthouder bij twee Veilig Thuis-instellingen, maar blijkt tegelijkertijd werkzaam te zijn als officier van justitie, én als afdelingshoofd Beleid en Strategie van het parket Noord-Holland, én als voorzitter klachtencommissie politie eenheid Amsterdam.
Stel dat je aangifte zou willen doen tegen een gezinsvoogd van JBB wegens smaad of laster. Dan wordt die aangifte dus beoordeeld door één van de eigen collega’s, die bovendien ook nog – in zijn hoedanigheid van toezichthouder – enig financieel belang heeft bij het seponeren van die aangifte. Of stel dat je aangifte wilt doen tegen de politie, als die over de schreef gaat bij de handhaving van een huisverbod (een huisverbod kan aan een bewoner worden opgelegd als bij Veilig Thuis het vermoeden bestaat dat die zich schuldig maakt aan huiselijk geweld of kindermishandeling). Dan komt de kwestie opnieuw terecht op het bureau van diezelfde collega.
Er zijn allerlei scenario’s denkbaar waarin zoiets vroeg of laat een keer volledig kan misgaan. Of zich dat op enig moment daadwerkelijk voordoet, is daarbij niet effectief te controleren. De enige mogelijkheid die je ‘in theorie’ hebt, is om de kwestie naar de civiele rechter te brengen wegens onrechtmatige overheidsdaad. Je hebt dan wel een uitzonderlijk zware bewijslast. Een art. 12-procedure is weinig zinvol, ook weer omdat het OM zich eenvoudig kan beroepen op “capaciteitsproblemen” om de eigen sepotbeslissing te rechtvaardigen, waar de gerechtshoven in de praktijk (zeker sinds Covid-19) snel in meegaan.
Voorzet voor een oplossing
De rode draad door dit – mijns inziens zorgwekkende – verhaal is steeds, waar het gaat om het OM: het opportuniteitsbeginsel. Zou het OM verplicht zijn om strafbare feiten altijd te vervolgen, zoals bijvoorbeeld in Duitsland het geval is, dan is het probleem daarmee al gedeeltelijk opgelost.
Zelfs een negatieve interpretatie van het opportuniteitsbeginsel zou al verschil kunnen maken: het OM is verplicht om een strafbaar feit te vervolgen, tenzij er een goede reden bestaat om dat juist niet te doen. Dat moet dan wel effectief door een onafhankelijke instantie toetsbaar zijn.
Het probleem zou nog verder worden teruggedrongen met een (wettelijk) verbod op dubbelfuncties voor jeugdzorgmedewerkers. Een jeugdzorgmedewerker of toezichthouder bij een jeugdzorginstelling zou nooit tegelijkertijd bij het OM moeten kunnen werken, omdat je erop kunt wachten tot dat een keer goed misgaat.
Verder zou je eigenlijk met terugwerkende kracht alsnog de beslissingen van jeugdzorgmedewerkers of toezichthouders met dubbelfuncties in het OM opnieuw onder de loep moeten nemen, om te beoordelen of alles rechtmatig is gebeurd, en of er geen beslissingen zijn genomen met een oneigenlijk beroep op het opportuniteitsbeginsel. Dat geldt niet alleen voor deze specifieke JBB-toezichthouder, maar meer in den brede voor iedere jeugdzorgmedewerker of toezichthouder die op enig moment tegelijkertijd binnen dezelfde verhoudingen als officier van justitie of advocaat-generaal is opgetreden.
LikeLike
Seksueel misbruik in de residentiële jeugdzorg (open jeugdzorg, JeugdzorgPlus en justitiële
jeugdinrichtingen) en in pleeggezinnen is een maatschappelijk probleem dat ver teruggaat in
de geschiedenis. Kinderen die wonen in de residentiële jeugdzorg en pleeggezinnen hebben
vaak een verleden van verwaarlozing, geweld en seksueel misbruik achter de rug. Dit maakt
ze extra kwetsbaar. Het is bekend dat seksueel misbruik in jeugdinrichtingen en
pleeggezinnen plaatsvindt, mede op grond van een aantal ‘schandalen’. Desondanks weten wij
weinig over de aard en omvang daarvan en over de wijze waarop wordt omgegaan met
signalen van seksueel misbruik van kinderen die onder verantwoordelijkheid van de overheid
zijn geplaatst. De huidige aandacht voor seksueel misbruik in rooms-katholieke instellingen
heeft de opmerkzaamheid voor seksueel misbruik van kinderen in jeugdinstellingen, die daar
geplaatst zijn onder verantwoordelijkheid van de overheid, vergroot.
In opdracht van de bewindslieden van het ministerie van Veiligheid en Justitie en het
ministerie van VWS is een grootschalig onderzoek uitgezet onder verantwoordelijkheid van
de commissie-Samson. Dit onderzoek heeft een driedelig doel:
– Ten eerste inzicht in de aard en omvang van signalen van seksueel misbruik van
minderjarigen die onder verantwoordelijkheid van de overheid zijn geplaatst in
jeugdzorginstellingen en pleeggezinnen, de zogeheten gedwongen plaatsingen van 1945
tot 2010.
– Ten tweede of deze signalen bij de overheid bekend waren en zo ja, hoe de overheid
hierop heeft gereageerd.
– Ten derde moet het onderzoek inzicht bieden in de huidige mechanismen van signalering
van seksueel misbruik van kinderen.
Het onderzoek is onderverdeeld in zes deelonderzoeken. Dit rapport betreft het
deelonderzoek naar het governancevraagstuk: het handelen van de instituties binnen de
jeugdsector. Het governancevraagstuk betreft enerzijds de wijze waarop het veld het
juridische kader heeft vertaald in protocollen en beleidsregels, de verantwoordelijkheden heeft
toebedeeld en het toezicht heeft geregeld. Maar bij governance gaat het vooral ook om de
uitvoering van beleid en taken: hoe wordt in de praktijk omgegaan met signalen van seksueel
grensoverschrijdend gedrag en seksueel misbruik? De aanpak van seksueel misbruik in de
residentiële jeugdzorg en pleegzorg wordt vanuit drie niveaus geanalyseerd: het kind, de
feitelijke uitvoering en het instellingsbeleid.
1.1 Achtergrond residentiële jeugdzorg en pleegzorg
De jeugdinstellingen en pleegzorg zijn van oorsprong opgezet vanuit het particulier initiatief.
De activiteiten vonden plaats met veel vrijwilligers en binnen een verzuilde samenleving. Net
na de oorlog was de macht van de particuliere organisaties groot en was er weinig toezicht op
de uitvoering. Tijdens het proces van ontzuiling wordt het particulier initiatief steeds meer
overgenomen door de overheid en professionals. De jeugdzorg vindt niet meer plaats via
gezindten (rooms-katholiek, protestants, socialistisch), maar langs sociaalgeografische en
sociaaleconomische lijnen. Er komt een proces van professionalisering op gang, ondersteund
door wetenschappelijke inzichten. In de jaren zestig en zeventig zien wij een algemene
democratiseringstendens en een versterking van het individualisme. Deze beweging is ook
merkbaar in de jeugdzorg, waaronder de jeugdzorginstellingen. Er komen bijvoorbeeld
beroepsmogelijkheden en een inzagerecht voor cliënten. Alternatieve jeugdhulpverlening
(JAC, Sosjale Joenits) komt van de grond als reactie op bevoogding en bureaucratie.
7
Daarnaast vindt liberalisering plaats in die zin dat de staat geen zedenmeester moet
zijn. Dit betekent bijvoorbeeld dat de Raad voor de Kinderbescherming minder moralistisch is
en in zijn rapportage zakelijker, meer met feiten gestaafd en meer gefundeerd tot een oordeel
komt (Van der Bij et al., 2006).
Ook vindt liberalisering plaats ten aanzien van de zedendelicten. Deze liberalisering
van de zedenwetgeving krijgt eind jaren zeventig een wending. Dan worden, mede onder
invloed van de vrouwenbeweging, de verschillen in macht en seksuele dwang aan de orde
gesteld. Seksueel geweld staat vanaf de jaren tachtig op de politieke agenda (Lünnemann,
1989). Er komt meer bewustzijn van het effect van seksueel misbruik op kinderen (Draijer,
1988). De zedenwetgeving is in 1992 aangescherpt en wordt sindsdien regelmatig gewijzigd
om de wetgeving te laten aansluiten op maatschappelijke ontwikkelingen. De aanscherping
gaat in op verschillende vormen van dwang (Savornin Lohman et al., 1996; Kool, 1999;
Lünnemann, 1996; Lünnemann et al., 2006). Ook seksueel misbruik in (jeugd)inrichtingen
wordt onderwerp van publieke discussie, mede door de Finkensieper-zaak.1
Vanaf de jaren negentig zijn protocollering en kwaliteitsborging, maar ook
schaalvergroting belangrijke ontwikkelingen. Kwaliteitszorg wordt uiteengerafeld in
producten en diensten; resultaatgericht werken doet zijn intree. Ook komt er meer aandacht
voor de effecten van behandeling (Boutellier & Lünnemann, 2007). Vanaf de jaren negentig
komen er bovendien specifiek voor beroepsbeoefenaren in de hulpverlening richtlijnen over
hoe te handelen bij vermoedens van seksueel misbruik van kinderen (Eeland & Woelinga,
1991; Commissie Seksueel Misbruik van Jeugdigen, 1994; Dijkstra 1994). Dit is overigens
niet specifiek voor de (residentiële) jeugdzorg. Daarnaast neemt het belang van toezicht toe.
Voor de jeugdzorg betekent dit onder meer dat de toezichthoudende taak van de Raad voor de
Kinderbescherming in 1988 overgaat naar de Inspectie jeugdzorg. Er komen aparte richtlijnen
die betrekking hebben op veiligheid binnen een bepaalde instelling. Bij deze trend past ook
dat de overheid het belang erkent van toezicht en checks and balances op de werkvloer van de
instellingen. Deelonderzoek 1 van de Samson-onderzoeken (Dekker et al., 2012) gaat dieper
in op de historische ontwikkelingen sinds 1945.
Duidelijk is dat de overheid tegenwoordig een (positieve) verplichting heeft kinderen
te beschermen tegen inbreuken op hun fysieke en seksuele integriteit. Deze verplichting stoelt
op het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK) en het Europees
Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden
(EVRM). Deze verplichting is uitgewerkt in een normatief systeem dat bestaat uit nationale
wet- en regelgeving. De uitvoering vindt plaats binnen publieke en private instellingen die
onder verantwoordelijkheid staan van landelijke, provinciale en/of gemeentelijke overheden
(Bruning, 2005).
1.2 Seksueel misbruik
De commissie-Samson hanteert in haar onderzoek de volgende definitie van seksueel
misbruik: ‘Seksueel contact van (jong)volwassenen met kinderen jonger dan 18 jaar (tot 1988
21 jaar). Deze lichamelijke contacten zijn tegen de zin van het kind of zonder dat het kind
deze contacten kan weigeren. Daders zetten het kind emotioneel onder druk, dwingen het kind
of weten door hun overwicht te bereiken dat het kind geen nee durft te zeggen tegen seksuele
toenaderingen.’ Achter deze definitie gaat een scala aan (seksuele) handelingen,
1 Finkensieper, een geneesheer-directeur, werd in de jaren negentig veroordeeld voor seksueel misbruik
van jeugdigen die door justitie in de betreffende inrichting waren geplaatst.
8
afhankelijkheden, loyaliteiten en gevoelens schuil. Seksuele handelingen zijn slechts één
aspect binnen de afhankelijkheidsrelatie, waar dikwijls ook positieve momenten plaatsvinden.
Voor het onderzoek naar seksueel misbruik van jeugdigen die op gezag van de
overheid in instellingen of pleeggezinnen zijn geplaatst, wordt hierna eveneens begrepen
seksueel misbruik van groepsgenoten waartegen de volwassene uit hoofde van zijn functie
bescherming had moeten bieden. De overheid is verantwoordelijk voor bescherming tegen
seksueel misbruik binnen de instelling door werknemers en jeugdigen onderling. Dit
onderzoek beperkt zich tot seksueel misbruik binnen de instelling en het pleeggezin, door
medewerkers, pleegouders of jeugdigen.
2
Het strafrecht is duidelijk over seksueel misbruik van kinderen door medewerkers van
instellingen: dit is strafbaar (Wiarda, 2011). Er zijn incidenten van seksueel
grensoverschrijdend gedrag tussen jeugdigen onderling waar dwang een rol speelt en waarbij
het onderscheid tussen dader en slachtoffer duidelijk is. In andere gevallen is dit onderscheid
echter minder duidelijk en is er sprake van seksueel experimenteren waarbij grenzen worden
overschreden. Hoewel het onderzoek van de commissie zich puur richt op seksueel misbruik,
moeten instellingen in de praktijk omgaan met de gevallen van seksueel grensoverschrijdend
gedrag en de vaak moeilijk aan te brengen grens tussen de twee verschijningsvormen. Dit
onderzoek kijkt daarom naar beide mogelijkheden, waar dat relevant is.
Het onderzoek van de commissie-Samson richt zich op seksueel misbruik van
kinderen van 0 tot 18 jaar. Naast het woord ‘kind’ gebruiken wij het woord ‘jeugdige’ om
deze leeftijdsgroep aan te duiden. Met jongeren wordt de leeftijdsgroep tussen de 12 en 18
jaar bedoeld. Het woord ‘jongere’ wordt veel gebruikt binnen gesloten instellingen
(JeugdzorgPlus en JJI, justitiële jeugdinrichtingen) waar meisjes en jongens in die
leeftijdsgroep verblijven (en soms ook ouder) (zie ook Harder et al., 2006).
1.3 Jeugdzorg in een netwerksamenleving
In de hedendaagse netwerksamenleving is verantwoordelijkheid verstrooid geraakt over tal
van organisaties en instituties ‒ zo ook in de jeugdzorg. Vele actoren zijn betrokken, ieder met
een specifieke rol (of rollen) binnen een bepaald segment of proces. Denk aan de
kinderrechter, gezinsvoogd, de jeugdzorginstelling waar de jeugdige verblijft, pleegouders en
pleegzorginstelling, AMK, inspectie(s) en politie/justitie. De rol van de overheid wordt steeds
meer die van regiehouder die verder op afstand blijft (Kooiman, 2010). In de jeugdzorg wordt
de aanpak van seksueel misbruik dan ook niet door de overheid opgelegd via wet- en
regelgeving. Een landelijk beleid hiervoor komt tot stand in samenspel met
brancheorganisaties, waaronder Jeugdzorg Nederland, Pleegzorg Nederland en instellingen.
De implementatie van beleid is geen lineair proces, maar verloopt dynamisch en binnen
krachtenvelden.
Ook in de dagelijkse verzorging, opvoeding en behandeling van jeugdigen in de
jeugdzorg wordt de netwerksamenleving zichtbaar. Beslissingen over OTS
(ondertoezichtstelling) worden genomen door een kinderrechter, bureaus jeugdzorg en
gezinsvoogden voeren de regie over alle zorg die jeugdigen en gezinnen aangeboden wordt en
één of meer instellingen leveren de zorg. Afhankelijk van de zorgbehoefte en leeftijd kan een
2 In feite doen wij onderzoek naar de aanpak van seksueel misbruik van jeugdigen die in de residentiële
jeugdzorg, justitiële jeugdinrichtingen en pleegzorg verblijven; een (groot) deel van hen zit op vrijwillige
basis in de pleegzorg dan wel jeugdzorginstellingen. Voor de aanpak van seksueel misbruik maakt het niet
uit of kinderen vrijwillig of onder verantwoordelijkheid van de overheid daar verblijven.
9
uit huis geplaatste jeugdige in een hele reeks verschillende typen instellingen komen, zoals
JeugdzorgPlus, leefgroep, kamertrainingscentrum, crisisplaatsing, gezinsvervangend tehuis of
pleeggezin. Bovendien verhuizen jeugdigen regelmatig van de ene instelling naar de andere,
ook door veranderende zorgbehoeften.
1.4 Seksueel misbruik in de laatmoderne risicosamenleving
In de laatmoderne risicosamenleving maken burgers zich steeds meer zorgen over allerlei
risico’s (Beck, 1992). Als het gaat om seksueel misbruik van kinderen, wordt deze
risicobenauwdheid versterkt door wat Pratt (2005) de ‘puurheid’ van kinderen noemt. Dit
vergroot vervolgens de spanning tussen het erkennen van de autonomie van kinderen en de
groeiende nadruk op de bescherming van kinderen (Scott et al., 1998). Het samensmelten van
de laatmoderne risicobenauwdheid en het beschermingsdiscours rondom kinderen creëert een
focus op preventie. Een calamiteit van seksueel misbruik van een kind wordt ervaren als een
‘moral panic’ (Scott et al., 1998). Seksueel misbruik van kinderen krijgt daarom veel aandacht
in de media, en politici en bestuurders schieten dan vaak in de zogenaamde risicoregelreflex:
meer preventie via meer regels en strengere handhaving. Dit leidt tot wat Trommel (2008)
Gulzig Bestuur noemt. Hierbij is vaak onvoldoende oog voor de onbedoelde negatieve
bijeffecten.
Furedi (o.a. 1997, 2001) wijst in dit verband nadrukkelijk op de ongewenste effecten
van deze ontwikkeling voor hoe kinderen in bredere zin opgroeien. Het is een precaire balans.
Enerzijds is er de zeer begrijpelijke wens en zorg kinderen te beschermen, anderzijds is er de
wens ze wel de ruimte te bieden om te leren omgaan met de sociale werkelijkheid en hun
eigen grenzen daarin te leren ontdekken, met alle risico’s die daarin optreden. Kinderen
hebben behoefte aan een zo normaal mogelijke seksuele ontwikkeling, aan intimiteit en
genegenheid. Grensoverschrijdend gedrag hoort bij de ontwikkeling van kinderen, anders
leren zij hun grenzen niet kennen en leren zij niet zich weerbaar op te stellen. Bescherming in
extremo zou kunnen leiden tot de situatie waarin het kind nooit in aanraking mag komen met
volwassenen die niet (recent) gescreend zijn, waarin kinderen niet alleen mogen zijn met een
volwassene of een ander kind en er altijd fysiek afstand moet zijn. Dit levert echter een zeer
onwenselijke situatie op voor de normale ontwikkeling van het kind. Bovendien kan niet
gegarandeerd worden dat een kind geheel gevrijwaard zal zijn van seksueel misbruik;
screening kan nooit helemaal waterdicht zijn. Absolute bescherming tegen seksueel misbruik
is dus een illusie en de neveneffecten van de poging toch volledige bescherming te bereiken
zijn zeer ongewenst voor de ontwikkeling van het kind (Furedi, 1997, 2001; Scott et al.,
LikeLike
Kinderen van toeslagenouder Karin werden uit huis geplaatst: ‘Ik heb gefaald’
Meer dan 1100 kinderen van gedupeerde ouders in de toeslagenaffaire zijn de afgelopen jaren uit huis geplaatst. Dat overkwam ook de vier kinderen van Karin (niet haar echte naam). Dat gebeurde nadat ze haar baan was kwijtgeraakt doordat ze één van haar kinderen niet meer naar de kinderopvang kon brengen. “Het was of niet werken, of mijn kind naar mijn werk meenemen.”
In 2013 kreeg Karin van de Belastingdienst te horen dat haar toeslagen voor de kinderopvang zouden worden stopgezet. “Ik kon mijn kinderen dus niet meer naar de opvang brengen, tenzij ik zelf zou betalen voor de opvang.”
Op zichzelf aangewezen
Dat laatste was geen optie. Karin woonde niet samen met haar partner. “Ik had net een nieuwe baan, dus ik was genoodzaakt om mijn jongste kind mee te nemen naar mijn werk. De andere drie zaten gelukkig al op de basisschool.”
Karin nam haar jongste mee naar haar nieuwe baan op een middelbare school, vertelt ze in deze video:
In die baan zat ze nog in haar proefperiode. “Eigenlijk kan het niet, zei ik ook tegen mezelf. Maar ik was echt op mezelf aangewezen. Het was óf niet werken, óf mijn kind naar mijn werk meenemen. Mijn inkomen, alles hing daar vanaf.”
De Belastingdienst stuurde haar van het kastje naar de muur en Karin begon aan zichzelf te twijfelen. “Je denkt dat je zelf een fout hebt gemaakt, waardoor je geen geld meer krijgt.”
Miniatuurvoorbeeld Lees ook:
Ruim 1100 kinderen van gedupeerden toeslagenaffaire uit huis geplaatst
Tot overmaat van ramp ging het daarna mis op haar werk. “Ik maakte een heel grote fout. De examens die bij de school binnenkwamen, moesten gelijk in de kluis worden gelegd. Maar ik had de examens verwisseld met de tentamens. Mijn werkgever begreep dat ik een fout had gemaakt, maar toch werd ik ontslagen.”
Alcohol
Karin kwam thuis te zitten. “Ik moest en zou alles alleen doen. Je kan het niet alleen, zei mijn partner op een gegeven moment. Ik dacht: ik heb gefaald. Daarna belandde mijn partner ook nog in de gevangenis.”
Karin probeerde zich erdoorheen te slepen. “Voor je kinderen moet je sterk blijven. Maar ’s avonds lig je te janken en kun je niet slapen. En dan trek je het gewoon niet meer.” Ze ‘was eigenlijk nooit een drinker’, zegt ze. Toch ging ze meer en meer drinken, vooral om ’s nachts te kunnen slapen.
1115 kinderen uit huis geplaatst
Tussen 2015 en 2020 werden 1115 kinderen uit huis geplaatst van ouders die door de toeslagenaffaire zijn getroffen. Het ministerie van Justitie en Veiligheid gaf opdracht voor het onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Dat beperkt zich tot de jaren 2015 tot en met 2020, omdat in 2015 de nieuwe Jeugdwet in werking trad. Maar de toeslagenaffaire speelde al ver voor die periode.
Het is niet duidelijk uit de cijfers van het CBS of de uithuisplaatsingen ook een direct gevolg zijn van de toeslagenaffaire. “Het gaat nu puur om kinderen die uit het huis zijn geplaatst bij slachtoffers van de toeslagenaffaire. We weten niet of dat voor of na onenigheid met de Belastingdienst is geweest”, zegt een woordvoerder van het CBS. “Daarvoor zou aanvullend onderzoek nodig zijn, en zo’n verzoek ligt er nu niet.”
“Mijn moeder merkte dat het niet goed met mij ging. Ze zei: geef het maar toe, je zit aan de grond. Ga aan je problemen werken, dan vang ik je kids even op.”
Karin ging in een kliniek om aan haar verslaving te werken en bracht haar vier kinderen onder bij haar moeder. Haar moeder zocht daarvoor hulp bij jeugdzorg. “Terwijl ik in een kliniek zat, kreeg ik van jeugdzorg te horen dat mijn kinderen niet meer bij me terug zouden komen. Ik mocht niet meer voor m’n kinderen zorgen zolang ik m’n shit niet op orde had.”
LikeLike
Hoe konden 1115 kinderen van het toeslagenschandaal uit huis geplaatst worden?
In vijf jaar tijd zijn er meer dan elfhonderd kinderen van gedupeerden in het toeslagenschandaal uit huis geplaatst. Een van die kinderen was de zoon van Janet Ramesar uit Alleen tegen de Staat.
1115 kinderen van gedupeerden van het toeslagenschandaal werden tussen 2015 en 2020 uit huis geplaatst. In totaal zijn zo’n 70.000 kinderen de dupe geworden van het toeslagenschandaal, en een op de drieënzestig moest dit bekopen met een uithuisplaatsing, meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek. Het CBS kan niet zeggen hoeveel kinderen tussen 2015 en 2020 in totaal in Nederland uit huis zijn geplaatst, zo laat de instantie weten aan de NOS.
Hoe dat zo kon gebeuren? Gedupeerde Janet Ramesar vertelt haar verhaal over de uithuisplaatsing van haar zoon in de documentaire Alleen tegen de Staat.
‘In 2017 werd ik ontslagen van mijn werk. Ik werkte in de financiële sector. Je hebt de Wet op het financieel toezicht (Wft) die zegt dat als je schulden hebt je chantabel bent; dus dan mag je niet in de financiën werken. En dat klopt niet. Ik was hartstikke goed in mijn werk en ik zou never nooit geld stelen van mijn werk, ook al zou dat in principe wel kunnen. Ik zou het nooit doen. Ik werd ontslagen en vanaf dat moment stortte mijn wereld bijna letterlijk in. Want vanaf dat moment zat ik letterlijk de hele dag thuis. Je hebt geen afleiding meer. In de tussentijd is iedereen – vrienden, vriendinnen, iedereen – weggegaan. Als jij geen drankje kan betalen dan belt op een gegeven moment niemand je meer op. Een keer voor je betalen is leuk, twee keer ook. Maar ze vergeten dat jij dat andersom ook hebt gedaan. Niemand belt je meer. Dus de hele dag lag ik in bed. Ik stond ’s ochtends op, maar als mijn zoon dan op een gegeven moment om acht uur naar school ging, dan ging ik weer slapen. Vervolgens stond ik om drie uur weer op, want dan kwam hij weer thuis.’
‘Ik kon niet naar de dokter, want medicatie kost geld. Ik zat in de schuldhulpverlening en er werd tegen mij gezegd: “Je mag geen nieuwe schulden maken.” Dus als ik medicijnen zou halen, dan zou ik nieuwe schulden maken. Ik werd zieker en zieker, ik viel constant flauw. Mijn zoon heeft in die tijd ook echt voor mij moeten zorgen. Want als ik onder de douche stond, viel ik flauw. Ik kon op een gegeven moment niet meer staand douchen. Dus dan ging ik maar een paar dagen niet douchen. Want ja, je wil niet dat je kind je elke keer zo ziet.’
‘Mijn zoon zat op een school, een stukje verder van huis. We moesten met het OV reizen. Maar dat kon ik ook niet betalen. Dus wat deed ik? Zelf niet eten, zodat ik de tram kon betalen, zodat ik voor overblijf kon betalen, zodat ik brood kon betalen. Er werd al gekeken van: hé, hij ontbijt niet, er is iets mis. Je kind moet er ook verzorgd uitzien op school, hij moet kleren aan die passen. Dus ik ging niet eten en van alles verkopen uit mijn huis. Om er maar voor te zorgen dat er niks zou gebeuren.’
‘Ik werd zieker en vroeg om hulp. Die kwam niet. Ik kon het huishouden niet meer doen, ik kon niks doen. Toen heb ik op een gegeven moment de GGD gebeld: “Kunnen jullie me helpen? Ik heb een kind in huis, het lukt me niet. Dit gaat zo niet langer.” Toen zijn ze bij me thuis geweest, en zeiden ze: “Het is allemaal niet zo heel erg.” Ik kwam op een wachtlijst terecht. De maanden verstreken, er gebeurde verder niks. En toen op 5 februari 2019 moest ik op school komen. Er werd tegen mij gezegd: “Je kan niet voor je kind zorgen, hij moet per direct bij zijn vader gaan wonen.” Ik wist niet wat me overkwam. Alles bij elkaar heeft het ook maar twintig of vijfentwintig minuten geduurd, in die tijd moest ik ook afscheid nemen van mijn zoon. Er werd gezegd dat het allemaal tijdelijk was: “Als jij je zaakjes op orde hebt, financieel gezien, komt hij weer terug.” Een week later was ik jarig en zouden we samen naar de bioscoop gaan, naar Aquaman, want ik had geld gespaard om naar die film te gaan. Een dag voor mijn verjaardag werd ik gebeld door Veilig Thuis, die zeiden: “We vinden het beter als jullie elkaar voorlopig even niet zien, want hij moet wennen aan de situatie bij zijn vader nu.” Ik dacht: wat is dit nou? Dit is niet de afspraak. Een maand later – het was de dag van de schietpartij in de tram in Utrecht – belde ik mijn zoon op. Ik zei tegen hem: “Je moet voorzichtig doen in het openbaar vervoer.” Ik werd verdrietig, want je wil je kind altijd beschermen maar ik kon niks meer. Toen ’s avonds stond er geen foto meer bij zijn Whatsapp. Ik vroeg me af wat er aan de hand was. Toen bleek dat ze hadden besloten dat ik hem ook niet meer mocht spreken. In de tussentijd was ik bezig met een traject dat Ouderschap Blijft heet, dus ik moest weer in contact komen met zijn vader en alles moest goed gaan en er moest een ouderschapsplan worden gemaakt, alsof ik een hele slechte moeder was.’
‘Ik moest in bewind. Ik kreeg een bewindsvoerder. Die gaf mij niet eens geld om te eten. Ik had niks. Ik moest de reiskosten betalen voor mijn zoon, die niet meer thuis woonde; terwijl ik eigenlijk niet eens geld had om voor hem te zorgen hadden ze gezegd dat ik daarvoor moest zorgen. Als ik geen geld had, dan kon ik hem op een gegeven moment niet eens zien. Op een zeker moment voldeed ik eigenlijk aan alle voorwaarden, maar hij kwam niet terug. Het was zomervakantie, de middelbare school kwam. Maar mijn zoon woonde in een andere stad, hij moest in een andere stad naar de middelbare school. Ik kon niet naar een open dag gaan met hem, iets waar ik onwijs naar had uitgekeken aan het begin van het schooljaar. Niks heb ik mee mogen maken. Ik mocht met geluk naar de musical.’
‘Ze [de Belastingdienst] hebben me gewoon kapotgemaakt. Er is niks meer over van de Janet die ik ooit was, niks meer.’
‘Het is mijn grootste wens dat mijn zoon weer thuis woont. Dat hij het kind kan zijn dat hij zou moeten zijn. Hij was vier toen dit begon, hij is nu bijna vijftien. Hij weet niet eens hoe het is om gewoon echt kind te zijn.’
‘[Ik wil] dat hij niet meer hoeft na te denken. Dat hij niet meer hoeft te bellen om te vragen wat ik heb gegeten, omdat er in hem opkomt: misschien eet mijn moeder niet. Dat hij gewoon het kind kan zijn dat hij wil zijn. En straks de volwassene kan zijn die hij wil zijn.’
LikeLike
De Rechtbank doet bij kinderrechtzaken geen waarheidsvinding. De rechter maakt het niks uit. Als het nou wel of niet waar is. Het gaat de Rechter erom wat erop papier staat. En wat de raad. En jeugdzorg te melden hebben, Naar mij als moeder word niet geluisterd, Mijn zoon en mijn dochter zijn nu al meer dan 11 jaar uit huis. Ik heb alle recht zaken verloren. De rechts systeem in Nederland is corrupt. De rechtbank en de raad en jeugdzorg voeren kinderhandel in ons land. Hun verdienen geld over de rug van mijn kinderen. Met leugens
Door dat de kinderbescherming geen waarheidsvinding doet. Daardoor zijn er zoveel gezinnen het slachtoffer van Buro Jeugd Zorg en de raad. Iedere minuut van de dag en dat al 9 jaar mis ik mijn kinderen. Mijn leven is zo goed als vernielt door Jeugdzorg.
LikeLike
Wij
Kinderen en ouder(s) die gedupeerd zijn door gemeenten en Raad voor de Kinderbescherming.
constateren
Kinderhandel binnen de Jeugdzorg/ Jeugdbescherming vindt plaats in 6 stappen ten bate van het pleeggezin en de Jeugdzorg:
een uithuisplaatsing waardoor de band tussen kind en ouders beschadigt
rapporteren dat het kind slecht op de ouders reageert, door stap 1 en hoe de uithuisplaatsing is gedaan
een psychologisch onderzoek om de onthechte relatie te observeren
rapporteren dat alternatieve behandelingen faalden of zullen falen
tijd rekken (hoe langer de uithuisplaatsing duurt, hoe moeilijker het kind terug kan)
naar de rechter voor een definitieve uithuisplaating op basis van het rapport, kan de juistheid niet controleren en daarmee is de kinderhandel witgewassen.
en verzoeken
Dat kinderhandel binnen de Jeugdzorg en Jeugdbescherming, wat mensenhandel is, bestraft wordt en wordt voorkomen.
LikeLike
Lieve mensen
Onze zoon van toen 14 jaar is 25 maart 2020 bruut uit huis geplaatst samen met zijn zus van 16(bijna 17)jaar
Nu zult u denken ,,waarom dan?
Wij als ouders zouden ,proeven en denken voor onze kinderen volgens jeugdzorg,ook speelde de corona regels een grote rol.
Doordat de corona inviel mochten er geen jeugdzorg medewerkers meer binnen van de regering .
Zo verloor de gecertificeerde instelling hun zicht in het ouderlijk huis kwijt.
Voor de corona waren de jeugdwerkers prima te spreken over ouders en hun kinderen,dit hebben ze zelfs op schrift gezet.
Nu vond de Gezinsvoogd dat er 1 puntje nog niet gedaan was, namelijk de kinderen 1 op 1 spreken van de kinderen..
De collega’s van de Gezinsvoogd zei,dat dit niet hoefde omdat de kinderen goed bereikbaar waren en dat er geen zorgen waren.
De gezinsvoogd zei ,,kan mij niks schelen,ik heb de boel al naar de rechtbank gedaan en ik ga met vakantie.
Ouders en de collega’s van de gezinsvoogd waren het daar niet mee eens en hebben geholpen bij ouders hun verweerschrift en een klachtenprocedure.
De kinderrechter gaf de gezinsvoogd gelijk en de klachtenprocedure van de gecertificeerde instelling gaf ouders gelijk. Ouders zijn toen in hoger beroep gegaan .
Tijdens deze procedure kwam de eerste corona lockdown,de rechtbanken gingen dicht en lopende zaken werden versneld afgedaan.
Dit pakte verkeerd uit voor ouders en hun kinderen.
De gezinsvoogd liet deze kans niet liggen en haalde een collega gezinsvoogd er bij en haalde zo de 2 kinderen op met een spoedmachtiging.
Een drama zult u begrijpen(dit gunt je je ergste vijand nog eens niet).
Ouders hebben gevraagd aan de gezinsvoogden vanwaar deze barbaarse actie.
Tja werd er gezegd,dan moet je maar niet klagen bij de baas.
Eigen schuld dikke bult.
Onze kinderen kregen vervolgens verkeerde kindprofielen die naar het gezinshuis werden gestuurd.
Ouders werden op afstand gehouden ,en hoorden weken niks van hun kinderen.
Tijdens een hoor en wederhoor zitting (die via de telefoon ging) hoorden ouders de leugens die gezinsvoogden opperden tegen de jeugdrechter en de gezinsvoogden werden gewoon gelooft door de rechtbank.
Ouders waren ineens vuurwapen gevaarlijk en agressief enz,,ouders schrokken zich een hoedje toe zij dit hoorden allemaal.
(Voor de duidelijkheid wij zijn nette mensen die nog nooit een vlieg kwaad hebben gedaan.
En we zijn christenen ,al onze kinderen zijn gedoopt en netjes opgevoed)
Liegen mag gewoon zeggen de gezinsvoogden omdat jeugdrecht niet onder ede valt, laten de gezinsvoogden gewoon weten,ouders worden nooit geloofd door jeugdrechters.
We zagen onze kinderen beetje voor beetje aftakelen,ziek van heimwee.
De jeugdmedewerkers die eerder betrokken waren bij ouders,vonden dit walgelijk (die hebben we op geluidsopname) maar konden niks doen,anders raakten ze hun baan kwijt.
Na verloop van tijd ging het gezinshuis kritische vragen stellen aan de gezinsvoogden dat het kindprofiel niet bij onze kinderen paste,onze kinderen gedroegen zich voorbeeldig ,geen problematiek werd geconstateerd
De gezinsvoogden beveelde het gezinshuis gewoon te doen wat hun gevraagd was,,de kinderen vast houden.
Het gezinshuis heeft zich verzet en gezegd,,dat het niet zomaar kan zo.
Hierdoor is de oudste dochter terug gekomen naar huis(vanwege het bijna 18 zijn).
Onze zoon is daarna direct weggeplaatst in een andere instelling .
Onze zit daar volledig geïsoleerd.
Geen contact met de buitenwereld.
Minimaal contact met ouders en zussen.
(Ouders zijn in contact gekomen met jeugdzorg omdat ze hulp vroegen om hun aller in oudste kind deze had hulp nodig met concentratie problemen op school)
Ouders vinden het bizar dat je hulp vraagt om de aller oudste en de jongste 2 worden zomaar gepakt.
Kinderen die niks mankeren.
Ouders hebben al hun financiële reeds middelen ingezet om hun zoon te redden ,maar het einde is in zicht ,al het spaargeld is op.gegaan aan voorgaande rechtzaken.
Ouders zien hun zoon volledig afglijden in de schaarse tijd die ouders hem mogen zien.
Als ouders hem mogen zien,dan is dat onder strikte voorwaarden en beveiliging.
Bij overtreding word het bezoek afgebroken en onze zoon word gestraft.
Het slaat echt nergens op dit.
Er is geen waarhiedsbevinding toegepast ook is er nooit een gedegen feitenonderzoek hieraan vooraf gegaan.
Het is puur omdat ouders een klachtenprocedure opgestart hadden,,niet meer niet minder.
De Gezinsvoogden hebben onze zoon van nu 15 jaar verteld dan hij nimmer meer naar huis gaat(ouders hebben hier geluidsopname van).
Onze dossier puilen uit van bewijzen van deze misstanden,maar jeugdrechters blijven weg kijken.
De enige manier is om onze zoon weer thuis te krijgen is de weg van strafrecht.
Hier is uw steun hard nodig .
Een goede strafrecht advocaat is vreselijk duur.
Ouders kunnen dit niet betalen.
De gezinsvoogden lachen ouders gewoon recht in hun gezicht uit.
Omdat zij weten dat ouders een goede advocaat nooit kunnen betalen.
Ondertussen glijd onze zoon richting de afgrond.
Wij vrezen het ergste,onze zoon heeft al laten weten via een berichtje die hij ons stiekem heeft laten zien ,dat hij er geen zin meer in heeft en het niet meer ziet zitten.
Hij mist ons ,dit is niet vol te houden zei hij.
Lieve lieve mensen wilt u ons helpen?,, alstublieft?
Wij willen onze zoon terug,,onze zoon wil naar huis.
Wilt u helpen om te voorkomen dat hij alle hoop op naar huis niet verliest?
We zijn echt bang dat hij zonder hoop het niet red.
Alles is welkom Lieve mensen.
Help onze zoon naar huis .
Dankuwel voor de moeite van onze hulpvraag te lezen voor onze zoon.
Alvast bedankt.
LikeLike
Ach… Jeugdzorg… is typisch zo’n instelling voor HBO truusjes met een diploma in “wereldvreemd-pedagogisch-opvoeden” van Inholland. Van die make-up-loze mutsen in een klepbroek met zwabbertieten in een goedkope H&M BH. Die in de vakantie met de rugzak zielige kindertjes helpen in Afrika of Azië. Het zijn altijd van die vrouwen die vroeger (of nog steeds) het lelijke valse vriendinnetje van een knappe meid waren… Dat is de gemiddelde medewerker van Jeugdzorg… Verbaas mij dan ook niet over deze kafkaeske situatie op onze kosten.
LikeLike
Uithuisplaatsing gevolg van leugens Jeugdzorg
kinderkidnap.jpgAfgelopen vrijdag ontstond er verontwaardiging over het razziafilmpje van Bureau Jeugdzorg in Culemborg. Want ‘eenzijdig verhaal’, ‘te weinig info’ en iets met ‘onderbuik’. Soit, zeggen wij dan, zonder toelichting is het natuurlijk doodnormaal dat Jeugdzorg en politie een jonge tweeling van negen jaar oud een trauma bezorgt door hen met overmacht bij moeder Jelena en halfbroer Ilja weg te rukken. Om ons immer kritische lezerspubliek toch van wat duiding te kunnen voorzien, hebben we onszelf dagenlang in een kelder met een klein raampje opgesloten om grote stapels bruine dossiermappen over de zaak te bestuderen. Halfbroer Ilja heeft ons tientallen documenten, mails en audiobestanden toegestuurd, met het dringende verzoek alles te openbaren. Want het gaat al lang niet meer om de vechtscheiding tussen zijn moeder en stiefvader. Het gaat om de maniertjes & methoden die Bureau Jeugdzorg hanteert om haar zin door te drijven. Hoewel Ilja en zijn moeder ongetwijfeld ook niet foutloos zijn in deze schrijnende scheiding, verdient Ilja door het toezenden van zo veel informatie het voordeel van de twijfel. Het handelen van Jeugdzorg en vooral de verklaringen van derden maken verder duidelijk waarom. Na de lees verder: een horrorscenario waarin een moeder en haar zoon strijden tegen een mishandelende ex-man, maar vooral tegen de Raad voor de Kinderbescherming, Bureau Jeugdzorg Gelderland, en een kwaadaardige gezinsvoogd die bereid is om rapporten te vervalsen om een jonge tweeling bij hun moeder weg te kunnen halen. Vooraf: in audiobestanden zijn volledige namen te horen, zowel van het gezin als van betrokkenen. Wegens het eeuwige geheugen van het internet hebben we wel de namen van de (minderjarige) kinderen in dit topic veranderd in Anna en Nick. Inleiding Het gezin A. is van Russisch-Letse afkomst. Ilja (23) is de oudste zoon van moeder Jelena, zijn stiefvader Iwan is de vader van tweeling Anna en Nick (geb. 2003). Ze komen in 1999 naar Nederland. Tien jaar later, in juli 2009, scheiden Jelena en Iwan wegens vreemdgaan en fysiek misbruik door de vader. De kinderen blijven bij moeder. Dan begint de bizarre strijd om voogdij en omgang. Per september 2009 is er een voorlopige omgangsregeling. Iwan mag eens per week langskomen om zijn kinderen te zien. Hij wil ze meenemen naar het buitenland en komt een paar keer dronken aan de deur. In januari 2010 volgt per rechterlijke uitspraak een definitieve omgangsregeling: vader mag kinderen in weekenden mee naar huis nemen, zolang hij in Nederland woont. Hij verhuist echter naar België en neemt ze in maart toch mee daarheen. De kinderen komen volgens Ilja ‘mishandeld, ondervoed en (in het geval van Nick) met allergische reacties’ thuis. Moeder wil daarop de kinderen niet meer meegeven. In juni constateert een kinderpsycholoog dat de kinderen speltherapie nodig hebben (analyse in bezit GS). Een rechter oordeelt dat de Raad voor de Kinderbescherming moet uitzoeken wat het beste is voor de kinderen, en wat er in België is gebeurd. Hij schroeft de omgangsregeling terug: vader mag alleen op zaterdagen, en enkel in Nederland, zijn kinderen zien. Na 1 bezoek in juli 2010, alleen met Anna omdat Nick niet wil, stopt het al weer omdat Iwan blijft eisen dat de kinderen mee naar België mogen. Bovendien betaalt hij geen alimentatie meer, zoals hij zelf in een mail toegeeft: Eerst de kinderen, dan het geld. In augustus weigert de Raad voor de Kinderbescherming documentatie over de mishandelingen in te zien, waarop moeder Jelena in september namens Anna en Nick officieel aangifte doet van de mishandeling (in bezit van GS). Ondertussen probeert de Kinderbescherming de bezoekregeling opnieuw op te starten, ook al willen de kinderen volgens Ilja zelf niet. In november spreekt de kinderrechter een Ondertoezichtstelling (OTS) uit. Gezinsvoogd namens Bureau Jeugdzorg te Tiel wordt mevrouw R.K. OTS en Jeugdzorg In januari komt de aanbevolen speltherapie weer ter sprake. Die zou bij zorgpartner Entréa plaats moeten vinden. Jeugdzorg start in de tussentijd alvast weer met het organiseren van vader-kinderontmoetingen, bij hen op kantoor. De eerste keer gaat nog goed, de tweede keer is er geen tolk aanwezig om te voorkomen dat Iwan zijn kinderen tegen hun moeder op probeert te zetten en de derde keer loopt het bezoek uit de hand als Nick niet naar binnen wil en (volgens Ilja) aan zijn kleding door mevrouw K. de ontmoetingsruimte wordt ingetrokken. Een evaluatie van deze bezoeken wordt in maart voortijdig afgebroken omdat gezinsvoogd K. niet wil dat Ilja als tolk voor zijn matig Nederlands sprekende moeder optreedt, mede omdat Iwan dat ook niet wil hebben. Want Ilja ‘weet te veel’. Daarop wil moeder een andere gezinsvoogd. Jeugdzorg reageert niet. Door dit gesteggel komt intake voor de speltherapie ook niet op gang: moeder werkt niet mee omdat zorginstelling Entréa de vader tegen haar zin in ook wil betrekken in het proces. Ilja en de gezinsvoogd kunnen ondertussen ook niet met elkaar overweg. Zelfverzonnen rapporten In september 2011 – en nu wordt het interessant – volgt op dit drama een eerste zogenaamde ‘schriftelijke aanwijzing’ van Bureau Jeugdzorg, waarin over uithuisplaatsing wordt gesproken. Er was sinds april bij herhaling voor gewaarschuwd dat zo’n (bindende) aanwijzing kon komen. Ondertekenaars: teamleider mevrouw Van S. en gezinsvoogd K.. Jeugdzorg spant de spieren en is niet geïnteresseerd in waarheidsvinding (een al vaker aangetoond feit, zie dit voorbeeld in VK). Jeugdzorg hamert enkel op de loyaliteitsconflicten en de ontwikkeling van de kinderen en eist dat beide ouders bij de kinderen betrokken zijn. De aangifte van kindermishandeling, de belangrijkste reden van het bij de vader weghouden van de kinderen, komt totaal niet ter sprake in de aanwijzing: Pagina 1, pagina 2. Om hun eigen dreigementen kracht bij de zetten, dient Bureau Jeugdzorg een verzoek tot verlenging van de OTS in. Daarin wordt informatie van de school van de tweeling uit het verband getrokken en bewust negatiever aangezet, iets dat Ilja verderop in deze tekst kan bewijzen met vandaag opgenomen audio: de school van Anna en Nick weerspreekt daarin een groot deel van het rapport van Jeugdzorg. Na een derde aanwijzing dient Jelena een klacht in tegen de manier waarop de gezinsvoogd en de teamleider zich opstellen. Lees die hier: Pagina 1, pagina 2. In december 2011 gaat Jelena volgens Ilja met een ambtenaar van gemeente Culemborg op gesprek bij Jeugdzorg te Tiel, waar wordt afgesproken dat de kinderen niet gedwongen zouden worden met hun vader om te gaan als ze dan niet willen, en dat er een nieuwe gezinsvoogd zou komen. Ook werd er afgesproken, maar dat werd volgens Ilja door Jeugdzorg niet op papier gezet, dat er geen nieuwe aanvraag tot Hulp aan Huis zou komen, omdat het niet nodig werd bevonden. De nieuwe gezinsvoogd wordt per januari mevrouw N. B., wier (offline gehaalde) LinkedIn weinig te raden liet over haar werkzaamheden qua uithuisplaatsingen, ‘crisis’ en ‘interventie’. Klachtencommissie In februari volgt een definitieve uitspraak over de voorzieningen. De kinderen blijven bij moeder wonen en mogen voorlopig alleen onder begeleiding omgang hebben met hun vader. Jelena is op advies van haar advocaat toch akkoord gegaan met Hulp aan Huis, zodat er controle kan zijn op de thuissituatie van de kinderen. Ilja gaat in dezelfde maand namens zijn moeder naar de zitting van de klachtencommissie, waar de klachten van zijn moeder grotendeels genegeerd worden. De uiteindelijke uitspraak staat hier in zeven delen: Een. Twee. Drie. Vier. Vijf. Zes. Zeven. Dan gaat het definitief mis. In maart stelt Jeugdzorg plots en eenzijdig gewijzigde eisen aan Hulp aan Huis: moeder moet contact tussen de kinderen en de vader stimuleren, terwijl zorgstichting Entrea daar in de originele zorgovereenkomst (in bezit van GS) niets over zegt. Ilja doet daarom alsnog aangifte van mishandelingen door zijn stiefvader Iwan bij hem, waardoor hij begin 2001 tijdelijk in een pleeggezin terecht kwam (aangifte en verschillende bewijzen in bezit GS). Het is zinloos. Op 23 maart, afgelopen vrijdag, staan Jeugdzorg en politie voor de deur omdat Jelena volgens Jeugdzorg nog altijd te weinig doet om mee te werken aan een omgangsregeling, de kinderen ziek gemeld zijn van school (verkoudheid, volgens Ilja) en Jeugdzorg vreest dat het gezin naar Letland wil vertrekken én omdat Jeugdzorg zich op haar beurt niets aantrekt van de aangiften van mishandeling of het weigeren van alimentatie door de vader en de kinderen per se weg wil halen. Om de werkwijze en *kuch* goede voorbereiding van Jeugdzorg te onderstrepen: Op vrijdagmiddag belt Jeugdzorg om 16:00 uur nog even op of iemand speelgoed, kleding en de medicijnen (!) van Nick wil komen brengen. Oh, en vóór 17:00 uur graag, daarna is het weekend. Luister zelf. Op maandagmiddag, als Ilja de gevraagde zaken wil gaan brengen, weigeren ze vervolgens bij Jeugdzorg de spullen aan te nemen, omdat de juiste gezinsvoogd niet aanwezig is om ze in ontvangst te nemen. Nick zit dus volgens Ilja zonder medicatie voor zijn astma en allergieën, en beide kinderen hebben geen schone eigen kleding. Belangrijkste bewijs tegen Jeugdzorg In een andere audiofile die vandaag door Ilja is gemaakt, is het bewijs van de manipulatie door Jeugdzorg te horen: de schoolleiding van de tweeling ONTKENT wat Jeugdzorg in haar eerder genoemde rapport had gezet. Sterker nog, de school moest via ouders die vrijdag het topic op GeenStijl gezien hebben, vernemen dat de kinderen überhaupt uit huis waren gehaald: “Dit was voor ons ook nieuw, wij hebben niets van tevoren te horen gekregen”, is in de audio te horen. Ook te horen: “Er staan dingen in het dossier van Jeugdzorg die wij niet letterlijk zo gezegd hebben. Wij hebben géén contact gehad met Jeugdzorg.” En: “Wat wij jammer vinden: [Anna] heeft ook een enorme groei laten zien. En dat stukje staat er niet in.” Of wat te denken van: “Ze krijgen altijd genoeg eten, zien er altijd supermooi uit, zijn goed verzorgd. Dat staat er niet in.” Ook niet in het rapport, is hoe de tweeling zich gedraagt in weken dat er een ontmoeting met hun vader gepland staat: boos, agressief en/of angstig. Wat er wél in staat, zijn dik aangezette, uit hun verband getrokken negatieve opmerkingen. En dát zijn de leugens die uiteindelijk via de kinderrechter in de beschikking voor uithuisplaatsing terecht zijn gekomen. Conclusie Of de documenten in ons bezit het eerlijke, complete verhaal van Ilja en zijn moeder vertellen? Geen idee, en Jeugdzorg doet geen uitspraken over lopende zaken. We weten alleen wat we hebben gekregen. Feit is wel dat Ilja ook informatie heeft toegezonden die niet per se gunstig is voor hun zaak, zelfs in het audiogesprek met de schoolleiding van de tweeling. Dat laat een gebalanceerd beeld zien en horen, en geeft hem het voordeel van de twijfel. Bovendien bewijzen de geluidsbestanden dat Ilja en Jelena in een parallel universum terecht gekomen zijn waar Jeugdzorg, de Raad voor de Kinderbescherming en andere zorginstellingen hun macht en bevoegdheden aanwenden om de regels naar hun hand te zetten om hun eigen gelijk te halen. Dankzij de opnames van de klachtencommissie en de uitspraken van de schoolleiding van Anna en Nick, is deze manier van handelen van Jeugdzorg voor iedereen zelf te horen. Dus terwijl de advocaat van Jelena een kort geding voorbereidt tegen de uithuisplaatsing door Jeugdzorg, gaat Ilja zelf ook door met de strijd. Door wat hij zelf als laatste mogelijkheid zag om zijn gelijk te halen tegen deze burgerslopende ‘zorginstellingen’, en nadat hij zelf bewijsmateriaal had verzameld: de media opzoeken. Bij dezen. Oordeel zelf.
LikeLike
Het personeel bij Jeugdzorg instanties, en de raad voor de kinderbescherming zijn Doemdenkers. Hun liegen alles aan elkaar vast om hun doel te bereiken. De koning en het Ministerie van Justitie en politiek Den Haag. Hun zijn hoofdverantwoordelijk. De kinderbescherming doet geen waarheidsvinding. De wet staat het toe de kinderrechters doen mee aan het corrupte systeem. Nederland is een land waar corruptie normaal is
LikeLike
Het schadefonds betaald alleen uit als de bewijzen zoals de politie hanteerd zijn.
Er zijn geen jz instellingen beschuldigd van kindermishandeling. En zoals in mijn geval, mijn ex heeft via jeugdzorg de rechtbank om de tuin geleid en de hoifdverblijfplaats veranderd. Mijn zoon nooit meer gezien.
LikeLike
Ouders die duizenden euro’s moesten terugbetalen in de toeslagenaffaire kregen bij de rechtbank niet de bescherming die zij verdienden. Dat blijkt uit een zeer kritisch rapport van de Raad voor de Rechtspraak. Eén ouder moest ruim 27.500 euro teruggeven, omdat ze een bedrag van 77 euro niet had betaald.
LikeLike
In de jaren 2015-2021 zijn ten minste 1100 kinderen uit gezinnen die zijn getroffen door de kinderopvangtoeslagenaffaire uit huis geplaatst. In totaal leden 70.000 kinderen schade. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
LikeLike
Bent u slachtoffer van geweld in de jeugdzorg?
Dan kunt u een aanvraag indienen voor een financiële tegemoetkoming van € 5.000. Deze tegemoetkoming is onderdeel van een breder pakket aan erkenningsmaatregelen. Het Schadefonds voert de financiële regeling uit.
klik op de onderstaande link om een schadevergoeding aan te vragen dit kan nog tot 31 december 2022
https://www.schadefonds.nl/slachtoffer/tijdelijke-regeling-slachtoffers-jeugdzorg/
LikeLike
WIJ Team’s & Jeugdzorg instanties zijn oplichters.
LikeLike
Kinderscherming almelo voert geen gedegen onderzoek.door een negatief uitspraak plaatsen ze je kind uit huis.en niet ondat het onveilig is nog verwaarloost nog ernstiger schade oploopt in de ontwikkeling. Het kind gaat na uithuisplaatsing geestelijk en motorisch achteruit.En dat laat jeugdbescherming Gelderland toe.het kind word niet gehoord en word geestekijk kapot gemaakt.alles ondrr dwang. Ze zetten onwaarheden in rapporten.zetten het kind niet centraal.met gevolg voor de toekomst dat kind depressief word.hoge kans op drugs en alcehol verslaving en zelfdoding. Welkom bij de rechtstaat kinderrechters jeugdbeschermers in Nederland die aan kinder handel en mishandeling werken.inplaats in het belang van een kind te handelennac zijn behoeften .zijn eigen sten
LikeLike
Hallo allemaal, ik heb dit allemaal zitten lezen.
Ik werk op straat en hoor veel van deze zaken.
Hoe meer klachten bij de 2e kamer (fractievoorzitters) komen, hoe beter.
De nieuwe wet wordt namelijk anders uitgevoerd, dan de bedoeling is.
Heel simpel.
Maak een korte beschrijving van je zaak, wat er mis gaat bij je kind(eren) uit huis, wat er nagelaten wordt in de zittingen om in te dienen bij de rechtbank door GV/GZ etc.
Hou het kort zakelijk! Bedenk je wel, als ze het komen opvragen, dat de feiten moeten kloppen. Indien dit gevraagd wordt, maak goede bijlagen met tabs en de zaken geel gemarkeerd als bijlage. Verwijs vanuit je beschrijving naar die bijlage / tab, zodat ze snel op kunnen zoeken.
Niemand gaat hele boekwerken doornemen.
Indien de bijlagen van bijvoorbeeld rapportage, blanco zijn na blad 1, dien je het hele rapport mee te sturen, zodat te zien valt van wie dat rapport is. In het geval dat op elke bladzijde vermeld staat van wie dat rapport is, kan je volstaan alleen met betreffende bladzijde.
Maar begin:
Je maakt 1 email met je verhaal (zoals eerder beschreven), kopieert hierna vanuit de personalia van de fractievoorzitters, het emailadres in de email.
Die kan je vinden op https://www.tweedekamer.nl/kamerleden_en_commissies/alle_fractievoorzitters
Hoe meer klachten, hoe beter! Eendracht maakt macht!
Ga niet in die email schelden, beledigen of bedreigen. Dit kan jou nog een straf opleveren, want zo kan het ook uitwerken.
Verwacht geen persoonlijk antwoord, maar het wordt wel gelezen en meegenomen ter behandeling!
Bedenk wel, hoe langer zij met een blanco check kunnen opereren, hoe hoger het jaar erop, jouw belastingtarieven worden. Inmiddels heeft deze hype de samenleving meer dan +70 miljard gekost.
Bedenk ook dat de overgrote meerderheid van de gevallen niet nodig is. Slechts een kleine hoeveelheid klopt inderdaad voor hulp van jeugdzorg.
Bedenk ook dat slechts een klein deel van jeugdzorg inderdaad zich bekommert om het kind. Die zijn dus ook in de minderheid!
Geloof jij sinds 2015 dat het met de jeugd ineens heel slecht gaat? Ik niet en dat zie ik ook niet dagelijks op straat of tref ik daar aan.
Als je besluit niks te doen, prima, maar dan accepteer je dus dat alles zo blijft zoals het nu is. Dan verandert er zeker niks.
Tenslotte:
De meesten zijn bang dat hun aangezicht wordt geschaad en betalen liever.
Het aangezicht heelt wel weer, je portemonnee niet en je kind zeker niet!
Eendracht maakt macht, ik zou zeggen aan de slag.
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Carmen, mijn dochter is ook uit huis geplaatst en ik ben al 2 jaar aan het strijden om haar terug te krijgen maar niets lijkt te werken. Wil je mij iets meer over jullie situatie vertellen? Hoe je het gedaan hebt enzo. Groetjes Nikita 0615481649
LikeLike
Wij hebben nu problemen met blz ze hebben 4 kindertjes afgenomen van ons en ons aangevraagd.vrouw is 37 weken zwanger maar ze zeggen al deze af te nemen, reden allemaal leugens want ze kenden ons niet eens omdat we in uk woonde.
Is België haalbaar voor ons want baby ken elk moment komen, we kunnen een camping nemen in België maar weten niet waar permanent wonen is daar.
Ook willen we de 4 kindjes terug halen.
Hulp op me vraag altijd welkom, tlafleur1969@Yahoo.ccom
LikeLike
Groningen
‘Gezinsvoogd schuldig aan ontvoering’
Een 51-jarige gezinsvoogd is schuldig aan de ontvoering van een verwaarloosd jongetje. Dat vindt het Openbaar Ministerie, maar vanwege de ,,bijzondere aard” van de zaak eist het OM geen straf.
De vrouw uit Usquert werd in de zomer van 2010 in heel Nederland als held gezien omdat ze het toen 8-jarige jongetje Giovanni uit Garsthuizen bij zijn moeder weghaalde. Ze deed dit omdat hij werd mishandeld en verwaarloosd. Wat de officier van justitie betreft had de gezinsvoogd niet eigenhandig in mogen grijpen omdat de hulpverlening al bezig was om het kind te redden.
Naast de ontvoering vindt het OM de vrouw ook schuldig aan smaad door in de media uitgebreid te vertellen over de verwaarlozing en zelfs foto’s van het huis vrij te geven. Het OM denkt wel dat de gezinsvoogd uiteindelijk het beste met het kind voor had. Bovendien is er geen kans op herhaling. Daarom is een straf of maatregel volgens het OM niet nodig.
LikeLike
Details
Ontvanger:Europees Parlement Petitieloket:Nederland Kenmerk: Einddatum:03-12-2017 Status:Ondertekenbaar Petitionaris:Ada Busman Organisatie:platform familierecht Website:voor Jordy en alle kinderen, die lijden onder het schrikbewind van de WSG BJZmail petitionarisinformatie over falen WSG en jeugdzorg algemeen
Omgangsrecht voor ouders en kinderen ten allen tijde, tenzij daadwerkelijk een strafrechtelijk feit tegen het kind is gepleegd door een van beide of beide oudersMinder kinderen per voogd en strengere controle op het doen en laten van de voogdGespecialiseerde kinderrechters aan te stellen die alleen kinderrechten behartigen en beoordeeld worden op kwaliteit en niet op kwantiteitDat elke melding aan het AMK ook door het AMK behandeld mag wordenMeldplicht van instanties bij (vermoeden van) mishandeling, misbruik, verwaarlozing, etc.Een verbod op de bonussen voor het uit huis plaatsen van kinderenEen wet die Jeugdzorg verplicht om (aangetoond) alles te doen om het kind thuis te laten en pas in het uiterste geval tot uit huis plaatsing over te gaanEen gespecialiseerde opleiding voor aankomend voogdenInformatieplicht van de voogd aan de ouders en inzage in het gehele dossierAls een onderzoek vereist is van de ouders dan wel de kinderen dat dit bij elke erkende psycholoog gedaan mag worden en niet alleen bij een door Jeugdzorg aan te wijzen instituutEen wet die iedereen binnen het civielrecht automatisch onder ede stelt bij het betreden van de rechtszaalVast te stellen dat uit huis plaatsen alleen mag gebeuren na een rechtszaak waarin alle partijen gehoord zijn en na uitdrukkelijke instemming van de rechter, tenzij bij aantoonbaar levensgevaar van het kindMeer inspecteurs Jeugdzorg die ook op individuele gevallen mogen in gaanDat Jeugdzorg onder verantwoording van de gemeente komt te vallen i.p.v onder de provincie, zoals nu het geval is.Een daadwerkelijk onafhankelijke klachtencommissie voor Jeugdzorg waarbij de uitspraak ook bindend isHet recht voor ouders zich te laten bijstaan in de rechtszaal door wie zij willen alsmede hen toe te staan getuigen te laten horen, zoals bijvoorbeeld deskundigen.
Onderteken deze petitie
klik op de onderstaande link en scroll op de pagina helemaal naar beneden.
https://petities.nl/petitions/stop-machtsmisbruik-door-wsg-en-jeugdzorg?locale=nl
LikeLike
Stop machtsmisbruik door WSG en Jeugdzorg
20.460 ondertekeningenDE PETITIE ZAL AAN HET EUROPEES PARLEMENT TE BRUSSEL WORDEN AANGEBODEN!Minister Rouvoet reageerde op onze petitie met “Ik herken de geschetste problemen niet” Enige punten zijn niet meer up-to-date, maar helaas is het belangrijkste de WAARHEIDSVINDING bij deze organisaties nog steeds ver te zoeken.Nu na ruim 2 jaar, zonder enige echte verbetering en met een nieuwe regering willen wij nogmaals een poging wagen, voor al die kinderen, die zonder hun ouders moeten opgroeien en zo graag naar huis willen. Ons verzoek; tuchtcollege voor jeugdhulpverlenersvertegenwoordigers van WSG/jeugdzorg staan in de rechtszaal onder ede en zijn daardoor persoonlijk verantwoordelijk voor al hetgeen door of via hen aan de rechter is voorgelegd.
Petitie
Wij
Ouders, grootouders, familie en andere belangstellenden die gedupeerd zijn door jeugdzorg, maken ons grote zorgen over de huidige gang van zaken bij jeugdzorg, de William Schikkerstichting e.a.Wij zien het nut van de instellingen wel in maar kunnen ons niet verenigen met de misstanden die nu aan de orde van de dag zijn.
constateren
Dat kinderen zonder enige vorm van onderzoek, machtiging kinderrechter of reden met politiegeweld uit huis gehaald worden, met alle psychische gevolgen van dienDat voogden er geen enkele moeite mee hebben de wet te overtreden wat onder andere blijkt uit het vernietigen van meldingen van het AMK, meineed, vervalsing van rapporten van deskundigen, het vaststellen van persoonlijkheidsstoornissen door niet-deskundigen, het incasseren van bonussen (3% van het salaris) voor het uit huis plaatsen van kinderen, etc.Dat kinderrechters en voogden van te voren zaken doorspreken (Utrecht)Dat kinderrechters slechts drie kwartier hebben om over een kind te beslissen en niet aan waarheidsbevinding doen. Zij varen blind op het oordeel van kinderbescherming en jeugdzorg.Dat voogden kinderen weg halen zonder ook maar enige poging te ondernemen de thuissituatie van het kind te verbeteren zodat het kind thuis kan blijvenDat voogden kinderen uit huis halen louter en alleen op mening van derden, zelf zien zij het kind noch de ouders voordienDat ouders, wiens kind (al dan niet terecht) uit huis is geplaatst hun kind zelden of nooit mogen zien en er geen begeleiding is om hen hiermee te helpenDat voogden geen enkele moeite doen om kinderen terug te plaatsen, er wordt niet gewerkt met ouders en kinderen om dit doel tot stand te brengenDat de rechten en de wensen van het kind niet gerespecteerd worden, voor zover al gehoord, door zowel de voogd als de rechterDat de gevangenis een alternatief is voor een pleeggezin of opvangDat de rechtbank Jeugdzorg toestaat art. 5 van de Europese grondwet te overtreden waardoor ouders niet de kans hebben zich te verdedigenDat de rechtbank uitspraak doet in zaken en indien een van de partijen zich niet aan de uitspraak houd heeft dit geen gevolgenDat zorgende ouders vrijuit kunnen bepalen of er omgang plaats vindt of niet, ook als er een voogd in gemengd is en dat de niet-zorgende ouder geen enkel recht lijkt te hebben.Dat de politie weigert om de wet te handhaven en geen aangifte aanneemt van ouders die in hun recht staan, ouders die problemen hebben met de omgang niet bijstaat, geen aangifte aanneemt bij huiselijk geweld als jeugdzorg in een gezin betrokken is.Jeugdzorginspectie niet mag ingaan op individuele gevallen.
LikeLike
Bij de grensovergang stopte op 27 december vorig jaar een Duits personenbusje. Deuren gingen open, drie kleine Nederlandse zusjes werden uit de cabine gehaald en overgedragen aan mensen van het Nederlandse Bureau Jeugdzorg. De meisjes, pas met hun ouders geëmigreerd naar Duitsland, waren in opdracht van Jeugdzorg uit hun huis weggehaald. En daarmee is Nederland finaal uit de bocht gevlogen…
zie vervolg verhaal klik op de onderstaande link
http://kinderontvoering.info/schrikbarende-acties-uitgevoerd-door-bjz-groningen/
LikeLike
Als ons inkomen echt goed is, en we het kunnen financieren willen we een opvang opzetten, om die eerste stappen in de UK voor BJZ slachtoffers makkelijker te maken, maar dat is een meerjarig plan voor ons.BJZ NL heeft contact opgenomen met BJZ België, en deze hebben wij ook gesproken, met resultaat dat BJZ NL GEK is, alles met ons was oké.BJZ België weer dat wij naar de UK wilde gaan en zij stonden daar achter, en mochten we terug komen en hulp nodig hebben met vinden van huis en werk dan konden we contact opnemen en zouden zij hierbij helpenIn de UK is er geen contact geweest met BJZ UK, en we hebben geen enkel contact met Nederland ander dan met familie over het internetEr zijn zeer beperkt aantal mensen die ons adres kennen, al zou dat wel eenvoudig te vinden zijn als iemand dat wil.Het eigen bedrijf is ten slotte vrij makkelijk te vinden, en mijn naam is ook niet echt een geheim.BJZ heeft ons veel pijn gedaan, zijn hebben ons gepusht in de erotiek aangezien ze geen andere opties open lieten.BJZ heeft er voor gezorgd dat we Niet meer naar NL komen, stel ze zouden nog iets uithalen, en toch de kinderen willen afnemen, alleen de angst daarvoor al.
LikeLike
“Via Bureau Jeugdzorg werd ik doorverwezen naar Rubicon jeugdzorg. Dat was de ommekeer. We kregen Intensieve Ambulante Gezinsbegeleiding (IAG). De hulpverleenster Gerry heeft ons leven gered. Het was compleet chaos bij ons in huis. We hadden allemaal onze eigen problemen en om elkaar niet nog meer te belasten, praatten we er niet over. Peggy was depressief, ze sneed zichzelf en had zelfmoordneigingen. Het is vreselijk om je kind zo te zien. Ze werd drie maanden intensief begeleid. Langzaam krabbelde ze op. Met Maartje werd hard gewerkt aan haar drugsgebruik en haar zelfstandigheid. We voerden individuele gesprekken en gezinsgesprekken met Gerry. Ook ons netwerk van familie en vrienden werden erbij betrokken. Iedereen werkte graag mee. Problemen ontstaan niet door onwil, maar door onkunde en onwetendheid. Gerry gaf ons handvatten om de problemen aan te pakken en we leerden met elkaar om te gaan.”
LikeLike
“Ondanks de hulp is het nog steeds moeilijk. We proberen elke dag zoveel mogelijk harmonie in ons gezin te creëren. We houden elkaar een spiegel voor: leer je jezelf kennen, dan leer je ook je grenzen en tekortkomingen kennen. De ene dag gaat dat makkelijker dan een andere. Maar nu praten we in elk geval met elkaar. Tegen iedereen die het thuis moeilijk heeft, zou ik willen zeggen: sta open voor de hulpverlening. Het is niks om je voor te schamen. Als wij geen hulp hadden gekregen, had ik nu een dochter minder gehad. Peggy had zelfmoord gepleegd en Maartje had waarschijnlijk gewerkt als prostituee om haar drugsverslaving te bekostigen. Gelukkig is het zo ver nooit gekomen!”
LikeLike
“Zo’n vijf jaar geleden heb ik voor mijn twee jongste dochters hulp aangevraagd. Ze zaten toen in groep 7 en 8 van het speciaal onderwijs. Bij de overgang naar het Middelbaar Onderwijs voorzag ik problemen. Mijn kinderen hadden meer begeleiding nodig, maar er was nog geen diagnose gesteld. Ik kwam bij een jeugdzorginstelling terecht en er volgde allerlei onderzoeken. Het bleek dat Maartje een verstandelijke beperking had, een laag IQ. Peggy had een ontwikkelingsstoornis (PDD-NOS) met autistische trekjes. Er werd een hulptraject gestart. Een tijdje ging het goed, maar toen kwamen er bezuinigingen in de jeugdzorg. De instelling gaf aan dat in het kader van de nieuwe richtlijnen mijn dochters niet langer in aanmerking kwamen voor hulp en alles werd stopgezet. Een drama.”
LikeLike
kinderrechter ziet het niet meer zitten en stopt als rechter
zie onderstaande video
https://m.youtube.com/results?q=jeugd%20rechter%20stopt&sm=3
LikeLike
ONBEVOEGDHEID VAN DE RECHTBANK OM VAN VERZOEK KENNIS TE NEMEN NA VERTREK VAN DE KINDEREN EN OUDERS NAAR BELGIË
zie uitspraak Gerechtshof kenmerk:
(LJN BX2075) zie Rechtspraak klik op de onderstaande url link voor meer informatie
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHSGR:2012:BX2075
LikeLike
Opgepast mensen!!!!Het feit dat het gerechtshof in deze zaak de rechtbank onbevoegd heeft geoordeeld betekent jammer genoeg helemaal niets.Dat emigratie tijdens ots mogelijk was stond al lang vast sinds de denemarkenuitspraak.Maar ook in de tijd na de denemarkenuitspraak zijn er door diverse rechters beslissingen genomen over bevoegdheid die haaks staan op de de denemarkenuitspraak.Met name de rechtbanken in Breda en Groningen trekken zich van bevoegdheidsregels niets aan.En als je kind eenmaal weer terug is in ons godsgeprezen vaderland kun je het verder wel schudden.Dus als je weg wilt zorg dan dat je kind de eerste tijd nadat je weg bent gegaan niet te pakken is.Dan kunnen ze hier weliswaar een spoedmachtiging uhp vragen en krijgen maar hebben ze het kind in ieder geval niet te pakken en kun je tenminste vanuit een andere positie de strijd met de Raad aangaan.
LikeLike
Mag je als ouder(s) verhuizen tijdens een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing? Hoe zit dat precies? Advocate Liesbeth Boon van Witlox Snijders Advocaten in Amsterdam geeft uitleg over de vraag of ouders mogen verhuizen naar het buitenland als hun kind uit huis is geplaatst of onder toezicht gesteld is door een instelling als Bureau Jeugdzorg.Buitenland en otsOuders weten doorgaans niet of zij wel of niet mogen verhuizen naar het buitenland op het moment dat hun kind uit huis is geplaatst of onder toezicht (hierna; ots) is gesteld van een gecertificeerde instelling zoals;Bureau JeugdzorgWilliam Schrikker GroepSamen VeiligGezagJuridisch gezien bent u nog steeds de ouder die het gezag heeft en als gevolg hiervan een beslissende stem heeft in belangrijke beslissingen omtrent uw kind, zoals;schoolkeuze,verhuizing,keuze voor sport etc.Dat betekent dus ook dat u met uw kind naar het buitenland zou mogen verhuizen. In de praktijk werkt dit echter anders.Ondermijnen otsOp het moment dat de minderjarige onder toezicht is gesteld bij beschikking van de rechtbank dan ligt hier de reden aan ten grondslag dat dit in het belang van het kind zou zijn. Dat betekent dus ook dat als u de praktische uitvoering van de ots probeert te ondermijnen door naar het buitenland te verhuizen dit in een navolgende procedure als onverstandig zal worden bevonden door de rechtbank. En voorts niet in het belang van het kind. Beslissingen van de rechtbank omtrent verdere verleningen van de ots of het verlenen van een machtiging tot uithuisplaatsing (hierna: uhps) zullen waarschijnlijk in uw nadeel worden beslist.Ongeoorloofde onttrekking aan het gezagOp het moment dat een ouders met zijn kind naar het buitenland verhuist ondanks dat er sprake is van een ots en/of uhps gebeurt het echter met enige regelmaat dat Jeugdzorg aangifte doet van ontvoering. Meestal wordt er dan gesproken van:onttrekking van de kinderen aan het bevoegd gezag.Ook wel ongeoorloofde onttrekking.Mededelen van de verhuizing met ots en/of uhpsToch kan men zich afvragen of dit wel terecht is. Onttrekken aan het gezag zou beteken dat het gezag en hiermee de beslissende bevoegdheid ten opzichte van het kind bij Jeugdzorg zou liggen. Dit is echter niet het geval. Indien met kijkt naar de nationale wetgeving hieromtrent dan zou je kunnen concluderen dat uit de van belang zijnde artikelen rondom de bevoegdheid van Jeugdzorg ten aanzien van een geplande verhuizen volgt dat de ouder hun niet hoeft te consulteren over een verhuizing.Bevoegdheid NederlandEchter, op het moment dat de ouder(s) zonder toestemming met het kind naar het buitenland verhuist, Jeugdzorg hierachter komt en hiertegen bezwaar wil maken dan komt men via de bevoegdheidsvraag van de Nederlandse rechter wellicht tot een ander conclusie. Er zou zo gezegd sprake kunnen zijn van ongeoorloofde overbrenging van het kind waardoor Jeugdzorg kan overwegen een teruggeleidingsverzoek in te dienen omdat zij niet berust in de verhuizing naar het buitenland.Immers, stel dat men verhuist naar België zonder medeweten van Jeugdzorg en er ligt een ondertoezichtstelling op het kind. Indien jeugdzorg hier lucht van krijgt dan kan zij een verzoek tot verlening van een machtiging uhps van de het kind indienen omdat men bijvoorbeeld stelt dat:de ouder niet handelt in het belang van het kind,de problemen bagatelliseerten op een cruciaal punt het kind heeft onttrokken aan het gezag en/of heeft ontvoerd.Brussel II-bisBij de rechtbank zal dan de vraag rijzen……of zij wel bevoegd is om hierover te beslissen nu het kind in België woonachtig is.In dat geval is Verordening Brussel II-bis (Verordening (EG) nr. 2201/2003) van toepassing. De ondertoezichtstelling is een maatregel inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid in de zin van deze verordening. Uitgangspunt is dan dat de internationale bevoegdheid van de rechtbank conform artikel 8 lid 1 Brussel II-bis wordt beoordeeldop grond van de gewone verblijfplaats van het kindop het tijdstip dat de zaak bij het gerecht aanhangig wordt gemaakt.Je zou in dat geval denken aan België.Ongeoorloofde overbrengingEchter, indien men kijkt naar de Verordening alsmede naar de uitspraak van de rechtbank Amsterdam d.d. 26 juni 2013, ECLI:NL:RBAMS:2013:5337 dan volgt uit het tweede lid van artikel 8 Brussel II-bis dat het bepaalde in lid 1 slechts onder voorbehoud van art. 10 geldt. Op grond van artikel 10 Brussel II-bis zou je kunnen concluderen dat in het geval als hiervoor beschreven sprake is van:ongeoorloofde overbrengingnu er op de minderjarige een bij beschikking gegeven ondertoezichtstelling rust.In dat geval heeft de Nederlandse rechter op grond van artikel 10 Brussel II-bis de bevoegdheid.Ook de rechtbank Den Bosch kwam in haar uitspraak van 18 december 2014 (ECLI:NL:GHSHE:2014:5382) tot de conclusie dat indien er naar het oordeel van de rechtbank sprake is geweest van een ongeoorloofde overbrenging van het kind de rechtbank haar bevoegdheid behoudt ook al had de minderjarige op dat moment haar gewone verblijfplaats in het buitenland.JurisprudentieMin of meer valt uit jurisprudentie op te maken dat de rechtbank zal beslissen wat zij denkt dat in het belang van het kind is. Als de rechtbank eerder al onherroepelijk heeft besloten dat de minderjarige op terechte gronden uit huis is geplaats of onder toezicht is gesteld dan zal zij al snel geneigd zijn te constateren dat er sprake is geweest van een ongeoorloofde overbrenging van de minderjarige. Leidend is wel degelijk waar de minderjarige haar hoofdverblijfplaats heeft, maar doorslaggevend lijkt de wel of niet geoorloofde overbrenging van de minderjarige te zijn.Conclusie verhuizing tijdens ots en uhpsDe conclusie luidt dat een verhuizing van de minderjarige met de ouders naar het buitenland toegestaan is en dat de ouders de gezinsvoogd cq. gecertificeerde instelling (Jeugdzorg, William Schikker etc.) niet om toestemming hoeft te vragen. Echter, gelet op het feit dat Jeugdzorg de verhuizing ongedaan kan maken middels het bewijzen van een ongeoorloofde overbrenging lijkt het niet raadzaam om zonder medeweten van de gezinsvoogd te verhuizen naar het buitenland. Nota bene kan men zich afvragen of dit in het belang van het kind is. Dit is vanzelfsprekend afhankelijk van de vraag of de ots of uhps in eerste instantie op terechte gronden is verleend.
LikeLike
EINDHOVEN – De Eindhovense advocatenpraktijk Familie- en Jeugdrecht heeft de oorlog verklaard aan BJZ in Eindhoven. Mr. J. van Ruth van het advocatenkantoor kondigde gisteren een kort geding aan, waarmee hij wil voorkomen dat twee uit huis geplaatste kinderen niet terug kunnen naar hun vader.In een heel ander geval gaat Van Ruth vrijdag aangifte doen tegen een gezinsvoogd van BJZ wegens kindermishandeling.Mr. van Ruth behartigt de juridische belangen van diverse mensen die in de clinch liggen met BJZ. Hij zegt de afgelopen jaren bij die instelling tegen allerlei ‘verbijsterende zaken’ aangelopen te zijn. “Ik heb ernstige klachten over individuele gezinsvoogden, maar ook klachten over het instituut zelf”, aldus Van Ruth.Dat laatste is aan de orde bij het aangekondigde kort geding. Volgens mr. Van Ruth wil BJZ komende week tegen twee uit huis geplaatste kinderen vertellen dat ze niet meer terug kunnen naar hun vader, terwijl een onafhankelijke deskundige heeft gerapporteerd dat de vader ‘voldoende pedagogische kwaliteiten’ heeft om weer voor de kinderen te zorgen.”BJZ legt dat advies – nota bene aangevraagd door de instelling zelf – gewoon naast zich neer. Ik vind dat niet kunnen”, zegt Van Ruth.In de andere kwestie riep de advocaat zaterdag jl. per advertentie in deze krant mensen, die problemen hebben met een met naam en toenaam genoemde jeugdhulpverlener, op om zich bij hem te melden. “Ik ga deze gezinsvoogd aangeven http://vaderkenniscentrum.blogspot.nl/2008/03/67.html?m=1
LikeLike
http://vaderkenniscentrum.blogspot.nl/2008/03/67.html?m=1
LikeLike
Wij als grootouders van een hele lieve jongen willen u vragen om eens te kijken naar de misstanden in Nederland. Nederland loopt altijd voorop als het om de veroordeling gaat van het schenden van de rechten van de mens in andere landen. Maar men is zó blind voor het grote onrecht dat in Nederland plaatsvindt en een dagelijks leed veroorzaakt in duizenden levens van kinderen, ouders en grootouders.
Wellicht denkt u dat dit geen politieke aangelegenheid is, maar niets is minder waar. Juist de politiek zou zich daar eens mee bezig moeten gaan houden, omdat het schandelijk is dat er een organisatie in Nederland bestaat die het alleenrecht lijkt te hebben om naar believen te handelen en onschuldige kinderen te kunnen behandelen zoals zij nu doet.
Wij spreken uit eigen ervaring. Als grootouders. Bureau Jeugdzorg Nederland liegt, bedriegt vervalst en handelt naar believen en er is niemand in de politiek die zegt “STOP!”.
Wij hebben een hele lieve kleinzoon, B… C. Wij waren zijn mede opvoeders. Omdat zijn moeder Borderline heeft en labiel is kon zij de opvoeding niet altijd aan.
Ze heeft hem toen in een vlaag bij jeugdzorg op de stoep gezet. Barak, in zijn nood, belt diegenen die hij liefheeft en die hij vertrouwt en van wie hij weet dat ze hem zeer liefhebben. En dan komt plotseling Jeugdzorg Nederland in je leven. Je bent 60 jaar en hebt een blanco strafblad, zelfs nog nooit een bekeuring gehad. Je leeft volgens normen en waarden gegrond op je geloof, het joodse geloof, en plotseling wordt je leven en dat van je kleinzoon een hel. Woorden worden verkeerd uitgelegd en er worden tot het absurde toe eisen gesteld.
Je geloof word belachelijk gemaakt en in de papieren, waarin ze dingen opschrijven liegen ze, ze geven hun eigen draai eraan, ze doen niet aan waarheidsvinding. We hebben 15 maanden gestreden en 6 rechtszittingen gehad. Maar jeugdzorg had hem al van moeder gekregen en het geld dat het oplevert laten ze niet zomaar schieten en daarvoor liegen ze. Valsheid in geschrifte, vernedering en tot slot ontvoering van Barak met behulp van de politie. B… zit nu in een tehuis. Hij is 14 jaar oud, zit daar nu 6 maanden. Hij mag niet bellen, niet chatten, totaal geen contact met de familie hebben. Hij moet onthechten, noemt jeugdzorg dat – van zijn opa en oma, zijn cultuur, zijn vrienden, van alles wat hem zo dierbaar was. Nu heeft B… vanuit dat tehuis toch op de school waar hij zit drie telefoontjes met Korver, de bekende advocaat uit Amsterdam, kunnen plegen met behulp van een schoolvriendje. Ook is het hem gelukt om met behulp van dat zelfde vriendje een brief te schrijven aan de advocaat. Maar jeugdzorg houdt dat tegen. Bureau Jeugdzorg wil niet dat hij een eigen advocaat krijgt. Hij is 14 jaar, hij heeft toch rechten!? Hij wil naar zijn opa en oma en in liefde en zijn cultuur groot gebracht worden. We hebben B… een tijdje geleden in het geheim gezien op school. Hij ziet er erg slecht uit. Van de stralende kleine puber is niets meer over dan een hoopje wanhoop en angst.In Nederland zijn veel gezinnen die dagelijks vechten tegen de eenzame pijnlijke dagen. Onze kinderen worden op een afschuwelijke manier onthecht en mishandeld. U weet wellicht dat er een demonstratie is geweest. De groepen sluiten zich aan een en er komt er weer een. Schrijven en klachten indienen helpt niet, zelfs de politie neemt geen klachten over jeugdzorg aan. De rechters knikken en doen niet aan waarheidsvinding. Echt, het is heel erg met Nederland gesteld. Het recht wordt krom gebogen, de stem van het kind monddood gemaakt en het zorgt voor veel kinderleed en voor ouders en in ons geval grootouders. Ze schromen niet om valse aanklachten tegen je in te dienen en ze werken samen met politie. Nederland is corrupt. Kinderen leveren geld op en de liefdeloosheid viert hoogtij. Waar zijn de normen en waarden, waar is de eerlijkheid. Ze zijn weg uit dit land. De druk is enorm en de onthechting onmenselijk. Helpt u ons help de kinderen van Nederland.STOP HET MACHTSMISBRUIK VAN JEUGDZORG NEDERLAND!!!
LikeLike
Ouders in protest bij Bureau Jeugdzorg In Groningen
LikeLike
Gestapo Directeur bij BJZ in Amsterdam
https://m.youtube.com/watch?v=xu3xmMgD5CM
LikeLike
Man filmt politie bij uithuisplaatsing
LikeLike
Het is oorlog in Jeugdzorg & Kinderbescherming land, duizenden kinderen moeten onderduiken en gezinnen vluchten massaal naar het buitenland
Er heerst een grote oorlog in Jeugdzorg en Kinderbescherming land, het bestaat uit een grote criminele club pedofielen en kinderdieven die in kinderhandel bedrijven ter waarde van tientallen miljarden euro’s per jaar. Ongeveer 95 tot 98% van de tientallen duizenden uithuisplaatsingen per jaar is onrechtmatig, totaal loopt het op in de honderden duizenden kinderen, en aantal neemt steeds toe, met als doel totdat alle gezinnen zijn verwoest. De Jeugdzorg maffia doet er alles aan om zoveel mogelijk gezinnen en mensenlevens te slopen en om kinderen te jatten door oudervervreemding, te verhandelen en uitbuiting in illegale adoptie-netwerken gemaskeerd als pleegzorg, in het binnen en buitenland. Veel kinderen worden systematisch misbruikt in pedofiele satanische netwerken voor de ambtenarij en hogere rangen. Dat corrupte systeem wordt mede mogelijk wordt gemaakt door een corrupte rechtsysteem en facistische politiek dat een poppenkast is die slechte humor hebben waar alleen de koninklijke elite criminelen van profiteren en waardoor duizenden kinderen gedwongen moeten onderduiken en gezinnen massaal op de vlucht slaan naar het buitenland, om te ontsnappen uit de monsterlijke klauwen van de satanische pedofiele kindermisbruikers. De transitie in anno 2015 is mogelijk gemaakt met moderne staatsopvoeding en indoctrinatie van het slavenrijk staat der Nederlanden waar elke trotse burger(slaaf) een burger slaven nummer (BSN) heeft. De Nazi’s zijn nooit weg gegaan, mensen in de politiek en de monarchie zijn directe Nazi-afstammelingen, politie is het moderne SS, onderwijs, televisie en media is moderne propaganda en massa indoctrinatie van leugens en bedrog. Hitler werkte in opdracht van de paus en de machtige bankiers die geld oneindigd uit het niets maken. Dit is de Nieuwe Wereld (dis)Orde en het 1000 jaar durende rijk waar Hitler en co van droomde en hun nachtmerrie is uitgekomen. Het Romeinse rijk van pedofiele priesters heerst nog steeds. De geschiedenis herhaalt zich omdat niemand er verstand van heeft, omdat alleen de despoot en overheerser de geschiedenis schrijft en de regels uitmaakt. Het is een vorm van mensenhandel, slavernij en genocide tegen biologische gezinnen van ouders met kinderen die een gelukkig gezinsleven willen
LikeLike
Maria, dit is wel hee bruut. Ik zou contact opnemen met de lokale burgemeester als die zegt niets te kunnen doen moet je deze wijzen op het feit dat jeugdzorg sedert1 /1/2015 onder gemeente valt het dat hij /zij verantwoordelijk is voor deze actie (sterker nog een burgemeester moet goedkeuring geven voor een UHP) laat hem de oplossing bieden ipv een juridisch steekspel.
LikeLike
De afgelopen 13 jaar heeft JZ ons gezin compleet in de vernieling gebracht sinds mijn man overleden is aan kanker heeft jeugdzorg 5 dagen na zijn begrafenis. Mijn dochter van 9 jaar en zoon van 13 jaar meegenomen met een Spoed uithuisplaatsing, Volgens JZ lijd ik aan waan ideeien en ben ik emotioneel niet beschikbaar en niet in staat te zorgen voor mijn 2 pubers. Het is nu 4 maanden geleden dat mijn man is overleden en heb mijn kinderen ook bijna 4 maanden niet meer gezien. Ik ben er helemaal kapot van.. welke advocaat kan mij hierin helpen ?
LikeLike
KINDERRECHTEN’,
bijvoorbeeld recht op gezinsleven? Dat geldt alleen in het buitenland, maar niet in Nederland….
De motie van grieven, met weglating van de namen van ouders en kinderen:
Gerechtshof Den Haag, sector civiel
Rolnr 200130141/01
Roldatum 24 september 2013
Rolnummer Rechtbank 424946 HA –ZA 2012-967
Memorie van Grieven, houdende vermeerdering/verandering van eis
houdende het verzoek deze kwestie voor te leggen aan het Europese Hof van Justitie
houdende de vordering tot het treffen van een spoedvoorziening de (Europese) arrestatiebevelen van de ouders in te trekken en alle pogingen de kinderen van de ouders weg te halen te staken.
LikeLike
KINDERRECHTEN’,
Bij voorbeeld recht op gezinsleven? Dat geldt alleen in het buitenland, maar niet in Nederland….
De motie van grieven, met weglating van de namen van ouders en kinderen:
Gerechtshof Den Haag, sector civiel
Rolnr 200130141/01
Roldatum 24 september 2013
Rolnummer Rechtbank 424946 HA –ZA 2012-967
Memorie van Grieven, houdende vermeerdering/verandering van eis
houdende het verzoek deze kwestie voor te leggen aan het Europese Hof van Justitie
houdende de vordering tot het treffen van een spoedvoorziening de (Europese) arrestatiebevelen van de ouders in te trekken en alle pogingen de kinderen van de ouders weg te halen te staken.
LikeLike
KINDERRECHTEN’,
bijvoorbeeld recht op gezinsleven? Dat geldt alleen in het buitenland, maar niet in Nederland….
De motie van grieven, met weglating van de namen van ouders en kinderen:
Gerechtshof Den Haag, sector civiel
Rolnr 200130141/01
Roldatum 24 september 2013
Rolnummer Rechtbank 424946 HA –ZA 2012-967
Memorie van Grieven, houdende vermeerdering/verandering van eis
houdende het verzoek deze kwestie voor te leggen aan het Europese Hof van Justitie
houdende de vordering tot het treffen van een spoedvoorziening de (Europese) arrestatiebevelen van de ouders in te trekken en alle pogingen de kinderen van de ouders weg te halen te staken.http://1.bp.blogspot.com/-guu5KC791FY/UjLVd1fm4tI/AAAAAAAABKs/iPq4Uto6hS4/s1600/kinderrechten.jpg
LikeLike
1 De grossen van in Nederland gewezen vonnissen, van beschikkingen van de Nederlandse rechter en van in Nederland verleden authentieke akten alsmede van andere bij de wet als executoriale titel aangewezen stukken kunnen in geheel Nederland worden ten uitvoer gelegd.
2 Zij moeten aan het hoofd voeren de woorden: In naam des Konings.
3 Zij kunnen niet worden ten uitvoer gelegd dan na betekening aan de partij tegen wie de executie zich zal richten.
Even vertalen in gewoon Nederlands:
Een vonnis van een NL-rechter kan alleen in NL ten uitvoer worden gelegd en zijn voorzien van het opschrift “in naam des Konings”. Deze uitspraken moeten worden uitgereikt door de deurwaarder: deze is immers de enige die een vonnis kan laten betekenen!
In het ‘familierecht’ ziet men vaak geen vonnis, geen rechtsgeldige betekening en worden kinderen vaak vanuit school weggerukt met behulp van de politie…. Dit terwijl de politiehulp alleen mag worden ingeroepen ter assistente van een deurwaarder (in dit soort gevallen).
In de praktijk is het vaak veel anders. Ik geef u daarom hierbij het werkstuk van advocaat mr. H. Struycken, in een geanonimiseerde vorm. Hij zal dit in Den Haag gaan bepleiten.
LikeLike
Bij internationale zaken gaat de Centrale Autoriteit over eventuele teruggeleiding naar Nederland, hier regelt een rechter telefonisch een en ander met de buitenlandse politie/justitie. Normaal dient een vonnis door een beëdigd tolk vertaald te worden, hier maakt men een vervalste vertaling om de buitenlandse justitie de indruk te geven dat ouders ontzet zijn uit hun gezag (dat was en is absoluut nooit het geval geweest).
De NL-justitie wil strafvervolging wegens die ‘ontvoering’… alleen er is nooit ontvoering geweest, omdat ouders gezag hadden! Er is nooit of te nimmer op rechtsgeldige wijze enig vonnis betekend… De NL justitie doet alsof dit het geval is. Ondertussen gaat NL door met die ouders opjagen (ouders en 3 kinderen zijn, na 4 jaar, weer bij elkaar zónder buitenlandse ‘jeugdzorg’ (geen reden toe!!!) en de ouders zijn nog gewoon bij elkaar! Meer dan 10 rechters, tot Hoge Raad aan toe, werkten mee aan deze ronduit schandalige zaak die slechts één doel had: kinderen onder de macht van de NL-‘jeugdzorg’ te houden, koste wat kost…
LikeLike
De auteur van het boek ‘De Rotterdamse Babyroof’ heeft van de rechter een publicatieverbod gekregen. Er hangt hem een straf van 8 maanden boven het hoofd. In het boek heeft de auteur een uitgebreide verslaggeving bijgehouden van de uithuisplaatsing van zijn zoontje. Iedereen die daar professioneel bij betrokken is geweest, wordt met naam en toenaam genoemd in het boek. Ook verwijst hij naar jurisprudentie, wetgeving, protocollen en hoe het wel moet.
LikeLike
BJZ is een Gecertificeerde instelling. Hun doen GEEN waarheidsvinding.
Ik weet hoe het is om vals beschuldigd te worden van iets wat niet waar is.
Kinderechters doen GEEN waarheidsvinding.
Door dat zij geen waarheidsvinding doen. Weten zij niet eens als het wel klopt. Waardoor zij kinderen weghalen bij goeie ouders.Voor iedereen is de situatie anders.
Ouders die ruzie en geweld gebruiken tegen elkaar waar kinderen bij zijn geen goed voorbeeld.
BJZ is voor sommige kinderen een redding als het thuis echt niet goed gaat.
Sommige gezinsvoogden zijn wel goed en rechtvaardig. Ik ken er een paar die wel handelen in belang van de kinderen.
Ik heb zelf problemen gehad met BJZ zij hebben mijn kind uithuis geplaatst. Ik werd beschuldigd van het gebruiken van hard drugs. En een paar week na de uithuisplaatsing had ik een IQ test gedaan in opdracht van BJZ. Daar uit kwam dat ik een IQ zou hebben van 64. Waardoor ik helemaal een ongeschikte ouder werd.In eind 2014 ben ik gevlucht naar geheime locatie met mijn zoontje. Na meerdere telefonisch gesprekken met mijn Gezinsvoogd werd ik ineens gelooft. En mocht ineens mijn zoontje bij mij blijven wonen in Breda. Mijn Gezinsvoogd komt wekelijks op afspraak bij mij thuis om te kijken hoe het met ons gaat,, Ik werk alleen met haar samen niet met andere Hulpverleners.
https://m.youtube.com/watch?v=mM0-ZU8njdo
LikeLike
Vluchten naar Belgie voor (BJZ) is niet voor iedereen.een haalbaar. In Belgie krijgt je niet (zomaar) een uitkering. Als jij bijvoorbeeld zwanger bent en je vlucht naar Belgie omdat (BJZ) je kind uithuis wilt plaatsen en jij daar ingeschreven staat krijg je wel een uitkering en iedere maand kinderbijslag. Ik heb vorige week gebelt naar het Caw Hulpverlenings Instantie in Belgie en gevraagd als ik als nederlander in hun land mag wonen. Hun zeiden ja dat kan als jezelf voor ziet in levens onderhoud check maar na. http://www.caw.be daar staan alle telefoon nummers op die je nodig hebt als je zwanger bent en in Belgie wilt wonen.
LikeLike
Volg De Belgische Route E19
stap 1 schrijf je uit in nederland en schrijf je in Belgie
2 stap neem contact op met de voogdij instelling in Nederland vraag hun het volledige dossier + het Contactjournaal aan te leveren aan je advocaat. Na dat je advocaat dossier heeft bestudeerd draag je deze over aan/ Ondersteuningscentrum Jeugdzorg Maaseik in Belgie tel: 003289574660 Fax: 003289574655. Als je zelf geen verstand hebt van juridische zaken. Vraag je advocaat om jou hierin te helpen. Het Caw bied ook hulp en een luisterend oor voor u zij zijn Belgische Hulpverleners zij bieden u opvang in de crisis opvang voor gezinnen de voorwaarde is wel dat je ingeschreven moet staan in Belgie voor dat je terecht kunt bij het Caw http://www.cawantwerpen.be/zoek-je-hulp
Telefoon: 003278150300 Mail:onthaal@cawantwerpen.beChat: http://www.cawantwerpen.be/chat-met-een-hulpverlener
Huis nodig ? ga naar http://www.Kapaza.be
LikeLike
Volgens mijn bronnen is een Belgische ondertoezichtstelling minder ingrijpen. In Belgie noemen ze een OTS een (POS) = (Problematische Opvoedings Situatie). LET op als er echt sprake is van problematiek, zal ook de Belgische Jeugdzorg de rechter vragen om een (POS) op te leggen.De OTS wordt in principe overgenomen door het (POS) systeem in Belgie. De Belgische Jeugdbescherming zal opnieuw de zaak bekijken en tot een conclusie komen.
LikeLike
Buro Jeugdzorg en de kinder rechter doen niet aan waarheidsvinding.
LikeLike
Gevlucht naar belgie in 2015 voor bjz en de Kinderbescherming. Raads onderzoeker van de RVDK zegt wij gaan er van uit dat je in Nederland bent aan de telefoon. 2 weken voor de rechtzaak voor de ots aanvraag via de rechter die als nog was opgelegd door de Groningse Rechtbank. Volgens het hoger Gerechtshof in Den Haag zijn zij niet bevoegd om een uitspraak te doen. In de praktijk gebeurt het wel. De Rechters houden zich niet aan de wet. In Nederland worden je mensen rechten geschonden. Je kunt er niets tegen doen want bjz en de rvdk is een gecertificieerde instelling en word altijd gelooft. Dus acties ondernemen via het nieuws of social media of hulp instanties houd een machtiging uithuisplaatsing of een ondertoezichtstelling niet tegen
LikeLike
Verhuizen naar Belgie is mogelijk als je op de vlucht bent voor BJZ. Dat kan alleen als je alles officieel regelt en deze stappen volgt. Zoek een officieel GBA adres. Ga daar wonen.
Neem via je advocaat contact op met BJZ vraag hun om het dossier over te dragen aan de voogdij instelling in Belgie. zij nemen dan contact op met jou. Als je kinderen al uithuis zijn geplaatst door de Rechter op verzoek van BJZ. En je gaat vluchten riskeer je een cel straf van max 8 jaar voor het ontrekking aan het ouderlijk gezag. Dus moet je ervoor zorgen dat je niet staande word gehouden door de nederlands politie zij werken samen met BJZ. Als je eenmaal de Grens over bent zit je veilig
LikeLike
Rechter vraagt ots aan zonder daar toe bevoegd te zijn. Mijn dochter is geboren In Belgie. Volgens het Gerechtshof in Den Haag mag een reguliere rechtbank nederland geen uitspraak doen in deze zaak waarin ouders verblijven en woon achtig zijn in een ander land. Officieel hoort men de zaak over te dragen aan de in buitenland gevestigde voogdij instelling. Zij beoordelen dan de situatie opnieuw.
LikeLike
Graag wil ik gebeld worden voor meer info
Ik wil weten of ik met mijn kinderen kan verhuizen naar belgie terwijl ze hier in nl uit huis zijn geplaatst
Kan de raad de kinderen in België komen halen?? 0621131923
LikeLike
Cécile van de ven ik heb jou hulp nodig Een dringend oproep wie weet goede advocaat in België voor moeder met jeugdzorg en advocaat die kinderen verdedigen uhp en instellingen zit SPOED
LikeLike
Onmiddellijk de kinderen van de werknemers van jeugdbescherming weghalen, want dit is kindermishandeling en mishandeling, valsheid in geschrifte etcetera….dit kunnen geen pedagogen psychologen en beschermers van kinderen zijn.
LikeLike
http://www.advocatie.nl/de-ex-advocaat-kwestie-jan-van-ruth
Advocaat Jan van Ruth is al enkele jaren afgetreden helaas.
Misschien kunt u hier de juiste en goede advocaat vinden.
https://www.legalspot.nl/artikel/uithuisplaatsing-kind
Maar zelfs advocaten kunnen (onvoorstelbaar maar waar) omgekocht worden door bepaalde scholen en of instanties!
Zij hebben nml. genoeg geld om rechtszaken te kunnen winnen.
http://www.wagenaaradvocaten.nl/
LikeLike
Ja mensen jeugdzorg is er inderdaad niet als je hen egt nodig heb maar ik zou graag het nummer en adres van de advocaat
LikeLike
Waardeloze vorm van hulpverlening.Schade richten ze aan. Ik zou graag iets voor mijn zoon willen doen. Die slachtoffer is van kindermishandeling door jeugdzorg.
.
LikeLike
jeugdzorg heeft voor mij gefaald kijk maar wat er gebeurd is de laatste 5jaar….theoretische harteloze doemdenkers zijn het pfffffffffffffffffffff
LikeLike
Die mensen bij jeugdzorg en het amk hebben zelf hulp nodig
LikeGeliked door 1 persoon
VEROORDEELD ZONDER BEWIJS DOOR NEDERLANDSE RECHTERS ANNO 2015
Nederland schaam je !! Nederlanders vluchten voor de nederlandse kinderbescherming en het AMK en Jeugdzorg. Wie gaat jou nu helpen?
OTS / UHP welke advocaat kan jou nu nog helpen ? OTS (ondertoezichtstelling) of een UHP (uithuisplaatsing) op VERMOEDENS MOET VERBODEN WORDEN
MENSEN GEEF NIET OP DE AANHOUDERWINT
LikeGeliked door 1 persoon
De vraag is niet of nl. te streng is of be. te laks. Jeugdzorg is verplicht om een x aantal kinderen per jaar uit huis te plaatsen, anders krijgen ze hun geld niet (genomen uit interview met medewerker van jeugdzorg).
LikeGeliked door 1 persoon
Ook voor mij was het wanbeleid van de nederlandse jeugdzorg en de aanverwante diensten, zoals het amk, jeugdformaat en school maatschappelijk werk, een van de redenen om Nederland te verlaten. Het gaat helaas al lange tijd niet meer om wat goed is voor de kinderen, maar meer om de subsidiegelden en het machts gevoel van de medewerkers
LikeGeliked door 1 persoon